สตรีอย่างข้าน่ะหรือ คือขันที?! - ตอนที่ 243 กดไว้ใต้ร่าง (1)
เมื่อรู้สึกถึงความแข็งทื่อของคนตัวเล็กในอ้อมกอด ทำให้เหลิ่งอวี้เซวียนตกตะลึง ทันใดนั้นดวงตาดำขลับกวาดมองเห็นใบหน้าเล็กแดงก่ำของซินเอ๋อร์ และดวงตาคู่งามเป็นประกายเขินอายและกังวล
และดวงตาคู่งามเป็นประกายเขินอายนั้น สอดส่องไปรอบด้าน ทว่ากลับไม่กล้ามองเขา
ท่าทางนั้น ช่างน่ารักและน่าสงสารเสียจริง!
เห็นเช่นนั้น เหลิ่งอวี้เซวียนที่เพียงหยอกล้อเธอ อดดวงตาดำขลับเป็นประกายชั่วขณะไม่ได้ และสายตาก็ปกคลุมด้วยชั้นไฟปรารถนา
ภายในดวงตาดำขลับคลับคล้ายมีเปลวไฟกำลังลุกโชน
ลูกกระเดือกกลิ้งไปมา สุดท้ายเขาก็ไม่ยิ้ม เพียงมองคนในอ้อมกอดอย่างเงียบๆ
เพราะทั้งสองคนในห้องอาบน้ำไม่พูดจา ทันใดนั้นจึงเปลี่ยนไปเงียบงันอย่างไร้ที่เปรียบเทียบ
บ่อน้ำพุร้อนนี้คือบ่อน้ำพุร้อนกลางแจ้งที่มนุษย์สร้างขึ้น
เห็นเพียงเวลานี้ แสงจันทร์บนท้องฟ้าในคืนต้นฤดูใบไม้ผลิเย้ายวนใจ คล้ายใบหน้าอันอ่อนช้อย เดือนเสี้ยวดุจเคียว ดวงดาวเปล่งประกาย ระยิบระยับ งดงามเกินบรรยาย
สายลมเอื่อยยามค่ำคืนพัดต้นดอกอวี๋หลันสีขาว จนกลีบดอกสีขาวใสนั้นร่วงโรยลงมา และทำให้บ่อน้ำอบอวลด้วยกลิ่นหอมของบุปผา
รอบด้านของน้ำพุร้อนกลางแจ้งแห่งนี้ พื้นปูด้วยหินหยกขาว สะพานโค้งหยก ศาลารับลมหยก ภูเขาจำลองน้ำตก ไม่มีสิ่งใดที่ไม่ถูกรังสรรค์อย่างประณีตสวยงาม
และตรงกลางคือบ่อน้ำพุร้อนใสกระจ่างแห่งนี้
ไอร้อนลอยกรุ่น ลำแสงกระจ่างใส ทำให้ภาพทั้งหมดตรงหน้าอ่อนช้อยดุจห้วงฝัน
ระลอกคลื่นอันคลุมเคลือ
ซินเอ๋อร์ก้มหน้าลงตลอดเวลาไม่กล้าขยับส่งเดช
เพราะประสบการณ์ครั้งก่อน ทำให้เธอยังจำได้อย่างชัดเจน ดังนั้นเธอจึงหวาดกลัว
สองมือยันหน้าอกตรงหน้านั้นไว้ เพราะกังวลจึงพันกันแน่นอยู่ตลอดเวลา
และเพราะมีหยดน้ำเกาะ จึงทำให้มือของเธอดูยิ่งขาวผ่องเรียวยาว งดงามดั่งหยกขาว!
