สาวคนหนึ่งที่ถูกบอกว่า “เธอไม่มีพรสวรรค์” กลับลายเป็นสัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยพรสววรค์ — A Girl Who Was Told “You Have No Talent” Turned Out To Be A Talented Monster - ตอนที่ 44 ลิตตี้ สู้กับตุ่นยักษ์
44 ลิตตี้ สู้กับตุ่นยักษ์
มันยังคงเป็นถ้ำที่มืด ดังนั้น มันบอกได้ยากว่าพระอาทิตย์ได้ขึ้นมาหรือไม่ ลิตตี้ระแวดระวังระหว่างที่งีบ มันเลยไม่ถูกพิจารณาว่ามันเป็นการพักผ่อน แต่มันเพียงพอสำหรับเธอ
หลังจากที่ยืดหลังของเธอ ลิตตี้มองดูสาวที่หลับอย่างสงบสุขต่อจากเธอ ฮู้ดนั้นถูกดึงลงมา มันเปิดเผยหัวเธอเต็มๆ
เธอมีผมสีส้มสั้นๆ และหน้าที่เด็กๆ และจากความสูงของเธอ ลิตตี้ตัดสินใจว่าเธอนั้นเด็กกว่า
“ได้โปรดตื่นขึ้น คาตาลาน่า-ซังควรจะรอเราอยู่”
“อื้มมม…”
สาวตื่นขึ้นอย่างนุ่มนวล ส่งเสียงที่แปลกประหลาดออกมา ขยี้ตาที่ง่วงของเธอ เธอมองมาทางลิตตี้และคำนับหัวของเธอเบาๆ
หลังจากที่เก็บกวาด พวกเธอเริ่มเดินในถ้ำอีกครั้ง ไม่มีอะไรรับประกันว่าพวกเธอจะไปถึงชั้นบนมั้ย และลิตตี้ไม่อยากที่จะใช้เวลามากเกินไปนอกไปจากที่เธอต้องใช้
“ชั้นได้ยินบางอย่าง มันฟังดูเหมือนบางอย่างสั่นบางๆ…”
ที่นี่ ลิตตี้นึกไปถึงตุ่นจากเมื่อวาน เมื่อมองดูถ้ำที่ส่องสว่างโดยเวทมนตร์แสงเธอเห็นได้ว่าบบางส่วนของถ้ำถูกขุดออกมาใหม่ๆ ระหว่างที่บางส่วน มีร่องรอยของกาลเวลา
ลิตตี้คิดว่ามันเป็นอย่างแรก มันถูกขุด โดยสัตว์ประหลาดตุ่น
“มันอาจมีมอนสเตอร์ตุ่นอีกตัวเหมือนเมื่อวาน ไปทางนี้เถอะ”
เลี่ยงรูที่เพิ่งขุดใหม่ ลิตตี้เดินต่อไป ในทิศทางของบริเวณที่ต่างกัน ลิตตี้เลือกทางที่เรียปง่ายที่สุด ทาง ที่อาจจะนำเธอไปข้างบน
ลิตตี้ระวังเสียงไม่ให้มันดังระหว่างที่สู้ค้างคาวเหล็กเป็นบางครั้งบางครา
“มันใกล้เข้ามาเรื่อยๆ รู้มั้ยว่ามอนสเอร์ตุ่นนี้มันเป็นอะไร? ชั้นไม่มีเวลาที่จะตรวจข้อมูเกี่ยวกับมอนสเตอร์รอบๆที่นี่มาก่อน เพราะชั้นมาหาคาตาลาน่า-ซัง ทันทีที่ชั้นมาถึงเมืองหลวงแห่งราชวงศ์
“แรงค์ 2 ล่างถ้ำใต้ดิน… ทรราชจอมขุด…”
คำพูดของสาวเปิดเผยว่ามันมีแม้แต่มอนสเตอร์มีนามอยู่ที่นี่ ลิตตี้บอกได้จากการปะทะก่อนหน้า เพราะแม้แต่มอนสเตอร์ตุ่นในบริเวณนี้ มันแค่แรงค์ 3
ปรกติแล้ว เธอจะมีความสุขไปกับการผจญภัย แต่เมื่อเธอคิดเกี่ยวกับคาตาลาน่า ลิตตี้รู้สึกถึงความจำเป็นต้องรีบ ยิ่งเธอใช้เวลามากเท่าไหร่ ความเสี่ยงที่คาตาลาน่าจะปฏิเสธเธอมันจะสูงมากเท่านั้น
“รีบกันเถอะ”
ลิตตี้เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว พยายามที่จะหนีการสั่นที่ไหวๆ ลิตตี้รู้สึกถึงมันได้ แม้ว่ามันจะไม่ถูกพิสูจน์ ว่าเธอมุ่งหน้าไปสู่พื้นดิน ทีละนิด ทีละนิด พวกเธอเดินขึ้นไปข้างบน แต่จากนั้น ลิตตี้ได้ยินเสียงขูดจากกำแพง
“มันอยู่นี่!”
ด้วยสาวในอ้อมแขนของเธอ ลิตตี้ออกจากที่นั่นที่พวกเธอยืนอยู่ แหล่งที่มาของเสียงปรากฏ ระเบิดกำแพงดินออกมา แค่ขนาดของหัวมัน สูงเท่าหน้าอกลิตตี้
มันมีแผลเป็นที่สังเกตใด้อยู่ในตาข้างหนึ่ง เพราะมันอาจถูกทำให้ได้รับบาดเจ็บในการต่อสู้กับนักผจญภัย หรือมอนสเตอร์ตัวอื่นๆ แผลที่ตาแสดงว่ามอนสเตอร์มันทนทานพอที่จะรอดชีวิตการโจมตีเข้าไปที่ตา
“โอ้ มันตัวใหญ่! มันเป็นตุ่นมีนามเหรอ?”
แม้แต่ตุ่นปรกติมันยังสามารถปัดป้องร้อยการแทงของลิตตี้ได้ ดังนั้นเมื่อมันมาสู่ตุ่นมีนาม การร่วมมือของสาวฮู้ดมันขาดไปไมได
อย่างไรก็ตาม สาวฮู้ดไม่ได้มีความพยายามที่จะอัญเชิญปีศาจ ในทางตรงกันข้าม เธอมองไปทั่วดั่งเธออยากจะวิ่งหนี แต่ไม่รู้วว่าจะไปที่ไหนดี ทรราชจอมขุดยืดกรงเล็บของมันออกมา เตรียมที่จะโจมตี
“เทย่าาาา!”
ผสมกกับกำลังที่ทันทีทันใดที่กำเนิดมาจากรองเท้าปีก ลิตตี้ส่การโจมตีที่แม่นยำไปที่แขนของมอนสเตอร์ มันทั้งหมดต้องขอขคุณสาวสับสนที่ทำหน้าที่เป็นตัวล่อ แม้ว่าเธอจะไม่มีเจตนาที่จะทำเช่นนั้น
เตะกำแพงถ้ำ ลิตตี้ใช้ความได้เปรียบของความรวดเร็วของเธอ โดยไม่ลดการป้องกันลง เพราะทั้งหมมด แม้ว่าการโจมตีของเธอแม่นยำ มันไม่ได้ถึงชีวิต
“โปรดอัญเชิญปีศาจนั่นที”
“เอ๋ อืมม อืมมม”
ความคิดของสาวล้มเหลวที่จะตามทันว่ามันเกิดอะไรข้นอย่างสิ้นเชิง ตุ่นยักษ์คร่อมตัวเล็กน้อย ลิตตี้เห็นการพุ่งใส่ล่วงหน้า
อีกครั้ง ลิตตี้จับสาวให้แน่นในอ้อมแขนของเธอ และพยายามจะหนี แต่การพุ่งใส่ของมอนสเตอร์มาชนตัวของลิตตี้กระเด็น สาวในมือเธอปลอดภัย แต่ลิตตี้ ดิ้นรนอยู่ในความเจ็บปวดสุดขีด
“ได้โปรด ใจเย็น… ชั้นจะปกป้องเธอ ได้โปรดอัญเชิญ…”
“ชั้นขอโทษ ปรกติชั้นจะทำอะไรคนเดียว… ชั้นประหม่าเมื่อชั้นอยู่กับคนอื่น และร่างกายของชั้น…”
ลิตตี้โล่งใจ ที่ในที่สุดก็ได้ยินความรู้สึกที่แท้จริงของเธอ คนบางคน จะประหม่าเมื่อพวกเขาอยู่กับคนแปลกหน้ารอบข้างเขา
ลิตตี้หนี หาบริเวณที่กว้างกว่ากับสาว ที่ถูกอุ้มในท่าอุ้มเจ้าหญิง
“ว้าว้าา ว้าว้าา ว้าว้าา!”
“สงบก่อนแป้บนึงเถอะ!”
ลิตตี้วิ่งต่อไป แตเธอไม่คาดหวังที่จะหนีกับผู้เชี่ยวชาญใต้ดิน เธอพยายามจะแค่ซื้อเวลานิดหน่อย
เธอวิ่งผ่านทางเดินที่คดเคี้ยว และจากนั้นทำการเลี้ยวอีกครั้ง แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญใต้ดิน ก็ตามลิตตี้ทันทีไม่ได้ ลิตตี้ ที่มีความได้เปรียบเพราะรองเท้าปีกของเธอ แต่มันเป็นแค่เรื่องของเวลา ก่อนที่มันจะตามลิตตี้มาทัน
ทรราชจอมขุดเริ่มขุดรูทันที ลิตตี้พยายามจะผ่อนคลายความตึงเครียดของสาวระหว่างช่วงเวลาเปิดสั้นๆนัน
“ชื่อเธอคืออะไร ได้โปรด?”
“คุ คูฟา…”
“คูฟา-ซัง… ชั้นทำได้แค่นี้เพื่อที่จะให้เธอสงบใจ”
“เอ๋…ฮิ๊ฟุ”
ลิตตี้กอดคูฟา ลิตตี้เพียงแต่ทำตามสิ่งที่ไอลิซทำกกับลิตตี้ก่อนหน้า เมื่อลิตตี้ได้รู้สึกถึงไออุ่นของไอลิซ เธอรู้สึกสบายขึ้นและผ่อนคลายขึ้น
ลิตตี้อยากจะทำให้คูฟามั่นใจ ในช่วงเวลาสั้นๆนี้ โดยแสดงออกถึงไออุ่นจากการกอด
“ว้า ว้าา…”
“คูฟา-ซัง เธอเรียกอัญเชิญออกมาในสภาพนี้ได้มั้ย?”
“ดะ ได้”
ขณะที่คูฟาร่ายสั้นๆเสร็จ ปีศาจขึ้นมาจากบ่อน้ำวนของพลังงาน หางมาก่อน; ปีศาจหาว หน้าของมันบินเบี้ยวเล็กน้อยเมื่อมองพวกเธอสองคน และจากนั้น หันไปหาคูฟาและพูด
“เฮ้ เฮ้ คูฟา นี่มันสมควรจะหมายความว่ายังไง?”
“อ้า…!”
คูฟารีบถอยจากลิตตี้ ในเวลาเดียวกัน เสียงของกำแพงปริแตกสามารถถูกได้ยินอีกครั้ง ปีศาจมองตุ่น แต่ไม่ใจมตีมัน
“คูฟา-ซัง! ขอให้ปีศาจโจมตีเลย!”
“ชั้น ละเมิด…”
ลิตตี้เคลื่อนที่ไปรอบๆและโจมตีอย่างกล้าหาญ แต่การป้องกันของตุ่นยังแข็งแกร่งมาก จากนั้นปลายของเล็บยาวๆเฉี่ยวข้างลิตตี้ ทำให้เธอเลือดไหล
“อั่กกกกก…!”
“อาาาา…!
“คูฟา-ซัง…บอกปีศาจ…ให้…”
“บา บาโฟเมต! โจมตี!”
ปีศาจ ที่ถูกเรียกว่าบาโฟเมตชำเลืองมองคูฟาและลิตตี้ ดูเบื่อ ณ ตอนนั้น ลิตตี้เข้าใจ
ปีศาจตัวนี้ไม่ได้อยู่ใต้การควบคุมของคูฟาอย่างสมบูรณ์ ในทางตรงกันข้าม บางอย่างไม่ชอบมาพากล
อย่างไรก็ตาม ไม่มีเวลาที่จะคิดเกี่ยวกับมัน เพราะลิตตี้ พึ่งพาปีศาจไม่ได้แล้ว เธอต้องทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของเธอ ความคิดมากมายหมุนเวียนในหัวของเธอ ขณะที่เธอพยายามจะทนความเจ็บปวด
“ลิตตี้-ซัง… ชั้นขอโทษ… ชั้นมันไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์…”
“นี่มันก็เป็นส่วนหนึ่ง ของการผจญภัย!”
“เอ๋?”
ลิตตี้ตั้งท่ายืนแนวรุกอีกครั้ง แม้ว่าเธอจะบาดเจ็บ การเคลื่อนไหวของเธอยังคมคาย แต่แม้เช่นนั้น เธอยังไม่สามารถที่จะผ่านการป้องกันของกรงเล็บและหนังหนาของมอนสเตอร์ไปได้ แต่ ลิตตี้เห็น สองโอกาส ที่จะชนะ
ทันใดนั้น ลิตตี้หยุดโจมตี และเริ่มวิ่งอีกครัง โดยมีคูฟาอยู่ในอ้อมแขน
“ว้าา ว้าา…”
“เราสู้อย้างพร้อมเต็มที่ตลอดไม่ได้ ครั้งนี้ แค่ว่าคูฟา-ซังสู้ไม่ได้”
“แต่…”
“อย่ากังวล ตอนนี้ชั้นรู้แล้วว่าจะชนะยังไง”
“เอ๋!?”
ถ้าไม่มีรองเท้าปีก เธอจะไม่สามารถทำความสำเร็จอย่างการหนีพร้อมคนหนึ่งในมือเธอได้
ลิตตี้คะเนการเคลื่อนไหวต่อไปของตุ่นยักษ แน่นอนว่ามันจะเริ่มขุดใต้ดินอีกครั้ง จากนั้นมันจะรู้สึกเอาว่าพวกเธออยู่ที่ไหน ก่อนจะโผล่มากอีกครั้งต่อหน้าพวกเธอ
ลิตตี้ปิดตาของเธอ และพยายามจะคิดว่าเมื่อไหร่ที่มมันจะออกมา ตอนนี้ มันเป็นเรื่องของสมาธิ การสั่นไหวบนพื้น มอบตำแหน่งตุ่นยักษ์คร่าวๆให้ลิตตี้ และเธอหยุด เธอวางคูฟาลง และฟังด้วยสุดขีดของสมาธิ
“มันอยู่นี่!”
ลิตตี้ หลังจากที่กะประมาณว่าตุ่นยักษ์จะออกมาจากที่ใดอย่างคร่าวๆ ขยับไปด้านข้าง ที่ตาที่เสียหายของมันอยู่ตรงนั้น เมื่อในที่สุด มอนสเตอร์ก็ได้เปิดเผยตัวของมันเอง หลังจากที่ขุดอย่างรุนแรง ลิตตี้ผู้ที่ยืนอยู่ฝั่งตาที่ได้รับบาดเจ็บ ปลดปล่อยควงแทงด้วยหอกหนึ่งมือของเธอ
มันเป็นหอกอย่างดี ที่ไอลิซซื้อให้เธอ มันแทงเข้าไปในหัวกระโหลกของตุ่นยักษ์ด้วยความง่ายดาย จากดวงตาที่บาดเจ็บ
“ยังก่อน!”
แต่ลิตตี้ไม่หยุดที่นั่น ระหว่างที่ตุ่นขยับไม่ได้ เธอส่งการโจมตีตามไป หนึ่งครั้งของร้อยการแทง ซึ่งทำให้ข้างในกระโหลกแตกกระจาย และสุดท้าย ไปถึงสมองมัน เลิอดจำนวนมากที่ไหลออกมา ทำให้ลิตตี้ได้รับรู้ถึงชัยชนะของเธอ ขณะที่ตุ่น หยุดเคลื่อนไหว
“ฮ่าาา…นั่นเกือบไปแล้ว”
“ว้าว…เธอทำยังไง…”
“ชั้นแค่สังเกตที่มันจะออกมาก่อนหน้านี้น่ะ มันอยู่ตรงหน้าเรา ดังนั้น ชั้นคิดเอาว่าตุ่นมันไม่รู้ตำแหน่งของเราอย่างสมบูรณ์”
หลังจากที่พักสั้นๆ ลิตตี้ตัดส่วนหนึ่งของตุ่นยักษ์ ซึ่งมันดูเหมือนจะมีราคา คูฟาก็ตัดสินใจที่จะช่วยด้วย ดังนั้น เธอสองคนทำเต็มที่ที่สุด เพื่อที่จะแกะเล็บและเนื้อของมันส่วนหนึ่ง
คูฟาเพียงแต่ประหลาดใจ และใจเวลาเพื่อพยายามจะเข้าใจคำของลิตตี้
“อืม… หมายถึงอะไรเหรอ?”
“ชั้นเพียงแต่ฟังเสียงของมอนสเตอร์มันขุดผ่านพื้นนะ และที่เหลือมันแต่ลางสังหรณ์และการเน้นสมาธิ จากนั้นชั้นเล็งไปที่ตาที่เป็นแผล ที่มันเป็นจุดบอดของมันไง ชั้นได้สังเกตเรื่องนี้ตอนที่ปะทะก่อนหน้า ชั้นบอกได้ว่าเมื่อชั้นอยู่ที่ฝั่งตาที่เจ็บ มันเคลื่อนไหวช้ากว่า”
“ได้ยังไงกัน…
มันง่ายสำหรับลิตตี้ ที่จะพูดถึงว่าเธอทำได้อย่างไร แต่นี่มันไม่ใช่อะไรปรกติที่มนุษย์ธรรมดาจะเข้าใจ แม้แต่นักผจญภัยแรงค์ 1 ก็จะประหลาดใจกับความสำเร็จที่เข้าใจไม่่ได้เลยที่เธอทำ
คูฟาไม่เข้าใจว่าลิตตี้พูดอะไรอีกแล้ว แต่ยัง เธอยังโล่งใจที่เธอถูกช่วย
“ออกจากที่นี่เร็วๆเถอะ มันจะมีทางออกแน่นอน”
“ได้…”
“โอ้ เดี๋ยว!”
บาโฟเมต ปีศาจของคูฟา บินเพื่อที่จะกันทางไปที่ลิตต้ใช้ เขาจ้องลิตตี้ ลิตตี้ที่เตรียมพร้อม
ปีศาจ ไม่ทำสิ่งใดเลยนอกจากบินไปทั่วเมื่อลิตตี้สู้อยู่ และครั้งนี้ ลิตตี้รู้สึกได้ถึงความไม่เป็นมิตรจากปีศาจ และคาดไปถึง การเผชิญหน้ากัน ที่กำลังจะเกิดขึ้น
เป้าหมายเดือน 7/66
เป้าค่าเน็ต 200/200
รับยา ยาหมด 200/200
ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 928/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook
