สวรรค์ลิขิตข้าให้เป็นตัวร้าย I Am the Fated Villain - ตอนที่ 10 นางเอกเริ่มยอมจำนน
นางเอกย่อมยืนได้เทียบเคียงกับบุตรฟ้าประทานอย่างพระเอก มันยากจะหาข้อบกพร่องในรูปลักษณ์หน้าตาของซูชิงเกอ
นางมีเรือนร่างเข้ารูปได้สัดส่วน ดวงตาเหมือนน้ำพุใส คิ้วคล้ายต้นวิลโลว์ซึ่งเหมือนจะโดนวาดด้วยมือของศิลปิน
ผมสีดำยาวนุ่มสลวยน่าลูบเล่น ใบหน้าขาวราวกับดอกลิลลี่ ดูสดใสเกินจริงขณะที่เปล่งเสน่ห์อันน่าหลงใหล นางสวมชุดสีเขียวเย้ายวนใจที่พลิ้วไหวในทุกอิริยาบถของนาง ทำให้นางดูเหมือนนางฟ้านางสวรรค์
อารมณ์อันเงียบสงบและสูงส่งของนางไม่อาจพูดออกมาได้ นางเหมือนเซียนสาวที่ตกลงมาสู่โลกมนุษย์จากสวรรค์ชั้นสูงสุด
แต่วันนี้ ความวิตกกลับปรากฏบนใบหน้าของนาง
เหนือสิ่งอื่นใด นางได้ขอพบกู่ฉางเกอหลายครั้งในสามวันที่ผ่านมา และก็เพิ่งวันนี้ที่เขายอมให้นางเข้าพบ ความไม่แยแสของเขาทำให้นางเดาเจตนาแท้จริงของกู่ฉางเกอได้ยาก
ชายที่นางพบในอดีตล้วนคล้ายกับเย่เฉิน ผู้ชื่นชมนางจากก้นบึ้งของหัวใจ พวกเขาปฏิบัติต่อนางเหมือนเทพธิดา คอยมองนางจากห่างๆ ไม่กล้าเข้าใกล้นาง
มันเป็นครั้งแรกที่นางได้พบกับคนอย่างกู่ฉางเกอที่ไม่สนใจนางเลย นี่ทำให้ซูชิงเกอวิตก และนางก็กลัวว่านางอาจชนเข้ากับกำแพงที่ไม่อาจสั่นคลอนได้
แต่หัวใจของนางก็ไม่สามารถสั่นคลอนได้
นางได้หารือวิธีแก้ปัญหากับวิญญาณอีกดวงของนางตลอดสามวัน ตอนนี้ นางถึงคิดหาวิธีฟื้นฟูสภาพที่เป็นอยู่ได้ อย่างน้อย ก็เพื่อให้เขาปล่อยพวกนางไป
“ข้าสงสัยว่าท่านหญิงชิงเกอมีอะไรอยากคุยกับข้า?”
กู่ฉางเกอลืมตาและถามเสียงต่ำ แววตาของเขาสุขุมและไม่แยแส ราวกับพระเจ้าที่มองทุกอย่างไว้ใต้เท้า เขารู้ว่าซูชิงเกอต้องการอะไร แต่ก็ไม่มีทางพูดออกมาก่อน
เขาต้องปล่อยให้ชิงเกอพูดออกมาเอง ไม่มีใครจะอ่อนโยนกับเหยื่อตัวเองหรอก!
หลังวิเคราะห์ กู่ฉางเกอก็สรุปว่าสถานะของชิงเกอในฐานะนางเอกคือแหล่งที่มาของโชคลาภรอบตัวนาง และการตระหนักนี้ก็ทำให้เขาสงสัยว่า’จะเกิดอะไรขึ้นถ้านางเอก’เต็มใจ’ยอมจำนนต่อตัวร้าย?’
กู่ฉางเกอรู้สึกอยากรู้อยากเห็นมากกับคำถามนี้
และต่างจากเย่เฉิน ซูชิงเกอเป็นคนที่เขาจับจุดอ่อนได้อย่างสมบูรณ์ มันจึงง่ายมากที่จะเอาชนะนาง
“ชิงเกอมาที่นี่เพื่อขอโทษคุณชายกู่สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสามวันก่อน!”
ซูชิงเกอจ้องกู่ฉางเกอและพูดด้วยน้ำเสียงเสียใจ นางอยากทำเช่นนี้ตั้งแต่วันแรก แต่กู่ฉางเกอไม่มอบโอกาสให้นาง
“โอ้?ทำไมท่านหญิงชิงเกอถึงต้องขอโทษผู้แซ่กู่ด้วยเล่า?”
โดยไม่เปลี่ยนสีหน้า กู่ฉางเกอตอบนางโดยการถามกลับ
“เหตุการณ์วันนั้นเกิดขึ้นเพราะข้า แต่ข้าไม่ได้อธิบายตัวเองแก่คุณชายกู่ มันเป็นความผิดของชิงเกอทั้งหมด..”
พูดได้ว่าซูชิงเกอเป็นหญิงฉลาดที่รู้จักเลือกคำพูด เนื่องจากการปิดบังความจริงจากกู่ฉางเกอเป็นไปไม่ได้ ทางเลือกที่ดีสุดจึงเป็นการพูดตรงๆและอธิบายความจริงจากปาก
นางอธิบายกู่ฉางเกอว่านางรู้จักกับเย่เฉินได้อย่างไร และเย่เฉินก็ไม่เคยปกปิดความชื่นชมที่มีต่อนาง
นางไม่มีทางเลือกนอกจากสารภาพทุกอย่างต่อหน้ากู่ฉางเกอเพื่อแสดงความจริงใจ
‘ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจมาก’
กู่ฉางเกออดเผยความสนใจในตัวนางไม่ได้
พูดตามตรง เขาเองก็แปลกใจกับการกระทำของนาง แม้กระทั่งเย่เฉินก็ไม่มีทางคิดถึงว่าซูชิงเกอจะบอกเรื่องทั้งหมดนี้กับกู่ฉางเกอ!
มีแค่ผู้หญิงฉลาดเช่นนี้ถึงถือได้ว่าเป็นนางเอกตัวจริง นางแตกต่างจากคนอื่นที่สวยแต่รูปอย่างสิ้นเชิง
นางรู้จักว่าตอนไหนควรหลบเลี่ยง และต้องใช้วิธีแบบไหน!
ตอนนี้ที่นิกายของนางกำลังลำบาก นางจึงไม่มีทางทำอะไรโง่ๆ นางทำได้แค่เลือกเส้นทางที่ถูกต้อง
กู่ฉางเกอคือความหวังของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน ไม่มีทางที่นางจะทำให้กู่ฉางเกอไม่พอใจเพื่อเย่เฉิน เหนือสิ่งอื่นใด สถานการณ์สิ้นหวังย่อมเรียกร้องให้มีทางเลือกที่สิ้นหวัง
กู่ฉางเกออดชื่นชมนางไม่ได้
แน่นอน มันคือความชื่นชมจริงๆ ไม่ได้มีราคะมาปะปน
[ติ้ง!อารมณ์ของซูชิงเกอเปลี่ยนไป โชคลาภของเย่เฉินลดลง 40 แต้ม ค่าโชคชะตาของท่านเพิ่มขึ้น 200 แต้ม]
ระบบแจ้งเตือน
กู่ฉางเกอหรี่ตาลงด้วยความสนใจ มันปรากฏว่าการเปลี่ยนหัวใจของตัวละครที่เกี่ยวข้องกับบุตรฟ้าประทานจะปอกลอกโชคลาภของพวกเขาและมอบค่าโชคชะตาให้เขาได้
แบบนี้ การพิจารณามากมายของเขาก็จะประยุกต์ใช้ได้
“แล้วทำไมเจ้าถึงบอกเรื่องแบบนี้กับข้า?เจ้าคิดว่าข้าสนใจในประวัติชีวิตของเจ้าเหรอ?หรือ เจ้าอยากฉวยโอกาสนี้ให้ข้าปล่อยตัวเย่เฉินไป?”
คำพูดปองร้ายของกู่ฉางเกอยังไร้ซึ่งความเห็นใจ และรอยยิ้มเยาะก็ปรากฏบนหน้าเขา
แม้ซูชิงเกอจะคาดเดาผลลัพธ์นี้ไว้แล้ว นางก็ยังหน้าซีด และรีบอธิบาย“ข้ามิกล้า!ชิงเกอรู้ถึงความแตกต่างระหว่างตัวเองกับคุณชาย และเข้าใจว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะต้องตาคุณชายกู่ ชิงเกอพูดไปเพื่อแสดงความจริงใจก็เท่านั้น และหวังว่าคุณชายกู่จะไม่ถือสาเรื่องในวันนั้น”
“สำหรับเย่เฉิน ชิงเกอไม่มีเจตนาจะยุ่งเรื่องนี้ คุณชายกู่ไม่ต้องกังวล”
“โอ้!เย่เฉินชมชอบเจ้าถึงขั้นที่ยอมต่อต้านดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนเพื่อเจ้า แต่นี่คือการตัดสินใจของเจ้าที่มีต่อการกระทำของเขางั้นหรือ?”
กู่ฉางเกอถามด้วยรอยยิ้มขี้เล่น
ซูชิงเกอหน้าเสียไปทันทีหลังได้ยิน แต่นางก็รีบปรับอารมณ์
“ทุกอย่างที่ข้าทำก็เพื่อนิกาย ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่านิกายที่ท่านพ่อของเขาทุ่มเทสร้างขึ้นมา”
ดวงตาของซูชิงเกอหม่นแสงลงขณะที่นางพูดคำเหล่านั้น
ในทางกลับกัน กู่ฉางเกอยังมีสีหน้าไม่แยแสและไม่พูดอะไรกลับ แต่ภายในใจ เขากำลังหัวเราะลั่น
การโจมตีหัวใจคือวิธีการที่ยอดเยี่ยมจริงๆ
‘คุณชายกู่ มีอีกสิ่งหนึ่งที่ชิงเกออย่างบอกท่าน..ชิงเกอมี[กายอรทัยเก้าหยิน]!ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ยกเว้นชิงเกอ”
หลังเห็นว่ากู่ฉางเกอยังหน้าตาเฉยชาหลังเล่าทุกอย่างไป นางก็ตัดสินใจเปิดเผยความลับนี้ต่อเขา
นางเผยความลับที่ยิ่งใหญ่สุดของนางต่อเขาเพื่อแสดงความจริงใจ!
‘[กายอรทัยเก้าหยิน]?
‘กายที่ว่ากันว่าคือหม้อหลอมมนุษย์ที่ดีสุดนะเหรอ?’
มีบันทึกเกี่ยวกับ[กายอรทัยเก้าหยิน]อยู่ในความทรงจำของกู่ฉางเกอ มันน่าแปลกใจมากที่ซูชิงเกอเปิดเผยความลับนี้ต่อเขา
แต่ไม่ช้า กู่ฉางเกอก็เข้าใจเจตนาของนางเบื้องหลังความสิ้นหวังของนาง
ความลับนี้ถือได้ว่าเป็นไพ่ตายของซูชิงเกอ และด้วยการเปิดเผยความลับของนางในเชิงรุกเช่นนี้ มันก็เห็นได้ว่านางจริงใจแค่ไหนกับคำขอโทษนี้
นี่ถือได้ว่าเป็นก้าวแรกของนางเอกในการยอมจำนนต่อตัวร้าย?
[ติ้ง!หัวใจของซูชิงเกอเริ่มยอมจำนน โชคลาภของเย่เฉินลดลง 40 แต้ม ค่าโชคชะตาของท่านเพิ่มขึ้น 200 แต้ม]
ในเวลาเดียวกัน การแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นอีก
กู่ฉางเกอไม่คิดว่ากระบวนการทำให้ซูชิงเกอยอมจำนนต่อเขาจะราบรื่นขนาดนี้
ด้วยการจู่โจมนี้ ค่าโชคลาภของเย่เฉินลดลงไปเกือบ 300 แต้มแล้วหากนับรวมวันแรก