ดุจต้นหอมเล็กบอบบาง ทำให้คนที่เห็นอดจับกุมอย่างทะนุถนอมไม่ได้
เห็นเช่นนั้น ดวงตาดำขลับของเหลิ่งอวี้เซวียนเป็นประกายชั่วขณะ ก่อนใช้มือข้างหนึ่งโอบกอดคนตัวเล็กไว้ อีกข้างกุมมือเล็กที่แช่อยู่ในน้ำของหญิงสาวขึ้นมาวางบนริมฝีปาก ก่อนจุมพิตอ่อนโยนแผ่วเบานั้นประทับลงบนหลังมือขาวผ่องดุจหิมะของหญิงสาว
ทันใดนั้น ความรู้สึกวาบหวามพลันทะลุจากหลังมือไปทั่วร่างกายของซินเอ๋อร์ ทำให้เธอสั่นไหวในใจ และหัวใจก็เต้นระรัว
หัวใจเกิดความรู้สึกแปลกประหลาดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
คล้ายหัวใจที่เคยเงียบสงบ ถูกหินก้อนหนึ่งขว้างลงไปจนกระเพื่อมเป็นระลอกคลื่น
ซินเอ๋อร์หัวใจเต้นแรง พลันรู้สึกคางถูกคนเลิกขึ้น
ริมฝีปากร้อนของชายหนุ่มสบโอกาสตอนเธอตกตะลึงประกบลงไป
ครั้งนี้จุมพิตของชายหนุ่มอ่อนโยนยิ่งนัก จากนั้นเปิดริมฝีปากเธออย่างช่ำของ ก่อนสอดลิ้นยาวเข้าไปดูดกลืนริมฝีปากเธอ ราวกับต้องการดูดกลืนน้ำหวานภายในปากทั้งหมดออกมา สุดท้ายลิ้นยาวค่อยๆ พัวพันกับลิ้นเล็กของเธอ จนเรียกได้ว่าพลิกตลบไปมาโดยมิอาจแยกจาก รุกรานครอบครอง
จุมพิตนี้ช่างอ่อนโยนมากเหลือเกิน จนซินเอ๋อร์มึนเมา
จุมพิตของชายหนุ่มคล้ายสุราที่หมักบ่มมานานหลายปี ทำให้ผู้คนมึนเมาจนมิอาจถอนตัว
ผ่านไปอย่างช้าๆ สมองของซินเอ๋อร์ก็มึนงง ทั่วร่างกายคล้ายล่องลอยอยู่บนเมฆสูง รอบด้านบุปผานานาพันธุ์เบ่งบาน สวยงามเกินบรรยาย!
ความรู้สึกนั้นยอดเยี่ยม ทำให้ผู้คนยากที่จะบรรยายออกมาได้!
สุดท้ายซินเอ๋อร์ถูกจุมพิตจนมึนเมา ทว่าอดลองยื่นลิ้นออกไปจุมพิตตอบกลับชายหนุ่มไม่ได้
เดิมทีคิดว่าเธอเพียงแปลกใจ จึงเลียนแบบจุมพิตชายหนุ่มที่กระทำกับเธอ
คิดไม่ถึงการกระทำของเธอ สำหรับชายหนุ่มถือว่าตกใจยิ่งนัก!
ชายหนุ่มจึงดุจเสือตกใจ ทันใดนั้นความตื่นเต้นดีใจทะลักขึ้นมาในใจอย่างรวดเร็ว
เมื่อรู้สึกถึงการตอบรับของสาวน้อย ทำให้เขาดีใจอย่างบ้าคลั่ง
เพราะเธอตอบรับเขา หมายถึงเธอค่อยๆ เริ่มยอมรับเขามิใช่หรือ!
ความปลาบปลื้มในใจ ทำให้เหลิ่งอวี้เซวียนยินดีแทบบ้า
เมื่อร่างกายพลิกตลบ ร่างของซินเอ๋อร์ถูกวางลงบนขอบบ่อน้ำพุร้อน ทว่าเพราะซินเอ๋อร์รูปร่างเล็ก เมื่อนั่งลงบนขอบบ่อน้ำพุร้อน ระดับความสูงจึงเทียบเท่ากับส่วนสูงของชายหนุ่มพอดี ทำให้เหลิ่งอวี้เซวียนจุมพิตได้ลึกซึ้งมากขึ้น
เวลานี้เหลิ่งอวี้เซวียนใช้มือหนึ่งกดที่ท้ายทอยของซินเอ๋อร์ ส่วนมืออีกข้างเคลื่อนไปตามร่างกายของซินเอ๋อร์โดยอัติโนมัติอย่างช้าๆ
เพราะผ่านการแช่อยู่ในน้ำ เสื้อผ้าบางเบาบนกายซินเอ๋อร์จึงแนบติดกับร่างกาย
ซินเอ๋อร์แม้ร่างกายจะบอบบาง แต่บริเวณที่ควรมีกลับไม่คลุมเคลือ
หน้าอกกลมมน แม้จะดังคลื่นซัดฝั่ง แต่กลับเล็กสวยงาม
เวลานี้ผ้าโปร่งบางสีขาวแนบชิดบนกายเธอนั้นปกปิดผิวบริเวณหน้าอกเธอไม่มิด และจากผิวที่ทะลุผ่านผ้าโปร่งบางเผยให้เห็นปทุมถันสีชมพู และหน้าอกสองด้านที่นูนขึ้นมาของเธอออกมาอย่างเลือนลาง
เห็นเช่นนั้น เหลิ่งอวี้เซวียนรู้สึกเพียงไอความร้อนกำลังพรั่งพรูทะลักไปทั่วร่างกาย
ทันใดนั้นต่างไหลทะลักไปที่ท่อนล่างของร่างกาย
ทำให้ท่อนล่างของเขาคับแน่น ความปรารถนาทะลักขึ้นในใจอย่างรวดเร็ว!
