สาวคนหนึ่งที่ถูกบอกว่า “เธอไม่มีพรสวรรค์” กลับลายเป็นสัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยพรสววรค์ — A Girl Who Was Told “You Have No Talent” Turned Out To Be A Talented Monster - ตอนที่ 82 คูฟา โกรธ

82 คูฟา โกรธ

คูฟา ผู้ที่หุ้มด้วยอควาเรีย สามารถที่จะทนการโจมตีจากท้องฟ้าได้

เวทมนตร์ไฟแรงคฺ์ต่ำโพรซัม เป็นเวทมนตร์ที่ทำได้แค่เพียงทำการระเบิดขนาดเล็กๆ แต่มันยอดเยี่ยม ในแง่ของความคล่องตัว

พร้อมด้วยชื่อเรียกของนักอัญเชิญ นักเวทย์ และนินจา อาชีพ ที่ไม่เหมือนใครของต่างประเทศ โคบันซ่า สามารถที่จะสร้างเวทมนตร์ประเภทอื่น

วิธีที่เขาติดอยู่กับแฟนทอมบีสต์*ฉลามนาโด และยิ่งเวทมนตรไฟแรงค์ต่ำ ร้อยแก้วลงพื้น เหมือนการทิ้งระเปิดปูพรมจากท้องฟ้า

<ผู้แปล: เปลี่ยนจากสัตว์ผี เป็นแฟนทอมบีสต์>

“ข้าสงสัยว่าแกจะอยู่อีกนานแค่ไหน?”

การลิงค์*ของเขา กับแฟนทอมบีสต์ ฉลามนาโด ก็น่าประทับใจด้วย

<ผู้แปล: เปลี่ยนจากเชื่อมต่อเป็นลิงค์>

ระหว่างที่มันไม่ได้ดีเท่าอควาเรียและคูฟา ความสามารถในการควบคุมมันของเขา มันคุ้มค่าที่จะเรียนรู้สำหรับคูฟา

หนึ่งในความได้เปรียบของนักอัญเชิญ คือความสามารถที่จะเป็นหนึ่งเดียวกันกับสัตว์อัญเชิญ เพื่อเพิ่มความสามารถในการต่อสู้อย่างสูง อย่างไรก็ตาม ยิ่งคำสั่งของนักอัญเชิญนั้นซับซ้อนมากแค่ไหน มันน่าจะมีการต้านกลับมา

โคบันซ่า ไม่กล้าที่ให้ฉลามนาโดทำอะไรนอกจากบิน

จำนวนพลังเวทมนตร ที่ใช้ในการลิงค์กับฉลามนาโดนั้นน้อย และระดับสมรรถภาพนั้นธรมดา ภายใต้สถานการณ์แบบนั้น เขาใช้ประโยชน์สูงสุด จากพลังการทำลายล้างสูงของมัน

“มันดูเหมือนแกมีอัญเชิญที่ดีนะ เฮ้ มาสเตอร์ของแกห่วยแตกว่ะ!”

โคบันซ่า อิจฉาอควาเรีย สปิริต*น้ำแรงค์สูง ที่นักอัญเชิญทุกคนรู้จัก

<ผู้แปล: เปลี่ยนจากวิญญาณเป็นสปิริต>

ไม่มีนักอัญเชิญคนไหน ที่ทำสัญญากับอควาเรียสำเร็จ ผสมกับนิสัยที่เข้าหายากของเธอ มันมีแม้แต่บางคนที่เกือบถูกฆ่า เมื่อเธอโกรธ

นั่นทำไม ความโกรธขอโคบันซ่าเพิ่มขึ้น

“อควาเรีย! มีประโยชน์อะไรไปอยู่กับเด็กแบบนั้นวะ! ข้าน่ะมีศักยภาพ และเซ้นส์มากกว่าไอ้เด็กเวรนั่นนะ!”

เมื่อมองภาพใหญ่ เขาถูกพิจารณาได้ ว่าเป็นอัจฉริยะ และฉลามผู้ยิ่งใหญ่ติดค้างการเป็นใหญ่ไว้กับเขามาก

อย่างไรก็ตาม เหมือนโจซี่ มันมาถึงจุดที่ว่ามันชนกับเพดาน และความโกรธเพิ่มขึ้น เมื่อเขาหยุดโตและหยุดแข็งแกร่งขึ้น และถูกแซงหน้าโดยคู่แข่ง

“การต่อสู้ ตัดสินใจโดยอาวุธที่แกมี! ยังไงก็ตามมันไร้ประโยชน์ ถ้าคนนึงมันไม่รู้เลยว่า จะใช้อาวุธของมันอย่างถูกต้องยังไง!”

