สามีข้า คือพรานป่า - ตอนที่ 208 แต่งงาน

ตอนที่ 208 แต่งงาน

เสี่ยวซื่อพ่นประโยคสุดท้ายออกอย่างเจ็บแสบก่อนจะเดินออกจากห้องไป

แต่ในสถานการณ์เช่นนี้เฉินไฉ่อีกลับคิดว่าตนเองยังมีคุณค่านางก้าวขาไปด้านหน้าพร้อมกล่าวค่ากับนายน้อยหลื่อย่างมั่นใจ“มันถูกต้องแล้วหรือที่นายน้อยหลี่ปล่อยให้ทาสรับใช้ดูหมิ่นหญิงสาวของตน?”

นายน้อยหลี่ถึงกับหลุดหัวเราะออกมา“หญิงสาวของข้า?เจ้าคิดว่านายน้อยหลี่ผู้นี้ขาดแคลนหญิงสาวงั้นหรือ?สตรีไร้ยางอายเช่นเจ้าไม่คู่ควรกับความอ่อนโยนและห่วงใยจากข้าแม้แต่น้อย!

“ท่านนายอำเภอไม่คิดจะกล่าวอะไรหน่อยหรือ?ข้ารู้สึกว่าท่านยืนดูละครเรื่องนี้มานานเกินไปแล้วเราสองคนก็มีสัมพันธ์อันดีต่อกันมานานแล้วข้าก็คิดหวังว่าท่านจะยังมีไมตรีจิตต่อข้าอยู่บ้างตอนนี้ข้ากำลังประสบเรื่องร้ายท่านไม่คิดจะเข้าช่วยเหลือบ้างเลยหรือไร?”

นายอำเภอถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินหลี่ซื่อฮวากล่าวออกมาอย่างนั้นคนๆนี้กำลังคิดลากเขาลงนรกด้วยงั้นหรือ?

“เอาล่ะ!ลูกสาวของเจ้าไม่ได้หลับนอนกับนายน้อยหลี่เพียงแค่เดินเข้ามาในห้องคนอื่นในชุดที่โปร่งใสเท่านั้นเรื่องราวทั้งหมดก็มีเพียงเท่านี้เฉินซ่ง…ข้าสัญญาว่าเรื่องราวทั้งหมดจะจบลงในคืนนี้ผู้คนด้านนอกจะไม่ได้รับรู้เด็ดขาดแล้วพวกเจ้าก็อย่าคิดสร้างปัญหาด้วยการเล่าเรื่องนี้ให้บุคคลภายนอกฟังเช่นนั้นจบเพียงเท่านี้ได้หรือไม่?”

“นายน้อยหลี่มาที่บ้านหลังนี้พร้อมกับข้าผู้นี้เขาไม่ควรถูกบีบบังคับอย่างไร้เหตุผลเฉินซ่งจงคิดให้ถี่ถ้วนการแต่งงานมิใช่หนทางแก้แค้น!”

เฉินซ่งถึงกับตื่นตระหนกขณะนั้นภรรยาของเขาต้องการจะอ้าปากเพื่อพูดบางอย่างแต่ถูกตบหน้าจนล้มคว่ำด้วยน้ำมือของผู้เป็นสามีเสียก่อน

“ตกลง!ยุติเรื่องราวน่าอายทั้งหมดนี้กันเถิด!คนข้างนอกจะไม่มีวันรู้ว่าคืนนี้มีสิ่งใดเกิดขึ้นและนังลูกสาวตัวดีของข้าต้องแต่งงานโดยเร็วที่สุดข้าคงไม่อาจดูแลเด็กไร้ยางอายคนนี้ได้อีกต่อไปสินสอดทองหมั้นก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่แล้วข้าจะให้นางแต่งงานกับคุณชายจางทันทียิ่งอยู่บ้านต่อไปก็ยิ่งทำแต่เรื่องขายหน้า!”

เฉินไฉ่อไม่คาดคิดเลยว่าแผนการในวันนี้จะล้มเหลวอีกทั้งยังเป็นการเร่งให้นางต้องแต่งงานกับคุณชายจางเร็วขึ้นด้วย

เดิมที่นางไม่เต็มใจพ่อและแม่จึงไม่อาจบีบบังคับนางได้แต่หลังจากเกิดเรื่องวุ่นวายในคืนนี้นางจึงถูกบีบอย่างไร้ทางเลือกผู้เป็นพ่อตัดสินใจเด็ดขาดและนางไม่มีสิทธิ์โต้แย้ง

“ไม่!ข้าจะไม่แต่งงานกับเจ้าบ้านั่นเด็ดขาดเขาเป็นบุรุษแท้จริงหรือไม่?ข้าขอตายดีกว่าหากต้องแต่งงานกับคุณชายจาง!”

หลังตะโกนออกอย่างเกรี้ยวกราดเฉินไฉ่อีกรีดร้องเสียงดังจนได้ยินไปสิบบ้านทั้งหัวหน้าหมู่บ้านและภรรยาต่างสับสนและทำสิ่งใดไม่ถูกทุกคนโกรธมากแต่ไม่รู้ว่าควรจะจัดการกับนางอย่างไรดี

“หากไม่อยากแต่งงานข้าก็ไม่อาจช่วยอะไรเจ้าได้อีกแล้ว!หากต้องการจะตายก็จงไปตายที่อื่นไปให้พ้นหน้าข้าซะ!หลายปีมานี้เจ้าไม่เคยกระทำสิ่งใดให้ชื่นใจนอกจากสร้างความอับอายให้ครอบครัวไม่จบสิ้น!”

เฉินซ่งตะคอกลูกสาวสุดที่รักจนเสียงแหบเขากัดฟันโต้ตอบไปอย่างนั้นเพราะไม่รู้แล้วว่าควรจัดการนางอย่างไร

ภรรยาของเขาถึงกับตื่นตระหนกแต่เมื่อเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายจึงเข้าใจได้ทันทีว่า…เขายอมละทิ้งบุตรสาวคนนี้อย่างแท้จริง!

นางอยู่กินกับเฉินซ่งมานานหลายปีแน่นอนว่าย่อมรู้ถึงจิตใจเนื้อแท้ของอีกฝ่ายไม่ว่าเขาจะคิดสิ่งใดนางก็รับรู้ได้หมดสิ้น

แม้จะสั่งสอนให้บุตรสาวอ่านหนังสืออย่างหนักแต่นางก็มีเพียงความรู้และไม่อาจเอาตัวรอดได้คงจะต้องใช้ชีวิตอย่างสาวชนบทต่อไปจนวันตาย

ก่อนหน้านี้เฉินซึ่งต้องการให้บุตรชายของตนเรียนและสอบเข้าราชสำนักแต่ใครจะรู้ว่าลูกชายของเขาไม่ยินดีที่จะเรียนหนังสือเช่นนี้เขาจึงสอนหนังสือให้กับบุตรสาวแทนเพื่อที่นางจะได้รู้หนังสือและแต่งงานกับบุตรชายในตระกูลใหญ่

แทน!

และบุตรชายของจางชิวไฉ่ก็เป็นที่ต้องตาต้องใจเขานักเด็กชายคนนั้นมีความสามารถแต่เพราะสุขภาพของเขาย่าแย่นักเขาจึงขาดสอบ…แต่เฉินซึ่งก็ได้ยินมาไม่น้อยว่าคุณชายจางเป็นชายหนุ่มผู้มีพรสวรรค์อีกทั้งเหมือนจะเก่งกาจยิ่งกว่าผู้เป็นบิดาเสียอีก!

ด้วยเหตุผลนี้จึงทำให้เฉินซึ่งชื่นชอบตระกูลจางยิ่งนักแต่การแต่งงานครั้งนี้กลับไม่ถูกยอมรับจากเฉินไฉ่อเมื่อบุตรสาวไม่ยินยอมเขาก็ไม่คิดที่จะบังคับ

ส่วนนายน้อยหลี่ผู้นี้ไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาเลยตั้งแต่ต้นเพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดคือชื่อเสียงอันโหดเหี้ยมของนายน้อยหลี่ฉายาของเขาคือหนุ่มน้อยเจ้าสำราญเฉินซึ่งรู้ดีว่าบุตรสาวของเขางดงามไม่เพียงพอและเขาก็ไม่คิดที่จะจับนายน้อยเพื่อยกฐานะของครอบครัวเช่นกัน

หากบุตรสาวได้แต่งงานกับนายน้อยหลี่จริงนางคงมีเงินมาจุนเจือครอบครัวไม่น้อยแต่อย่างไรแล้วนางไม่มีวันได้รับมรดกหรือทรัพย์สมบัติที่แท้จริง

เมื่อครั้งที่เขายังเป็นหัวหน้าหมู่บ้านเขาหมกมุ่นอยู่ในอำนาจอย่างมีความสุขเพียงแค่การเป็นหัวหน้าหมู่บ้านเล็กๆนี้ทำให้เขาโอ้อวดและเหิมเกริมเมื่อออกไปเดินบนถนนไม่ว่าใครจะทำสิ่งใดก็ย่อมต้องผ่านความคิดของเขาทั้งนั้นช่างเป็นอาชีพที่มีเกียรติยิ่งทุกคนต่างชื่นชมว่าเขาคือชายผู้มีพรสวรรค์!

นิยาย เรื่องนี้อัพเดตก่อนที่อื่น เว็ปแรกที่ลง novelza.com

เดิมทีหากลูกสาวและนายน้อยหลี่เต็มใจที่จะแต่งงานกันนางก็คงจะหาเงินมาจุนเจือครอบครัวได้บ้างแต่สถานการณ์ในตอนนี้เปลี่ยนไปแล้วอีกทั้งนางก็ไม่เต็มใจที่จะแต่งงานกับคุณชายจาง…แล้วนายน้อยหลี่ยังไม่คิดจะรับนางเข้าบ้านด้วยซ้ำถึงคราวที่เฉินซึ่งต้องตัดสินใจ…บุตรสาวแสนดื้อรั้นคนนี้จะต้องไปอยู่บนเตียงของคุณชายจางเท่านั้น!

แล้วปีหน้าลูกเขยของเขาก็คงจะสอบผ่านและกลายเป็นผู้มีพรสวรรค์อย่างแท้จริงตอนนี้เขาเสียตำแหน่งของหัวหน้าหมู่บ้านไปแล้วการจะกลับมายืนหยัดได้อีกครั้งจำเป็นต้องพึ่งพาลูกเขยคนนี้เท่านั้น!หากวันหนึ่งคุณชายจางสามารถสอบผ่านระดับจูเหรินได้ทุกฝ่ายคงมีความสุขอย่างแท้จริง

หลังจากไตร่ตรองเรื่องราวทั้งหมดเสร็จสิ้นเฉินซ่งออกคำสั่งทันที“ลากนางออกไปหากนางไม่ต้องการแต่งงานก็ให้นางตายไปซะ..หากคิดจะมีชีวิตอยู่ก็จงนั่งนิ่งๆแล้วแต่งงานกับคุณชายจาง!”

แม้ว่าผู้เป็นแม่จะรักลูกเพียงใดแต่เมื่อสามีออกคำสั่งเช่นนี้นางจึงจำเป็นต้องเชื่อฟัง!นางพยักหน้ารับคำก่อนจะก้าวเข้าไปพยุงเฉินไฉ่อออกจากห้องบุตรสาวแสนดื้อรั้นถูกโยนเข้าห้องที่ถูกปิดตายอย่างมิดชิดในทันที!

หลังจากจบเรื่องราวแล้วเฉินซึ่งหันไปหานายน้อยหลี่พร้อมกล่าวถาม“เพียงเท่านี้นายน้อยหลี่คงพอใจแล้วใช่หรือไม่?”

หลี่ซื่อฮวาถึงกับมีอารมณ์โกรธอีกครั้งอีกฝ่ายเพียงแค่ต้องการทำให้เขาพึงพอใจงั้นหรือ?

“เช่นนั้นหรือ?ข้าขอตอบตรงนี้เลยว่าค่อนข้างจะพอใจ!ท่านนายอำเภอข้าขอโทษที่เสียมารยาทแต่ข้าคงไม่อาจอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไปแล้วเราค่อยพบกันในวันพรุ่งนี้แทนอ้อไม่ต้องกังวลไปทั้งข้าและเสี่ยวชื่อย่อมไม่ปากสว่างกับเรื่องคืนนี้แน่อย่างไรซะการที่พวกท่านสามารถนำพาบุคคลที่ข้าเกลียดออกไปจากชีวิตของข้าได้ข้าย่อมต้องมีความสุขแน่นอน!”

ส่วนในใจของเฉินซ่งกลับรู้สึกขอบคุณหลี่ซื่อฮวาไม่น้อยเพราะหากไม่เกิดเรื่องครั้งนี้เขาคงไม่อาจบังคับให้ลูกสาวของตนแต่งงานกับคุณชายจางได้แต่ตอนนี้เขาคิดอยากจะสั่งสอนบุตรสาวให้หลาบจำแต่เพราะมีคนนอกอยู่ที่นี่ถึงสองคนจึงไม่อาจทำได้ดั่งใจ

นายอำเภอยกยิ้มพร้อมเอ่ยคำ“ข้าผู้นี้ก็ควรจะออกไปกับเจ้าเช่นกันเพราะอย่างไรแล้วข้าก็ไม่ได้ต่างอะไรกับนายน้อยหลี่เลยอย่างไรแล้วทุก

ครอบครัวล้วนแต่มีภรรยาที่ดุร้ายหากมีเรื่องหญิงสาวมาข้องเกี่ยวข้าเกรงว่าตำแหน่งของข้าก็อาจจะสั่นคลอนได้เช่นกัน!”

คำพูดประชดประชันนี้ทำให้ใบหน้าของเฉินซ่งมืดมนโดยเฉพาะเฉินเต่ออัน…แม้ว่าเขาจะรู้ดีแก่ใจแต่ถึงอย่างไรเด็กสาวที่ถูกกล่าวถึงนั้นก็เป็นน้องสาวสุดที่รักของเขา!

แต่สำหรับภรรยาของเฉินเพื่ออันไม่เพียงแต่ผิดหวังในตัวน้องสาวสามีนางถึงขั้นเกลียดชังอีกฝ่ายเข้ากระดูกดำน้องสาวของสามีสามารถแต่งงานออกจากบ้านได้อย่างรวดเร็วแต่ผลบาปเหล่านี้จะตกไปถึงลูกของพวกเขาทั้งสองคนแน่นอน!

หากเรื่องราวแพร่กระจายออกไปสู่ภายนอกว่าลูกสาวของนางมีน้าที่ไร้ยางอายเช่นนี้การแต่งงานก็คงจะยากลำบากและไม่มีชายใดมาสู่ขอเป็นแน่!