เขาต้องการเธอ!
ต้องการสิ่งที่หาได้ยากอันน่าหลงใหลนี้!
เพราะเธอหวานหอมขนาดนี้ น้ำหวานในปากเล็กดุจสาคูมะม่วงส้มโอ ผิวขาวยิ่งกว่าหิมะ นุ่มลื่นบอบบาง และใบหน้าเล็กเด่นชัดบริสุทธิ์ไร้ราคีนั้น เวลานี้กลับกระจายเสน่ห์อันเย้ายวนชวนหลงใหลออกมา ไม่เพียงเขาเห็นแล้วใจเต้น เกรงว่าบุรุษทั่วใต้หล้าได้เห็นต่างต้องคุ้มคลั่ง!
เหลิ่งอวี้เซวียนคิดในใจ มือใหญ่นั้นสุดท้ายเกาะกุมลงบนหน้าอกนุ่มของหญิงสาว ก่อนแยกปกเสื้อบริเวณหน้าอกของสาวน้อยออกอย่างช้าๆ
ทันใดนั้นกระต่ายหยกคู่หนึ่งปรากฎสู่สายตาเขาอย่างรวดเร็ว
ขาวกระจ่าง อ่อนนุ่ม เล็กกลมมน ทำให้เขาสามารถใช้มือเดียวปกปิดได้
ราวกับร่างนี้รังสรรค์ออกมาเพื่อเขา ทำให้เขาไม่อาจวางมือ!
เวลานี้เหลิ่งอวี้เซวียนใช้มือประคองกระต่ายหยกขาวใสอย่างอ่อนโยน ท่าทางอ่อนโยนทะนุถนอมนั้นดูราวกับนี้คือสมบัติอันล้ำค่าที่สุดบนโลกใบนี้
ส่วนซินเอ๋อร์ที่ถูกเหลิ่งอวี้เซวียนจุมพิตจนสับสนมึนงง รู้สึกเพียงหน้าอกตนถูกคนเกาะกุมอย่างอ่อนโยน
ความจริงเธอควรผลักเขาออกไป แต่เธอเวลานี้กลับไร้เรี่ยวแรง
คล้ายกับเรี่ยวแรงในกายทั้งหมดของตนถูกสูบออกไปจนหมด ทำให้เธอหลอมละลายกลายเป็นน้ำ
และจากจุมพิตที่ยิ่งลึกซึ้งมากขึ้นนี้ ซินเอ๋อร์จึงรู้สึกภายในร่างกายตน คล้ายถูกแผดเผาอยู่กลางกองเพลิง
ทำให้เธอรู้สึกร้อนรุ่มอย่างมาก แต่ท่อนล่างกลับรู้สึกว่างเปล่า
ความรู้สึกนี้ยอดเยี่ยม จนทำให้เธอบิดตัวไม่หยุด และต้องการมากขึ้นเรื่อยๆ
ความรู้สึกอันยอดเยี่ยมและแปลกประหลาดเช่นนี้ ทำให้เธอทรมาน ยากจะอดทน ทว่ากลับปรารถนา
และเพราะความผิดปกติน่าแปลกประหลาดนี้ จึงทำให้ซินเอ๋อร์อดขมวดคิ้วอย่างยากจะฝืนทนทรมานไม่ได้
เวลานี้ซินเอ๋อร์ไม่รู้ว่าตนเป็นสิ่งใดกันแน่ ราวกับกำลังเจ็บป่วย
ร่างกายเปลี่ยนไปคล้ายไม่ใช่ตน ตนคล้ายต้องการสิ่งใด กลับไม่รู้ว่าตนต้องการสิ่งใดกันแน่
สำหรับความยากจะฝืนทนนี้ ทำให้ซินเอ๋อร์ครวญครางอย่างเจ็บปวด ร้องไห้อย่างหวาดกลัว
ชายหนุ่มเห็นเช่นนั้น ดวงตาดำขลับเป็นประกายด้วยความปรารถนา เมื่อมองคนตัวเล็กที่ถูกตนค่อยๆ วางลงบนขอบบ่อน้ำพุร้อน ใบหน้าแดงก่ำและดวงตาพร่ามัว
เธองดงามเสียจริง!