ไปด้วยกันกับความโกรธขอเขา โคบันซ่าร่าเริงดั่งว่าเขาเชื่อ ว่าเขาเป็นเจ้าของสัญญาของอคามเรียได้ เขาจะสามารถควบคุมสปิริตแรค์สูงได้ และเพิ่มศักดิ์ศรีของเขา ไปถึงอีกระดับหนึ่ง

เขาคิดว่าเขาไปที่ประเทศอื่นได้ และขายงานของเขาให้บางองค์กร เขาจะมีโอกาสที่ดี ที่จะกลับมา แต่–

“เจ้ามันน่ารำคาญ…”

อย่างที่คนหนึ่งคาดได้ จากสปิริตน้ำแรงค์สูง การป้องกันของมันคงทน แม้ว่าคูฟา และอควาเรียได้รับกการโจมตีไปมากมาย มันจะใช้เวลามาก ที่จะทำลายการป้องกันของพวกเธอ ด้วยเวทมนตร์แรงค์ต่ำ

ในความเป็นจริง โคบันซ่า ได้สังเกตบางอย่างที่ผิดปรกติ ไม่เพียงแค่การป้องกันของพวกเธอ ไม่พังทลาย เขาแม้แต่มีความรู้สึก ว่าพวกเธอ พยายามจะทำบางอย่าง

“…จึ!”

เมื่อเวลาที่การโจมตีปะทุขึ้น โคบันซ่า ก็อยู่นอกระยะของมันแล้ว

การโจมตี เป็นวารีระเบิด สวนกลับไฟ การโจมตี ที่แม้แต่จัดการกับผู้จัดการสาขา สมาคมนักอัญเชิญ ที่ทำสัญญากับอีฟริท

มันต้องขอบคุณประสบการณ์ กับสัญชาตญาณขอโคบันซ่า แรงค์ 2 ที่แม้จะเน่า เขาสามารถที่จะหลบการโจมตี ที่เขาเห็นเป็นครั้งแรกได้

“นี่แหละ…มีคนที่เล็งที่จะโจมตีสวน แค่เพราะพวกมันเข้าใกล้ไม่ได้ หรือล่อแกเข้าไป ชั้นน่าเห็นมันมากกว่าที่ชั้นนับได้แล้ว”

แม้ว่าฉลามผู้ยิ่งใหญ่ จะถูกรู้จักเรื่องการทำงานเป็นปาร์ตี้ โคบันซ่า เป็นนักสู้ที่ดีด้วยตัวของเขาเอง

โดยการกระแทกคำพูดเข้าใส่คูฟา ผู้ที่ดูเหมือนจะขาดความมั่นใจในตัวเอง เขาพยายามจะทำให้เธอประหม่า และลดการป้องกันของเธอลง

“แกดูแม่นยำกับทักษะน้ำของแกนะ แต่แกนะมันเร็วไม่พอ…มันได้เวลา ที่จะสรุปเรื่องนี้แล้ว”

ด้วยความสามารถของเขา เขาสะบัดการโจมตีของคูฟาได้ แม้ว่าเธอเป็นแรงค์ที่ต่ำกว่า โคบันซ่า มองข้ามความจริงไปไม่ได้ ที่ทางหนีของเขาถูกค้นพบแล้ว การคำนวนผิดพลาดอีกอย่าง ที่เธอดื้อด้าน มากกว่าที่เขาคิด

การทิ้งระเบิด เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งบนเกราะน้ำขอคูฟา เสียงน้ำระเหยนั้นดังเบาๆ โคบันซ่าเชื่อ ว่าไม่ว่าสปิริตน้ำจะแรงค์สูงแค่ไหน มันจะทนไม่ไหว

“มันจะได้เวลาแล้ว…!” (คูฟา)

“…อะไร?” (โคบันซ่า)

เสียงของคูฟา ไม่ได้อยู่ในระยะของหู; ไม่มีทางทที่โคบันซ่า จะรู้อารมณ์ของสาว

“ทำไมนาย…ต้องทำอย่างนั้น…กับสาวคนนั้น…?” (คูฟา)

“อีบัดซบเอ้ย มึงมันดื้อด้าน…” (โคบันซ่า)

ไม่ว่าเวทมนตร์ไฟแรงค์ต่ำทุนต่ำเหมือนโพรซัมจะเป็นยังไง มันไม่มีทางเลย ที่เขาจะใช้มันได้ตลอดไป

พลังเวทมนตร์ของโคบันซ่า ก็ไม่ได้สูงขนาดนั้นตั้งแต่แรก ดังนั้น มันฝ่าเวทมนตร์ของคูฟาไปไม่ได้

มันเป็นเพียงการแสดงจุดยืนของอควาเรีย สปิริตน้ำแรงค์สูง เพื่อสรุปมัน ถ้ามันสามารถที่จะถูกกำจัดโดยการโจมตีระดับเท่านี้ไปได้ มันจะไม่ถูกเรียก ว่าแรงค์สูง

“ทำไมพวกแกทำอย่างนี้!!!!!”

บ่อน้ำก่อขึ้นรอบคูฟา และน้ำ ระเบิดจากบ่อน้ำ ไปสู่โคบันซ่า แต่ไม่เหมือนการโจมตีก่อนหน้าของคูฟา ที่มันหลบได้ง่ายๆ โคบันซ่าโดนโจมตี และถูกกระแทกไปที่พื้น โดยแรงของการกระแทก

จากนั้น ตามการโจมตีนั้น โคบันซ่าและฉลามนาโด จมเข้าไปในน้ำจำนวนที่มหาศาล และเกือบจะสลบ จำนวนของน้ำ ขยี้และฆ่าพวกเขาได้ในทันที ถ้าเขา ไม่ได้เป็นนักผจญภัยแรงค์ 2

อาเจียนเป็นเลือด และพร้อมด้วยเครื่องในที่ได้รับการบาดเจ็บ โคบันซ่า เสียความสามารถในการต่อสู้ไปแล้วที่จุดนี้; ฉลามนาโด เริ่มว่าย แต่เขาไม่สามารถที่จะทำให้ตัวเองเป็นอิสระได้

“ก่ะโบ่ะโบ่ะ! ก่ะโบ่ะ ก่ะโบ่ะโบ่ะ!”

สิ่งที่ถูกสร้างจากมวลใหญ่ของน้ำนี้ ไม่ใช่สระว่ายน้ำ แต่เป็นเครื่องซักผ้ายักษ์ นัำถูกกระชากอย่างแรง จากด้านข้างไปด้านข้าง ขึ้นและลง แม้แต่ฉลามนาโด ก็ไม่มีทางเลือก นอกจากที่จะยอมแพ้

ขณะที่สติของมาสเตอร์ถูกตัดลง ฉลามนาโดหายไป เหมือนว่าเพื่อหนีกลับไปที่บ้าน

ถ้าลิงค์ยังเชื่อมต่่ออยู่ มันจะไม่เกิดขึ้น แต่ถึงอย่างไร ความเป็นจริงที่เขาทิ้งมาสเตอร์ ในส่วนหนึ่ง เนื่องจากความต่างในแรงค์ ระหว่างเขาและอควาเรีย

“ทำไม! ทำไมแกต้องทำให้สาวคนนั้นกลัว? เธอกลัวมาก ที่แม้แต่กลัวที่จะพูดชื่อของแก! เธอจะไม่มีวันมีความสุข เพราะพวกคนอย่างแก!”

การต่อสู้ได้มาถึงข้อสรุปแล้ว แต่คูฟา ถูกขับเคลื่อนด้วยความโกรธแค้น ดึงพลังของอควาเรียออกมา และปล่อยให้มันอาละวดไป ถ้ากระแสพลังดำเนินต่อไป คูฟาก็จะได้รับพลังตีกลับมาด้วย

ที่จุดนี้ อควาเรียไม่มั่นใจ มันจะง่ายสำหรับเธอที่จะหยุดคูฟา จากสภาพที่คลั่ง แต่การไปแทรกแซงตอนนี้ จะเลี่ยงการเติบโตของคูฟา

“…เห้อ ดูเหมือนข้า ต้องจัดการมัน”

ภายใต้การควบคุมของอควาเรีย บ่อน้ำยักษ์หายไปทีละน้อย และการอาละวาดสงบลง หลังจากที่น้ำจำนวนมหาศาลได้หายไป คูฟางอตัว

อความเรียชำเลืองมองโคบันซ่า ภายใต้การน้ำท่วมนั้น

“เจ้านั่นยังมีชีวิต? โอ้ เค้ายังมีชีวิต!”

“ก่ะ ก่ะฮ่ะ…!”

“แต่เค้าอาจจะอยู่ในอันตราย เฮ้ คูฟา จะทำยังไง?”

“อา…”

คูฟา ผู้ที่ขยับไม่ได้แม้แต่ปลายนิ้ว ไม่มีทางที่จะตอบกลับไป ทั้งหมดที่เธอทำได้ คือนอนคว่ำ และรอให้สติของเธอจางหายไป

อควาเรียอุ้มคูฟาขึ้นมา

“ข้าจะพาเจ้าฉลามไปด้วยกันกับเราด้วย โอเคมั้ย? เค้าจะตายที่จุดนี้ ถ้าเราปล่อยเค้าไว้”

ถ้าการปิดการใช้งาน มันช้าลงไปกว่านี้อีกนิดเดียว โคบันซ่าจะตายไปแล้ว อควาเรีย ช่วยคูฟา จากการฆ่าบางคนที่เกิดจากความโกรธแค้น แม้ว่าเขาจะจบที่ยังไง ก็เป็นคนตายอยู่ดี

“ทางนี้! มีบางอย่างอยู่ที่นี่!”

อควาเรีย มีปัญหาว่าจะทำยังไงดี เกี่ยวกับอัศวินที่เข้ามา เธอคิดเกี่ยวกับความเป็นไปได้ ที่จะถูกปฏิบัติเป็นมอนสเตอร์ ที่ต้องถูกกำจัด

แน่นอน ไม่มีทางที่เธอจะแพ้ แต่คูฟา มาสเตอร์ของเธอ แน่นอนว่าจะไม่ชอบเรื่องนั้น

“เอาจริงเหรอ…เธอช่างเป็นมาสเตอร์ที่เต็มมือจัง ข้าไม่รู้ว่าทำไม ข้าเลือกเธอด้วย… ข้าเดาว่า ชายฉลามนั้นพูดถูกจุดอยู่…”

ระหว่างที่โพล่งคำนี้ออกไป อควาเรีย คิดเกี่ยวกับการอาละวาด แม้ว่ามันเป็นการอาละวาด เมื่อช่วงเเวลานั้น เป็นเวลาเดียว ที่คูฟาเกือบจะดึงพลังของอควาเรียออกมาทั้งหมด

นั่นทำให้อควาเรีย นึกไปถึงคนเหล่านั้นทั้งหมด ที่เธอปฏิเสธที่จะทำสัญญาด้วย มีนักเวทย์ที่ยิ่งใหญ่ ที่เคลื่อนไหวเวลาได้ หรือเหล่าคนที่ฉลาด ผู้ที่โดดเด่นไม่เหมือนใครในโลกนี้

พวกเขาทั้งหมด เหนือกว่าคูฟาไปมาก กระนั้น เธอไม่ชอบพวกเขา

ใช่ พวกเขานั้น ขาดบางอย่างไป และเหนือสุดของทั้งหมด มันมีบางอย่างที่พวกเขาด้อยไปกว่าคูฟา

“เทคนิคการอัญเชิญที่สอนตัวเอง แต่ตอนนี้ อัตตราการลิงค์…บางทีซักวันนึง มันจะไปมากกว่า 100% มั้ย?

“เฮ้ย! เธอเป็นอสูรเหรอ?”

“ไม่ ไม่… ชั้นคืออควาเรีย”

“อะ อควาเรีย…”

อัศวินคิดชั่วขณะและจำชื่อขึ้นได้ ตัวตนขอสปิริตที่โด่งดังนี้ แกะสลัก อยู่ในใจของอัศวิน

แต่อะไรที่สำคัญกับพวกเขา คือมันเป็นมิตรหรือศัตรู

“…เราไม่มีเจตนาที่จะสู้ เราคุยกันได้มั้ย?”

“ได้ ได้ ข้าก็คิดเหมือนกัน”

ถ้าพวกเขาเป็นศัตรู อัศวินจะเลือกทางเลือกที่แย่ที่สุด ไม่มีใคร อยากจะสู้กับอควาเรีย ที่เป็นสปิริตน้ำแรงค์สูง

***

กริซ่า เป็นหนึ่งในสมาชิกของฉลามผู้ยิ่งใหญ่ เหมือนโคบันซ่า พยายามจะหนีจากสายตา ของอัศวิน

เขาเป็นที่สอง รองแค่โจซู ในความสามารถต่อสู้ แต่เขาไม่ได้เป็นคู่ต่อสู้ กับอัศวินที่ไล่ตามมาเลย

เขาพยายามจะหนี จากพวกอัศวิน โดยการไปตามมุม แต่พวกเขา เข้าใกล้ระยะของพวกเขามาอย่างช้าๆ มีพวกเขาหลายคน อยู่ในทิศทางที่ต่างกัน

ขณะที่เขาถูกตัดจากทางหนี ร่างหนึ่ง ยืนอยู่ตรงหน้าของเขา

ในความมืดมิด เขาทำได้แค่มองภาพรวมของร่างนั้นคร่าวๆ เขาใส่ผ้าคลุมและฮู้ดสีขาว และมีหุ่นที่ผอมเพรม

กรีซ่า มองสีหน้าของเขาไม่ออก แต่เขาตัดสินใจว่าเป็นคนไล่ตาม และพยายามจะจัดการเขาทันที

“ออกไปไกลๆ!”

“…เจ้าคนที่น่าสงสาร”

มันเป็นเสียงที่สวยงาม ที่สะท้อนอยู่ในสมองของเขา มันทำให้กริซ่า ยืนเฉยๆ

“นายมันมีบาป นั่นมันอภัยให้ไม่ได้”

“อะไรวะ พวก…”

ร่างฮู้ดสีขาว เข้ามาใกล้กับกริซ่า และลูบแก้มของเขา กริซ่าขยับไม่ได้ แม้ว่าแขนของคู่ต่อสู้ รู้สึกเหมือนว่ามันหักได้ แม้ว่าจะบีบนิดเดียว

“นายอยากจะถูกช่วยมั้ย?”

“อย่าโง่น่า…”

“ทางนั้น! ไม่… มีคนอยู่ทางนั้นเหรอ?!”

ร่างฮู้ดสีขาว จ้องมองแค่กริซ่า ขณะที่อัศวินผู้ที่สังเกตร่างของสองคนใกล้เข้ามา

กริซ่า แทบไม่มีเวลาที่จะคิด เขาอยู่ในสถานการณ์ ที่อัศวินศักคนอาจจะจับเขา เขาต้องเกาะร่างที่ไม่รู้จักนี้ให้ช่วยเขา ไม่มีทางอื่น

“ช่วยชั้นด้วย…!”

“ได้ แน่นอน…”

“เฮ้! สองคน…”

ทันทีที่อัศวินเอื้อมไปหาพวกเขา ชายฮู้ดสีขาว และกริซ่า หายไป แม้ว่ามันเป็นปรากฏการณ์ที่อธิบายไม่ได้ อัศวิน ที่ได้สู้มามากมายในอดีต ไม่ลดการป้องกันลง

พวกเขาตัดสินใจ ว่ามันเป็นสัญญานของการโจมตี แต่ไม่ว่าเขาจะรอไปนานแค่ไหน ความเงียบงันของกลางคืน แค่ดำเนินต่อไป

“…รายงานกับกัปตันลูซิโอล”

ไม่รู้สึกกวนใจ คนของผู้บัญชาการหน่วย รีบเคลื่อนไหวต่อไปอย่างเร็ว มันเป็นปรากฏการณ์ที่จะทำให้คนหนึ่ง เอียงหัวสับสน แต่คนของกัปตัน ไม่หยุดแล้วคิดเลยซักนิดเดียว

 แปลโดย: wayuwayu

เป้าหมายเดือน 9/66

ค่าเน็ต 200/200

กาแฟ 200/300

คอมใหม่ 0/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปลด้วยนะครับ ซื้อตอน จองตอน แจ้งได้ทาง Facebook ครับ