สตรีอย่างข้าน่ะหรือ คือขันที?! - ตอนที่ 245 ที่แท้เป็นท่าน
เมื่อเห็นชายหนุ่มร่างกายเปื้อนเลือดนั้น ซินเอ๋อร์ตกใจจนใบหน้าซีดขาว
ดวงตางดงามคู่นั้น เพราะตกใจจึงเบิกกว้าง
ก่อนอดสูดลมหายใจไม่ได้
หลังได้สติ ปากเล็กอ้าหมายร้องตะโกนออกมา
ตรงข้ามกับความตกใจของซินเอ๋อร์ ชายหนุ่มผลักหน้าต่างกระโดดเข้ามาเมื่อเห็นภาพภายในห้อง ก็ตกตะลึงเช่นกัน
เพราะเมื่อครู่เขามัวแต่หลบซ่อนจากคนที่ไล่ตามมาทางด้านหลัง จึงหนีเข้ามาอย่างเลี่ยงไม่ได้
เดิมทีคิดว่า ที่นี่ไร้ผู้คน ผู้ใดจะรู้…
เมื่อเห็นภาพตรงหน้านี้ ทำให้เขาตกตะลึงและตกใจ!
เห็นเพียงสาวน้อยเปลือยกายทั้งตัวคนหนึ่งยืนอยู่ข้างถังน้ำไอลอยกรุ่น เต็มไปด้วนกลีบดอกไม้ ร่างกายผอมบางนั้น แม้ส่วนใหญ่จะถูกผมยาวดำขลับสยายลงมาปกปิด เผยเพียงสองแขนและขาเรียวยาวนั้นออกมา แต่ภาพล่อแหลมนี้ กลับงดงามเย้ายวนที่สุด!
รวมทั้งใบหน้าประณีตงดงามของสาวน้อยนั้น แม้บนนั้นเวลานี้เปี่ยมไปด้วยความหวาดกลัว แต่กลับไม่ลดทอนความงดงามของเธอลงเลยแม้แต่น้อย!
ช่างเป็นสิ่งที่หาได้ยาก โดดเด่นท่ามกลางฝูงชนจริงๆ!
หลังชายหนุ่มเห็น ดวงตาหงส์เรียวยาวคู่นั้นพลักเบิกกว้าง แววตาตกตะลึงอย่างที่สุด
ทว่าเมื่อชายหนุ่มเห็นหญิงสาวอ้าปากเล็กขึ้น หมายจะร้องตะโกนออกมา พลันตกใจจนตัวสั่น ก่อนได้สติกลับมา
ทันใดนั้นก็พุ่งกายรวดเร็วปานลมกรดไปที่ข้างกายของหญิงสาว มือใหญ่เปื้อนด้วยเลือดนั้นปิดปากเล็กที่หมายร้องอย่างตกใจของหญิงสาวไว้แน่น
“ห้ามร้อง มิฉะนั้นข้าจะไม่เกรงใจเจ้า!”
เสียงตั้งใจกดต่ำ แฝงไปด้วยการตักเตือน
ซินเอ๋อร์ที่หมายจะร้องออกมา เมื่อได้ยินพลันตกใจ และนึกได้ว่าตนเองเวลานี้บนกายไร้เสื้อผ้าปกปิด เมื่อถูกชายหนุ่มอุดปาก และร่างกายพวกเขาสองคนยังใกล้ชิดกันขนาดนี้
พอนึกถึงเรื่องพวกนี้ ซินเอ๋อร์พลันเริ่มดิ้นรนขึ้นมา
ดวงตาคู่งามเต็มไปด้วยความหวาดกลัวจับจ้องที่ชายหนุ่ม สองมือพลันผลักอกแกร่งของชายหนุ่มออกไป
เห็นเพียงเมื่อเธอยื่นมือผลักหน้าอกชายหนุ่ม สัมผัสกับของเหลวอุ่นๆ แม้จะมองไม่เห็น ก็รู้ว่านั่นคือเลือดแน่นอน!
เห็นชัดว่าชายหนุ่มได้รับบาดเจ็บบนหน้าอก เพราะเมื่อเธอยื่นมือผลักหน้าอกเขา ชายหนุ่มพลันส่งเสียงอู้อี้คำหนึ่ง ทว่าขณะซินเอ๋อร์คิดว่าสามารถผลักเขาออกไปได้ สองมือตนพลันถูกมือใหญ่ของชายหนุ่มรัดเอาไว้
ทั่วกายชายหนุ่มเต็มไปด้วยเลือด เห็นชัดว่าบาดเจ็บหนักไม่น้อย แต่เรี่ยวแรงเขากลับไม่ลดลง
มือใหญ่รัดซินเอ๋อร์นั้นคล้ายกับเหล็กหนา ทำให้ซินเอ๋อร์จะสะบัดข้อมือเช่นไร ไม่สามารถหลุดพ้นได้
สุดท้ายซินเอ๋อร์จึงวิตกกังวล สองมือถูกรัด ปากเล็กถูกปิด ทำให้เธอหนีและร้องตะโกนไม่ได้
ฝ่ายตรงข้ามมีที่มาไม่ชัดเจน และทั่วกายเต็มไปด้วยเลือด ฉะนั้นต้องไม่ใช่คนดีแน่นอน!
พอคิดถึงเรื่องนี้ ซินเอ๋อร์จึงหวาดกลัว ดังนั้นเท้าเล็กพลันเตะเข้าที่หว่างขาชายหนุ่มทันที!
จากนั้นชายหนุ่มส่งเสียงอู้อี้ออกมาอีกครั้ง เห็นชัดว่าลูกเตะของเธอตรงจุด!
ซินเอ๋อร์ยังไม่ทันดีใจ รู้สึกเพียงชายหนุ่มกำลังล้มตกลงไปในถังน้ำด้านข้าง นี่ยังถือว่าไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือชายผู้นี้ แม้จะล้มลงไปก็ไม่ยอมปล่อยมือของเธอ ดังนั้นหลังเสียง ‘ตูม’ ดังขึ้นทั้งสองคนต่างตกลงไปในถังน้ำ
ทันใดนั้นน้ำแตกกระจายรอบทิศ กลีบดอกไม้และหยดน้ำกระเพื่อมสั่นไหว!
ร่างเล็กของซินเอ๋อร์จมลงไปในถัง กระทั่งยังดื่มน้ำเข้าไปหลายอึก
ซินเอ๋อร์ที่สำลักน้ำหนีไม่ทัน จึงเพียงไอไม่หยุดขึ้นมา
ส่วนชายหนุ่มที่ตกลงมาในน้ำพร้อมเธอนั้นก็ไม่ได้ดีไปกว่าเธอ
ชายหนุ่มเดิมทีเจ็บหนัก และการล้มครั้งนี้ของเขา ทำให้ร่างกายแช่ลงไปในน้ำ เมื่อโผล่ขึ้นมาเห็นชัดว่ากลืนน้ำไปหลายอึก เวลานี้ก็สำลักไม่หยุดเช่นกัน
แต่ว่าเพราะน้ำอุ่นชำระล้างคราบเลือดและความเข้าใจผิดบนใบหน้าชายหนุ่มไป เมื่อซินเอ๋อร์ได้สติหมายดิ้นรน จึงเห็นใบหน้าของชายหนุ่มเข้า ร่างกายพลันสูดหายใจอย่างไม่เชื่อสายตา ดวงตาคู่งามเบิกกว้าง ก่อนเอ่ยอย่างตกใจ
“เหตุใดจึงเป็นท่าน!”
หลังเสียงตกใจของซินเอ๋อร์ ชายหนุ่มเพราะน้ำเสียงเหลือเชื่อของเธอจึงลืมการไอสำลัก ดวงตาหงส์งดงามคู่นั้นก็จดจ้องบนใบหน้าของซินเอ๋อร์
เมื่อเห็นซินเอ๋อร์มองเขาด้วยสายตาเหลือเชื่อ คิ้วสำอางอดขมวดมุ่นไม่ได้ ก่อนพลางไอสำลักและเอ่ยถามขึ้น
“เจ้ารู้จักข้าหรือ!”
เมื่อเอ่ยถึงคำนี้ ชายหนุ่มมองสำรวจหญิงสาวตรงหน้าอีกครั้ง
เมื่อครู่เขาพลันเข้ามาในห้องอย่างกะทันหัน รีบร้อนมองผ่านไปเท่านั้น เพียงเห็นความงดงามของหญิงสาว ยังไม่ทันคิดสิ่งใด เห็นสาวน้อยคิดร้องเรียกผู้คน จึงรีบปิดปากสาวน้อยไว้ เพื่อไม่ให้เธอสร้างความแตกตื่น
แต่ตอนนี้เห็นสายตาเหลือเชื่อของสาวน้อย และคำพูดของเธอ เห็นชัดว่าเธอรู้จักเขา
แต่สาวน้อยผู้นี้ เขาเคยพบหน้ามาก่อนหรือ!
พอคิดถึงตรงนี้ ชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่น ทันใดนั้นจึงสำรวจซินเอ๋อร์อย่างละเอียดอีกรอบ พลันคล้ายนึกบางอย่างขึ้นมาได้ ดวงตาหงส์เป็นประกายชั่วขณะ ก่อนจำได้อย่างชัดเจน
“ข้าจำเจ้าได้แล้ว”
ชายหนุ่มอุทานขึ้น สาวน้อยคนนี้มิใช่คนที่แสดงระบำห่านขาว อันงดงามในคืนนั้นหรือ!
เธอตอนนั้นสวมชุดแดงน่าหลงใหล ประทินโฉมบนใบหน้า งดงามสะดุดตา เพียงแสดงออกก็ดึงดูดสายตาทุกคนไป ซึ่งเขาเองก็ไม่ยกเว้น
ต่อมาสุดท้ายประคองเธอโดยไม่ตั้งใจ เพื่อไม่ให้เธอหกล้ม เวลานี้เมื่อมองเธอระยะประชิด จึงพบว่าเธอตอนนี้สายตากระจ่างใส คล้ายบ่อน้ำอันแสนบริสุทธิ์ อ่อนช้อยจับใจ
แตกต่างกับความงดงามน่าหลงใหลบนเวทีราวคนละคน
เวลานั้นเขารู้ว่าหญิงสาวตรงหน้าโดดเด่นหาตัวจับได้ยาก กลับคิดไม่ถึงเมื่อลบเครื่องประทินโฉม ผิวไร้การตกแต่ง เธอจะกระจ่างใสงดงามเช่นนี้!
พอคิดถึงตรงนี้ ชายหนุ่มตกตะลึง
โดยเฉพาะตอนนี้เขาและสาวน้อยแช่อยู่ในถังไม้ร่วมกัน
ถังน้ำนี้มีขนาดใหญ่ เพียงพอสำหรับคนสองคน
เวลานี้น้ำอุ่นที่เดิมทีถูกเติมเต็มราวแปดส่วน เพราะภายในมีคนสองคนจึงแทบล้นเอ่อออกมา
กลีบดอกอวี๋หลันสีขาวอ่อนนุ่มนั้นลอยเต็มทั่วผิวน้ำ กลีบบุปผากระเพื่อม กลิ่นหอมสะกดใจ หมอกควันลอยกรุ่น ทำให้สาวน้อยตรงหน้าดุจดอกบัวโผล่พ้นผิวน้ำ อันสวยงามยิ่ง!
ทำให้คนมองต่างใจเตลิด ในใจกระเพื่อมสั่นไหว
และชายหนุ่มเมื่อเห็นรู้สึกเพียงใจตน คล้ายถูกคนใช้ค้อนขนาดใหญ่ทุบลงไปในหัวใจอย่างหนักหลายครั้ง
เสียงหัวใจเต้นแรง ‘ตึกตักตึกตัก’ คล้ายจะกระดอนออกมาจากอก
สวรรค์!
สาวน้อยนี้งดงามเสียจริง!
คิดแล้วตั้งแต่เด็กจนโต เขาเห็นหญิงงามในวังมาไม่น้อย งดงามในแบบแตกต่างกัน มากมายดุจเมฆบนท้องฟ้า มากมายนับไม่ถ้วน แต่กลับไม่มีผู้ใดที่ทำให้เขาต้องตาต้องใจ ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงอาการใจเต้นในตอนนี้
พอคิดถึงตรงนี้ ชายหนุ่มรู้สึกเพียงเลือดในบางส่วนของร่างกาย กำลังเริ่มไหลออกมา
ชายหนุ่มคันจมูก ก่อนเลือดสองสายจะพลันไหลออกมาจากจมูกของเขา เมื่อประกอบกับใบหน้าตกตะลึงของเขา จึงดูน่าขบขัน
หากเป็นยามปกติ เห็นชายหนุ่มตลกน่าขบขันเช่นนี้ ซินเอ๋อร์ต้องหัวเราะออกมาแน่ แต่แม้เธอจะตกใจว่าชายหนุ่มผู้นี้คือคนที่ช่วยประคองเธอหลังการแสดงครั้งก่อน แต่เวลานี้พวกเขาสองคนกลับอยู่ภายในถังน้ำด้วยกัน และเธอเวลานี้ไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ติดตัว จึงแช่อยู่ในน้ำด้วยสภาพเปลือยเปล่า
แม้เวลานี้น้ำภายในถังจะเอ่อล้น และมีกลีบดอกอวี๋หลันสีขาวพวกนั้นปกคลุมอยู่บนผิวน้ำ ปกปิดร่างกายเปล่าเปลือยของเธอไว้อย่างมิดชิด
แต่เธอก็ยังคงลดตัวมุดลงไปในน้ำ เวลานี้เผยเพียงศีรษะเล็กออกมา ทว่าเธอยังคงเขินอายอย่างสุดชีวิต!
สวรรค์!
แม้จะไม่เข้าใจเรื่องระหว่างชายหญิง แต่เธอก็รู้ชายหญิงไม่ควรใกล้ชิด เธอเวลานี้กลับถูกชายหนุ่มผู้หนึ่งบุกเข้ามาในห้อง ก่อนมองเห็นร่างกายของตน
พอคิดถึงตรงนี้ ซินเอ๋อร์ยิ่งวิตกกังวลในใจขึ้นมา
โดยเฉพาะสองมือเธอยังถูกชายหนุ่มรัดไว้แน่น ทำให้เธอสะบัดไม่หลุด
พอคิดถึงตรงนี้ ซินเอ๋อร์จึงร้อนใจ หลังได้สติกลับมา รีบสะบัดข้อมือ พลางเอ่ยเสียงไม่พอใจกับชายหนุ่มตรงหน้า
“ปล่อยมือ!”
เมื่อได้ยินคำพูดของซินเอ๋อร์ ชายหนุ่มที่กำลังตกตะลึงจึงได้สติ เมื่อเห็นสีหน้าซินเอ๋อร์ตื่นตระหนก จนแทบจะร้องไห้ออกมา ดวงตาหงส์เพียงเปล่งประกายชั่วขณะ ก่อนเอ่ยขึ้น
“หากเจ้าไม่ร้องตะโกนเรียกผู้อื่น ข้าจะปล่อยมือ!”
ชายหนุ่มเอ่ยปากขึ้น แม้น้ำเสียงจะไพเราะ แต่กลับแฝงความอดกลั้นอย่างไม่ปิดบังหลายส่วน
ซินเอ๋อร์ได้ยิน มองท่าทางบาดเจ็บไปทั่วร่างของชายหนุ่มอีกครั้ง
เส้มผมก็ยุ่งเหยิงเปืยกชื้น และร่างกายท่อนบนโผล่ขึ้นเหนือผิวน้ำเต็มไปด้วยบาดแผล
เดิมทีชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมสีขาวตัวหนึ่ง แต่เวลานี้บนเสื้อคลุมนั้นกลับขาดรุ่งริ่ง
จากรอยแผลมีคราบเลือดของเขา เห็นชัดว่าเขาถูกคนใช้กระบี่ทำร้าย
หนักหนาที่สุดคือบาดแผลบนหน้าอกของเขานั้น
มองผ่านเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งเข้าไป เพียงพอทำให้เห็นแผลสีแดงคล้ำภายใน
คลับคล้ายว่ายังมีเลือดไหลซึมออกมา
ตั้งแต่เด็กจนโต ซินเอ๋อร์ไม่เคยเห็นภาพนองเลือดเช่นนี้มาก่อน เห็นเช่นนั้นเธอจึงตกใจจนสั่นเทา
สวรรค์!
รอยกระบี่หนักหนายิ่งนัก ผู้ใดกันที่โหดเหี้ยม คิดสังหารคนผู้นี้ให้ตาย!
และกระบี่เฉือนลึกเช่นนี้ ต้องเจ็บปวดอย่างยิ่งแน่นอน
แม้ชายหนุ่มตรงหน้าจะไม่พูดจา แต่จากหัวคิ้วขมวดแน่นของเขา ซินเอ๋อร์ยังรับรู้ว่าชายหนุ่มกำลังฝืนทน
มือใหญ่รัดมือเธอนั้น เรี่ยวแรงก็เทียบกับเมื่อครู่ไม่ได้
คิดดูแล้วชายหนุ่มคงกำลังเจ็บปวดอย่างหนัก เรี่ยวแรงจึงค่อยๆ อ่อนลง
หากผ่านไปอีกสักระยะ เธอรับรองว่าชายหนุ่มต้องตายเพราะเสียเลือดมากเกินไปแน่นอน
พอคิดถึงตรงนี้ ซินเอ๋อร์หนาวสั่นอย่างหวาดกลัว
แม้เธอจะไม่รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้านี้คือผู้ใด เหตุใดจึงมาปรากฎตัวขึ้นที่นี่ ผู้ใดไล่ล่าสังหารเขา แต่เธอก็ไม่อยากให้เขาตาย
อาจเป็นเพราะครั้งก่อนเขาได้ช่วยชีวิตเธอเอาไว้
ขณะซินเอ๋อร์กำลังคิดในใจ พลันมีเสียงฝีเท้าวุ่นวายดังใกล้เข้ามา เห็นชัดว่ามีคนรีบร้อนมุ่งตรงมาทางนี้ และจากเสียงฝีเท้า คนที่มามีจำนวนไม่น้อย!