Midterm Fantasy - ตอนที่ 265
ทั่วสนามรบนั้นเสียงโห่ร้องยินดีของมนุษย์และเสียงร้องอย่างหวาดกลัวของมอนสเตอร์ดังไปทั่วพื้นที่ ทุกคนรอบตัวของรอนต่างอยู่ในความยินดี หากแต่ขณะนี้เด็กหนุ่มกลับงงงันอยู่ชั่วขณะ
เมื่อกี้มันเสียงของโรล่า ทำไมเสียงของโรล่าดังในหัวของเขาได้
‘จะทำยังไงดี’
เสียงอีกเสียงดังขึ้นมา เป็นเสียงของแพท
เกิดอะไรขึ้นกันแน่
“คุณรอน ได้ยินข้าไหม” เสียงเจ้าชายดีโอดังมาจากวิทยุสื่อสาร
“ครับเจ้าชาย” รอนตอบ
“เมื่อครู่ข้ารู้สึกแปลกๆเกี่ยวกับคุณแพท เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า” เจ้าชายถามโดยไม่ใส่ใจว่าช่องสื่อสารนี้เป็นช่องสาธารณะ
รอนเอะใจทันทีที่เจ้าชายบอก
“<System> เสียงเมื่อครู่นี้คืออะไร” รอนถาม
“เสียงของ [Soul Mate] , หากนักรบมังกรได้รับความไว้ใจเชื่อใจจากใครอย่างหมดหัวใจ <System> จะเชื่อมโยงความรู้สึกของกันและกันให้ ของเจ้าชายดีโอดีกับแพทมากแต่รู้สึกข้างเดียว เขาเลยรับได้แค่ความรู้สึก แต่ของเจ้าน่ะเป็นความรู้สึกที่ตรงกันทั้งสองฝ่าย เจ้าเลยรับความนึกคิดของผู้หญิงทั้งสามคนนั้นได้ …” ศิลานักปราชญ์บอก
“แบบนี้แปลว่า” รอนสงสัยอีก
“{สรุปให้สั้นๆ ดูเหมือนผู้หญิงสองคนที่รักเจ้าทึ่มอย่างนายกำลังตกอยู่ในอันตรายนั่นล่ะ}” ศิลานักปราชญ์บอก
“เจ้าชายดีโอครับ มีทางไหนที่จะเช็คได้บ้างว่าหมู่บ้านโอลเซ่นในตอนนี้เป็นอย่างไรไหมครับ” รอนถามไป หากแต่คนที่รู้คำตอบกลับไม่ใช่เจ้าชาย
“เมืองกาล่าแตกแล้ว เมื่อครู่คนของเรารายงานมาว่าเวก้าโจมตีหมู่บ้านโอลเซ่นด้วยตนเอง จัดการนักรบมังกรจิลได้ เวก้าพากองทัพส่วนหนึ่งมาทางนี้ ขณะที่ให้กองทัพมังกรอีกส่วนโจมตีหมู่บ้านโอลเซ่น” จักรพรรดิลูเซียสพูดแทรกขึ้นมา “ตอนนี้เวก้าและกำลังที่เหลือของพวกมันกำลังมุ่งมาทางนี้ อันที่จริงกำลังทางอากาศที่มาถึงเมื่อครู่นี้ ก็น่าจะเป็นกำลังส่วนหน้าของพวกมัน”
รอนมองดูแผนที่รบอีกครั้ง ข้าศึกลดจำนวนลงอย่างรวดเร็วและทหารแอสคาลอนกำลังบุกไปข้างหน้าได้อย่างไร้ต้าน หากแต่ว่าที่ปลายสุดขอบของแผนที่ก็มีจุดสีแดงแสดงถึงศัตรูอีกกลุ่มที่กำลังเดินทัพเข้ามาอย่างเป็นระเบียบ
“กองทัพแอสคาลอน หยุดการรุกไล่โจมตี จัดกำลังพล” รอนสั่งการ “กำลังหนุนของศัตรูกำลังเคลื่อนเข้ามา จำนวน2000”
“เพียงแค่2000ไม่น่ามีปัญหานะ” แม่ทัพคนหนึ่งสวนขึ้นมา
“มังกรดิน 50 ตัว หมีเวอริเดี่ยน 250 ตัว ที่เหลือพันกว่าตัวเป็นสุนัขป่ายักษ์อามาร็อคครับ” รอนบอก “ดูจากกำลังที่มาถึงแบบนี้ แปลว่าเวก้ารู้ตัวแล้วว่าทัพหน้ามีปัญหา มันเลยส่งกองกำลังที่เคลื่อนที่เร็วมา กองทัพใหญ่จะตามมาอย่างแน่นอนครับ”
“กองทัพแอสคาลอน จัดกำลัง ตั้งแนวรบใหม่” จักรพรรดิลูเซียสประกาศ
ทหารกองพลที่9แห่งโรมันค่อยๆจัดกำลังทัพ รอนสั่งการให้ทหารราบตั้งแนวรบใหม่เป็นแนวยาว เปลี่ยนอาวุธเป็นหอกโลหะยาวและปรับกระบวนทัพเปลี่ยนเอาเครื่องยิงบัลลิสต้าขึ้นมาตั้งเป็นแนวที่สองแทนพลธนูเพื่อใช้ต่อต้านมังกรดิน
มังกรดินเป็นมังกรที่บินไม่ได้ แต่มีร่างกายใหญ่โตและพลังป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดในปฐพี การชาร์จของมันก็เหมือนกับเอารถบรรทุกตะลุยเข้าไปในหมู่นักดาบดีๆนี่เอง พลธนูไม่มีประโยชน์เท่าไหร่ในการต่อสู้ครั้งนี้
ตอนนี้เองที่ทุกคนเริ่มเห็นกองทัพออร์คที่แตกกระเจิงเมื่อครู่กลับมารวมกลุ่มกัน ออร์คตั้งแถว และตั้งแนวโล่แบบเทสทูโดฟอร์เมชั่นอย่างเป็นระเบียบ ที่เบื้องหลังของแนวรบออร์ค ปรากฎมังกรดินร่างมหึมา และกองทัพมอนสเตอร์ขนาดใหญ่
เห็นได้ชัดว่าในกองทัพศัตรูมีแม่ทัพคนใหม่ที่มาแทนแม่ทัพทั้งสี่ที่เพิ่งถูกสังหารไป
จักรพรรดิลูเซียสโบกมือวูบหนึ่ง ธงรบเวทมนตร์ประจำตัวที่โบกสะบัดบนท้องฟ้าเรืองแสงสว่างวาบขึ้นมา
และเหมือนการตอบรับ ธงรบเวทมนตร์สีน้ำตาลก็โบกสะบัดบนท้องฟ้า
ราชาออร์ค กรูมแซค
นักรบออร์ค 172342
มังกรดิน 50
อามาร็อค 1700
หมีเวอริเดี่ยน 250
“ราชาออร์คกรูมแซค! ราชาของออร์คแห่งซีแลนเดีย มันเองอยู่ใต้บังคับของเวก้าด้วยรึ”
ปกติแล้วเมื่อร่ายเวทธงรบ ผู้ร่ายมักจะบอกแค่ชื่อของตนเพื่อใช้ในการบังคับบัญชากองทัพ ไม่บอกจำนวนและชนิดทหาร
แต่ในกรณีนี้ เห็นได้ชัดว่าราชาออร์คกรูมแซคต้องการใช้จำนวนของมังกรดินในการข่มขวัญทหารแอสคาลอน
“บิชอปคาร์มิลล่าครับ Golem Armor ใช้กำจัดมังกรดินได้ไหมครับ”
“น่าจะยาก ถ้าสู้กันจริงๆ เราต้องใช้ Golem Armor 3-4 ตัวในการต่อสู้กับมังกรดิน 1ตัว และน่าจะต้องสู้แบบแลกชีวิตกัน และถ้าอีกฝ่ายชาร์จเข้ามา ด้วยกำลังการพุ่งของมัน ต่อให้ Golem Armor เป็นสิบตัวก็ต้านไม่อยู่”
“คุณรอนรีบมุ่งหน้าไปที่โอลเซ่นเถอะ ปล่อยสนามรบนี้ไว้กับพวกเรา หากโอลเซ่นถูกตีแตก เราก็แพ้อยู่ดี” เจ้าชายดีโอบอก
รอนรู้ดีว่าทำไมเจ้าชายถึงพูดแบบนั้น
เพราะระหว่างที่เขากำลังดูสถานการณ์อยู่นี้ กระแสความรู้สึกนึกคิดของแพทและโรล่าก็พุ่งเข้ามาตลอดเวลา สถานการณ์ที่โอลเซ่นดูไม่ค่อยดีเลยจริงๆ
“ไม่ได้ครับ หากพวกนี้เอาชนะกองทัพแอสคาลอนที่นี่ได้ มันก็จะวกกลับไปตีโอลเซ่นอยู่ดี ผมจะอยู่ช่วยตรงนี้ก่อนแล้วค่อยไปครับ” รอนตัดสินใจ
ปู้นนนนนนนนนนน
ออร์คเป่าเขาสัตว์ส่งสัญญาณ จอมเวทดาร์คเอลฟ์จำนวนหนึ่งไปรวมกลุ่มที่อาวุธเวทมนตร์บางอย่าง มันร่ายเวทเข้าไปภายใน เกิดการรวมพลังขึ้นแล้วยิงลำแสงสีแดงออกมา
“คุณลีออน หักหลบทางซ้ายเร็วเข้า!”รอนสั่ง
ลีออนบังคับไวเวิร์นให้บินหลบออกทางซ้ายทันที
แซดดดดด เฟี้ยววว ตูม!
กระสุนเวทมนตร์ของดาร์คเอลฟ์พุ่งเข้าใส่ไวเวิร์นที่รอนนั่งอยู่ เฉียดฉิวไปเพียงเล็กน้อยก่อนที่จะระเบิดออกใกล้ๆ
“ปืนต่อสู้มอนสเตอร์เวหา” อัลเบิร์ตร้องบอก
เฟี้ยวๆๆๆๆๆๆ
ลำแสงสีแดงพุ่งขึ้นมาจากทิศตะวันตกและทิศตะวันออกนับสิบอัน รอนสั่งให้กองทัพอากาศบินยกตัวขึ้นสูง
แซดดดดดด
บรึ้ม!
แกว้ก!
กริฟฟินแผดเสียงร้องก่อนจะตกลงไปพร้อมกับทหารบนหลังต่อหน้าต่อตารอน
“ข้างบน พวกมันมาจากข้างบน”
ที่บนท้องฟ้าเหนือรอนขึ้นไป ประตูมิติขนาดเล็กเปิดออก ปรากฎไวเวิร์นสิบกว่าตัวบินลงมา
“คุณรอน ข้าฝากโอลเซ่นด้วย” เจ้าชายดีโอร้องบอกแล้วแผดเสียงออกคำสั่ง “ทหารม้าเมอร์มิดอน!”
“ครับ!” ทหารม้าร้องรับ
“ตามข้ามา โจมตีปืนต่อสู้มอนสเตอร์เวหา เปิดทางให้กองทัพอากาศไปเมืองโอลเซ่น”
“โอร่า!”
เจ้าชายดีโอชูหอกในมือ ธงรบเวทมนตร์โบกสะบัดบนท้องฟ้า มุ่งหน้าเข้าใส่กองทัพข้าศึกทางทิศตะวันตก
“เจ้าชาย!” เสียงแม่ทัพหลายคนร้องขึ้น
“กองพลที่ 9 รับคำสั่ง”จักรพรรดิลูเซียสร้องออกมา “ทั้งหมดประจำแนวรบไม่แตกแถว ตั้งรับการโจมตีของมังกรดิน”
“ครับ”
ทั้งหมดขานรับอย่างไม่เต็มใจ ก่อนที่จะต้องตะลึงเมื่อได้ยินคำสั่งถัดไป
“องครักษ์เพรตอเรี่ยน ตามข้ามา โจมตีปืนต่อสู้มอนสเตอร์เวหา เปิดทางให้กองทัพอากาศ” จักรพรรดิลูเซียสชูหอกในมือ แล้วบังคับม้าโผนทะยานไปเบื้องหน้า
“โฮ่!” ทหารม้าเกราะดำรับคำ ทั้งหมดเคลื่อนที่ไปพร้อมกันอย่างไม่หวั่นเกรง
“ฮึ เจ้าราชากับเจ้าชายมนุษย์ คิดใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อลดความกดดันต่อกองทัพใหญ่เรอะ”ราชาออร์ครำพึง “ หน่วยเวอร์ริเดี่ยน ไปทางตะวันตกกำจัดเจ้าชาย หน่วยอามาร็อค ไปทางตะวันออกกำจัดราชามนุษย์”
หมีและหมาป่ายักษ์แห่ฮือกันไปตามคำสั่ง ขณะที่มังกรดินที่เรียงหน้ากระดานอยู่เริ่มเตรียมตัวบุก
“มังกรดิน ชาร์จ!” ราชาออร์คสั่ง มังกรดินกว่า50ตัวพุ่งไปเบื้องหน้า เข้าหาทหารของแอสคาลอนที่ห่างออกไปหนึ่งไมล์
ทหารราบแอสคาลอนกำหอกในมือแน่นอย่างหวาดหวั่น หอกอันหนาหนักในมือดูกระจ้อยร้อยเมื่อเทียบกับมังกรมหึมา
“จอมเวทรับคำสั่ง ครึ่งหนึ่งใช้เวทน้ำ ทำยังไงก็ได้ให้ระยะ300ก้าวหน้ากองทัพเป็นน้ำท่วม ที่เหลือ…..” รอนออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว
“หน่วยยิงหินรับคำสั่ง เตรียมยิงหิน50กิโล ลงพื้นที่หน้ากองทัพ 100 ก้าว”
“หน่วย Golem Armor เอาหอกยักษ์จากหน่วยบัลลิสต้าใช้แทนอาวุธ รอจังหวะ…”
คำสั่งออกจากปากของรอนอย่างรวดเร็วขณะที่รอนก็เกาะเก้าอี้ที่หมุนควงตามการบินหลบหลีกของไวเวิร์น บนท้องฟ้าการต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด
“[Flood]”
เวทน้ำท่วมถูกปล่อยออกไปจนท่วมพื้นที่เบื้องหน้ากองทัพจนหมด
“เจ้าพวกมนุษย์ คิดจะทำให้พื้นเป็นโคลนจะได้ชะลอความเร็วมังกรดิน ฮ่าฮ่าฮ่า มันคิดตื้นเสียงจริง”
ราชาออร์คดูน้ำที่ท่วมเจิ่ง แต่มังกรดินอาศัยในบึงอยู่แล้ว เท้าของมันมีเล็บที่ลื่นแหลมคมจิกพื้นได้ โคลนเลนแค่นี้ทำอะไรไม่ได้หรอก
มังกรดินพุ่งตะบึงไปเบื้องหน้า ขณะที่จอมเวทอีกชุดร่ายเวท
“[Freeze]”
“[Blizzard]”
พายุน้ำแข็งและหิมะพุ่งเข้าใส่พื้นน้ำท่วมที่เจิ่งนอง พื้นทั้งหมดกลายเป็นน้ำแข็ง ผืนน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่ทอดยาวคั่นกลางระหว่างมังกรและกองทัพ
ราชาออร์คสะอึก เอะใจแล้วร้องออกมา
“หยุด มังกรทั้งหมด หยุดเดี๋ยวนี้!”
แต่ช้าไปแล้ว …ราชาออร์คไม่มีทางสื่อสารกับมังกรได้อย่างฉับไว มังกรทั้งหมดยังพุ่งต่อไปและเหยียบลงบนพื้นน้ำแข็ง
เล็บเท้าที่ลื่นแหลมคมเหมาะกับการลุยบึง กลายสภาพเป็นเหมือนสเก็ตน้ำแข็ง
“ว๊ายยยยย”
มังกรดินทั้งหลายอุทานออกมาก่อนจะหงายท้องลื่นไถลไปตามน้ำแข็งอย่างช่วยตัวเองไม่ได้
“หน่วยทราบูเชต์ ยิง!”
หิน50กิโลลอยไปในอากาศ
มังกรดินลื่นไถลดุจดั่งฟิกเกอร์สเกต
ผลั่ก!
เลือดเนื้อมังกรดินที่แข็งแกร่ง กระสานซ่านเซ็นออกมาเมื่อเจอโมเมนตัมแห่งหิน หิน50กิโลที่พุ่งลงจากท้องฟ้า ให้แรงกระแทกขนาด4ตัน!
“บัลลิสต้ายิง!”
ผึง ผึง ผึง ฉึกฉึกฉึก
“ว๊าย ๆ ว๊าย ๆ ว๊ายยย”
มังกรยักษ์ครึ่งร้อยนอนหงายดิ้นไปมาส่งเสียงร้องระงมเมื่อถูกบัลลิสต้าทิ่มแทง ก่อนที่พวกมันบางตัวจะพยายามกระเสือกกระสนจนพ้นแนวน้ำแข็ง … และตอนนั้นเองที่พวกมันได้ยินเสียงร้องดังขึ้นอีก
“Golem Armor ลุย! ฆ่ามันให้หมด” บิชอปคาร์มิลล่าร้องออกมาจากหุ่นเกราะโลหะ ก่อนจะควงหอกบัลลิสต้าพุ่งเข้าโจมตีมังกรดินที่หมดสภาพ
มังกรดินที่สมบูรณ์ ตัวต่อตัวอาจจะสู้ไม่ได้
แต่ถ้าเจ็บหนักขนาดนี้ ตัวต่อตัวยังพอมีลุ้น!
การต่อสู้บนท้องฟ้ายังดำเนินต่อไป ในเมื่อสถานการณ์เบื้องล่างดีขึ้นแล้วเขาคงไม่ต้องอยู่ตรงนี้ต่อแล้ว
“กองทัพอากาศทั้งหมด เตรียมตัว เราจะออกเดินทางมุ่งหน้าไปโอลเซ่น” รอนสั่ง
“กริฟฟินที่8 ตามข้ามา!” หัวหน้าหน่วยกริฟฟินที่ 8 ร้องขึ้น นำกำลังที่เหลือพุ่งเข้าใส่ไวเวิร์นข้าศึก
รอนกำลังจะร้องห้ามแต่เขาก็ยับยั้งตนเองเอาไว้
ต้องมีใครสักคนชะลอไวเวิร์นของศัตรู ไม่เช่นนั้นทัพอากาศส่วนใหญ่จะหนีไม่ได้
กองทัพอากาศแอสคาลอนพุ่งไปข้างหน้า ปืนต่อสู้มอนสเตอร์เวหาของข้าศึกยังยิงไม่ยั้ง ทั้งจักรพรรดิและเจ้าชายติดแนวต้านสุดท้ายก่อนจะถึงปืนใหญ่ข้าศึก
ออร์ค5กองพัน ขวางกั้นระหว่างทหารม้าเจ้าชายกับปืนใหญ่
เจ้าชายชูหอกในมือ ชี้ไปเบื้องหน้า ร่ายเวทบรรพกาลออกมา
“[Time Stop]”
หนึ่งวินาที
สองวินาที
สามวินาที
สี่วินาที
ห้าวินาที
หกวินาที
เจ็ดวินาที
แปดวินาที
เก้าวินาที
ตุบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ชั่วพริบตานั้น เสียงล้มนับพันดังขึ้น ไม่เพียงแต่เจ้าชาย หากแต่กองทหารม้าเมอร์มิดอนทั้งหมดย้ายตำแหน่งไปแทนที่กลุ่มออร์ค5กองพัน ขณะที่ออร์คเหล่านั้นต่างล้มตายอย่างไม่รู้เรื่องราว
เจ้าชายใช้เวทหยุดเวลาพาทั้งกองทัพลุยเข้าไป!
เจ้าชายดีโอชูหอกไปข้างหน้า ผมทั้งหมดเปลี่ยนเป็นสีขาวจากการใช้เวทบรรพกาลในสเกลใหญ่เกินพลังของตน
ชายหนุ่มรู้ดีว่าการใช้เวทเกินตัวนี้ต้องแลกด้วยอนาคตบางอย่างของตนและราชวงศ์
แต่นั่นก็ไม่สำคัญแล้ว อาณาจักรและชีวิตของคนนับล้านอยู่ในมือของพวกเขา
“คุณรอน ไปโอลเซ่นเลย ทางนี้พวกเราจะจัดการเอง!” เจ้าชายกรอกเสียงเข้าไปในวิทยุสื่อสาร
“เมอร์มิดอน ชาร์จ!”
“โอร่า!”
กองทหารม้าองค์รัชทายาทพุ่งเข้าบดขยี้หน่วยปืนต่อสู้ทางอากาศ
ในใจของชายหนุ่มเกิดประกายความคิดขึ้นเล็กๆ
‘หวังว่าคุณแพทจะปลอดภัย’
‘ว่าแต่’
‘ยัยเด็กโรล่านั่นจะเป็นยังไงบ้างนะ’
ชายหนุ่มคิดได้เท่านี้ก่อนจะมุ่งหน้าสังหารข้าศึกต่อไป
รอนมองดูทหารม้าเมอร์มิดอนที่ทะลวงเข้าไปในกองทัพข้าศึก กองทัพออร์คโดยรอบต่างฮือกันเข้าโจมตี
“กองทัพแอสคาลอน หน้า เดิน!” รอนออกคำสั่งสุดท้ายออกไป ทหารราบแอสคาลอนรุดหน้าก้าวข้ามซากมังกรดินและGolem Armorที่คว่ำจมพื้นสนามรบ มุ่งหน้าเข้าประทะกับกองทัพกลางของราชาออร์คซึ่งกำลังพลน้อยกว่าเพราะส่งออกไปจัดการกับเชื้อพระวงศ์ทั้งสอง
จากท้องฟ้ารอนมองดูกองกำลังของเจ้าชายดีโอ ทหารม้าเมอร์มิดอนในตอนนี้อยู่ท่ามกลางออร์คหลายหมื่น ปิดทางถอยทุกเส้นทาง แสงจากเวทมังกรไฟของเจ้าชายอ่อนลงทุกขณะ
มีเพียงแต่เดินหน้าอย่างเดียวเท่านั้น
แล้วกองทัพอากาศแอสคาลอน และทหารหน่วยกล้าตายบนยานขนส่ง ก็มุ่งหน้าต่อไปยังจุดหมายปลายทาง
หมู่บ้านโอลเซ่น