สองแก้มแดงก่ำ รูปโฉมดุจดอกท้อ สวยงามเกินบรรยาย!
และเธอไวต่อสัมผัสเช่นนี้ บริเวณที่ถูกมือใหญ่ของเขาสัมผัสจึงต่างปรากฎรอยแดงอมชมพูขึ้น ทำให้เธอดูเย้ายวนอย่างยิ่ง!
เห็นชัดว่ามีใบหน้าเล็กหมดจดเช่นนี้ ดวงตากระจ่างใสคู่นั้นยังดุจลำธารใสบริสุทธิ์ที่สุด แต่ภายในหัวใจของเธอกลับกระจายกลิ่นอายเย้ายวนชวนหลงใหลอันเป็นเอกลักษณ์ออกมา
ช่างเป็นหญิงสาวรูปโฉมงดงามเสียจริง ใบหน้าโดดเด่นล่มเมืองและกลิ่นอายเย้ายวนใจนั้น เพียงพอทำให้ชายหนุ่มบนโลกต่างคุ้มคลั่ง
ทำให้เขายอมสยบแทบเท้า!
งดงามหาได้ยากยิ่งเช่นนี้ จะไม่ให้เขาหลงรักได้เช่นไร!
เหลิ่งอวี้เซวียนคิดในใจ ฝืนความปรารถนาอันร้อนแรงของท่อนล่างที่ไหลวนไม่หยุดไม่ไหว สองมือเคลื่อนไหวโดยอัติโนมัติไปตามร่างกายของสาวน้อยทุกส่วน ก่อนปลดเสื้อผ้าทั้งหมดบนกายของสาวน้อยลง
ไม่นานร่างกายขาวผ่องดังหิมะของสาวน้อยปรากฎสู่สายตาชายหนุ่มจนหมด
เห็นเพียงร่างนอนอยู่ใต้ร่างเขา มีผิวขาวผ่องยิ่งกว่าหิมะ เนียนนุ่ม น่าสัมผัส ดุจผ้าไหมชั้นดีที่เรียบลื่น ทำให้ผู้คนมิอาจห้ามใจ อาลัยอาวรณ์ยิ่งนัก
และตอนนี้ชายหนุ่มจึงรู้ว่าเอวของสาวน้อยกลับเล็กบอบบางขนาดนี้
หน้าท้องแบนราบ เอวคอดเล็ก มือโอบรัดจนรอบ
ราวกับหากสายลมพัดแรงจะปลิวหายไป
เมื่อมองจากเอวเล็กของสาวน้อยนั้นลงไป จะเป็นสองขาเรียวยาวขาวใส และสองเท้าขนาดเล็กของสาวน้อยนั้น!
เมื่อเห็นบัวทองสามนิ้ว (เท้าที่ถูกรัดเป็นรูปดอกบัว) ดวงตาเหลิ่งอวี้เซวียนพลันเปล่งประกาย
เท้าเล็กยิ่งนัก!
ไม่เคยเห็นเท้าของหญิงสาวมาก่อน นี่คือครั้งแรกที่ได้เห็น
เห็นเพียงสองเท้าของสาวน้อย ขาวใสดังหิมะ เท้าเล็กเรียวยาวกะทัดรัด และนิ้วเท้าแต่ละนิ้วเล็กราวกับไข่มุก ม้วนอยู่ด้วยกันเล็กๆ เช่นนี้
YOU MAY ALSO LIKE
