สตรีแกร่งตระกูลไป๋ - ตอนที่ 1445 สุนัขรับใช้

ตอนที่ 1445 สุนัขรับใช้

“ฟ้ามืดลงแล้ว ทว่า ทุกท่านยังออกมาตรวจความปลอดภัยให้ชาวบ้าน ช่างลำบากเสียจริง ทุกท่านเลิกงานแล้วจึงมาดื่มเหล้าพักผ่อนหรือขอรับ” ผู้ดูแลเอ่ยถามยิ้มๆ “ทุกท่านเชิญขึ้นไปนั่งรอบนชั้นสองก่อนเถิดขอรับ ข้าจะนำอาหารรสเลิศไปให้ทุกท่านเองขอรับ รับรองว่าทุกท่านต้องพอใจแน่นอน”

คนของทางการที่ก้าวเท้าเดินเข้าไปในโรงสุรามีสีหน้าเคร่งขรึม เขากวาดสายตามองสายตาทุกคู่ที่มองมาทางเขาอย่างไม่เข้าใจ เรียบเฉย หวาดกลัว กังวลหรือเลื่อนลอยเพราะความเมาด้วยแววตาเย็นชา จากนั้นหันไปสั่ง “นำตัวเข้ามา!”

“ขอรับ!”

ไม่นานร่างของบุรุษผอมแห้ง ปากแหลม แก้มตอบ คิ้วเจ้าเล่ห์ราวกับคนขี้โกงจึงถูกพาตัวเข้ามาด้านใน คนผู้นั้นเดินงอตัว ย่นคอเข้ามาด้านในโดยไม่กล้าสบตาผู้ใดทั้งสิ้น จากนั้นชี้นิ้วที่สั่นเทาไปยังร่างของกลุ่มคนที่วิจารณ์ราชสำนักต้าโจวอย่างไม่พอใจให้คนของทางการเห็น

หัวหน้าของทางการตะโกนขึ้นเสียงดัง “จับตัวไปให้หมด!”

“นายท่าน เดี๋ยวก่อนขอรับนายท่าน!” ผู้ดูแลรีบเข้าไปห้ามด้วยใบหน้าที่ซีดเผือด ทว่า เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนของทางการจึงถูกคนของทางการที่ร่างบึกบึนใหญ่โตคนหนึ่งผลักให้หลบไปอีกทาง หากเด็กรับใช้ชายไม่ช่วยประคองไว้ผู้ดูแลคงล้มลงบนพื้นไปแล้ว

คนของทางการสามสี่คนกดร่างของคนขายเนื้อที่นั่งดื่มเหล้าอยู่ลงบนโต๊ะสี่เหลี่ยม เหล้าและกับแกล้มซึ่งวางอยู่บนโต๊ะหล่นกระจายเต็มพื้น

เมื่อคนในโรงสุราเห็นคนของทางการถือดาบเข้ามาด้านในจึงพากันแตกตื่นทันที บางคนนั่งนิ่งอยู่บนโต๊ะไม่กล้าขยับไปไหน บางคนผุดลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจจนไหเหล้าและจานกับแกล้มหล่นแตกลงบนพื้น

ผู้ดูแลรีบเอื้อมมือไปห้ามคนของทางการที่กำลังจะวิ่งเข้าไปด้านในพลางยัดเงินใส่มือของคนของทางการผู้นั้น “นายท่าน พวกเราล้วนเป็นคนบ้านเดียวกัน พวกเขาแค่มาดื่มเหล้าในโรงสุราของข้าจนเมามากไปหน่อยเท่านั้น ท่านอย่าถือสาพวกเขาเลยนะขอรับ ปล่อยพวกเขาไปเถิดขอรับ!”

“หลีกไป!” คนของทางการผลักร่างของผู้ดูแลอีกครั้ง เงินที่ผู้ดูแลยัดใส่มือคนของทางการหล่นกระจายลงบนพื้น คนของทางการผู้นั้นมองผู้ดูแลด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เขาเหยียบลงบนตั๋วเงินเหล่านั้นพลางกล่าวขึ้น “ติดสินบนเจ้าพนักงาน จับตัวไป!”

สิ้นเสียงคำสั่งของหัวหน้า ผู้ดูแลจึงถูกจับตัวเช่นเดียวกัน ผู้ดูแลรีบคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความหวาดกลัว “ได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วยขอรับนายท่าน!

คนของทางการหกคนเดินไปจับตัวบัณฑิตที่กล่าววาจาให้ร้ายราชสำนัก บนโต๊ะเหล้ามีบัณฑิตนั่งอยู่ด้วยกันทั้งหมดสี่คน พวกเขายกเหล้าขึ้นจิบจนหมดจอกพลางส่งสัญญาณให้กันก่อนที่คนของทางการจะมาถึงตัวพวกเขา จากนั้นลุกขึ้นยืนด้วยความสุภาพแล้วกล่าวขึ้นเสียงดัง “ไม่ต้องเปลืองแรงทุกท่านหรอก พวกข้าจะเดินไปกับพวกท่านเอง!”

“นำตัวไป!”

“พวกเจ้าจะทำอันใด! เหตุใดต้องมาจับตัวข้าเช่นนี้! ข้าทำผิดกฎหมายข้อใดกัน!” คนขายเนื้อที่มานั่งดื่มเหล้าในโรงสุราซึ่งถูกกดอยู่บนโต๊ะสะบัดตัวออกจากการเกาะกุมของคนของทางการอย่างแรง เขาคว้าเศษกระเบื้องที่อยู่บนโต๊ะมากำไว้ในมือแน่นแววตาเกรี้ยวกราด “พวกเจ้าลองเข้ามาใกล้ข้าอีกนิดสิ!”

“เหตุใดต้องจับเจ้าอย่างนั้นหรือ ก็เพราะว่าเจ้าไม่ระวังวาจาของตัวเองให้ดีนะสิ พวกเจ้ากล้าวิจารณ์ฝ่าบาทในทางเสียหาย ไม่เคารพพระองค์!” หัวหน้าของทางการกำหมัดคารวะไปทางทิศใต้อย่างนอบน้อม จากนั้นชี้ไปทางคนขายเนื้อพลางตะโกนสั่ง “มัวยืนทำอันใดอยู่ จับตัวไปเร็ว!”

คนของทางการเตรียมเข้าไปจับตัวคนขายเนื้อ ทว่า คนขายเนื้อที่มือเต็มไปด้วยเลือดจากการกำเศษกระเบื้องแน่นชี้กระเบื้องไปทางคนของทางการ “ผู้ใดกล้าแตะต้องข้า ข้าจะเอาชีวิตมันผู้นั้นไปด้วย!”

คนขายเนื้อร่างใหญ่บึกบึนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว สีหน้าของเขาดุดันจนคนของทางการไม่กล้าเข้าใกล้

เหล้าทำให้คนมีความกล้ามากขึ้น คนขายเนื้อที่ไม่พอใจราชสำนักต้าโจวตั้งแต่หานเฉิงอ๋องเสียชีวิตลงตวาดลั่นอย่างคุมโทสะไม่อยู่อีกต่อไป “จักรพรรดิอันใดกัน! ผู้ใดคุ้มครองความปลอดภัยของชาวบ้านแถบชายทะเลอย่างพวกเราก็คือจักรพรรดิของพวกเรา! หานเฉิงอ๋องสละชีพเพื่อปกป้องพวกเรา ทว่า ศพของเขากลับถูกคนตงอี๋นำกลับไปยังตงอี๋ ตงอี๋ป่าวประกาศชัดเจนว่าหากจักรพรรดินีต้าโจวไม่เดินทางไปรับศพของหานเฉิงอ๋องคืนมาด้วยตัวเองพวกมันจะฉีกร่างของหานเฉิงอ๋องให้หมากิน พวกเจ้าเคยเป็นคนต้าเหลียงมาก่อน พวกเจ้าได้รับความคุ้มครองจากหานเฉิงอ๋องเช่นเดียวกัน! พวกเจ้าไม่ร้อนใจที่ศพของหานเฉิงอ๋องยังอยู่ที่ตงอี๋ ทว่า แค่ข้าเอ่ยถึงจักรพรรดินีต้าโจวอย่างไม่เคารพสองสามคำพวกเจ้ากลับร้อนใจอย่างนั้นหรือ พวกเจ้าอยากเป็นสุนัขรับใช้ต้าโจวถึงเพียงนี้เลยหรือ!”

บัณฑิตสี่คนที่ถูกคนของทางการจับตัวเดินไปถึงหน้าประตูโรงสุราหันกลับไปมองคนขายเนื้อที่โมโหจนใบหน้าแดงก่ำ จากนั้นมองไปทางบัณฑิตคนอื่นที่เมื่อครู่ร่วมวิจารณ์กับพวกเขา ทว่า บัดนี้กลับย่นคอหนีราวกับไม่อยากให้คนของทางการเห็นพวกเขา หนึ่งในบัณฑิตถอนหายใจออกมาอย่างผิดหวัง “ล้วนมีแต่สุนัขจริงๆ !”

กล่าวจบพวกเขาจึงถูกคนของทางการจับตัวไปเป็นกลุ่มแรก

“พวกเจ้าตายแล้วหรืออย่างไร!” หัวหน้าคนของทางการโมโหจนหน้าแดงก่ำ เขาตวาดลั่น “ยังไม่รีบจับตัวอีก!”

คนของทางการได้ยินจึงรีบชักดาบออกมาจากเอวทันที

คนขายเนื้อเห็นฝ่ายของทางการมีกำลังมากกว่าจึงหยิบไหสุราที่วางอยู่ข้างกายเขวี้ยงใส่คนเหล่านั้น จากนั้นอาศัยช่วงที่คนของทางการเบี่ยงตัวหลบไหสุราหันไปคว่ำชั้นวางไหเหล้าทางด้านหลังตนแล้ววิ่งหนีไปยังโรงครัวทันที

กลิ่นเหล้าฟุ้งกระจายเต็มโรงสุราและลอยไปตามหน้าต่างประตูที่เปิดอ้าจนชาวบ้านที่รวมตัวกันดูเรื่องสนุกอยู่นอกโรงสุราต่างชะเง้อมองเข้าไปในโรงสุราพลางบ่นอย่างเสียดายเหล้าที่หกไป

“ตามไป!” คนของทางการรีบถือดาบวิ่งย่ำเหล้าที่หกนองอยู่บนพื้นตามไปทันที

ผู้ดูแลที่ถูกคนของทางการกดให้คุกเข่าอยู่บนพื้นได้ยินเสียงร้องของไก่ เป็ด เสียงกระเบื้องแตกและเสียงขอร้องของผู้ช่วยพ่อครัวดังมาจากด้านหลังโรงครัว เขาขอร้องคนของทางการอย่างไม่อยากให้โรงสุราเสียหายไปมากกว่านี้ “นายท่าน ข้าแค่เปิดกิจการร้านเล็กๆ เท่านั้น ข้ารับความเสียหายเหล่านี้ไม่ไหวจริงๆ ขอรับ คนผู้นั้นคือคนขายเนื้อหวังที่ขายเนื้ออยู่บนถนนชังผิงฝั่งตะวันออก นายท่านส่งคนไปจับตัวเขาที่นั่นได้หรือไม่ขอรับ ได้โปรดเถิดขอรับ!”

คนของทางการทำเป็นไม่ได้ยินสิ่งที่ผู้ดูแลกล่าว เสียงเอะอะโวยวายดังอยู่ที่โรงครัวพักใหญ่ ในที่สุดคนขายเนื้อที่เมาอาละวาดจนใบหน้าเต็มไปด้วยเลือดก็ถูกคนของทางการลากตัวออกมาจากโรงครัว

หัวหน้าของคนของทางการกวาดสายตามองคนรับใช้และแขกที่มาดื่มเหล้าในโรงสุราทุกคนที่มีสีหน้าหวาดกลัวแวบหนึ่ง จากนั้นกล่าวขึ้นเสียงดัง “หากผู้ใดกล้าเอ่ยถึงฝ่าบาทด้วยความไม่เคารพหรือกล้าวิจารณ์ราชสำนักอีกจะถูกจับขังคุกทั้งหมด! นำตัวไป!”

คนขายเนื้อที่บาดเจ็บที่ศีรษะจนมึนงงไปหมดเงยหน้าขึ้นอย่างยากลำบาก เขาคำรามออกมาเสียงดังพลางสะบัดคนของทางการที่จับตัวเขาอยู่ออกสุดแรงเกิด จากนั้นชักดาบที่เสียบอยู่ที่เอวของคนของทางการออกมาพลางแทงดาบไปอย่างไม่รู้ทิศทาง

ดาบเดียวแทงเป็นแผลสองรู คนของทางการก้มมองดูดาบที่แทงทะลุหน้าท้องของตัวเองพลางเงยหน้ามองคนขายเนื้ออย่างยากลำบาก จากนั้นร่างของเขาเซล้มลงด้านหลังกระแทกโดนโต๊ะและล้มลงบนพื้น

“ฆ่า…ฆ่าคนแล้ว!”

“ฆ่าคนแล้ว!”

โรงสุราโกลาหลขึ้นทันที

คนขายเนื้อตกใจจนได้สติเกินกว่าครึ่ง เขารีบโยนดาบลงบนพื้นทันที เขาอยากเข้าไปประคองร่างของคนของทางการที่ถูกแทงที่หน้าท้องจนล้มลงกองบนพื้น ทว่า ถูกคนของทางการคนอื่นจับกดให้นอนนิ่งอยู่บนพื้นเสียก่อน

คนขายเนื้อมองเห็นร่างของคนของทางการผู้นั้นถูกแบกไปรักษาตัวที่โรงหมอ ผมของเขาถูกกระชากขึ้นอย่างแรง

สมองของเขาขาวโพลนไปหมด เขาฆ่าหมูฆ่าวัวมาทั้งชีวิต ทว่า ไม่เคยฆ่าคนมาก่อน…