สะกิดหัวใจนายขี้เก๊ก - บทที่ 100 ผมจ่ายได้
“นายหญิง สวัสดีค่ะ! ยินดีมากที่ได้บริการคุณ!” ผู้จัดการเป็นผู้หญิงวัยกลางคน แย้มยิ้มประจบ
ณัฐณิชามองธราเทพอย่างสงสัย เมื่อผู้หญิงคนนั้นอธิบายถึงได้เข้าใจ ที่แท้ร้านนี้อยู่ภายใต้เครือแกรนด์อิมพีเรียลกรุ๊ป
……ความโชคดีของคนมีเงินเป็นอะไรที่คุณจินตนาการไม่ถึงเลย
ณัฐณิชากลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่ด้วยความประหลาดใจ คิดคำนวณในใจว่าร้านนี้ถ้าขายได้จะมีมูลค่าเท่าไร ธราเทพให้คนพาเธอเข้าห้องลองเสื้อ ณัฐณิชาลังเล “เอ่อนี่ ใช้เงินของคุณมันไม่ค่อยดีหรือเปล่า หมายถึงการลงบัญชีของคุณ มันก็เยอะมาก……”เงิน
“พาเธอไป”
ธราเทพเหลือบมองณัฐณิชาอย่างค่อนข้างรังเกียจ ณัฐณิชาสูดมุมปาก กระทั่งเมื่อออกมาอีกครั้ง เธอก้มลงมองตัวเองในชุดสีฟ้า ตกตะลึงอ้าปากกว้างจนหุบไม่ลง
นี่คือเธอเหรอ
ทำไม……มีสง่าราศีขนาดนี้ล่ะ!
“นายหญิง รองเท้าคู่นี้เป็นรุ่นลิมิเต็ดเอดิชั่นระดับโลก คุณลองสิคะ” ผู้จัดการเอารองเท้าส้นสูงฝังเพชรคู่หนึ่งให้ณัฐณิชา ทันทีที่ณัฐณิชาได้เห็นก็ชอบมากจนละสายตาไม่ได้เลย!
ส้นสูงนี่สั่งทำมาเพื่อเธอโดยเฉพาะเลยหรือเปล่า
มันส่องประกายบลิงค์บลิงค์ สวยจัง……
ณัฐณิชาสวมสูททางการสีฟ้า กับรองเท้าส้นสูงฝังเพชร ทั้งตัวดูจะให้อารมณ์หลากหลาย แต่เธอรูปร่างดีอยู่แล้ว ใบหน้าเท่าฝ่ามือ ดวงตากลมโตสดใสระยิบระยับ สันจมูกเล็กเป็นทรงสวย ริมฝีปากเหมือนผลเชอรี่ฉ่ำน้ำ พาให้คนอยากลิ้มลอง
ตราบใดที่เธอมองมาที่คุณเป็นเวลานาน คุณก็แทบอยากเอาดวงจันทร์มามอบให้เธอ
ซึ่งเธอไม่ได้สวยคม แต่ให้ความรู้สึกถึงการมีความสามาถในเชิงอ่อนโยนและไร้เดียงสา……
“เอาตัวนี้” ธราเทพพยักหน้า ดวงตาเกิดแววประหลาดใจแวบเข้ามา
คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้ปกติไม่แต่งตัว พอแต่งตัวแบบนี้ ไม่ได้หวือหวาแต่กลับดูธรรมชาติ……
“ท่านประธานธราเทพ นายหญิงของคุณสวยมากเลยค่ะ!” ผู้จัดการเอ่ยชม หลังจากนั้น เหมือนว่าจู่ๆ จะคิดอะไรขึ้นมาได้ รีบตบมือ พนักงานขายคนอื่นไปที่โกดังสินค้าทันทีซึ่งไม่รู้ว่าไปเอาอะไร ณัฐณิชาก้มหน้า บิดนิ้วตัวเองอย่างเขินอาย
“ทำไม”
“ธราเทพ ชุดนี้แพงเกินไป ฉัน……”
แม้เมื่อครู่เธอจะเหมือนเป็นเด็กสาวที่ต้านทานต่อสิ่งล่อใจอย่างกระเป่าสวยและรองเท้างามไม่ได้แค่ไหนก็ตาม แต่ราคานี้ไม่ใช่จำนวนที่เธอจ่ายได้จริงๆ ณัฐณิชามองธราเทพอย่างตั้งตาคอย น้ำตาปริ่มคลอหน่วย “เราไปกันเถอะ” สัมผัสกระเป๋าสตางค์ที่แบนราบ เธอทำได้เพียงตัดใจ
“ทำไม คุณคิดว่าผมจ่ายไม่ไหวเหรอ ภรรยาของผมธราเทพคนนี้จ่ายไม่ไหวเหรอ”
“แน่นอนว่าฉัน……” โอเค ณัฐณิชาหุบปาก ตอนนี้เธอไม่ใช่แค่เป็นตัวเธอเองเท่านั้น ยังเป็นภรรยาของธราเทพด้วย
แต่เป็นคุณหญิงตระกูลทวีศักดิ์ทินโชติที่เหนื่อยมาก
ณัฐณิชามองตัวเองในกระจก ยิ่งมองยิ่งดูดี ยิ่งมองยิ่งชื่นใจ ในเวลานี้จู่ๆ พนักงานขายหลายคนก็ปรากฏตัวขึ้นหลังกระจก สามคนแบกชั้นวางเข้ามา บนชั้นวางเป็นสิ่งของหรูหราราคาแพง ชุดแต่งงานที่ประดับด้วยเพชรเจียระไนเต็มไปหมด!
ณัฐณิชาหันหน้าไปส่งเสียงร้องอุทานอย่างกลั้นไม่ไหว!
นี่สวยเกินไปแล้วหรือเปล่า!
เธอมองชุดแต่งงานด้วยความประหลาดใจ เห็นผู้จัดการเดินไปหาธราเทพ พูดด้วยรอยยิ้มน้อยๆ ว่า “ท่านประธานคะ นี่คือชุดแต่งงานที่คุณสั่งให้ดีไซเนอร์ของเราออกแบบขึ้นมาเป็นพิเศษเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ตอนนี้เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ”
