สาวคนหนึ่งที่ถูกบอกว่า “เธอไม่มีพรสวรรค์” กลับลายเป็นสัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยพรสววรค์ — A Girl Who Was Told “You Have No Talent” Turned Out To Be A Talented Monster - ตอนที่ 49 ลิตตี้ หาอัญเชิญที่ถูก
49 ลิตตี้ หาอัญเชิญที่ถูก
มีหนังสืออยู่นับไม่ถ้วน ที่เกี่ยวกับการอัญเชิญ ในสมาคมนักอัญเชิญ หนังสือนั้นประกอบไปด้วยของที่จำเป็นสำหรับกาารอัญเชิญ และถ้าคนหนึ่งอัญเชิญสำเร็จ และทำสัญญากับอัญเชิญ พวกเขาจะได้รางวัลคือชื่อเรียก “นักอัญเชิญ”
อย่างไรก็ตาม คาตาลาน่าไม่ดีใจกับเรื่องนั้นอีกแล้ว เธอยืมห้อง และค้นหนังสือจำนวนมาก
“ถ้าแค่ผู้จัดการสาขาระวังกว่านี้…” (คาตาลาน่า)
“โอ้ อืม ทำไมหนูก็อยู่ในแรงค์ 3 ด้วย?” (คูฟา)
“น้องเสียอัญเชิญไป ใช่มั้ย?” (คาตาลาน่า)
“ค่ะ…หนูไม่มีประโยชน์แล้วตอนนี้…” (คูฟา)
“ยังไงซะ ถ้าให้พูดตรงๆ พี่ก็คิดเกี่ยวกับการไม่เลื่อนขั้นเธอไปแรงค์ 3” (คาตาลาน่า)
คูฟา ไม่ได้ตกใจที่ได้ยินเช่นนี้ แต่เธอสับสนมากขึ้นไปกว่าเดิม แม้ว่าเธอจะอัญเชิญสำเร็จ และทำสัญญา เธอไม่มั่นใจ ว่าจะเทียบกับนักผจญภัยแรงค์ 3 คนอื่นๆได้มั้ย
เพราะกาลิเอลได้จัดการทุกอย่างให้เธอ คูฟา ไม่มีความรู้พอ ที่จะฟันฝ่าอุปสรรคไปด้วยตัวเธอเอง
ความคิดที่คูฟาเลือกที่จะเป็นนักผจญภัย มันมาสู่เธอเมื่อเธอเกือบจะตายไปแล้วที่จุดจุดหนึ่ง เธอไม่มีความรู้สึกหรือความหลงใหลอะไรกับมัน
“คูฟาน่าจะคิดว่า มันจะน่ารำคาญที่มีคนอย่างเธออยู่รอบๆ เพราะทั้งหมด ลิตตี้ จริงๆแล้วเป็นคนที่ช่วยน้อง” (คาตาลาน่า)
“ชะ ใช่…”
“ยังไงซะ มันเพราะพรสวรรค์ของเธอ” (คาตาลาน่า)
“พรสวรรค์? ของหนูเหรอ?”
คาตาลาน่าถอนหายใจสั้นๆ และวางหนังสือ ไว้บนโต๊ะ คูฟานั่งข้างลิตตี้ ลิตตี้ที่อ่านหนังสือของเธออย่างตั้งใจ
“น้องรู้มั้ย น้องสามารถที่จะอัญเชิญปีศาจ โดยไม่มีความรู้อะไรเลย ถึงตัวตนของมัน ใช่มั้ย?” (คาตาลาน่า)
“เอิ่ม หนูหมายถึง…”
“จะพูดให้ชัดๆนะ มันไม่มีคนไหนที่ทำได้อย่างนั้นเลย แม้ว่าจะที่สำนักงานใหญ่สมาคมนักผจญภัย จริงๆแล้ว พี่น่ะตกใจเมือพี่ได้ยินเกี่ยวกับมัน ฟังนะ คูฟา น้องอาจจะเป็นเพชร เมื่อไปเทียบกับใครๆก้ได้ที่นี่” (คาตาลาน่า)
“โอ้ ไม่ไม่ นั่นไม่จริงเหรอก!”
ด้วยหน้าที่แดงเล็กน้อย คูฟาโบกมือของเธอในการปฏิเสธ แต่ตาของคาตาลาน่า นั้นคม และจริงจัง มันสื่อออกมาว่าทุกคำพุดที่เธอพูดออกมา มันเป็นความจริง เมื่อชำเลืองมองคาตาลาน่า คูฟา จ้องมองลงไปที่โต๊ะ
“พี่ รู้มั้ย พี่คิดว่าความต้องการสุดท้ายท้ายสุด ที่จะไปข้างบนสุด คือพรสวรรค์ แน่นอน ว่าพี่ชอบคนที่ทำงานจนตาย แต่เมื่อบางคนที่มีพรสวรรค์ทำมัน พวกเค้าทำได้ดีกว่าบางคนที่ไม่มีมันมาก”
คาตาลาน่า เทกาแฟดำลงไปในแก้ว ที่เธอไม่สนใจว่าเธอยืมมาและจิบมัน และลิตตี้ พยายาม ที่จะเลียนแบบเธอ แต่ ทำหน้าที่ขมจัด หลังจากได้ชิมกาแฟดำ
ลิตตี้ ทำเต็มที่ของเธอ ที่จะทำตามตัวอย่างที่เป็นคาตาลาน่า แต่มันค่อนข้างเป็นการดิ้นรนสำหรับเธอ ที่จะทนมัน
“พี่หวังว่าคนที่ทำการสอบครั้งสุดท้าย แสดงความใจถึงมากกว่านี้อีกนิด และสำหรับคนพวกนั้น มันไม่ใช่แค่เรื่องของพรสวรรค์ แต่มันเป็นเรื่องความขาดพยายามด้วย”
“มิส คาตาลาน่าคะ พี่พูดอย่างนั้นได้ยังไง?”
“ไม่เพียงแค่พวกเค้ายอมแพ้ง่าย หลังจากที่ถูกซัดจนน่วมโดยชั้น แต่พวกเค้าออกไปดื่มกัน พวกเค้าอย่างน้อยถูกตีจนกว่าอยู่ในน้ำตาของความโกรธเคืองได้ ตรงนั้น อย่างน้อยพี่อาจจะคิดใหม่ ในทางกลับกัน ลิตตี้-จังไม่ยอมแพ้”
“ใช่ แต่…”
ลิตตี้ยังไม่ยอมรับอุดมการณ์ของคาตาลาน่า แต่เธอเข้าใจ ว่าพี่เค้าพยายามจะสื่ออะไร
ลิตตี้ ผู้ที่ครั้งหนึ่ง ถูกชี้ออกมาว่าขาดพรสวรรค์ ไม่ภาคภูมิใจ ที่จริงๆแล้วเธอครอบครองพรสวรรค์ แม้ว่าจะได้รับความสำเร็จเป็นผลงานมา เธอไม่ได้บ่ายเบี่ยงความสนใจโดยบางอย่างที่เป็นนามธรรม และมองแค่เป้าหมายของเธอ นั่นเป็นเพียงวิธีที่เธอทำสิ่งต่างๆ
“ยังไงน้องก็จะแข็งแกร่งขึ้นอยู่ดี ดังนั้นมันไม่สำคัญที่พี่จะทิ้งน้องไว้ที่แรงค์ 3 มันเป็นปัญหามากเกินไป ที่จะไปทดสอบน้องทีหลัง” (คาตาลาน่า)
“…หนะ หนูไม่คิดว่าหนูมีพรสวรรค์แบบนั้น…” (คูฟา)
“ถ้าพี่เทียบแค่สภาพใจของน้องอย่างเดียว น้องดีเท่าพวกพวกคนเข้าสอบที่เลิก… แต่มันโอเค เพราะคูฟา-จังมีพรสวรรค์ที่พิเศษ” (คาตาลาน่า)
“แต่หนูมีจริงๆเหรอ…?” (คูฟา)
ชีวิตที่น่าเวทนาของคูฟา ที่มาถึงตอนนี้ ก่อรูปทรงเป็นบุคคลทที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้ – ไม่มีความมั่นใจ และขาดเพื่อนที่เห็นเธอเป็นเพื่อนได้
ตั้งแต่แรกเริ่ม ปีศาจ ควบคุมเธอด้วยคำพูด จนเธอพึ่งพาเขา คาตาลาน่ามีความกลัวอยู่ ว่ามันจะยากสุดขีด ที่จะรักษาเรื่องนี้
“เธอทำได้!”
ขณะที่คาตาลาน่าครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรดี ลิตตี้ให้กำลังใจเธอ คาตาลาน่านั้นคิดว่าคำพูดมันไร้ความผิดชอบ และไม่มีฐานอะไรเลย แต่พวกมัน มีพลัง ในความเป็นจริง คูฟาแข็งหลังเธออย่างเป็นธรรมชาติในการตอบสนอง
คาตาลาน่าสรุปไปว่า มันจะดีกว่าที่จะทิ้งเรื่องนี้ไว้ให้บางคน ที่อายุเท่าคูฟา ผู้ที่เธอเข้าใจด้วยได้ แทนที่จะเป็นตัวเธอเอง ที่มีทักษะและแก่กว่า
“…ขอบคุณ”
ลิตตี้ได้ยินเธอ ได้ชัดเจนมากกว่า “ขอบคุณ” ที่เธอได้รับเมื่อกลับไปยังในถ้ำ
“คาตาลาน่า หนูอ่านหนังสือเรื่องเทคนิคการอัญเชิญ แต่หนูไม่เข้าใจมันจริง”
“พี่ก็ไม่รู้มากขนาดนั้นเกี่ยวกับมันด้วย เราควรทำไงดีล่ะ?”
ช่วงเวลาของความเงียบงัน ตกลงมา ขณะที่ปากของลิตตี้งอขึ้นมาในความบูดบึ้ง และคูฟาแข็งอยู่กับที่
ความคิดเห็นของลิตตี้ที่คิดกับคาตาลาน่า ไม่พัฒนาขึ้น
“ไม่ ยังไงซะ เหมือนที่พี่พูดไป พี่รู้มันมากกว่าพวกเธอละกัน พี่มีแหล่งอ้างอิงอยู่เยอะที่นี่ ดังนั้น ทำเต็มที่ของเราเถอะ”
“ทำเต็มที่ของเราเถอะ!”
สมาคมนักอัญเชิญมีของใช้ภายในบ้านและห้องทุกแบบ เรื่องนี้มันเป็นเพราะ ไม่เหมือนสมาคมนักดบ นักอัญเชิญ อยู่ค้างคืนในสมาคมเพื่อทำการวิจัยหลายครั้ง
ลิตตี้คิดว่ากาแฟ มีผลทำให้คนหนึ่งตื่นต่อไป แต่เธอมีปัญหาที่จะเอาชนะความง่วง
***
เทวดา ปีศาจ วิญญาน และสัตว์ผี พวกนี้ถูกชวนมากจากที่ต่างๆ นอกจากโลกนี้ แต่มันมีบางอย่าง ที่ต้องเก็บไปในใจ
อย่างแรก ตัวตนอื่นถูกอัญเชิญด้วยกำลัง เมื่อพยายามจะทำสัญญากับพวกเขา สิ่งต่างๆอาจจะไม่เป็นไปได้ด้วยดี ขึ้นอยู่กับเผ่า มันอาจจะยากสุดขีด ที่จะก่อสร้างสัญญา
ปัจจัยต่อไปที่สำคัญที่สุด คือเผ่าของอัญเชิญ อย่างแรก เผ่าปีศาจต้องถูกเลี่ยง นักอัญเชิญบางคน ที่มีความรู้ในเรื่องการทำสัญญากับปีศาจ แม้แต่พิจารณาว่าเผ่าปีศาจ เป็นสิ่งที่ต้องยกเว้น
“คูฟา-จังอัญเชิญปีศาจอย่างไม่ได้ตั้งใน พวกมันอยู่ในโลกที่เรียกว่าโลกปีศาจ และโดยพื้นฐานแล้ว พวกมันไว้ใจไม่ได้”
“ตอนนี้หนูเข้าใจแล้ว…”
“เทวดามีภาพที่ดูเป็นเมตตา แต่พวกเขาภาคภูมิใจมาก แต่พวกโดยรวมแข็งแกร่งนะ”
“งั้น สปิริต…หรือสัตว์ผี?”
“ก่อนอื่น เราจะตรวจสอบแนวโน้มและตัวตนของเวทมนตร์?ของคูฟา-จัง และจากนั้น เราจะตัดสินใจว่าเราจะเรียกเผ่าไหน”
“คาตาลาน่า-ซัง เมื่อพี่กำจัดกาลิเอล พี่ถามชื่อของเค้า ไม่ใช่เหรอ? ทำไมพี่ต้องทำอย่างนั้น?”
คาตาลาน่า ที่ลืมเกี่ยวกับหัวเรื่องที่สำคัญนั้นไป ดื่มกาแฟดำที่เหลือในทีเดียว และตอบ
“ถ้าน้องโจมตีปีศาจในวิธีปรกติ ปรกติแล้ว มันจะแค่ทำลายร่างกายภาพของมัน ร่างวิญญานของมันจะยังคงอยู่ และเพราะมันเป็นอย่างนั้น พวกันจะสิงบางอย่างเพื่อเริ่มใหม่อีกครั้ง เพื่อจะฆ่าพวกมัน เธอต้องได้ชื่อแท้ๆของมมันมา ซึ่งเป็นกุญแจสู่วิญญานของมัน และรับรู้มันเมื่อทำการโจมตี”
“แต่ถ้าเป็นอย่างนั้น ทำไมปีศาจทั้งหลายจะบอกชื่อจริงของพวกเค้าล่ะ?”
“ยังไงซะ มันจะเป็นการลองผิดลองถูกในส่วนของน้อง หมอผี จะมีความรู่ในบริเวณนี้มากกว่า ดังนั้น ปีศาจ เป็นบางอย่างที่แม้แต่สำนักงานใหญ่ อยากจะเลี่ยงการปะทะมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้”
มันเป็นเรื่องโชคดี ที่คูฟาไปทำสัญญากับตัวเล็กๆเหมือนกาลิเอล เมื่อได้ยินบางอย่างแบบนี้ ทั้งลิตตี้ละคูฟา นำคำแนะนำของคาตาลาน่า เข้าสู่หัวใจ
มันมีจำนวนสัตว์อัญเชิญของทุกเผ่าอยู่มากมาย ทั้งที่โด่งดังและไม่โด่งดัง เรียงรายอยู่ในหนังสือ ที่ถูกใช้เป็นแหล่งอ้างอิง
ดังนั้น คาตาลาน่า ตัดสินใจที่จะตรวจแนวโน้มและตัวตนของเวทมนตร์ของพวกเธอก่อน
“มันดูเหมือนเราทำได้ในห้องทดลอง ดังนั้นไปกันเถอะ”
แค่เมื่อพวกเธอกำลังจะยืนขึ้นและออกไป…
*ก๊อก *ก๊อก
หลังจากที่เคาะประตู หนึ่งในผู้ฝึกสอนเข้าห้องมา
“ขอโทษที่รบกวน ผมมาเพื่อบอกคุณว่าห้องทดลองจะไม่ว่างวันนี้”
“อะไร? ตอนนี้นายจะก่อกวนชั้นแล้วเหรอ?” (คาตาลาน่า)
“เราจะใช้มันกับผู้ฝักหัด สำหรับองค์กรต่างๆภายนอก ได้โปรดเข้าใจด้วยครับ”
“ได้ ได้ นี่มันเป็นแค่การก่อกวน เรียบง่ายนะ” (คาตาลาน่า)
ผู้ฝึกสอนออกไปโดยไม่ตอบคำยั่วยุของคาตาลาน่า ถอนหายใจครั้งใหญ่ออกมา คาตาลาน่าโยนหนักชงสือใส่ประตู
ลิตตี้ช่วยไม่ได้ นอกจากจะคิดไปว่า พวกเขาบังคับกันเกินไป แต่ไม่พูดถึงมัน
“โอ้พวก พวกเค้ายอยากจะให้ชั้นทำอย่างนี้เหรอ หือห์? สำหรับตอนนี้ ไปกันเถอะ”(คาตตาลาน่า)
“เอ๋?”
“นี่จะเป็นการสืบสวนของสนญ.” (คาตาลาน่า)
***
ผู้ฝึกสอนและผู้ฝึกหัดทั้งหลาย หันมา ขณะที่คาตาลาน่าเปิดประตูห้องทดลอง เพื่อทำการ【ตวจสอบ】 โดยไม่มีใครขัดขวาง คาตาลาน่าไปที่โต๊ะ ที่ลูกบอลโปร่งแสงวางอยู่
กวักมือเรียกลิตตี้และคูฟาที่ยังไม่กล้าเข้าไป ที่พวกเธอเดินไปอย่างขอโทษขอโพย
“เลดี้คาตาลาน่า ที่นี่จากวันนี้ไป….”
“เราจะเร็ว หรือนายจะบอกชั้นว่าผู้ฝึกหัดทั้งหมดมาถึงแล้ว? นี่มันจะจบไม่นานไม่ว่ายังไง ดังนั้นอย่าให้ชั้นรายงานเรื่องการก่อกวนนี้”
“ผมกังวลว่าผมจะถูกดุโดยผู้จัดการสาขา…”
“อย่ากังวล ถ้าเราชนะ เค้าจะเสียงานไป”
ผู้ฝึกสสอนเสียใจอย่างสุดซึ้ง แต่คาตาลาน่าเริ่มอธิบายกับลิตตี้และคูฟา เกี่ยวกับลูกบอลโปร่งแสง มันเป็นลูกบอล ที่เมื่อจับและชาร์จพลังเวทมนตร์ จะสร้างแสงสีต่างๆ เป็นการตอบสนอง
ลิตตี้และคูฟา แต่ละคนจับลูกบอลโปร่งแสง
“ลิตตี้-จัง… เวทมนตร์ของเธออ่อนแอ”
“อ่อนแอ?”
“สีมันซีดมาก แต่เธอไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน ยกเว้นว่าเธออยากจะเป็นนักเวทย์ และสีคือแดง…ส้ม?”
ได้ยินเช่นนี้ ลิตตี้ท้อแท้เล็กน้อย แต่ที่ไม่ใช่เวลาที่จะมาเสียกำลังใจ
จากคาตาลาน่า ยิ่งสีใกล้กับสีแดงมากเท่าไหร มันจะมีความเป็นไปได้สู้ว่าคนหนึ่งจะใช้เวทมนตร์ไฟได้ดีมากเท่านั้น และจากการกระพิบซ้ำๆ อัญเชิญที่เหมาะสมถูกพบว่าเป็นสัตว์ผี
“พลังเวทมนตร์เป็นตัวแทนของธรรมชาติของคน ดังนั้นมันมีหลายอย่าง ที่จะเกิดกับอัตตราความสำเร็จกับสัตว์ผี แน่นอน ว่าจะมันไม่แน่นอนที่สุด”
“งั้นหนูแค่ต้องอัญเชิญตัวที่ถูก?”
“ใช่ มาลงเรื่องสัตว์ผีแบบไหนที่เธอชอบ จากที่นั่นไว้ทีหลัง ต่อไปคือคูฟา”
“คูฟาจับลูกบอลโปร่งแสง และมันเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินทั้งหมด มันสั่นอย่างรุนแรง และผู้ฝึกสอน ที่มองดูอยู่ ตกใจมากจนเขาร้องออกมาดังๆ
“นี่มัน ชั้นไม่เคยเห็นการตอบสนองแบบนี้มาก่อนเลย! สาวคนนี้ต้องสามารถเป็นนักเวทย์ธาติน้ำได้ด้วย!”
“…ทำไมนายเพิ่งมารู้เรื่องนี้ตอนนี้? จริงๆเลยนะ คนที่บริหารจัดการที่นี่มันโง่แค่ไหนกัน?”
“ขอโทษ ผมขอโทษ ผู้จัดการสาขาสั่งผมให้เมินมัน…พูดว่า ‘มันไม่ใช่ทุกวันที่เราอัญเชิญเผ่าปีศาจ! ชั้นไม่จำเป็นให้มันต้องถูกตรวจ!’”
“เค้าจะโดนไล่ออกจริงจัง”
ความเข้ากันของอัญเชิญเชิญของคูฟา คือวิญญานน้ำ อย่างไรก็ตาม เผ่าวิญญาณ มีนิสัยอยู่หลากหลาย และแนวโน้มของพวกเขานั้นยากที่จะเข้าใจ
จากอ่อนโยนไปถึงรุนแรง วิญญานที่ถูกเรียกใช้บางตัว แม้แต่สร้างภัยพิบัติก็ยังได้ อย่างไรก็ตาม คาตาลาน่ากล้าที่จะเงียบเกี่ยวกับความจริงนี้ไว้ เพราะมันไม่มีข้อดีในการที่จะทำให้คูฟากลัว
อีกประการหนึ่ง เผ่าปีศาจนั้นจะออกมาสีมืด ดำ ผู้ฝึกสอนบางคน แม้แต่ทำให้คนยอมแพ้ กับถนนสู่การเป็นนักอัญเชิญ ทันทีที่เรื่องนี้ถูกเปิดเผย
เป้าหมายเดือน 8/66
ค่าเน็ต 120/200
ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 1028/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook
