สาวคนหนึ่งที่ถูกบอกว่า “เธอไม่มีพรสวรรค์” กลับลายเป็นสัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยพรสววรค์ — A Girl Who Was Told “You Have No Talent” Turned Out To Be A Talented Monster - ตอนที่ 52 ลิตตี้ และการต่อสู้ของนักอัญเชิญ
- Home
- สาวคนหนึ่งที่ถูกบอกว่า “เธอไม่มีพรสวรรค์” กลับลายเป็นสัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยพรสววรค์ — A Girl Who Was Told “You Have No Talent” Turned Out To Be A Talented Monster
- ตอนที่ 52 ลิตตี้ และการต่อสู้ของนักอัญเชิญ
52 ลิตตี้ และการต่อสู้ของนักอัญเชิญ
มันเป็นไม่กี่วันผ่านมาแล้ว ตั้งแต่การอัญเชิญที่สำเร็จ ของลิตตี้และคูฟา
การดวล กับฝ่ายผู้จัดการสาขา จะมีขึ้นในสังเวียนดวล ที่อยู่ในสมาคมนักอัญเชิญ
มันถูกสร้างมาอย่างคงทน สำหรับให้สัตว์อัญเชิญได้สู้กัน เพดานนั้นโค้ง และขนาดของมัน จินตนาการไม่ได้เลยจากภายนอก
“มันมีคนดูอยู่เยอะเลยนะ ไม่ใช่เหรอ?”
“เราเชิญผู้ฝึกหัด และนักผจญภัยจากประเทศเพื่อนบ้านมา ไม่ใช่นั่นก็เป็นที่เธอต้องการด้วยเหรอ? คาตาลาน่า-ซามะ”
ผู้จัดการสาขา ยั่วยุคาตาลาน่า ด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย แต่ทีคาตาลาน่ากังวลไปมากกว่า คือจำนวนของผู้คน ที่อยู่ฝั่งผู้จัดการสาขา
“นายก็แย่จัดนะ มีแค่พวกคนเดียวอยู่ข้างนายน่ะ”
“โอ้ชั้น! ชั้น แม็คครีด ก็เพียงพอแล้วที่จะอยู่ฝ่ายผู้จัดการสาขา!”
ความเป็นที่นิยมนี้มันค่อนข้างที่จะเจ็บปวด
เหล่าผู้ฝึกสอนที่ช่วยพวกเธอ ในเรื่องเทคนิคการอัญเชิญเมื่อวันก่อน อยู่ฝ่ายคาตาลาน่า ที่เมื่อไม่นาน พวกเขา จะอย่างน้อย ไปแกล้งทำว่าอยู่ฝ่ายผู้จัดการสาขา อย่างไรก็ตาม ความผูกพัน ระหว่างคาตาลาน่าและเหล่าผู้ฝึกสอนแน่นแฟ้นขึ้น โดยความร่วมมือช่วยเหลือกัน เพื่อช่วยในพิธีอัญเชิญของคูฟาและลิตตี้
ทุกคน ร่างเริงกับการอัญเชิญที่สำเร็จลุล่วงของคูฟา และสิ้นหวังไปกับสัตว์อัญเชิญของลิตตี้ คูฟาและลิตตี้ มีการฝึกมาแล้วหลายวัน และพวกเธอทั้งสองคน ได้พัฒนาขึ้นอย่างยอดเยี่ยม
ขณะที่สิ่งที่ออกมา มันดั่งเช่นที่คาตาลาน่าได้คาดการณ์ไว้อย่างถูกต้อง: พวกเธอทุกคนทั้งหมดเห็นด้วย ว่าพรสวรรค์ของคูฟา มันเป็นข้องจริง
“เลดี้คาตาลาน่า มีนักผจญภัยบางคนอยู่ที่นี้ ถ้าเธอแพ้ มันหมายถึงการสูญเสียของสำนักงานใหญ่ ไม่ใช่เหรอ?”
“นักผจญภัยบางคน คาดหวังกับเรื่องนั้นด้วยนี่ ใช่มั้ย?”
“งี้เธอก็รู้ดีนี่ว่าเป็นที่นิยมมากแค่ไหน คุคุคุคุ”
“นี่เป็นโอกาสดีเลย ถ้าเธอได้รับบทเรียนจากที่นี่ไป เราจะได้คนอื่นมาจากสำนักงานใหญ่มาแทน”
พวกคนเหล่านั้น ทุกคน ที่ถูกปฏิเสธโดยคาตาลาน่าไป หรือพวกนั้น ที่ไม่สามารถจะแม้แต่ได้สอบ มารวมกันอยู่ที่นี่
ความเป็นที่นิยมของคาตาลาน่า มันน้อยกว่าของผู้จัดการสาขา ในเหล่าคนดูนี้ มากกว่านั้น ผู้ฝึกหัดทุกคนที่นี่ นั้นแน่นอนว่า เป็นนักอัญเชิญที่ทะเยอทะยาน จากประเทศเพื่อนบ้าน
บางคน ยังไม่ได้ตัดสินใจ เกี่ยวกับสัตว์อัญเชิญ และบางคน มาที่นี่เพื่อที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับการอัญเชิญอย่างบริสุทธิ์ใจ พูดอีกอย่างแล้ว สำหรับพวกเขานั้น ทั้งฝ่ายผู้จัดการสาขา และฝ่ายคาตาลาน่า พูดได้เลยว่าเป็นหน้าเป็นตาของนักอัญเชิญในประเทศนี้
อย่างไรก็ตาม มันมีอยู่คนหนึ่ง ที่พวกเขา ละสายตาไปไม่ได้เลย
“เมียน!”
“ดี ดี”
ลิตตี้ ผู้เข้าร่วม ที่แปลกประหลาด ลูบหัวและคางของสิ่งมีชีวิตลึกลับ ที่พัวพันตัวมันเองรอบๆเอวของเธอ และสิ่งมีชีวิตนั้น ดูเหมือนจะถูกปล่อยให้ทำตามใจของมัน
ความคาดหวัง และความผิดหวัง เวียนวนในหมู่คนดู ที่มาดูเธออยู่ เมื่อรู้ว่า เธอ เป็นคนหนึ่งในนักผจญภัยที่มีค่าของคาตาลาน่า แต่ อัญเชิญของเธอมันเป็นแค่สิ่งมีชีวิตประหลาดๆ
“หืมม ชื่อของน้องคือลิตตี้ ใช่มั้ย? พี่ได้ดูเธอนะ น้องทำงานได้ยอดเยี่ยมในฐานะนักผจญภัยเท่าที่ผ่านมา แม้ว่าน้อง จะเพิ่งมาเป็นนักผจญภัยในไม่นาน”
“หนูดีใจที่ได้ยินพี่ชมค่ะ!”
“ยังไงก็ตาม สัตว์ผีตัวนี้ไม่ไหวหรอก เมียนนั้นอ่อนแอเกินไป ที่จะใช้ประโยชน์อะไรได้”
“นั่นไม่จริงเลย น้องคนนี้ (เมียน) มหัศจรรย์”
“เมีย~น!”
