สาวคนหนึ่งที่ถูกบอกว่า “เธอไม่มีพรสวรรค์” กลับลายเป็นสัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยพรสววรค์ — A Girl Who Was Told “You Have No Talent” Turned Out To Be A Talented Monster - ตอนที่ 50 ลิตตี้ พร้อมที่จะเลือกอัญเชิญ
50 ลิตตี้ พร้อมที่จะเลือกอัญเชิญ
เวลามาสู่เที่ยงคืน หินเวทมนตร์อักษรรูน กระดาษแผ่นหนังเวทมนตร์ ที่ทำมาจากหนังบาฟโฟโล่ และเทียนเวทมนตร์ เป็นสิ่งที่ต้องการสำหรับเทคนิคอัญเชิญ
การร่ายที่เฉพาะเจาะจง พร้อมด้วยพลังเวทมนตร์ที่เพียงพอ และวงกลมเวทมนตร์ที่แม่นยำ ต้องถูกเขียนลงบนกระดาษแผ่นหนังด้วย
มันมีสิ่งที่ต้องการที่มีรายละเอียดมากไปกว่านี้ แต่คูฟาคิดมันออก แค่จากการอ่านหนังสือ; มันจึงเป็นอีกครั้งที่คาตาลาน่า ชมคูฟา
“คูฟา-จัง พี่บอกน้องกี่ครั้งแล้ว น้องเป็นอัจฉริยะ”
“โอ้ หนู..หนู…”
“น้องเป็นอัจฉริยะ!”
“เอ่อออ…”
ระหว่างที่คาตาลาน่า ที่เหนื่อยจากการวิจัย เล่นไปทั่วกับคูฟา ลิตตี้ ได้อ่านหนังสือ อย่างเงียบๆ
สิ่งที่ลิตตี้ต้องการ คือสัตว์ผี ที่ขนอาวุธและไอเท็มอื่นๆ มันมีสัตว์ผีหลายประเภท ที่ทำมันได้ แต่พวกมันทั้งหมดมีลักษณะของมันเอง
ลิตตี้ รู้สึกเหมือนถูกฉีก แต่หลังจากที่พิจารณาแนวการต่อสู้ของตัวเธอเอง เธอตัดสินใจ กับสัตว์ผีตัวหนึ่ง
“คาตาลาน่า-ซัง สัตว์ผีตัวนี้ดีมั้ยคะ?”
“ยังไง…นะ? ตัวนนี้เหรอ? ยังไงซะ มันอยู่ในสิ่งที่ต้องการนะ…แต่ไม่หาอะไรที่เก่งๆกว่านี้เหรอ?”
“มันโอเคค่ะ หนูมีความรู้สึกว่า เธอนั้นมันสำหรับหนูเลย”
สัตว์ผีที่ลิตตี้เอาให้คาตาลาน่าดู ไม่ได้แข็งแกร่ง เหมือนที่คาตาลาน่าได้คาดไว้
“มันเป็นลิตตี้-จังที่ตัดสินใจเรื่องนั้น พี่จะไม่พูดอะไร… แล้วหนูละ คูฟา-จัง?”
“ตัวนี้ดูน่ากลัว… ตัวนี้ดูดี…”
“พี่จะไปทำกาแฟให้”
ลิตตี้และคูฟา ไม่ได้มีความสุขกับ กาแฟ (ดำ) แต่คาตาลาน่าก็ยังเสนอมันให้พวกเธอ คูฟาเพียงแค่ดมมัน เพราะเธอไม่สามารถนำตัวเธอเองไปดื่มมันได้ แต่ลิตตี้ในทางกลับกัน ยังสามารถที่จะจิบมันได้เล็กน้อย
“คาตาลาน่า หนูไม่มั่นใจ… หนูกลัวว่าจะได้อัญเชิญที่น่ากลัว… และการต่อสู้มัน…”
“พี่เข้าใจ พี่ก็เป็นเหมือนกัน การต่อสู้แรกของพี่มันแย่มาก”
“ของพี่คาตาลาน่าเหรอ?”
“เมื่อตอนกลางวัน พี่พูดบางอย่างไปเกี่ยวกับพรสวรรค์ แต่พี่เป็นพวกคนที่ทำงานหนักมากกว่า นั่นทำไม พี่หมกมุ่นกับผู้คนที่มีพรสวรรค์”
คาตาลาน่า ใส่น้ำตาลและนม ไปที่กาแฟของคูฟา และเสนอมันให้ลิตตี้ด้วยเช่นกัน และเมื่อในท้ายที่สุด พอใจกับรสชาติ พวกเธอจิบการแฟ
“มันยังขม แต่ค่อนข้างอร่อยแล้ว…”
“อื้ม พี่ใส่นมกับน้ำตาลไปเยอะครั้งนี้ ดังนั้นคูฟา-จังก็ดื่มมันได้ด้วย ใช่มั้ย?”
“ค่ะ…”
“ตอนแรกหนูคิดว่ากาแฟ ไม่ใช่เครื่องดื่มสำหรับมนุษย์เลยล่ะ”
ลิตตี้รู้สึกเช่นเดียวกัน จนถึงบัดนี้ แต่ด้วยการบิดพริ้วเพียงทีเดียว มันสามารถดื่มได้ คาตาลาน่า จิบกาแฟดำของเธอต่อไป
“พี่ก็พยายามทำให้มันดื่มง่ายตอนแรกด้วย โดยใส่ทั้งนมและน้ำตาล พี่เคยโกรธเมื่อคนมาบกว่า ‘เธอมันเด็กจังเลยดื่มกาแฟดำก็ไม่ได้’ พี่เลยทำเต็มที่ และในที่สุดพี่ก็ดื่มกาแฟดำได้ โดยไม่ได้รู้สึกอะไร และแม้แต่รู้สึกว่ามันอร่อยได้แล้วตอนนี้”
“งี้ การอัญเชิญและการต่อสู้ ทั้งหมดมันเกี่ยวกับความเฉลียวฉลาดและการท้าทายเหรอคะ?”
“อื้ม ทางเทคนิคน่ะ ใช่!”
ลิตตี้ ตีความไปว่า มันสำคัญ ที่จะคุ้นชิน กับสิ่งต่างๆที่อาจจะใหม่สำหรับพวกเธอ
ตอนนี้ พวกเธอทั้งสองคนได้มาถึงแรงค์ 3 แล้ว ทั้งหมดที่คาตาลาน่า ทำได้ตอนนี้ คือนำทางพวกเธออย่างใจเย็น และทำให้สิ่งต่างๆ ง่ายขึ้นสำหรับพวกเธอที่จะชินกับมัน
นั่นทำไม เธอรับความรับผิดชอบนี้มา และจะทำอะไรก็ตามที่ต้องทำ เพื่อที่จะเลี้ยงพวกเธอให้เติบโตไปสู่ระดับต่อไป แม้ว่าเธอจะดูเป็นอย่างนี้ คาตาลาน่านั้น ก็ตื่นเต้นอย่างมากด้วย
*ก๊อก *ก๊อก
“ขออภัย”
“ได้ ได้ ถ้าไม่ใช่นักลอบสังหาร เข้ามาได้เลย”
ผู้หญิงที่มาหาพวกเธอ เป็นคนที่อัญเชิญยูนิคอร์น บนถาดที่เธอถือมาคือแซนวิช และผลไม้ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นอาหารเย็น ผู้หญิง คำนับอย่างลึกไปที่คาตาลาน่า ซึ่งมันทำให้เธอสงสัย เกี่ยวกับการทำอะไรแบบนี้ออกมา
“หนูขออภัยสำหรับพฤติกรรมเมื่อตอนกลางวัน หนูสงสัยว่าหนูจะช่วยได้มั้ย หลังจากที่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้น…?”
“เธอไม่ใช่สมาชิกของกลุ่มผู้จัดการสาขาเหรอ?”
“สมาชิกสมาคมส่วนใหญ่ ไม่ได้มีความสุขกับเค้าเลย การนิยมอำนาจ มันไกลเกินไป และมันมีผู้ฝึกหัดหลายคนแล้ว ที่กลายเป็นเครื่องสังเวยกับมัน…”
มันจะยุติธรรม ที่จะพูดว่า ศักดิ์ศรีของนักอัญเชิญ ถูกกำหนดด้วย อัญเชิญของนักอัญเชิญ เมื่อมีนักอัญเชิญที่มีอัญเชิญที่แข็งแกร่ง หรือหายาก มันจะเพิ่มชื่อเสียงองสมาคม
ผู้หญิง เปิดเผยมาว่า ผู้จัดการสาขานั้นคิดว่า ‘มันจะดีกว่าอีกเยอะเลย ถ้าเรานักอัญเชิญ จะถูกรับรู้ในเรื่องที่มากกว่าการเป็นนักผจญภัย และได้ไปทำงานเยอะๆในโลกนี้’ ซึ่งมันเป็นดุจแนวคิดของลัทธิที่นิยมอำนาจ
“มันมีไม่รู้กี่ครั้ง ที่หนูเกือบจะถูกบังคับ ให้ยกเลิกสัญญากับยูนิคอร์น ถูกูดว่ามันมีสัตว์ผีที่แข็งแกร่งกว่าเมื่อเทียบกับนั่น…”
“ชั้นคิดว่ายูนิคอร์นมันไม่ได้เคร่ง ทั้งในเรื่องสัญญาและเรื่องการยกเลิกนะ”
“ค่ะ แต่หนูชอบคู่หูของหนู หูเลยไม่มีเจตนาที่จะเปลี่ยนมัน”
“งี้ ที่คูฟา-จังอัญเชิญปีศาจ แล้วถูกยอมรับมันเพราะอุดมการณ์นั้นน่ะเหรอ?”
“ค่ะ พูดจากใจ หนูโล่งใจ เมื่อสำหนักงานใหญ่มาเพื่อดู และก็จบอะไรพวกนั้นซะ ดังนั้น หนูเลยจะช่วยมากเท่าที่หนูทำได้”
ผู้หญิง เซร่า เริ่มทำจะรวบรวมวัตถุดิบที่จำเป็น อย่างที่คาดกับมืออาชีพ เธอรวบรวมข้อมมูล ได้มีประสิทธิภาพมากกว่าคาตาลาน่า
เพราะควาช่วยเหลือของเธอ การวางและประเภทของหินเวทมนตร์อักษรรูน ถุกเลือกอย่างแคบลงไป และมาพร้อมกับรายการและรายละเอียด ของการร่าย ถ้ามันเป็นบางอย่าง ที่ได้ถูกอัญเชิญมาก่อนหน้าโดยคนของสมาชิกสมาคม ถ้าเช่นนั้น เธอเสนอข้อมูล เกี่ยวกับอัญเชิญได้ แต่สัตว์ผีของลิตตี้นั้น อย่างไรก็ตาม ไม่เคยจะถูกอัญเชิญ โดยผู้ใดในสาขาเลย
“ว่าแต่ แล้วของคูฟา-จังล่ะ?”
“นั่น… หนูตัดสินใจไม่ได้เลย”
“ธาตุและประเภทอะไรเหรอน้อง?”
“น้ำ วิญญาน”
“วิญญานน้ำ…”
เซร่าจับมือของคูฟา และดูเหมือนจะรู้สึกอะไรบางอย่างในมัน เธอนำมือออก และมองดูในตาของคูฟา
“เวทมนตร์นั้น…มันนุ่มกว่ามาก หนูอาจจะคิดว่าวิญญานที่มีนิสัยคล้ายๆกันจะดีกว่า แต่มันไม่จำเป็นต้องเป็นอย่างนั้น”
“โอ้ รู้เกี่ยวกับเรื่องนั้นได้ยังไง?”
“หนูรู้สึกถึงเวทมนตร์เก่งน่ะค่ะ”
“เธอก็มีพรสวรรค์ด้วยนะ ชั้นหวังว่าเรามีบางคนแบบเธอ ในสำนักงานใหญ่ได้”
เมื่อคาตาลาน่าชมเธอ เซร่าจับแก้มของเธอด้วยท้งสองมือ ท่าทางที่เหมือนหญิงสาวของเธอ นั้นมันดูเหมือนจะชัดเจนขึ้นมา ว่าทำไมยูนิคอร์นได้ทำสัญญากับเธอ
“ยังไงซะ คิดมันว่าเป็นแบบเดียวกันที่น้องจะทำกับเพื่อน ยิ่งนิสัยตรงข้ามกันที่น้องมีมากเท่าไหร่ บ่อยครั้ง ที่มันจะออกมาดีกว่าอย่างคาดไม่ถึง”
“อัญเชิญเป็นเพื่อนเหรอ หือห์?”
“ถ้ามันเป็นคนเงียบๆแบบคูฟา-จัง มันจะดีกว่าที่จะเลือกประเภทนี้… แน่นอนว่า นี่มันคือความคิดเห็นของพี่นะ…”
“เข้าใจละ คูฟา-จังดูเหมือนจะเป็นคน ที่อยากให้บางคนผลักดันเธอไปข้างหน้า…”
คูฟาครุ่นคิด และเริ่มเปิดผ่านหนังสือ จากนั้น เธอหยุด ที่หน้าของวิญญานตัวหนึ่ง มันเป็นวิญญาณน้ำแรงค์สูง แะเงื่อนไขของการทำสัญญา และการละเมิดสัญญานั้น ยังไม่มีใครรู้
“โอ้ น้องเลือกอะไรที่เก่งจริงๆนะ”
“เพราะหนูอยากจะเปลี่ยนตัวเอง หนูอยากจะให้เธอช่วยหนูเปลี่ยน หนูเชื่อ ในสิ่งที่เซร่า-ซังแนะนำ…”
ลิตตี้ให้กำลังใจเธอหลายต่อหลายครั้ง และคาตาลาน่านำเธอมาถึงจุดนี้ มันเป็นเพียงความใจดีของเซร่า ที่ในที่สุด เธอก็ได้มีความกล้า ที่จะก้าวไปข้างหน้า
คูฟากินกาแฟที่เย็นแล้วให้หมดไป และตอนนี้ เทใหม่ เป็นกาแฟดำ
“น้องจะลองนั่นเหรอ? พี่ไม่คิดว่ามันจะเป็นความคิดที่ดีนะ…”
“นิกก…”
“หืมม มันโอเคน่า น้องไม่ต้องบังคับตัวเองให้ดื่มมันหรอก”
“หนูจะลองมัน!”
ลิตตี้ ก็นำแก้วกาแฟดำมาดื่ม เธอยังดูไม่เต็มใจ แต่เธอกล้า และดื่มมันลงไป
คูฟา ได้แรงบันดาลใจมาจากลิตตี้ พยายามมันอีกครั้ง แต่ยังไม่ได้กลืนมันเข้าไป
“อืม น้องสองคนทำอะไร?” (เซียร่า)
“อย่ากังวลเกี่ยวกับมันเลย ชั้นดีใจที่พวกเธอไม่ได้ประหม่า มันเป็นความคิดที่ดี ที่จะท้าทายตาแก่นั่น ไม่คิดว่าอย่างนั้นเหรอ?” (คาตาลาน่า)
“ฮ่าาาา…”
“ขม ขม…”
ลิตตี้้คราง ดั่งเธอกดดันตัวเองมมากเกินไป คูฟาทนมันไม่ได้อีกแล้ว และใส่น้ำตาลกับนมลงไปมากมาย เซียร่าหัวเราะคิกคัก กับภาพของพวกเธอทั้งสองคน
ผู้จัดการสาขา จะมาประกาศกับเธอในไมนาน ถามพวกเธอว่าพวกเธอพร้อม ที่จะทำการอัญเชิญรึยัง ขณะที่เซียร่าคิดอย่างนั้น มีการเคาะ ที่ประตูอีกครั้ง
“ขออภัย ขอเข้าไปได้มั้ยครับ?”
“บางคนมาอีกแล้วเหรอ? อย่าโจมตีไม่ทันตั้งตัวล่ะ ได้โปรด”
ครั้งนี้ ผู้ฝึกสอนหลายคนได้ เข้ามา พวกเขาบางคน คือคนที่ล้อมคาตาลาน่าเมื่อตอนกลางวัน แต่มันชัดเจน ว่าพวกเขาไม่มีเจตนาที่ไม่เป็นมิตรในครั้งนี้ พวกเขาแต่ละคน ได้ถือหนังสือบางอย่างมา
“เราสังเกตว่าเซร่ามาหาคุณ เราลังเลก่อนตอนแรก แต่ให้เราช่วยคุณ”
“แต่พวกนายบางคน ดูเหมือนจะมาจากกลุ่มของผู้จัดการสาขานะ?”
“ผมขอโทษในเรื่องที่เกิดระหว่างวัน ทุกคนกลัวที่จะต่อต้านพวกเขา…”
“หืมมม…”
แม้ว่าจะไม่เชื่อใจพวกเขาทั้งหมด คาตาลาน่า ชวนพวกเขาเข้ามาข้างใน เธอพิจารณาความเป็นไปได้ว่า ฝ่ายของผู้จัดการสาขา มาเพื่อจะมาสอดรู้ แต่ตัดสินใจ ที่จะตัดสินพวกเขาด้วยตาของเธอเอง โดยเฉพาะ เมื่อเธอประกาศไปแล้วว่ามันเป็นการสืบสวน
หลังจากที่ดื่มกาแฟ ลิตตี้และคูฟา ในที่สุดก็เริ่มเตรียมอัญเชิญ ภายใต้การแนะนำของเซร่า พวกเธอเลือกและวางประเภทของหินเวทมนตร์อักษรรูนที่พวกเธอต้องการอย่างระวัง
“ความต่างเล็กน้อย ในเทคนิคการอัญเชิญ จะเปลี่ยนเป็นการอัญเชิญบางอย่างทีต่างไปเลยอย่างสิ้นเชิงได้ ระวังเป็นพิเศษกับวงกลมเวทมนตร์นะ”
“อา หนูไม่อยากจะอัญเชิญปีศาจ…”
“โดยธรรมชาติ การอัญเชิญปีศาจมันยากมากๆ… คูฟา-ซัง พรสวรรค์ของเธออาจจะสร้างภัยพิบัติได้”
“ระวัง ระวัง… สัญลักษณ์น้ำคืออันนี้…”
คูฟาวาดวงกลมเวทมนตร์อย่างประหม่า ระหว่างที่ลิตตี้ก็เดินหน้าในการเตรียมการได้เรื่อยๆอย่างมั่นคง โดยบางครั้งบางคราว ได้การแนะนำจากผู้ฝึกสอนคนอื่นที่นอกจากเซร่า… ท่าทีที่เคารพของลิตตี้ ที่มีต่อพวกเขา ทำให้ผู้ฝึกสอนรู้สึกสบายใจ…
“ไม่ใช่แบบนั้น ตำแหน่งของสัญลักษณ์ควรจะเป็น…”
“โอ้ ค่ะ! เข้าใจแล้ว!”
“มันมีหลายทางเลือก แต่สำหรับสัตว์ผี บททัศปิกาน่าจะได้”
“หืมมม! นั่นจะช่วยได้เยอะเลยค่ะ!”
การสร้างวงกลมเวทมนตร์มันเป็นงานที่ละเอียดอ่อนและยากเย็น ถ้าคนหนึ่งที่เขียนวงกลมเวทมนตร์ลายมือไม่ดี มันอาจจะจบที่การถูกรับรู้เป็นตัวอักษรอื่น ซึ่งผลที่ออกมา จะเป็นภัยพิบัติได้
เพราะวงกลมเวทมนตร์จะไม่มีผล ถ้าคนคนนั้นไม่ได้สร้างมันมาด้วยตัวเอง โดยไม่มีการช่วยเขียนจากคนนอก คนที่อยู่รอบๆพวกเธอทำได้แค่ออกความเห็น เกี่ยวกับเรื่องนี โดยไม่กล้าที่จะก้าวเข้าไปด้วยตัวเอง จนในสุดท้าย ผลของความพยายามที่ขยันหมั่นเพียรแสดออกมา
“นั่นประมาณนั้น ตอนนี้งานเบื้องต้นก็เสร็จแล้ว”
“ขอบคุณพี่ๆทั้งหมดที่ช่วยค่ะ! หนูเรียนรู้ไปได้เยอะจริงๆ!”
“น้องก็ซื่อตรงและขยันด้วย พี่สงสัยว่าผู้จัดการสาขาจะเปลี่ยนไปมั้ย เมื่อเค้าเห็นนักผจญภัยที่ตรงไปตรงมาแบบน้อง…อุ้ปส์”
“มันดึกแล้ว แต่มาเริ่มการอัญเชิญเถอะ”
ก่อนที่พวกเธอจะรู้ตัว เซร่าได้นำทั้งหมด และในที่สุดการอัญเชิญก็เริ่มต้นขึ้น แม้ว่าเธอจะพยายามที่จะดูใจเย็นและมั่นคง หัวใจของเธอ เต็มไปด้วยความคิดที่ประหม่า และความหวังมากมาย
สิ่งที่คูฟาเลือก เป็นวิญญาณน้ำแรงค์สูงสุด ซึ่งมันเพียงแต่ยากที่จะจัดกาาร ไม่เพียงแค่นั้น แต่สัตว์ผีที่ลิตตี้เลือก ก็เป็นตัวตนที่ไม่รู้จัก มันมีความสามารถที่จะทำอย่างที่เธอต้องการ แต่นอกจากนั้น มันไม่มีข้อมูลอะไรอื่นเกี่ยวกับอัญเชิญเลย
“ซซซซู่~ฮ่าา~”
“ลิตตี้-จัง พร้อมที่จะทำรึยัง?”
“ค่ะ…!”
คาตาลาน่า หยุดลิตตี้จากการหายใจลึกๆซ้ำแล้วซ้ำอีก เมื่อเห็นลิตตี้เป็นแบบนั้น เธอไม่เข้าใจว่าทำไมน้องเค้าทำมัน ดันนั้น แต่เธอเพียงแค่หยุดคิดเกี่ยวกับมัน
ขอบคุณสำหรับเงิน 100 บาท
ขอบคุณสำหรับเงิน 60 บาท
เป้าหมายเดือน 8/66
ค่าเน็ต 200/200
ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 1108/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook
