สตรีอย่างข้าน่ะหรือ คือขันที?! - ตอนที่ 225 สาวใช้ของเขา (1)
“ถูกต้อง ข้าเข้าใจความหมายของเจ้า ดังนั้นไม่ต้องกังวล”
“อืม”
หลังได้ยินคำพูดของเหลิ่งอวี้เซวียน ซินเอ๋อร์อดพยักหน้าไม่ได้ ทันใดนั้นนึกถึงการเสียมารยาทเมื่อครู่ เมื่อตอนนี้ได้สติกลับมา จึงรู้สึกเพียงเขินอาย
สวรรค์! เธอร้องไห้ระบายความในใจอยู่ในอ้อมกอดของชายแปลกหน้าจริงๆ
วันนี้พวกเขาพบกันเป็นครั้งแรก!
แต่ขณะที่หงุดหงิดในใจ ในใจรู้สึกโล่งใจไปพร้อมกัน
เพราะเรื่องเหล่านี้ถูกเก็บไว้ในใจของเธอมาเป็นเวลานาน ก่อนหน้านี้ความจริงเธอไม่มีคนปรับทุกข์เมื่อเก็บงำไว้ในใจจึงทรมานอย่างมาก
ตอนนี้ไม่ง่ายกว่าจะพบคนปรับทุกข์ที่เหมาะสม จึงนำเรื่องที่ไม่มีความสุขทั้งหมดระบายออกมา สำหรับซินเอ๋อร์คล้ายสัมภาระหนักอึ้งที่แบกไว้บนบ่า ในที่สุดถูกปลดลง
แต่ซินเอ๋อร์ยังไม่ทันโล่งใจ จู่ๆ ได้ยินชายหนุ่มเอ่ยขึ้น
“ความลำบากของเจ้า ข้าสามารถช่วยเจ้าได้!”
“อะไรนะ ท่านช่วยข้าได้หรือ!”
หลังได้ยิน ซินเอ๋อร์ตกใจเอ่ยถามขึ้น
“เหตุใดท่านจึงจะช่วยข้า”
ไม่รู้เหตุใด หลังได้ยินชายหนุ่มเอ่ยเช่นนี้ หัวใจที่สิ้นหวังของซินเอ๋อร์ เริ่มมีความหวังขึ้นมา
แม้เธอไม่รู้ว่าชายหนุ่มผู้นี้คือผู้ใด แต่จากบุคคลิกสูงส่งของเขา เห็นชัดว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดา
แต่แม้จะเป็นเช่นนี้ เขาช่วยเธอได้จริงหรือ ซินเอ๋อร์สงสัย แต่ในใจกลับมีความหวัง
หากเขาช่วยเธอได้จริง…
ขณะซินเอ๋อร์คิดในใจ เหลิ่งอวี้เซวียนเห็นแววตามีความหวังและสงสัยของสาวน้อยตรงหน้า อดกล่าวยิ้มๆ ไม่ได้
“ตอนนี้ความหวังที่ยิ่งใหญ่ของเจ้า มิใช่รักษาอาการของน้องชายให้หายดีหรือ”
“อืม ถูกต้อง”
หลังได้ยิน ซินเอ๋อร์พยักหน้าอย่างจริงจัง
เพราะหากไม่ใช่เพื่อรักษาน้องชาย เธอคงไม่ขัดคำสั่งมารดาเดินทางมาหาบิดาแน่!
ปีนั้นหญิงผู้นั้นตั้งใจทำลายมารดาของเธอ ให้บิดาตัดขาดมารดาอย่างไร้เยื่อใย เรื่องนี้ทำให้มารดาเจ็บช้ำน้ำใจ
มารดาเพราะเรื่องนี้ จึงตรอมใจจากไป
ก่อนจากไปย้ำกับเธอว่าไม่ว่าเกิดเรื่องใดขึ้น ห้ามไปพบบิดาที่ไร้น้ำใจผู้นั้นเด็ดขาด
ตอนนั้นเธอตอบรับทั้งน้ำตา
หลายปีมานี้ แม้เธอต้องลำบากมากเพียงใด แต่ยังกัดฟันฟันฝ่าไป
แม้เธอจะหิวโหย ต้องให้น้องชายตนอิ่มท้อง
หากไม่ใช่เพราะเรื่องในวันนี้ จำเป็นต้องใช้เงินจำนวนมาก เธอไร้เงินทอง ดังนั้นจึงต้องกลับมาบ้านหลังเก่าเพื่อพบกับบิดา
คิดไม่ถึง บิดาเธอกลับ…
พอคิดถึงตรงนี้ ซินเอ๋อร์รู้สึกผิดหวังในตัวบิดาผู้นี้อย่างที่สุด
แต่แม้จะเป็นเช่นนี้ เธอไร้หนทาง
เพราะน้องชายยังอยู่ที่บ้านของบิดา ในบ้านหลังนั้นยังมีหญิงร้ายกาจผู้นั้นอีกด้วย
เธอไม่รู้ วันนี้เธอทำให้บิดาโมโห บิดาจะทำเช่นไรกับน้องชายของเธอ
หากเป็นวันก่อนเธอยังมีความหวังในตัวบิดา แต่ตอนนี้เธอผิดหวังในตัวเขาอย่างที่สุด
ดังนั้น กระทั่งคนที่มีสายเลือดเดียวกับเธอ ยังไม่สามารถเชื่อมั่นได้ แต่สำหรับชายหนุ่มที่เจอหน้าเพียงครั้งแรกผู้นี้ เธอจะเชื่อเขาได้หรือไม่!
ซินเอ๋อร์ไม่รู้ แต่เธอคิดว่าตนสามารถเชื่อเขาได้
“เซวียน ท่านช่วยข้าได้หรือ”
ครั้งแรกที่เอ่ยชื่อชายหนุ่ม ซินเอ๋อร์จึงเขินอายเล็กน้อย เพราะพวกเธอเจอกันเป็นครั้งแรก แต่กลับเรียกชายหนุ่มอย่างสนิทสนมเช่นนี้ หากคนอื่นได้ยินคงกระดากอาย
และขณะเธอเขินอาย จดจ่อกับคำตอบของชายหนุ่มไปพร้อมกัน
ดวงตาเอ่อล้นด้วยน้ำตาคู่นั้น เวลานี้กำลังจับจ้องที่ชายหนุ่ม เพื่อไม่ให้พลาดสีหน้าใดๆ ของเขา หัวใจเต้นระรัวเมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ
ตรงข้ามกับซินเอ๋อร์ที่เต็มไปด้วยความกังวล เหลิ่งอวี้เซวียนหลังได้ยินสาวน้อยเรียกขานตน หัวใจอดเต้นแรงไม่ได้
ฮ่า ๆ นี่คือครั้งแรกที่หญิงสาวเรียกเขาเช่นนี้!
และจากเรื่องนี้ แม้ต้องบุกน้ำลุยไฟ เขาพร้อมช่วยเธอ!
ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องที่เธอขอร้อง สำหรับเขาความจริงไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่โตอันใด
พอคิดถึงตรงนี้ เหลิ่งอวี้เซวียนยิ้มมุมปาก ก่อนเอ่ยขึ้น
“ข้าจะช่วยนำตัวน้องชายเจ้าออกมา และให้หมอเก่งกาจที่สุดในเทียนหยวนรักษาอาการป่วยของเขาให้หายดี!”
เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่ม เอ่ยขึ้นอย่างผ่อนคลาย
หากคนอื่นพูดเช่นนี้ ซินเอ๋อร์ต้องคิดว่าคนผู้นั้นกำลังโอ้อวดแน่
แต่คำพูดนี้ดังออกมาจากปากของชายหนุ่มตรงหน้า ซินเอ๋อร์กลับตกใจ ทันใดนั้นความดีใจและตื่นเต้นทะลักขึ้นในใจอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าเล็กที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตานั้น หลังได้ยินคำพูดชายหนุ่ม ยิ้มมุมปากอย่างสดใส
“ท่าน ที่ท่านพูด คือความจริงหรือ!”
“ซินเอ๋อร์ เจ้าต้องเรียนรู้ว่าห้ามสงสัยในคำพูดของข้า!”
หลังได้ยินคำพูดซินเอ๋อร์ เหลิ่งอวี้เซวียนพลันเลิกคิ้ว ก่อนเอ่ยขึ้น
น้ำเสียงนั้นดูโอ้อวด แต่กลับมั่นใจอย่างยิ่ง!
เมื่อได้ยิน ใจที่หวาดหวั่นของซินเอ๋อร์ ผ่อนคลายลง
รอยยิ้มบนใบหน้านั้นยิ่งสดใสมากขึ้น
“สวรรค์ หากเป็นเช่นนี้ ข้าซาบซึ้งต่อท่านอย่างยิ่ง เพียงท่านช่วยน้องชายข้า ไม่ว่าจะให้ข้าทำสิ่งใด ข้าล้วนยินยอม แม้ต้อง…เอ้อ...”
คำว่า ‘ตาย’ ยังไม่ทันดังจากปากซินเอ๋อร์ มือใหญ่พลันปิดปากเล็กของเธอไว้
ซินเอ๋อร์เห็นตะลึงงัน ทันใดนั้นเห็นชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่น เอ่ยอย่างไม่พอใจว่า
“ข้าช่วยเจ้า ไม่ต้องการให้เจ้าตาย เพียงต้องการ...”
พอเอ่ยถึงตรงนี้ ชายหนุ่มชะงัก และทำให้ซินเอ๋อร์แปลกใจขึ้นมา
“ต้องการสิ่งใดหรือ!”
ซินเอ๋อร์กระพริบตากลมโตอย่างแปลกใจ
แม้เวลานี้เธอจะหยุดร้องไห้แล้ว แต่บนขนตาเรียวงอนนั้นยังคงมีคราบน้ำตาติดอยู่
หยดน้ำนั้นเป็นประกายตามการเคลื่อนไหวของขนตานั้น และยังสั่นเทิ้ม ใต้แสงเทียนเรืองรอง ซินเอ๋อร์มองอย่างไม่เข้าใจ แต่กลับกังวลขึ้นอย่างไร้สาเหตุ
หรือชายหนุ่มต้องการ...
พอคิดถึงตรงนี้ ซินเอ๋อร์หวาดกลัว
หรือวันนี้เธอหนีพ้นหมาป่า แต่กลับตกเข้าปากเสือ!
แม้เสือตัวนี้จะช่วยเหลือเธอไว้ แต่ชีวิตของเธอ ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้จริงหรือ!
พอคิดถึงตรงนี้ ซินเอ๋อร์รันทดในใจ ดวงตาอดหลุบลงต่ำไม่ได้
พร้อมคิดในใจ หากเป็นเช่นนี้จริง เธอก็ยอมรับ เพราะอย่างน้อยชายหนุ่มตรงหน้านี้ดีกว่าเถ้าแก่ชุยมากมาย มิใช่หรือ!
ขณะซินเอ๋อร์คิดในใจ คิดไม่ถึง ประโยคต่อมาของชายหนุ่มนั้น กลับทำให้เธอตะลึงงัน
“อะไรนะ ท่านพูดว่าอันใด!”
หลังได้ยินคำพูดของชายหนุ่ม ซินเอ๋อร์พลันเงยหน้าขึ้น ดวงตาคู่งามแวววาวนั้น เบิกกว้างเพราะไม่เชื่อสายตา
เมื่อเห็นท่าทางตกใจประหลาดใจของสาวน้อย เหลิ่งอวี้เซวียนอดรู้สึกขบขันไม่ได้
ทันใดนั้น ด้วยนิสัยไม่อดทนจึงเอ่ยคำพูดเมื่อครู่ขึ้นอีกรอบ
“ข้าเอ่ยว่า ข้างกายข้าขาดสาวใช้ ต่อไปเจ้าคือสาวใช้ของข้า เพื่อเป็นการตอบแทนที่ข้าช่วยชีวิตน้องชายของเจ้า!”
เหลิ่งอวี้เซวียนเอ่ยขึ้น และคำพูดนี้ความจริงมีเพียงครึ่งเดียวที่เป็นความจริง!
เพราะด้วยสถานะของเขา และความพยายามในวันหน้าของเขา เขาเวลานี้มีอำนาจและเงินทอง หญิงสาวที่คิดปีนขึ้นเตียงดุจน้ำท่วมสะพานที่ไหลไม่ขาดสาย
ตั้งแต่อายุสิบห้าเริ่มรู้ความ สาวใช้ที่ปรนนิบัติอยู่ข้างกายเขา แต่ละคนดุจหมาป่าและเสือ มักเล่นหูเล่นตา เอ่ยออดอ้อนจนทำให้เขาขนลุกชัน
บางครั้งปีนขึ้นเตียงเพื่อล่อลวงเขาตอนตีสาม!
เรื่องประเภทนี้ เขาลิ้มลองมาหลายครั้ง
แม้เขาจะเป็นบุรุษปกติ และมีความปรารถนา แต่แม้จะเป็นเช่นนี้ ยามเผชิญกับหญิงสาวที่เสแสร้งพวกนั้น เขากลับสะอิดสะเอียน
ดังนั้น ปีที่เขาอายุสิบหกนั้น ก็ปลดสาวใช้ที่ปรนนิบัติอยู่ข้างกายออกทุกคน
เวลานี้คนที่ปรนนิบัติเขา หากไม่ใช่ขันที ก็คือองครักษ์
ดังนั้น ตอนนี้เขาจึงเอ่ยเช่นนี้กับซินเอ๋อร์ ถือว่าเป็นความจริง
และที่เขาขอร้องเช่นนี้ ย่อมมีแผนการของเขา!
เขาคือพ่อค้า ย่อมไม่ทำสิ่งที่ขาดทุน!
ช่วยน้องชายเธอ และให้เธอปรนนิบัติเขา ศาลาใกล้น้ำย่อมได้พระจันทร์ก่อน เขาต้องได้ครอบครองหัวใจเธอแน่นอน!
ต่อไป หากเธอกลายเป็นผู้หญิงของเขา น้องชายของเธอคือน้องชายภรรยา กิจการนี้ต้องยอดเยี่ยมแน่นอน!
อีกอย่างหากเขาพยายามมากขึ้นจะมีบุตร ถึงเวลานั้นเขาจะมีความสุข!
พอคิดถึงตรงนี้ แววตาของเหลิ่งอวี้เซวียนเป็นประกาย และมองซินเอ๋อร์อย่างลึกซึ้ง
ซินเอ๋อร์แม้จะไม่เข้าใจแผนการในแววตาของเขา แต่แผ่นหลังกลับอดหนาวสั่นไม่ได้
ความกังวลไม่สบายใจ ทะลักขึ้นในใจของเธอ
เหตุใด เธอมักรู้สึกว่าตนคือกระต่ายน้อยที่ตกอยู่ในรังหมาป่า!
แต่คำพูดในเวลานี้ของชายหนุ่ม กลับไม่ได้คลุมเคลือ คล้ายเป็นเรื่องปกติมากกว่า
เพียงเป็นสาวใช้ของเขา จะสามารถช่วยชีวิตน้องชายได้
การซื้อขายครั้งนี้ จะพูดเช่นไรเธอเป็นฝ่ายได้เปรียบ!
พอคิดถึงตรงนี้ ซินเอ๋อร์พลันรู้สึกแปลกประหลาดในใจขึ้นมา จึงพยักหน้าและเอ่ยตกลงกับชายหนุ่ม
“ตกลง ข้าตกลงเป็นสาวใช้ของท่าน”
เพราะเป็นเพียงสาวใช้เท่านั้น
หากเป็นสาวใช้ของผู้อื่น เงินเดือนคงไม่น้อย
แต่ต้องรักษาอาการบาดเจ็บของน้องชาย แม้เธอจะเป็นสาวใช้ของผู้อื่นไปตลอดชีวิต ยังคืนเงินก้อนนี้ไม่หมด!
แต่ตอนนี้ชายหนุ่มตรงหน้า กลับรับปากช่วยเหลือเธอ นี่ทำให้เธอไม่กล้าเชื่อจริงๆ โอกาสเช่นนี้ เธอจะพลาดได้เช่นไร!