สาวคนหนึ่งที่ถูกบอกว่า “เธอไม่มีพรสวรรค์” กลับลายเป็นสัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยพรสววรค์ — A Girl Who Was Told “You Have No Talent” Turned Out To Be A Talented Monster - ตอนที่ 46 ลิตตี้ เรียนรู้เกี่ยวกับปีศาจมากขึ้น
46 ลิตตี้ เรียนรู้เกี่ยวกับปีศาจมากขึ้น
“เฮ้ เฮ้ คูฟา… เจ้าต้องการข้า ใช่มั้ย?” (ปีศาจ)
คูฟา ยังคงยืนอยู่อย่างนิ่งๆ เพราะเธอไม่รู้ว่าจะพูดสิ่งใด
คูฟาปลดปล่อยหนี้ที่ติดค้างกับปีศาจตัวนี้ไม่ได้ หนี้ที่มันทำให้เธอ คงมีชีวิตอยู่ต่อไป และ 【บาโฟเมต】 ไม่พลาดจุดอ่อนเช่นนั้น
“เจ้ามั่นใจ ว่าเจ้าจะให้เทคนิคอัญเชิญได้อย่างสำเร็จอีกครั้ง ถ้าข้าจากไปแล้วงั้นรึ? เจ้ารู้มั้ยว่าอะไรจะออกมา และราคามันจะเป็นอย่างไร…?” (ปีศาจ)
คูฟา ชำเลืองมองลิตตี้ โดยไม่พูดอะไร แต่ลิตตี้ก็ไม่ได้ตอบสนองด้วยเช่นกัน และเธอรอการกระทำอย่างเต็มใจของคูฟา
“เจ้าไม่พูด งั้นหรือ? เจ้าชินชากับการใช้ชีวิตอยู่ในความทุกข์ยาก โดยการอยู่อย่างแอบๆและขโมยจากผู้คนซ้ำๆ! ดังนั้น เจ้า ได้มาพึ่งพาข้า รู้ใช่มั้ย?” (ปีศาจ)
“ขโมย…?” (ลิตตี้)
คูฟา ที่ถูกบอกอดีตออกมา ยังคงสงวนท่าที คำว่า 【ขโมย】 ทำให้ลิตตี้ตกใจ แต่เธอไมได้เกลียดโกรธคูฟา
“คุคุคุ ถ้าข้าจากไป บางคนที่มีความสามารถแบบเจ้า ทำได้แค่ไปร่อนเร่ในเมืองและแต่งตัวเหมือนถุงขยะ ใช้ทั้งชีวิตถูกหมาจรจัดไล่ไปทั่ว ไม่ใช่นั่นมันช่างน่าขันเหรอ?” (ปีศาจ)
“คิดว่านั่นตลกเหรอ?” (ลิตตี้)
“มีชีวิตอยู่แบบนั้น มันจะมีจุดหมายอะไร? พูดถึงแล้ว เจ้ามันจะกลายเป็นยังไง ถ้าไม่มีข้า?” (ปีศาจ)
“ชั้นจะเป็นยังไงเหรอ?”
เมื่อเห็นว่าคูฟา ได้รับอิทธิพลโดยคำพูดของ 【บาโฟเมต】 ลิตตี้ เข้าหาคูฟา จับมือที่สั่นของเธอ ตอนแรก คูฟาตกใจ แต่ดูเหมือนเธอสงบใจลง เมื่อเธอเห็นสายตา ที่กระจ่างของลิตตี้
“คูฟา-ซัง ให้ชั้นช่วยเธอนะ”
“ลิตตี้-ซัง…”
“เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้! เจ้าทำไม่ได้ เจ้าทำไม่ได้ เจ้าทำไม่ได้ ถ้าเจ้าฆ่าข้า เจ้าจะใช้ชีวิตในการคุ้ยขยะ! เฟร่ะเคะเคะเคะ!”
ขอบคุณลิตตี้ คูฟาไม่ได้ดูเหมือนจะถูกกวนใจโดยเสียงหัวเราะอันเลวทราม ของ 【บาโฟเมต】 และการกวนใจของเขา เธอบีบมือลิตตี้กลับไปอย่างแน่นๆ
“ชะ ชะ ชั้นอยากจะมีเพื่อน!”
คูฟาดึงมือเธอไปจากลิตตี้ และกำหมัดของเธอ 【บาโฟเมต】 ตกใจอย่างเข้าใจได้เลย เมื่อคูฟายืนขึ้น
【บาโฟเมต】 ไม่เคยเห็นคูฟาเป็นแบบนั้นมาก่อน เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไรกัน? 【บาโฟเมต】 เห็นคำตอบต่อหน้าต่อตาเขา เขาจ้องกลับไปที่ลิตตี้ ผู้ที่ชี้ดาบมาหาเขา
“เพื่อนเหรอ? ไม่ใช่สำหรับคนอย่างเจ้านี้หรอก!” (ปีศาจ)
“ลิ ลิตตี้-ซัง ชั้นเคยทำ… เรื่องไม่ดี” (คูฟา)
เมิน 【บาโฟเมต】 คูฟาพูดกับลิตตี้ หน้าของคูฟาหดหู่ใจ และเริ่มพูด ในเสียงที่จางหายไป
“พ่อแม่ชั้นหายไป… ชั้นมีแค่ตัวคนเดียว ชั้น เลยขโมยอาหารมามากมาย… พวกเค้าโยนหินใส่ชั้น ชั้นถูกจับ ถูกซ้อม ถูกทำร้าย…” (คูฟา)
“ใช่แล้ว! แกมันขะ–!” (ปีศาจ)
ลิตตี้แทงดาบของเธอเข้าไปในปาก 【บาโฟเมต】 เธอไม่จำเป็นต้องปราณีเขาอีกต่อไป เขาเป็นเพียงแค่สิ่งที่ต้องกำจัด แม้ว่าเขาจะเป็นปีศาจ ความต่างอย่างเดียว ก็คือ มันไม่มีรางวัลใดๆสำหรับการกำจัดเขา
“อา วันนึง ชั้นได้ยินเกี่ยวกับเทคนิคการอัญเชิญ… ชั้นได้ยินมาว่า ชั้นทำมันได้ โดยไม่ต้องมีอาวุธ… แต่ ชั้นไม่มีเงินเลย ชั้นเลยแม้แต่เข้าสมาคมยังไม่ได้ แต่แม้อย่างนั้น ได้ยังไงก็ไม่รู้ ชั้นทำมันสำเร็จ…” (คูฟา)
“อั่ก อั่ก…” (ปีศาจ)
【บาโฟเมต】 ถูกแทงไปที่คอ พูดสิ่งใดๆไม่ได้เลย แต่ดิ้นรนที่จะพูดต่อไป และลิตตี้ ยังคงไว้ซึ่งตำแหน่งยืนของเธอ ฟัง โดยไม่เพิ่มเติมคำใดๆลงไป
ตั้งแต่กำเนิด มันมีปัจจัยพื้นฐาน ที่จะใช้เทคนิคอัญเชิญ และมันมีความจำเป็นที่ต้องเตรียมการอย่างถูกต้อง เพื่อจะสร้างสัญญา ปรกติแล้ว มันจะเป็นไปไม่ได้ สำหรับสาว ที่ไร้ซึ่งความรู้ ที่จะทำมันสำเร็จได้ ซึ่งสิ่งนั้น แสดงออกมาถึงพรรสวรรค์มากแค่ไหนที่เธอมี
แม้ว่า ลิตตี้จะไม่มีข้อมูลเชิงลึกมากมาย เกี่ยวกับรายละเอียด แต่เธอรับรู้ไปถึงพรสวรรค์ของคูฟาแล้ว ยิ่งเธอฟังคูฟามากเท่าไหร่ ลิตตี้ยิ่งประทับใจมากขึ้นเท่านั้น
“ชั้นไปที่สมาคมนักอัญเชิญ… และทุกคนชื่นชมชั้นมากมาย… ชั้นได้ชื่อเรียก… ชั้นมีความสุขมาก แต่ชั้นไม่ได้บอกพวกเขาเลย เพราะมันจะเป็นการละเมิดสัญญา ชั้นเลย ปิดปากมาตลอด… แต่ทุกคนยังคง…” (คูฟา)
“มันดีที่ได้พูดคุยกับคน ใช่มั้ย? (ลิตตี้)
คูฟาพยักหน้ากว้างๆ หน้าเธอแฉะไปหมดแล้ว ด้วยน้ำตา และน้ำมูกที่ไหลออกมา ลิตตี้้ประทับใจ กับความต้องการที่จะเปลี่ยนของคูฟา
เมื่อเห็นคูฟาเป็นเช่นนั้น ลิตตี้ เกือบจะจบที่การร้องไห้ด้วย แต่เธออั้นมันไว้ก่อน เธอมองลงไปที่ 【บาโฟเมต】 ผู้ที่ถูกแทงด้วยใบมีด และดิ้นรนเพื่อที่จะไปสู่อิสรภาพ
“คูฟา-ซัง อยากจะแยกกับปีศาจตัวนี้ใช่มั้ย?”
“ชั้นอยู่คนเดียวมานานมากๆ และชั้นกลัว กลัวที่ชั้นจะถูกลงโทษ ที่ไปทำลายสัญญา….. แต่ตอนนี้มันต่างออกไป…”
ลิตตี้รอให้เธอพูดบางอย่าง
“ชั้นอยากจะเริ่มใหม่จากตั้งต้น ชั้นอยากจะแยกตัวชั้น ออกจากปีศาจ!”
ลิตตี ยืนยันคำพูดของคูฟา และดึงดาบออกมาจากปากปีศาจ แค่เมื่อเธอกำลังจะส่งการโจมตีปลิดชีวิต…
“โอเค หยุดดดด!”
คาตาลาน่า ปรากฏออกมาจาากส่วนลึกของถ้ำ นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ลิตตี้จำได้ ว่าพวกเธอยังสอบกันอยู่
พวกเธอต้องใช้เวลากันซักพักไปแล้ว และคาตาลาน่า ต้องได้มาหาพวกเธอ และพบพวกเธอเพื่อบอก ว่าพวกเธอถูกปฏิเสธ แม้ว่าลิตตี้จะดาดเดาในแง่ลบแบบนั้น คาตาลาน่านั่งยองๆลง และจ้อง 【บาโฟเมต】
“ชั้นไม่ได้คิดว่าน้องจะสามารถอัญเชิญปีศาจ ชั้นพอเดาได้ว่าสิ่งต่างๆ มันมาจบแบบนี้ได้ยังไง แต่ลิตตี้-จัง ชั้นคิดว่ามันดีกว่าที่น้องจะรอนิดหน่อย”
“อะไร? หนูแค่ฆ่ามันไม่ได้เหรอ?”
“แม้ว่าน้องจะฆ่าปีศาจ วิญญานของมันแค่จะออกไปจากโลกนี้ และวันหนึ่งมันจะกลับมา ร่างกาย มันแค่ภาชนะสำหรับปีศาจ
“เอ๋-!”
“กุ่โฮ๊ะ…”
ท่าทีของปีศาจตัวนี้ ยืนยันว่าคำพูดของคาตาลาน่าเป็นจริง ลิตตี้ได้รู้ตอนนั้นเลยว่า แค่อีกก้าวเดียว มันจะสร้างสถานการณ์ที่มีปัญหา
“เฮ้ ปีศาจขั้นต่ำดีชเตอร์ใช่มั้ยแกน่ะ?”
“หือห์? หือห์ อย่าเอาข้าไปรวมกับพวกกระจอกแบบนั้น! ข้ากาลิเอล…”
【บาโฟเมต】 หยุดพูดจา แค่เมื่อเขาพูดชื่อของเขาไปด้วยความพลาดผิด คาตาลาน่ายิ้ม และพูด “เข้าใจแล้ว ดี กาลิเอล-ซัง เป็นตระกูลที่เป็นของปีศาจที่ยิ่งใหญ่กว่า บาโฟเเมต พวกลูกน้องทั่วไป”
“อ้า อ้า! เวรเอ้ย!”
กาลิเอล ปีศาจ พยายามที่จะคลานไป แต่บางอย่างหยุดเขา จากข้างหลัง กาลิเอลถูกแทงทะลุที่หัวใจ และตาย โดยไม่ได้แม้แต่ร้องในความสิ้นหวัง
ลิตตี้ มองดูปืนธนูบนขนของคาตาลาน่า ‘{เมื่อไหร่กันที่คาตาลาน่านำมันออกมา}’ เธอคิด
เมื่อเห็นลิตตี้ทำหน้าตกใจ คาตาล่าน่าพูด “นี่น่ะเหรอ มันเป็นอุปกรณ์เวทมนตร์ เพแลคซ์ ปรกติแล้วชั้นจะเก็บมันไว้ในรูปแบบกำไล แต่มันเปลี่ยนเป็นอาวุธได้เมื่อต้องการ พูดถึง มันสั่งทำพิเศษ ดังนั้นอย่าถามว่าชั้นไปได้มาจากที่ไหน เคมั้ย?”
“โอ้ อุปกรณ์เวทมนตร์…งั้น พี่ฆ่าปีศาจแล้วเหรอ?”
“เราจะพูดเกี่ยวกับปีศาจทีหลัง พวกเธอยังอยู่ในระหว่างสอบ จำได้มั้ย?”
“โอ้! พูดถึงแล้ว พี่มาเจอเราได้ยังไงกัน?”
“พื้นในบริเวณนี้มันเปราะบางเพราะลุดวิกทาลายมัน นั่นทำไมชั้นถึงตกลงมา”
นี่เพิ่งยืนยันที่ลิตตี้เคยคิดๆไว้ ว่าคาตาลาน่ารู้ว่า ที่นี่ มันมีอะไรผิดไปบางอย่าง และแม้จะรู้เช่นนั้น คาตาลาน่านำพวกเธอมาที่นี่
ลิตตี้ ที่พอคิดได้คร่าวๆ ว่านิสัยของคาตาลาน่าเป็นเยี่ยงไร คาตาลาน่าที่แสยะยิ้มออกมาอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม
“ถูก มันจงใจ”
“หนูว่าแล้ว…”
“นักผจญภัยแรงค์นี้จะสามารถรับมือกับอะไรแบบนี้ได้ แต่ยังไงซะ ชั้นจำได้ว่ามันมีมอนสเตอร์มีนามอยู่ใกล้ๆ ชั้นเลยมาที่นี่เร็วที่สุดเท่าที่ชั้นทำได้…”
“หนูเอาชนะมันแล้ว นี่เป็นข้อพิสูจน์การปราบ”
“ว้าว!”
มอนสเตอร์มีนาม ทรราชนักขุด ได้ฝังนักผจญภัยแรงค์ 3 ไปจำนวนหนึ่งแล้ว คาตาลาน่าหัวเราะ พูดว่ามันน่าปวดหัวที่จะรับมือสำหรับนักผจญภัย เพราะเมื่อมันโกรธ มันจะเขย่าทั้งทางใต้ดินและพยายามฝังผู้รุกราน
ลิตตี้เกาแก้ม เมื่อรู้สึกว่าจังหวะเวลาของเธอ ช่วยเธออีกแล้ว ถ้าเธอใช้เวลาจัดการกับมันนานกว่านี้เข้าไปอีก เธอจะตายแล้วอย่างแน่นอน
“ยังไงซะ น้องทำให้พี่ตกใจจริงๆ! น้องไม่ใช่อะไรเลยนอกจากปรากฏการณ์!”
“ต้องขอบคุณคูฟา-ซัง”
คูฟาตกใจมากที่สุดเลย กับการขอบคุณที่ไม่คาดเลยจากลิตตี้ อย่างไรก็ตาม เธอลนลานเกินไปที่จะพูดออกมา แม้ว่าเมื่อเธอ พยายามจะพูด เสียงของเธออู้อี้
“ต้องขอบคุณคูฟา-ซังที่ซื้อเวลาให้หนูบ้าง ชั้นสามารถที่จะรับรู้ว่ามอนสเตอร์มันขุดดินอยู่ที่ไหนในใต้ดิน ถ้าหนูอยู่คนเดียว หนูคงตายไปแล้ว”
“เอ๋ โอ้ อา ไม่ ชั้น…”
“เมื่อเธอวิ่งไปรอบๆ ชั้นพยายามจะตามเธอไปและถูกเบี่ยงเบนความสนใจ เวลาตอนนั้น มันทำให้ชั้นมีโอกาสที่จะหามันได้”
“เอ๋ โอ้ จิ จริงเหรอ…”
มันเป็นสถานารณ์ ที่เรียกคูฟาว่าอะไรที่พึ่งพาได้ไม่ได้เลย แต่ลิตตี้รับสิ่งนั้นในแง่ดี และพยายามจะยังคงเก็บคูฟาไว้ในกลุ่ม
“ใช่ พี่เดาว่าเราเสร็จแล้วถ้างั้น นั่นควรจะพอแล้ว”
“อะไร… ไม่มีทางน่า”
“มันเป็นการสอบ มันไม่มีประโยชน์ที่จะไปเอาเด็กที่กำจัดนามที่นี่ได้ไปสอบ มันเป็นลุดวิกที่เก่งขึ้นมาและกินมอนสเตอร์ที่นี่เป็นอาหาร”
“มันไม่ผ่านเหรอ?”
“น้องผ่าน”
ภาพลวงตาที่ทำให้ไม่สบายใจของลิตตี้ มลายหายไปด้วยความลุล่วง นั่นเป็นการหลับตาศรัทธาเสี่ยงสำหรับลิตตี้
แต่ลิตตี้ยังไม่พอใจ ยังก่อน เพราะทั้งหมด เธอรับมืออยู่กับคาตลาน่า คนที่ปิดโอกาสผู้สมัครสอบส่วนใหญ่ทั้งหมดด้วยวิธีการที่ทำส่งๆ
“เราผ่านจริงๆเหรอ?”
“ใช่น่ะสิ? ไม่ดีใจเหรอ?”
“ตันสินตอนนี้มันเร็วเกินไป”
“หืมม? …เธอพูดถุ…”
เหมือนที่คาดได้ คาตาลาน่า ไม่เข้าใจเรื่องนี้ และเกือบจะจบที่การจะเห็นด้วย เพื่อตอบหน้าตาที่ดูจริงจังของลิตตี้
เป้าหมายเดือน 7/66
ค่าเน็ต 200/200
รับยา ยาหมด 200/200
ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 1028/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
โดเนทแลยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook
