สตรีแกร่งตระกูลไป๋ - ตอนที่ 1335 คิดเล็กคิดน้อย

ตอนที่ 1335 คิดเล็กคิดน้อย

“เกรงว่าคงไม่เหมาะสม…” หลู่จิ้นกล่าวขึ้นช้าๆ “ข้าสอบสวนเขาจนได้คำสารภาพมาแล้ว ตอนนี้คำสารภาพอยู่ในมือของท่านอ๋องแล้ว ไม่ทราบว่าท่านอ๋องเก้าต้องการสอบสวนสิ่งใดอีก หากต้าเยี่ยนนำคนกลับไปสังหารก็แล้วไป ทว่า หากพวกท่านคิดกลับคำสารภาพขึ้นมาจนต้าโจวกลายเป็นคนหาเรื่องต้าเยี่ยน ต้าโจวจะทำเช่นไรกัน”

ขุนนางต้าเยี่ยนคนหนึ่งได้ยินหลู่จิ้นกล่าวเช่นนี้จึงยกมือคารวะหลู่จิ้นพลางกล่าวโต้ด้วยความโมโห “เขาคือคนของต้าเยี่ยน ในเมื่อใต้เท้าหลู่สอบสวนเขาเรียบร้อยแล้ว เหตุใดต้องกลัวพวกเราพาตัวเขากลับไปด้วย ท่านอ๋องเก้าของพวกเราบอกว่าต้องการสอบสวนต่ออย่างละเอียดเพื่อให้คำตอบที่แน่ชัดกับต้าโจว ทว่า ใต้เท้าหลู่กลับเอาแต่ขัดขวาง พวกเราอดสงสัยไม่ได้ว่าต้าโจวอาจเป็นคนสร้างเรื่ององครักษ์ผู้นี้ขึ้นมาเอง!”

เซียวหรงเหยี่ยนได้ยินคำกล่าวนี้จึงปรายตามองไปทางขุนนางโง่แต่ไม่รู้ว่าตัวเองโง่ผู้นั้นด้วยแววตาเยือกเย็น

ไป๋ชิงเหยียนได้ยินคำของขุนนางผู้นั้นจึงลุกขึ้นยืนทันที แม้รอยยิ้มบนใบหน้ายังคงอยู่ ทว่า น้ำเสียงที่กล่าวออกมากลับดังและเรียบเฉยกว่าเดิม “คำกล่าวของขุนนางต้าเยี่ยนผู้นี้น่าประหลาดยิ่งนัก ต้าโจวสร้างเรื่องขึ้นมาเองอย่างนั้นหรือ ต้าโจวบีบให้องครักษ์ของต้าเยี่ยนไปสังหารใต้เท้าหลิ่วหรูซื่อที่จวนหลิ่ว หรือต้าโจวไปลักพาตัวองครักษ์ต้าเยี่ยนมาจากที่พักของต้าเยี่ยน จากนั้นใช้ดาบจี้คอองครักษ์ผู้นั้นให้สังหารขุนนางของต้าโจวหรืออย่างไร”

“พวกเจ้าอย่าลืมว่าตอนนี้ใต้เท้าหลิ่วหรูซื่อยังนอนไม่ได้สติอยู่ที่จวนของเขา ตอนแรกคือน้องชายของเรา ตอนนี้ยังมีขุนนางของเราอีก! นี่คือครั้งที่สองที่ต้าเยี่ยนทำร้ายคนของต้าโจวแล้ว!” น้ำเสียงของไป๋ชิงเหยียนเยือกเย็น “โชคดีที่เราเป็นคนใจเย็น หากเราเป็นจักรพรรดินีที่โหดร้าย ป่านนี้ขุนนางต้าเยี่ยนอย่างพวกเจ้าคงไม่มีชีวิตเดินออกไปจากตำหนักนี้แล้ว!”

ไป๋ชิงเหยียนกล่าวอย่างไม่รีบร้อน ทว่า น้ำเสียงแฝงไปด้วยความดุดันและทรงพลังมาก หญิงสาวกล่าวเสียงสูงกว่าเดิมจนคนฟังหวาดหวั่นกันเป็นแถว

ขุนนางต้าเยี่ยนผู้นั้นก้มหน้าต่ำด้วยความตกใจ เขาแทบอยากตัดลิ้นของตัวเองทิ้ง เขาคือขุนนางฝ่ายของไทเฮา ย่อมร้อนใจอยากพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของใต้เท้าจงสิงเสี่ยว ทว่า ถึงแม้เขาไม่ใช่คนของไทเฮา แต่ตอนนี้ต้าเยี่ยนกำลังตกอยู่ในภาวะวิกฤต เขาต้องช่วยแก้ต่างให้ต้าเยี่ยนพ้นจากข้อสงสัยนี้อยู่ดี ต้าเยี่ยนจะได้มีโอกาสเจรจากับต้าโจวเรื่องการแข่งขันด้วยระบอบการปกครองต่อ

ต้าเยี่ยนของพวกเขาจะใช้ ‘คำครหาของคนทั่วใต้หล้า’ บีบให้ต้าโจวยอมรับการเดิมพันด้วยระบอบการปกครองกับต้าเยี่ยน หากตอนนี้ต้าเยี่ยนมีจุดอ่อนให้ต้าโจวจับได้ ต้าโจวสามารถยกทัพบุกโจมตีต้าเยี่ยนได้อย่างชอบธรรมทันที ในฐานะขุนนางของต้าเยี่ยนเขาจะไม่เป็นกังวลได้อย่างไรกัน

“ขุนนางต้าเยี่ยนของกระหม่อมใจร้อนจนอาจใช้ถ้อยคำไม่เหมาะสมไปบ้าง ฝ่าบาทอย่าทรงใส่พระทัยเลยพ่ะย่ะค่ะ คนของต้าเยี่ยนลอบสังหารใต้เท้าหลิ่วหรูซื่อที่จวนหลิ่วดั่งที่ฝ่าบาทตรัสจริงๆ พวกเราไม่สามารถแก้ต่างในเรื่องนี้ได้พ่ะย่ะค่ะ” เซียวหรงเหยี่ยนกล่าวเสียงราบเรียบ “เสียชีวิตขององครักษ์ไปคนหนึ่งไม่สำคัญเท่าใดนัก ทว่า เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับชีวิตของพี่ชายไทเฮาของต้าเยี่ยน ดังนั้นต้าเยี่ยนจำเป็นต้องสืบเรื่องนี้ให้แน่ชัดพ่ะย่ะค่ะ”

สิ้นเสียงของเซียวหรงเหยี่ยนเว่ยจงก็รีบเดินเข้ามาในตำหนักอย่างรวดเร็ว เขาทำความเคารพไป๋ชิงเหยียนพลางกล่าวขึ้น “ฝ่าบาท หมอหลวงหวงช่วยชีวิตคนผู้นั้นไว้ไม่ได้ เขาเสียชีวิตแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

เซียวหรงเหยี่ยนกำหมัดแน่น

“ลอบสังหารขุนนางคนสำคัญของต้าโจว ต่อให้ตายเป็นร้อยรอบก็ยังไม่สาสม” ไป๋ชิงเหยียนกล่าวเสียงเรียบ “เสียชีวิตยังง่ายต่อเขาเกินไป”

ไป๋ชิงเหยียนกล่าวต่อโดยไม่รอให้ขุนนางต้าเยี่ยนกล่าวสิ่งใดขึ้นมาอีก “เราพอจะเดาได้จากการลอบสังหารขุนนางต้าโจวในครั้งนี้แล้วว่าพี่ชายของไทเฮาแห่งต้าเยี่ยนคิดเช่นไร หากไม่เป็นเพราะเขาไม่พอใจในฝีปากของใต้เท้าหลิ่วก็คงต้องการทำลายการเจรจาในครั้งนี้ให้ล้มเหลว ดูเหมือนว่าที่อ๋องเก้าแห่งต้าเยี่ยนเคยบอกเราว่าต้าเยี่ยนยังมีความสามารถพอที่จะทำสงครามกับต้าโจวคงไม่ใช่เรื่องโกหก!”

ไป๋ชิงเหยียนจงใจกล่าวเยินยอต้าเยี่ยน

“ตอนนี้ใต้เท้าหลิ่วยังไม่ฟื้น ใต้เท้าจงไม่จำเป็นต้องปรากฏตัวในการเจรจาครั้งนี้อีกต่อไป” ไป๋ชิงเหยียนเคาะนิ้วลงบนโต๊ะพลางกล่าวขึ้น “พวกเราเริ่มเจรจาเรื่องนี้กันในวันพรุ่งนี้เลยก็แล้วกัน เมื่อการเจรจาสิ้นสุดลงต้าเยี่ยนจะได้รีบเดินทางไปจากเมืองหลวงของต้าโจว”

ตอนนี้ต้าโจวกำจุดอ่อนของต้าเยี่ยนอยู่ ทว่า ต้าโจวยังยอมตกลงที่จะเจรจาต่อ เกรงว่าครั้งนี้ต้าเยี่ยนต้องแสดงความจริงใจ ให้ต้าโจวได้เห็นมากกว่าเดิม ต้าโจวจึงจะคลายโกรธเรื่องมือสังหารในครั้งนี้

ขุนนางต้าเยี่ยนพอจะเดาความคิดของจักรพรรดินีแห่งต้าโจวออกแล้ว หญิงสาวคงอยากเฉือนเนื้อของต้าเยี่ยนจนกว่าจะพอใจ จากนั้นจึงจะยอมเจรจาเรื่องข้อเสนอการแข่งขันด้วยระบอบการปกครองแน่นอน

ถึงแม้พวกเขาจะไม่พอใจ ทว่า ไป๋ชิงเหยียนกำหนดแล้วว่าจะเริ่มเจรจากันในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นเรื่องอื่นจึงไม่มีความจำเป็นอีกต่อไป

เซียวหรงเหยี่ยนเดาความคิดของไป๋ชิงเหยียนออกเช่นเดียวกัน ทว่า หากมองในจุดยืนของต้าเยี่ยน หากต้าเยี่ยนยังคิดเล็กคิดน้อยกับต้าโจวในเรื่องมือสังหารต่อไปอาจเสียมากกว่าได้ การที่ได้เจรจากันในวันพรุ่งนี้คือทางออกที่ดีที่สุดสำหรับต้าเยี่ยนในตอนนี้แล้ว

ขุนนางต้าเยี่ยนคนอื่นย่อมคิดเช่นเดียวกับเซียวหรงเหยี่ยน เมื่อได้ยินว่าไป๋ชิงเหยียนกำหนดเวลาเจรจาเป็นวันพรุ่งนี้จึงแสดงสีหน้าประหลาดใจออกมา ทว่า เมื่อคิดให้ดีก็ถือเป็นเรื่องสมเหตุสมผลแล้ว

ตอนนี้ต้าโจวแข็งแกร่งกว่าต้าเยี่ยน ครั้งนี้ต้าโจวจับจุดอ่อนของต้าเยี่ยนได้อีกครั้ง พวกเขาสามารถเสนอเงื่อนไขให้ต้าเยี่ยนยอมตกลงได้อย่างง่ายดายกว่าก่อนหน้านี้มาก ต่อให้ต้าโจวจะขอให้ต้าเยี่ยนยกดินแดนบางส่วนของต้าเยี่ยนให้ ต้าเยี่ยนที่ตอนนี้มีจุดอ่อนอยู่ในมือของต้าโจวก็ทำได้เพียงยอมตกลงเท่านั้น

การตกลงแลกเปลี่ยนในครั้งนี้…ขอเพียงจักรพรรดินีแห่งต้าโจวเป็นคนโลภสักนิดนางต้องยอมตกลงเจรจาอย่างแน่นอน

สำหรับเซียวหรงเหยี่ยนแล้ว มือสังหารคนหนึ่งที่ถูกหลู่จิ้นทรมานจนตายไม่ได้มีความสำคัญกับเขามากเพียงนั้น ทว่า เขารู้จักจงสิงเสี่ยวดี จงสิงเสี่ยวไม่ได้มีความกล้าขนาดสั่งให้ลูกน้องของตัวเองไปลอบสังหารขุนนางคนสำคัญของต้าโจวแน่นอน

ทว่า สุดท้ายมือสังหารผู้นั้นกลับยอมรับสารภาพกับหลู่จิ้นว่าจงสิงเสี่ยวเป็นคนสั่งให้เขาทำ แล้วดันมาเสียชีวิตลงตอนที่เขาและขุนนางของต้าเยี่ยนเดินทางมาถึงตำหนักใหญ่ในวังหลวงอีก เซียวหรงเหยี่ยนเดาไม่ออกว่าการตายของมือสังหารผู้นี้เป็นฝีมือของไป๋ชิงเหยียนที่ต้องการปูทางให้การเจรจาราบรื่นไปด้วยดีหรือไม่

ทว่า เซียวหรงเหยี่ยนกังวลว่ามือสังหารผู้นี้จะมีเป้าหมายอื่นแอบแฝง

หากสลัดเรื่องความรู้สึกส่วนตัวทิ้งไป ผลลัพธ์ในตอนนี้ถือเป็นเรื่องดีของต้าเยี่ยน ทว่า เซียวหรงเหยี่ยนต้องสืบรู้ให้ได้ว่าเหตุใดมือสังหารผู้นั้นจึงลอบสังหารขุนนางของต้าโจว ผู้ใดอยู่เบื้องหลังคอยสั่งการให้เขาทำเรื่องนี้กันแน่

“ในเมื่อมือสังหารเสียชีวิตไปแล้ว จักรพรรดินีแห่งต้าโจวได้โปรดมอบศพของเขาให้ต้าเยี่ยนด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ” เซียวหรงเหยี่ยนกล่าว

“เรื่องที่มือสังหารของต้าเยี่ยนลอบสังหารขุนนางของต้าโจวยังไม่จบลง ต้าเยี่ยนคิดว่าเราอนุญาตให้การเจรจากันในวันพรุ่งนี้แล้วเรื่องนี้จะจบลงง่ายๆ อย่างนั้นหรือถึงได้กล้ามาขอศพมือสังหารผู้นั้นจากเราเช่นนี้” ไป๋ชิงเหยียนถามยิ้มๆ

หลู่จิ้นเห็นเหตุการณ์จึงเอ่ยถามยิ้มๆ “ผู้สำเร็จราชการแห่งต้าเยี่ยนต้องการนำศพของคนผู้นี้กลับไปฝังที่ต้าเยี่ยนอย่างนั้นหรือ”

“เสนาบดีหลู่กล่าววาจาเกินไปแล้ว!” เสนาบดีกรมการคลังของต้าเยี่ยนรีบก้าวเข้าไปกล่าว “ผู้สำเร็จราชการของพวกเราก็แค่อยากนำศพกลับไปขอคำอธิบายจากใต้เท้าจงเท่านั้น! คำสารภาพก่อนเสียชีวิตของมือสังหารผู้นี้บ่งชี้ไปที่ใต้เท้าจง ทว่า ไม่ว่าอย่างไรใต้เท้าจงก็เป็นขุนนางคนสำคัญของต้าเยี่ยน อย่างน้อยฝ่าบาทก็ควรให้โอกาสใต้เท้าจงได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองบ้างพ่ะย่ะค่ะ”