ลิตตี้ ตอบคำวิพากษ์วิจารณ์ของผู้จัดการสาขา ด้วยคำพูดจากใจ ฝ่ายของคาตาลาน่า ช่วยไม่ได้นอกจากจะพยักหน้าเห็นด้วย กับผู้จัดการสาขา
เพื่อให้ยุติธรรม คาตาลาน่าก็มีความสงสัยในใจด้วย เธอสงสัยเกี่ยวกับสัญญา ว่ามันมีการลงโทษ เมื่อละเมิดสัญญาหรือไม่ และเหนือสุดของทั้งหมด ลิตตี้และเมียน สื่อสารกันได้อย่างไร
ในฐานะนักผจญภัยแรงค์สูง เธอรู้มากกว่าเพียงพอ เกี่ยวกับอัญเชิญ แต่เธอไม่รู้เลยว่าจะคาดหวังถึงอะไรได้
“สมาคมของเรา หาคนที่มีพรสวรรค์ เพราะ ถ้าคนที่ยอดเยี่ยมรวมตัวกัน ผู้คนที่รับรู้ถึงตัวพวกเขาก็จะมารวมกันด้วย จนสุดท้ายท้ายสุดแล้ว นำไปสู่การพัฒนานักอัญเชิญ และมากไปกว่านั้น พัฒนาสมาคมนักผจญภัย และสมาคมนักอัญเชิญ และยิ่งไปกว่านั้น ถ้าน้องได้รู้จักกับผู้คนที่มีอิทธิพลระหว่างนั้น น้องคาดหวังถึงการได้รับทุนจำนวนมากมาได้” (ผู้จัดการสาขา)
“พูดมันในการอธิบายที่หนูเข้าใจได้มั้ยคะ หนูสนใจแค่ผลประโยชน์ของตัวเอง” (ลิตตี้)
“นั่นเป็นวิธีคิดที่ผิด ที่คิดแบบนั้น อย่างน้อยมันสมบูรณ์มากกว่า และง่ายกว่าการจะออกไปตายในบริเวณที่ไม่ถูกสำรวจ แล้วไปพูดว่านักผจญภัยต้องทำอะไรบางอย่าง” (ผู้จัดการสาขา)
ลิตตี้ตอบสนองด้วยการกระตุก กับคำพูดที่ไม่สนใจอะไรขอผู้จัดการสาขา เพราะนักผจญภัยนั้นไม่ได้ไปตาย พวกเขาไป เพราะการผจญภัย สำหรับลิตตี้ ที่สะบัดความคิดนี้ออกไปไม่ได้ คำพูดของผู้จัดการสาขา นั้นยากที่จะเข้าใจ
“ยังไงซะ เรื่องนั้นไว้ก่อน ลิตตี้ จะมาทำงานกับสมาคมของเรามั้ย? แน่นอนว่า พี่สัญญาที่จะเลือกปฏิบัติกับน้องดีกว่าคนอื่น”
“ไม่ค่ะ ขอบคุณ”
ไม่มีทางที่ลิตตี้จะพูดอย่างใจดีกับผู้จัดการสาขา ที่เข้าใจผิดว่าการผจญภัยเป็นงาน เมื่อลิตตี้ปฏิเสธไปห้วนๆ ผู้จัดการสาขากัดฟันของเขาเบาๆ
“งั้น นี่คือที่เราจะทำ ถ้าเธอแพ้ในเกมที่เรากำลังจะเล่น เธอจะถูกขอให้เชื่อฟัง ถ้าเธอชนะ เธอจะได้รับชื่อเรียกนักอัญเชิญ”
“ชื่อเรียก…!”
ปรกติแล้ว ชื่อเรียก “นักอัญเชิญ” นั้น จะถูกบอบให้คนที่อัญเชิญและทำสัญญาได้ อย่างไรก็ตาม ลิตตี้ยังไม่ได้ผ่านขั้นตอนอย่างเป็นทางการ
คนปรกติ จะคิดว่ามันจะโอเคแล้ว แม้จะไม่มีชื่อเรียก แต่ลิตตี้ คือลิตตี้
“หนูจะรับมัน!”
“พิสูจน์ตัวเอง!”
ผู้จัดการสาขายิ้ม ดั่งเขาทำอะไรบางอย่างสำเร็จ เหตุผลที่ผู้จัดการสาขา สามารถที่จะรู้สึกมั่นใจ เพราะแม็คครีด และผู้ฝึกสอนของฝ่ายผู้จัดการสาขา เหล่านักผจญภัย ดูเหมือนจะจำชื่อเขาได้ และเข้าใจว่ามันเป็นทางเลือกที่ถูก หลังจากได้ยินเกี่ยวกับแนวทางการต่อสู้ของลิตตี้”
“โอ้ นั้นแม็คครีดเหรอ?”
“นักฆ่าระยะประชิดเหรอ?”
“ชั้นไม่ได้เห็นเค้ามาซักพักแล้ว งั้นเค้าก็เป็นผู้ฝึกสอนสินะ”
นักผจญภัยกระซิบกันเกี่ยวกับแม็คครีด แม็คครีดเป็นผู้ใหญ่ ที่มีคางแหลม ฟังพวกเขาและยิ้มอย่างแสยะๆ
ผู้จัดการสาขาบอกแม็คครีดด้วยตา และสั่งเขาให้ลงสู่สนามแข่ง
“สาวน้อย คู่ต่อสู้ของเธอคือชั้น”
“ค่ะ! ยินดีที่ได้พบกันค่ะ!”
ลิตตี้ เข้าไปที่สนามแข่งวงกลม และตรวจสอบอาวุธของศัตรูของเธอ ลิตตี้ไม่ได้ถืออะไรไว้เลย
แม็คครีดไม่ได้คิดจะจริงจังกับลิตี้ เขาได้ยินเกี่ยวกับลิตตี้ มาจากผู้จัดการสาขา และแนวทางการสู้ของเธอมันเป็นขู่แข่งที่ดีกับเขา นั่นทำไมเขามั่นใจ และคิดว่าชัยชนะนั้นอยู่ในมือของเขาแล้ว เขาเลยช่วยไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
“ชั้นเป็นชายที่ภาคภูมิใจ เมื่อชั้นทำงาน ชั้นซัดนักผจญภัยที่เข้าใส่ชั้นไปเยอะ พวกมันแค่เป็นพวกเสียงดัง ที่ไม่มีทักษะอะไรจริงๆ”
“เข้าใจแล้วค่ะ”
“แล้วเธอล่ะ? ชั้นก็รับรู้ถึงความสำเร็จของเธอด้วย แต่มันมีคนอยู่เยอะนะ ที่ออกตัวดีตอนเริ่ม และเงียบไป ชั้นทนไม่ได้เลยล่ะ ที่จะเห็นชื่อเสียงของนักผจญภัยเสียไป เพราะนักผจญภัยที่อ่อนแอ”
“หนูเข้าใจ เพราะถ้าลูกค้าไม่เชื่อใจนักผจญภัย จะไม่มีใครเอางานให้ หนูพอเห็นว่าทำไมแม็คครีด-ซัง เห็นค่าความสำเร็จมาก”
แม็คครีดรู้สึกค่อนข้างโกรธเคืองกับท่าทีของลิตตี้ เพราะเขาคาดหวังให้เธอ โจมตีมะกับคำยั่วยุของเขา
เขาปฏิบัติกับเธอเป็นพวกอ่อนแอ แบบอ้อมๆ แม็คครีดคิด คิดว่าเขามีทุกสิทธิที่จะโกรธ และมีคำเยาะเย้ย ออกมาจากผู้ฝึกหัดและนักผจญภัย
เมื่อล้มเหลวที่จะยั่วยุเธอ แม็คครีดโกรธ และเริ่มอัญเชิญคู่หูของเขา
“ผู้จัดการสาขา สมควรที่จะได้ตัวเธอไป! เธอ! เธอมันแค่เด็ก! ผู้จัดการสาขามีความคิดที่ชาญฉลาดกว่าผู้หญิงคนนั้นเยอะ!”
“หนูไม่ได้คิดว่าาทั้งคู่ผิด! แต่หนูไม่เห็นด้วยกับวิธีคิดของผู้จัดการสาขา!”
แม็คครีดเสร็จท่าทางของเขา ในการโบกไม้เท้า และวงกลมเวทมนตร์ ลอยอยู่ที่หินกรวดของสนามแข่ง
“เป่ามันลงไป! เฟน วิญญานแห่งลม!”
ทันทีหลังจากคำพูดของเขา พายุลมพัดมาจากกลางวงกลมเวทมนตร์ วิญญาณเล็ก อ้วน หน้ากลม ปรากฏตัว มันลอยอยู่ในอากาศ ที่มีทอร์นนาโดอยู่กับที่ หน้าที่มีปัญหาของมัน จะนำพาความรำคาญมาสู่บางคน
“เป่าและบิน เฟนอยู่นี่แล้ว ฟู่นนน ต้องการอะไร มาสเตอร์?”
“เด็กตรงนั้นเป็นศัตรู จัดการเลย”
“ได้ ได้ ฟู่นนน”
ทันทีที่ลิตตี้เห็นวิญญาณ เธอวิ่ง อย่างไรก็ตาม พายุโดนเธอจากด้านข้าง ทำให้เธอเสียสมดุล และทำเธอกระเด็นไปในทันที
“ฮย้านนนนนน!”
“เมียนน!”
“อย่าได้ไปอนุญาตให้นักอัญเชิญได้อัญเชิญ มันเป็นกฎเหล็ก! สาวน้อย!”
มันเป็นคำพูดที่เหมือนผู้ฝึกสอน ดั่งเขาสอนลิตตี้ เกี่ยวกับกฎของนักอัญเชิญ แต่แม็คครีดได้นำพาสถานการณ์มาสู่ตำแหน่งของการชนะแล้ว ทอร์นาโดโดยวิญญานลมเฟน พายุที่ทำให้คู่ต่อสู่ขยับไม่ได้ แม็คครีดโบกไม้เท้าของเขาอีกครั้ง
“เฟน! กระจายลมตัดสะบั้น!”
“ได้ ได้ ฟู่นนน”
จากทิศทางตรงกันข้ามของพายุ ใบมีดลมถูกส่งไปสู่ลิตตี้ ระหว่างที่ติดอยู่ในพายุ แม็คครีดใช้ลมตัดสะบั้น เพื่อปิดฉากการต่อสู้ นี่เป็นกลยุทธ์ของเขา ตั้งแต่เขาทำงานอยู่ในหน้าที่
คู่ต่อสู้ส่วนใหญ่ ปรกติแล้วจะสรุปการต่อสู้ ตามหลังชุดการโจมตีเหล่านี้ ดังนั้นแม็คครีดรู้สึกไปแล้ว ว่าเขาได้ชนะ แต่–
“เทย่าาาา!”
“อะระ อะไร?”
ลิตตี้ที่มาพร้อมดาบของเธอกันลมตัดสะบั้น ด้วยระเบิดเฉือดเฉือน การตอบสนอง ทำให้เธอเคลื่อนไหว แม้จะแค่เป็นซักพักเดียว
คำถามว่าดาบมาจากไหนนั้น กระจ่างชัดเมื่อลมตัดสะบั้นต่อไป ถูกสกัดกั้น
“เมีย~น!”
เมียนเปิดปากใหญ่ๆของเธอ แล้วมันก็ออกมา หอกมือเดียว หอกปัดป้องลมตัดสะบั้นสุดท้าย และทำมันกระเด็นไป ขณะที่ลิตตี้ใช้แรงส่งของการเหวี่ยงของเธอ ส่งเธอไปที่พื้น
นี่นั่น ลิตตี้แทงหอกมือเดียวไปที่พื้นหินกรวด และจับมันด้วยหนึ่งมือ เพื่อทนกับพายุ ใส่ดาบมือเดียวเข้าไปสู่ปากเมียน และตอนนี้ถูกเปลี่ยนเป็นขวานมือเดียว จากนั้นลิตตี้ หมุนตามทิศทางของพายุ โดยใช้หอกเป็นแกนหมุน ได้แรงส่งอย่างช้าๆ
“ทำอะไรของเธอวะ? เฟน จบเธอซะ!”
“อ้า…”
มันเป็นในพริบตาเดียวกัน เมื่อเฟนร้องออกมา ลิตตี้ที่ได้แรงหมุนมหาศาลจากพายุ ดึงหอกออกมากระทันหัน ซึ่งทำให้แรงส่งของการหมุนของเธอส่งเธอบินไป
ปรับท่าตัวให้ถูกต้องกลางอากาศอย่างรวดเร็ว ลิตตี้เล็งบินเตะไปที่หน้าแม็คครีด แรงกระแทก มันเพียงพอที่จะส่งแม็คครีด บินออกไปปจากสังเวียน หน้าของเขาปกคลุมไปด้วยเลือด ไร้การเคลื่อนไหว และกระตุก
“ฮึ่ม? จบแล้วเหรอ หือห์? ยังไงซะ ลาก่อน”
เฟน วิญญานลมหายไปข้างในทอร์นาโด
หลังจากที่เตะโดนแม็คครีด ลิตตี้เปลี่ยนท่าของเธอ และลงพื้นอย่างปล่อดภัย
“อย่าอนุญาติให้นักอัญเชิญได้อัญเชิญ เข้าใจแล้ว แล้วก็ ถ้าหนูกำจัดนักอัญเชิญ มันจะจบ หนูเรียนรู้ได้เยอะเลย”
ลิตตี้ ที่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้รู้สึกถึงการสะท้อนความสุขของชัยชนะ ยืนอย่างมั่นคง เธอไปหยิบหอกของเธอ และใส่มันในปากเเมียนอีกครั้ง
เมื่อเห็นลมตัดสะบั้นบินมาจากทิศทางตรงกันข้าม แม้ว่าจะมีพายุแบบนั้น ลิตตี้คิดถึงความคิด ถ้าเธอหนักกว่าและเร็วกว่าพายุ เธอจะทนมันได้ชั่วครู่
“เมียน เธอสองคนชนะ”
“เมีย~น เมีย~น!”
“หือห์ ทำไมสัตว์อัญเชิญหายไปล่ะ?”
เมียนดิ้นรอบตัวเธอ และโยกจากข้างๆไปข้างๆ ในท่าทางแห่งชัยชนะ ลิตตี้ลูบหัวเมียน และจากนั้นหันไปสู่ผู้จัดการสาขา ผู้ที่ยืนนิ่งๆในตำแหน่งเดิม แต่ตอนนี้เธอก็อยู่ในตำแหน่งเดียวกัน ยืนเงียบๆที่นั่น ไม่มีความเห็นจากผู้จัดการสาขา เขายืนเงียบๆ ไม่สามารถที่จะสร้างเสียงอะไรได้
ทดแทน คาตาลาน่าตอบลิตตี้
“ถ้านักอัญเชิญสู้ไม่ได้แล้ว สัตว์อัญเชิญจะไม่มีเหตุผลที่จะสู้น่ะ”
“อัญเชิญนั่นใช้เวทมนตร์ ใช่มั้ยคะ? หนูไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย… เข้าใจแล้ว นักอัญเชิญก็เป็นงานที่ยิ่งใหญ่ด้วย”
“ใช่ ไม่เหมือนพ่อมดหรือผู้วิเศษ พวกเค้าใช้พลังทั้งหมดที่พวกเค้าต้องการได้ ตราบใดที่พวกเค้าอยู่ในข้อสัญญา แต่พี่ไม่รู้ว่าแม็คครีดกับเฟนมีสัญญาแบบไหนนะ”
“หนูเรียนรู้มากขึ้นอีกแล้ว…”
มันยากที่จะเข้าใจสำหรับลิตตี้เมื่อมองผ่านๆครั้งแรก ลิตตี้ ผู้ที่ยังพยายามที่จะซึมซับทุกอย่างที่เธอทำได้ แม้วาเธอจะชนะ ผู้ฝึกัดและนักผจญภัยตกตะลึง แต่ผู้จัดการสาขาสั่น
เขาอยากได้เธอมา ไม่ว่าจะด้วยอะไรก็ตามเธอกลายเป็นธงของสมาคมพวกเขาได้… อะไรที่มากกว่านั้น คือแนวทางที่เธอทำงานกับเนียน มันทำให้เขาหลงใหล
ขอบคุณสำหรับเงิน 100.48 บาท
เป้าหมายเดือน 8/66
ค่าเน็ต 200/200
ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 1208/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook