สะกิดหัวใจนายขี้เก๊ก - บทที่ 64 ถามฉันตรงๆ เลยดีกว่า
ณัฐณิชาพึ่งเห็นชัดว่าเป็นผู้ช่วยนรินทร์ ผู้ช่วยนรินทร์เข้ามาพร้อมกับน้ำแข็งสองสามถุง ณัฐณิชารับมาอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นผู้ช่วยนรินทร์ไม่มีทาทีที่จะออกไป เธอรู้สึกมึนงงเล็กน้อย
“มีอะไรอีกไหม”
“นายหญิงครับ……” ผู้ช่วยนรินทร์ขมวดคิ้ว ตั้งแต่เช้าฐิติกานต์ก็รออยู่ที่หน้าบ้านทั้งวันขอร้องให้เขาวิงวอนให้เธอ?
“ไม่เป็นไรครับ แต่ท่านประธานขอให้ผมเตือนนายหญิงว่า ครั้งหน้าให้ระวังกว่านี้ครับ”
“หือ?” ณัฐณิชากะพริบตา และชี้ไปที่ถุงน้ำแข็ง “เขาให้นายเอามันมาให้ฉันเหรอ?”
“ใช่ครับ ท่านประธานเป็นห่วงนายหญิงอยู่นะครับ”
ฮะ? เขาเป็นห่วงเธอ? ทำไมเธอไม่รับรู้อะไรเลย…
เพิ่งแต่งงานกันได้ไม่กี่วัน และฉันต้องทนทุกข์ทรมานมากกว่าเมื่อก่อน ณัฐณิชาเบะปากอย่างไม่เต็มใจ เมื่อเห็นผู้ช่วยนรินทร์กำลังจะออกไป ณัฐณิชาดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างออก และถามขึ้นอย่าทันทีว่า“อ้อ ผู้ช่วยนรินทร์ ฉันมีเรื่องจะถามนายค่ะ”
“ว่าไงครับนายหญิง”
“อภัสราภรณ์เป็นใครกันแน่” ในเมื่อโดนตบแล้ว ก็ไม่มีเหตุผลที่ไม่ควรรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร ณัฐณิชาพึมพำในใจ
“คือ……”
ผู้ช่วยนรินทร์รู้สึกลำบากใจเล็กน้อย ในขณะที่เขากำลังจะพูด จู่ๆ ประตูสำนักงานก็ถูกเปิดออก
“อยากรู้เหรอ? ถามฉันตรงๆ เลยสิ?”
เสียงที่คุ้นเคย ทุ้มลึกและไพเราะ จะเป็นใครไปได้อีกถ้าไม่ใช่ธราเทพ?
ณัฐณิชากลืนน้ำลายลงทีหนึ่ง ทันใดนั้นเธอรู้สึกเหมือนถูกจับจ้อง เธอค่อยๆ ลุกขึ้นจากโซฟา “นาย นายกลับมาได้ไง นี่ไปประชุมไม่ใช่เหรอ”
“โอ้? ฉันต้องการกลับมาจากที่ของฉันเมื่อไหร่ ฉันต้องได้รับการยินยอมจากเธอนั่นเหรอ” ธราเทพค่อยๆ เดินเข้าใกล้ ราวกับมีการเยาะเย้ยเธอ
เขาสูงใหญ่มาก ณัฐณิชารู้สึกว่าคอแห้งเล็กน้อย ราวกับว่ามันถูกปิดกั้น
ผู้ช่วยโจวไม่รู้ว่าเขาเดินออกไปแล้วเมื่อไร ธราเทพก็คว้ามือของณัฐณิชาไว้ ปลายนิ้วของเขาเป็นประกายเล็กน้อยและลากผ่านผิวหนังของเธอ
ณัฐณิชาต้องการต่อต้าน ธราเทพได้พูดออกมาว่า“ต้องการรู้ว่า อภัสราภรณ์ คือใครเหรอ?”
“ฉัน ฉันแค่ถามไปงั้นๆ!” ณัฐณิชาโต้กลับ
ธราเทพพยักหน้าอย่างครุ่นคิด“อืม ถึงเธอถาม ฉันก็ไม่บอกเธอหรอก”
“……”ณัฐณิชายิ้มเล็กน้อย ตั้งสติไว้ให้ดี แต่ธราเทพได้หยิบถุงน้ำแข็งขึ้นมา แล้วประคบบนใบหน้าของเธออย่างทันที!
“ฮึก—” เย็นจังเลย
ณัฐณิชาหลบไปทีหนึ่ง และสบตากับธราเทพ
ดวงตาของเขาเหมือนดวงดาวที่เจิดจ้าที่สุดในตอนกลางคืน ทำให้ผู้คนไม่สามารถมองข้ามไปได้ จนกว่าจะมีเม็ดเกาลัดเคาะที่หน้าผากของเขา“มองพอยัง?”
หูของณัฐณิชากลายเป็นสีแดงทันที และก็รู้สึกว่าแผลที่แก้มของเธอนั้นไม่ได้เจ็บขนาดนั้นแล้ว เธอเม้มปากของเธอ และพูด “อืม” อย่างแผ่วเบา
“ณัฐณิชา……”
ธราเทพอยากจะพูดอะไรบางอย่าง ทันทีที่อ้าปากพูด เขาก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงเรียกเข้า”ติงติงติง”ของโทรศัพท์ ณัฐณิชารีบคว้าโทรศัพท์ออกมา คนที่โทรมาคิดไม่ถึงเลยว่าเป็นคุณปู่นั่นเอง
เธอมองไปที่ธราเทพอย่างมีข้อสงสัย
เพียงเห็นว่าใบหน้าของธราเทพเก็บความลับไว้อย่างลึก ณัฐณิชาก็รับโทรศัพท์
…
สองชั่วโมงต่อมา ธราเทพและณัฐณิชาก็ปรากฏตัวขึ้นในคฤหาสน์ตระกูลทวีศักดิ์ทินโชติ เป็นครั้งที่สามที่มา ณัฐณิชายังคงระมัดระวังอย่างมาก ไม่มาเพื่ออะไรทั้งนั้น แค่มีนพนันท์และนภสรณ์อยู่ในบ้าน ก็พอที่จะทำให้เธอมีจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง!
อย่างไรก็ตาม ณัฐณิชาข้อสงสัยเล็กน้อย เมื่อเห็นรถหรูจอดอยู่หน้าบ้านของตระกูลทวีศักดิ์ทินโชติ มีแขกมาบ้านนั้นเหรอ?
