สาวคนหนึ่งที่ถูกบอกว่า “เธอไม่มีพรสวรรค์” กลับลายเป็นสัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยพรสววรค์ — A Girl Who Was Told “You Have No Talent” Turned Out To Be A Talented Monster - ตอนที่ 22 ลิตตี้พยายามจะเก็บน้ำผึ้ง - novel-lucky

22 ลิตตี้พยายามจะเก็บน้ำผึ้ง

ลิตตี้และโรม่า ไปเพื่อรายงานการกวาดล้างสคาร์ปในเหมืองบิคกี้

ถ้าสคาร์ปไม่ได้ถูกดูแล ยังมีความเป็นไปได้ว่าราชินีใหม่จะเกิดขึ้นมา ซึ่งจะเป็นอีกครั้งที่มันเพิ่มจำนวนของสคาร์ป

หลังจากที่ได้รับรายงาน สมาคมนักผจญภัยสาขาโทปาสแสดงความเข้าใจออกมา และทำให้พวกเขามั่นใจ ว่าเหมืองบิคกี้จะถูกจัดการอย่างถูกต้อง

เหมือนบิคกี้ มันเป็นหัวเรื่องของการปรึกษากันในเมืองโทปาส

เพื่อที่จะจัดการกับสคาร์ปและเลี่ยงปัญหาในอนาคต การสร้างมาตรการอย่างการระเบิดทางเข้าเหมืองถูกเสนอออกมาในอดีต แต่พวกมันถูกปฏิเสธไปที่ละความเห็น

หนึ่งในเหตุผลคือการระเบิดทางเข้าของเหมืองอาจมีผลทำให้เมืองและเหมืองทรุดไป

ยังมีการประท้วงซึ่งแสดงโดยการสนทนาของคนพื้นที่

“ก่อนที่สคาร์ปจะปรากฏ เหมือนเป็นต้นทางขอรายได้สำหรับเมืองโทปาส มีคนแก่หลายคนอยากจะยึดมันคืนโดยไม่สร้างความเสียหาย” (โรม่า)

“แต่ที่นี่มันได้เปลี่ยนไปเป็นโซนอันตรายแล้วนะ หลังจากการโผล่ขึ้นมาของสคาร์ปพวกนั้น” (ลิตตี้)

“พวกเค้ารู้ว่ามันอันตราย แต่พวกเค้ายังปฏิเสธที่จะให้ความร่วมมือ พวกเค้าไมรู้สึกเป็นภัยยกเว้นชีวิตของพวกเค้าอยู่ในความเสี่ยง” (โรม่า)

“มาหยุดคิดเกี่ยวกับมัน เพราะมันไม่มีอะไรเกี่ยวกับเรา ปาร์ตี้ของเรากำจดสคาร์ปเหล่านั้น ชั้นคิดว่าเราทำงานได้ดี เราควรจะมุ่งเน้นไปที่การรวบรวมความสำเร็จมากขึ้น และเล็งไปที่การถูกเลื่อนขึ้นเป็นแรงค์ 4” (ลิตตี้)

สมาคมนักผจญพัยจะประกาศให้นักผจญภัยแต่ละคนรู้โดยตรงถึงการสอบเลื่อนขึ้น

แม้ว่าคนหนึ่งเคลื่อนไหวไปที่เมืองต่างออกไป มันจะไม่มีอุปสรรค ตราบใดที่นักผจญภัยให้ข้อมูลล่วงหน้ากับสมาคม ถึงที่ปัจจุบันของพวกเขา

ลิตตี้รู้ว่าการสอบเลื่อนขั้นจะไม่ถูกตัดสินทันที แคค่เพราะเหตตุการณ์นี้เหตุการณ์เดียว

นั่นทำไมเธอตั้งใจที่จะไปที่การผจญภัยต่อไป ถ้าเธอถูกเลื่อนขึ้น เธอจะสามารถได้รับประสบการณ์การผจญภัยที่ตื่นเต้นมากกว่า

สำหรับลิตตี้ การออกไปผจญภัยเหมือนยาอะไรบางอย่าง ที่เธอโหยหาต่อกันทันที โดยไม่หยุดหย่อน

“แม้ว่ารางวัลเล็กอย่าสคาร์ป มันจะจบที่เป็นภูเขา มากกว่านั้น รางวัลของราชินีดูเหมือนจะสูง” (โรม่า)

“มันจะพอให้ชั้นไปเมืองหลวงมั้ย”

“มันจะเป็นทุนสำหรับการเดินทางที่มากกว่าพอ และสำหรับชั้น ชั้นได้ตัดสินใจที่จะอยู่ที่นี่และสร้างความแข็งแกร่ง”

“เข้าใจแล้ว…ยังไงซะ ชั้นรู้สึกขัดแย้งกันว่าชั้นควรไปผจญภัยมากกว่านี้ หรือไปเยี่ยมเยียนหมู่บ้านของชั้น และไปเจอครอบครัวชั้น…” (ลิตตี้)

ลิตตี้ก็ไม่อยากจะไปจริงๆด้วยเช่นกัน เธออยากจะอยู่กับคู่รักแก่ที่ดูแลเธออย่างดีเหมือนลูกสาวจริงๆ และโรม่าได้เสนอสิ่ง ที่เธอก็สนใจ ในการสำรวจบริเวณรอบๆโทปาส

แม้วว่ามันได้ผ่านตะวังตกดินไปแล้วเมื่อพวกเธอกลับไปหลังจากที่กำจัดสคาร์ป ลิตตี้กับพลังกายที่เป็นเหวไม่มีก้นของเธอ ไม่แสดงสัญญานใดๆเลยว่าจะเหนื่อย

“เอาน่า พักซักหน่อยได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องรีบ ลิตตี้ เธอควรจะพักบ้างนานๆครั้งนะ ตัวเธออาจจะทรุดไปซักวันหนึ่ง โอเคมั้ย?” (โรม่า)

“ได้ โรม่า เธอพูดถูก ชั้นจะพักผ่อนกับทั้งวันนี้ด้วย” (ลิตตี้)

***

โรม่าลุกจากเก้าอี้ของเธอและจากไป ลิตตี้ก็เตรียมจะออกไปด้วย แต่เธอไม่ตรงไปที่บ้าน

คำร้องถูกทำให้เป็นปัจจุบันบางครั้งบางครา นักผจญภัยที่กระตือรือร้น จะตรวจมันบ่อยครั้ง

หลังจากที่ตรวจคำร้องผ่านผ่านๆอย่างทั่วถึง ลิตตี้ตัดสินใจกำหนดการพรุ่งนี้ รับคำร้องไปกับสิ่งที่เธอควรจะทำเสร็จพรุ่งนี้

“ขออภัยค่ะ หนูจะรับบคำร้องเสบียงตอนเย็นนี้้!”

เธอสัญญากับโรม่าว่าเธอจะพัก แต่เธออยากจะใช้เวลาว่างที่เธอมีให้เป็นประโยชน์

คำร้องแรงค์ 6 ไม่น่าจะนำไปสู่ความสำเร็จโดยตรง แต่สำหรับลิตตี้ มันไม่สำคัญ

เธอเติมเต็มหน้าที่เธอในฐานะนักผจญภัยผ่านกิจกรรมทางกายภัย มันก็เป็นประสบการณ์ที่ให้รางวัลกับเธอด้วย

เป้าหมายแรกองลิตตี้ในเช้านี้คือภูเขาบารูนี่ ภูเขานี้เป็นบ้านของปีศาจพันธุ์กัล์ฟ แต่ในมุมของภูเขา มันเป็นที่ที่ไม่ปรกติ

ดอกไม่บานอยู่รอบทะเลสาบเล็กๆ มันเป็นภาพที่ตกตะลึงเมื่อเห็น แต่คนพวกนั้นที่ภูเขารู้ว่าจะไม่มีวันตั้งถิ่นฐานตรงนั้น

ต้นไม้รอบสวนนั้นเป็นบ้านของรังของ 【เวสป้า】 พันธุ์ของมอนสเตอร์ผึ้ง ที่เป็นแรงค์ 5

น้ำผึ้งจากรังผึ้งนั้นราคาสูง นักผจญภัยก็ถูกขอให้ไปเก็บน้ำผึ้ง แต่อัตราสำเร็จไม่สูงมากนัก

เวสป้า เหมือนสคาร์ป รู้จักในเรื่องของความเป็นฝูง มากกว่านั้น พวมันมีพิษ

ด้วยกองทัพใหญ่ของผึ้งยักษ์ ที่แต่ละตัวมีขนาดเท่าหัวผู้ใหญ่เจอหน้ากับพวกมัน จะเป็นการตัดสินใจที่ถึงชีวิต

“ดอกไม้นั้น…!”

อีกต้นทางคือดอกไม้ {ขยับได้} ที่ถูกพบในบริเวณนั้น

ที่อยู่ในสวนดอกไม้คือ 【ลาฟลา】 มอนเตอร์ประเภทต้นไม้เลียนแบบ ซึ่งมีเหยื่อเป็นทั้งมนุษย์ และมอนสเตอร์

แม้ว่าบางครั้งมันจะแสดงการเคลื่อนไหวเล็กน้อย ลาฟลาเกือบจะไม่ขยับไปจากตำแหน่งดั้งเดิมของมัน ดังนั้นไม่ควรจะมีปัญหาตราบใดที่ไม่เข้าไปไกล้มัน

อย่างไรก็ตาม ลำต้นของลาฟลาสและกลีบ มันยังเป็นวัตถุดิบที่มีค่าด้วย ดังนั้นลิตตี้ไม่มีเหตุผลที่จะไม่เล็งไปที่มัน

สมาคมนักภจญภัยก็ได้บอกลิตตี้ ให้อยู่ห่างๆจากราฟลาส เพราะแม้ว่าพวกมันถูกหมายหัวไว้ว่าแรงค์ 5 พลังจริงๆของมันไม่ด้อยไปกว่ามอนสเตอร์แรงค์ 4

“พายุฟาดฟัน!”

ลิตี้ไม่ได้เล็งตรงๆไปที่ลาฟรา แต่ยิงทักษะของเธอไปที่พื้น พื้นสั่นจากการโจมตีและมันไกลถึงจุดที่ลาฟลาฝังราก ซึ่งทำให้มันแอียงไปข้างๆ

ลาฟลาถูกสร้างความเสียหายโดยการโจมตีของลิตตี้ แต่หลังจากเห็นผู้โจมตี แทนที่จะถอยหรือหนีไป จริงๆแล้วมันยืดหนวดมาในความพยายามที่จะพันตัวลิตตี้

แม้ว่าถูกฟันไปเป็นครั้งๆด้วยดาบของลิตตี้ ลาฟลายังโจมตีมาอย่างไม่หยุดยั้ง ไม่ถือที่หนวดที่เสียไปของมันไป

และเพื่อเพิ่มเติมบนมัน การโจมตีของลาฟลาตาามมาด้วยการปล่อยน้ำย่อยสลาย การรุกหนักของลาฟลา ด้วยหนวดและน้ำย่อยของมัน มันปกป้องการโจมตีระยะประชิดอย่างทั่วถึง ซึ่งน่าปวดหัวสำหรับลิตตี้

ถ้าแค่เธอใช้เวทมนตร์ได้เหมือนแบนเดร่า ถ้าเธอมีวิธีที่จะโจมตีจากระยะไกล

ลิตตี้เชื่อว่าลาฟลาล่าเหยื่อหลังจากการหยุดการต่อต้านด้วยหนวดหรือน้ำยอย

ระยะการโจมตีของมันสั้น แต่สำหรับเหยื่อที่ไม่ทันระวังตัว ซึ่งเข้าไปใกล้มันโดยไม่รู้ ความเสียหายที่ลาฟลาสร้างถึงชีวิตได้

“ชั้นเข้าไปใกล้ไม่ได้ ไม่เหมือนว่าชั้นอยากเข้าไปใกล้…เข้าใจแล้ว…!”

ในความเวลาที่มันเป็นไป ลิตตี้คิดอีกทักษะหนึ่ง

จับดาบของเธอและโล่ และหมุนตัวไปรอบๆ และพุ่งไปที่ลาฟลาหลังจากที่ได้แรงส่ง

ฟันหนวดออกไปเธอป้องกันน้ำย่อยด้วยแรงส่งของการหมุน

การโจมตีและป้องกันเป็นหนึ่งขณะที่เธอหมุนด้วยโล่ ทุกการเคลื่อนไหวถูกทำออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ ขณะที่เธอเฉือนลาฟลาที่ละนิด

“อึก อุเอออออ้…”

แม้จะมีชัยชนะของเธออารมณ์ของเธอย่ำแย่ เพราะน้ำเหนียวปกคลุมตัวเธอ

อย่างไรก็ตามเธอฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว และเก็บวัตถุดิบหลายอย่างจากลาฟลาที่โดนแยกชิ้นส่วน เธอเข้าใจว่ายังมีที่ให้พัฒนาทักษะปัจจุบันของเธอ

จู่ๆมันก็เข้ามาในหัวของลิตตี้ ว่าทักษะนี้ อาจจะใช้กับฝูงของเวสป้าได้ด้วย

ลิตตี้หายใจลึกๆ ขณะที่เธอองรังของเวสป้าซึ่งเป็นหนึ่งเดียวกับต้นไม้

เวสป้าทหารที่คุ้มกันรังอยู่ ในที่สุดก็สังเกตเธอ

“เออออ้อ้าาาา! เออออออ้อาาาา!”

ลิตตี้จบเวสป้าที่เข้ามาหา ด้วยชุดของการฟัน ฆ่าพวกมันทีละตัวทีละตัว

การอยู่ในการหมุนมันยาก ดังนั้นเธอหยุดครั้งหนั่ง และทำการโจมตีสวนหลังจากเปลี่ยนโล่เป็นหอก ผสมการโจมตีของหอกและดาบ

การแบกหอกและโล่ที่หลังของเธอ และดาบที่เอวของเธอมันเป็นการท้าทาย โดยเฉพาะเมื่อมันเป็นความหนักของอาวุธ

ลิตตี้สงสัยว่าเธอทำอะไรเกี่ยวกับมันได้ ขณะที่พลังงานเธอเสียไประหว่างที่หมุน

สู้ด้วยดาบและหอกในแต่ละมือมันยาก แต่ลิตตี้ได้สร้างแนวของเธอเองแล้ว

มันอนุญาติให้เธอสกัดกั้นเวสป้าที่เข้ามาระยะใกล้ด้วยดาบ และระยะกลางด้วยหอกมือเดียว

ไม่ใช่ทุกคนจะมีการมองแบบที่เต็มไปด้วยพลังงาน ที่แทงเวสป้าที่เข้าหา ด้วยากรรับรู้ตัวตนของมัน

โดยการผสผสานการหมุนในช่วงเวลาเล็กๆ เธอสามารถที่จะทำการโจมตีและป้องกันที่ละเอียดอ่อน

“โอ้ มันจบแล้วเหรอ?”

เหมือนจะไม่มีคนที่สติดีๆ ที่จะกวาดล้างเวสป้าทุกตัวในรัง มีหลายทางให้เก็บน้ำผึ้งของเวสสป้าแต่กฎเหล็กก็คือ ออกจากบริเวณนั้น ให้เ็วที่สุดเท่าที่ทำได้ หลังจากเก็บน้ำผึ้งแล้ว

นั้นจะเป็นการเข้าหาที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด แต่สำหรับลิตตี้ การเข้าหาของเธอมันน่าสนใจกว่า แม้ว่ามันไม่มีประสิทธิภาพ

การเปลี่ยนที่รวดเร็วของการหมุนไปหาลาฟลา และการสกัดกั้นด้วย การฟันหมุนกับเวสป้าด้วยคำร้องเดียวนี้ ลิตตี้มุ่งหน้าต่อไป

การรวมวัตถุดิบจากลาฟลา และเก็บน้ำผึ้งจากเวสปา ดั้งเดิมแล้ว เป็นคำร้องที่ต่างกัน

คำร้องก่อนหน้าเป็นของแรงค์ 4 ซึ่งลิตตี้ ที่มีแรงค์ 5 คิดว่าถ้าเธอรายมันเป็นความสำเร็จ มันจะไม่มีผลทันทีมั้ย

แต่ในความเป็นจริง ที่เกิดขึ้นกับคำร้องไม่ใช่การห้าม และตราบใดที่ไม่มีปัญหาเกี่ยวข้อง มันยังถูกตีตราว่าสำเร็จ

อย่างไรก็ตาม เพราะมันไม่แนะนำโดยสมาคมนักผจญภัย มันจะไม่มีค่าทดแทน พูดอีกอย่าง การล่าลาฟลา จะเป็นงานที่ไม่ได้อะไรสำหรับลิตตี้

เพราะทั้งหมดมันเป็นากรกระทำที่มันถูกนำไปโดยคนดั้งเดิมที่ทำมัน ดังนั้นอย่างน้อยที่สมาคมทำได้ คือปกป้องรักษาสิทธิ์ของพวกเขา

“ดาบและหอก และขวานหรือดาบกับโล่…ชั้นอยากจะลองมากกว่านี้…”

สำหรับคนในคำถาม สิ่งแบบนั้นไม่สำคัญ เธอสนอย่างเดียว คือผลที่เธอทำสำเร็จตอนนี้

เหนือทั้งหมด มันจะถูกประเมินในฐานะความสำเร็จของนักผจญภัย สาวที่เพิ่งเลื่อนขั้นเป็นแรงค์ 5 ไม่กี่วันก่อน วิ่งลงภูเขาเร็วที่สุดเท้าที่ทำได้ ไม่เหนื่อย และมุ่งมั่น

แม้ว่ามันใกล้กับเมือง การเดินทางไปกลับ มันจะต้องการหลายชั่วโมง แต่ลิตตี้ตัดเวลานั้นลงอย่างมาก

ตอนเธอกลับมาการสนทนาเรื่องอาวุธเกิดขึ้นในหวัของเธอ และเธอเริ่มที่จะคิดเกี่ยวกับคำร้องต่อไป

“ชั้นสงสัยว่าชั้นรับคำร้องคุ้มกันได้มั้ย!”

สาวที่เริ่มไล่ตามฝันของเธอ เข้าหาพวกมัน ทีละก้าวทีละก้าว และหยุดไม่ได้อีกแล้ว

เป้าหมายเดือน 7/66

ค่าเน็ต 200/200

รับยา ยาหมด 0/200

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 460/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย