สาวคนหนึ่งที่ถูกบอกว่า “เธอไม่มีพรสวรรค์” กลับลายเป็นสัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยพรสววรค์ — A Girl Who Was Told “You Have No Talent” Turned Out To Be A Talented Monster - ตอนที่ 85 ลิตตี้ คิดเกี่ยวกับปาร์ตี้
85 ลิตตี้ คิดเกี่ยวกับปาร์ตี้
“…เธออยู่ที่นี่เอง มันเป็นเธอ”
เหล่านักผจญภัยเข้ามาห้องผู้ป่วย ที่คูฟาและลิตตี้นอนอยู่ ขณะที่เหล่านักผจญภัย มาด้วยกันกับสมาชิกของคณะอัศวิน ลิตตี้และคนอื่น ไม่ได้รู้สึกระวังกับคนมาเยือน และต้อนรับพวกเขา
ตอนแรก ลิตตี้คิดว่าพวกเขาเป็นคนแปลกหน้า แต่จริงๆแล้วพวกเขาไม่ใช่
“ขอโทษสำหรับการมาเยี่ยมที่ไม่ได้บอกก่อน เราคือนักผจญภัยของปาร์ตี้ที่เรียกว่า 【{นักเดินทางแห่งสายลม}】 เรามาที่นี่เพื่อที่จะขอบคุณเธอ”
“นักเดินทางแห่งสายลม… พวกเธอคือ【{นักเดินทางแห่งสายลม}】 ที่ถูกพูดถึงจากเวลานั้น ใช่มั้ย?”
“เธอรู้จักพวกเค้าเหรอ? ชั้นมั่นใจว่าพวกเค้าไม่ถูกรู้จักมากขนาดั้นนะ…”
“ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ”
เมื่อลิตตี้ อธิบายว่ามีสมาชิกของปาร์ตี้นั้น รายงานเหตุการ พวกเขาต้องการสองอย่าง อย่างแรกเพื่อที่จะแก้แค้นศัตรูของพวกเขา และแม้ว่าลิตตี้ ไม่ได้เจตนาให้เรื่องนี้เกิดขึ้น เธอจบที่การเอาชนะศัตรูของพวกเขา
“มันน่าหดหู่จริงๆ ที่จะมีความแค่ยืดต่อไป ขณะที่สิ่งต่างๆดำเนินไป แต่ตอนนี้ สิ่งต่างๆถูกสรุปแล้ว ตอนนี้ ชั้นเอาความรู้สึกนี้ออกจากอกของชั้นได้แล้ว เมื่อพิจารณาว่าคนพวกนั้นมันบ้าแค่ให้ มันจะเป็นเราที่จะอยู่ในอันตราย ถ้าเราเคลื่อนไหวไม่ดี”
“เราจะฟ้องร้องพกเค้า โดยพื้นฐานมาจากคำให้การของพยาน ยังไงก็ตาม อารมณ์ของเรามันเลยเหตุผลของเราไป และเราอยากจะท้าทายพวกเค้าเป็นส่วนตัว”
“เมื่อย้อนกลับไปดู เราถูกฆ่าตายได้เลยล่ะ…”
สมาชิกนักเดินทางแห่งสายลมเริ่มพูดเกี่ยวกับอะไรที่เกิดขึ้น กับสมาชิกที่เหลือของพวกเขา ทั้งลิตตี้และโรม่า เห็นด้วยว่พวกเขาจะตกเป็นเป้าหมายและถูกฆ่า
พวกเขาควรจะแค่เงียบ และรายงานให้กับอัศวิน การกระทำของพวกเขา สุดท้ายแล้วนำไปสู้การอาละวาดของฉลามผู้ยิ่งใหญ่ ถ้าพวกเขาตามเรื่องนี้ต่อโดยไม่มีใครรู้ มีโอกาสที่นักผจญภัย ที่มาพร้อมความช่วยเหลือของอัศวิน จะจับตัวพวกเขาทั้งหมดได้อย่างรวดเร็ว
“หืมมม… ยังไงซะ มันเป็นเรื่องดีที่มีพยานในเหตุการนั้น”
“โอ้ แล้วก็ขอบคุณสาวคนนั้น”
“สาวคนนั้น?”
โรม่าถามปาร์ตี้ ที่ได้ตอบกลับมาด้วยการชี้ไปที่สาว คนที่ไม่นำสายตาของเธอ ออกจากผลไม้ที่โรม่าปอกเลย
โรม่าครุ่นคิด เกี่ยวกับความเป็นไปได้ที่พวกเขาเกี่ยวข้องกัวสาวทาส ที่อยู่กับฉลามผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างไร แต่จากนั้น ก็หยุดไป
เพราะทั้งหมด มันเป็นคูฟาที่เจอสาว ดังนั้นไม่มีทางเลยสำหรับพวกเขา ที่จะไปเกี่ยวข้องกับเธอ ดั่งจะรับรู้ความสงสัยของเธอ ผู้นำของนักเดินทางแห่งสายลม แนะนำนักผจญภัยคนอื่น
“คนนี้ เป็นสมาชิกที่รอดชีวิต ของนักเดินทางแห่งสายลม ที่อยู่ด้วยกันกับฉลามผู้ยิ่งใหญ่ ก่อนที่ทุกคนจะถูกฆ่า คนอื่นถูกฆ่า แต่เขาเกือบจะไม่รอด จากการสังหารหมู่”
“ยินดีที่ได้รู้จัก… สาวได้ฮีล*ชั้น เมื่อชั้นเกือบจะตายอยู่แล้ว มันใช้เวลาซักพัก แต่ในที่สุด ชั้นก็สามาถที่จะเคลื่อนไหวได้”
<วายุ: ถ้าพูดถึงความสามารถหรือเวทย์ ฮีล จะใช้ฮีลแทนรักษานะครับ>
“อะไร… สาวนี้ทำเหรอ!?”
คูฟาตอบสนอง และสาวพยักหัวของเธอ
“เธอฮีลชั้น โดยไม่ถูกพบโดยพวกเค้า เธอมีความสามารถฮีลที่น่าทึ่งจริงๆ… พวกเค้าทำกับเธอเหมือนทาส แต่ฉลามผู้ยิ่งใหญ่ไม่สามารถที่จะเอาเปรียบความสามารถของเธอได้ ใช่มั้ย?”
“พวกเค้าทำอะไร?”
“พวกเค้าซ้อมชั้นตลอดเวลา นายท่าน*”
<วายุ: สาวทาสเปลี่ยนจากเรียกมาสเตอร์ เป็นนายท่านนะครับ>
สาวใจเย็น ห่างไกลไม่เหมือนเมื่อโจซูปรากฏตัว เธอก็ได้บอกความจริงอย่างเปิดเผย เกี่ยวกับการทำร้าย และความทุกข์ทรมานด้วย
นี่ทำให้คำถามชัดเจนขึ้น โจซูโจมตีสาวทาส เพราะเขาคิดว่าเธอเอาเรื่องของเขาไปฟ้อง แต่ความคิดนี้ผิด
และพวกเขาตายไป โดยไม่รู้ความจริงใดๆ
“ชั้นขอถาม…”
“คะ?”
“ไม่ ไม่มีอะไร”
อีกครั้ง คูฟากำลังจะถามตัวตนของสาว แต่ตัดสินใจที่จะไม่ทำ เพราะมันอาจจะเป็นการเหนี่ยวกไกของแผลทางใจเธออีกครั้ง และกลายเป็นว้าวุ่นใจ เหมือนเวลาที่ฉลามผู้ยิ่งใหญ่ ยังมีเป้าหมายอยู่ที่เธอ
ไม่ว่าเธอจะเป็นใคร คูฟาจะปฏิบัติกับเธอเหมือนเดิม เธอสาบานกับตัวเอง ว่าเธอจะปกป้องสาว เพื่อที่สาวคนนี้ จะไม่ต้องทุกข์เหมือนกัน กับที่เธอเเคยเป็น
“ยังไงซะ ตอนนี้มันตาเรา ตอนนี้ ชั้นของถามอะไรน้องอย่างนึงได้มั้ย?”
“คุณคือสมาชิกขออัศวิน ใช่มั้ยคะ? หนูจะตอบดีที่สุด เท่าที่หนูทำได้ค่ะ”
“น้องได้เคยเห็นใคร ในเมืองหลวงแห่งราชวงศื ใส่เสื้อคลุมขาวมั้ย?”
“หืมม… คนในเสื้อคลุมขาว? หนูขอโทษค่ะ หนูไม่คิดว่าหนูเห็นนะ”
“อุ้ย ข้อมูลที่พี่มอบให้น้อง ยังไม่ดีพอ
อัศวิน สำนึกกับข้อมูลที่ตรงแต่ยังขาดไป ถามลิตตี้และคนอื่นอีกครั้ง
“น้องเห็นมั้ย เค้าเป็นคนที่หายไปด้วยกันกับกริซ่า หนึ่งในสมาชิกของฉลามผู้ยิ่งใหญ่ ไม่มีร่องรอยของเวทย์ เราคาดว่า คนนั้น ไม่ได้ใช้เวทย์อะไรเลย เราถามสมาคมนักผจญภัย เพื่อขอข้อมูลเกี่ยวกับมัน แต่ พวกเค้าพูดว่าไม่มีใครเลย ที่ตรงกับรายละเอียดนั้น”
“มีคนแบบนั้น ด้วยเรอ? นั่นน่าทึ่งเลยนะ!”
“เดาว่างั้น ทางเราก็สับสนด้วย เราหาทั้งเมืองหลวงแห่งราวงศ์ พี่เลยแค่ขอให้น้องระวัง เค้าน่าจะเป็นคนที่ทรงพลัง”
“ถ้าคนนั้น ไม่ได้ใช้เวทย์ เค้าใช้สกิล*เหรอ?”
<วายุ; ถ้าเป็นสกิลท่าต่างๆ จะใช้สกิลแทนทักษะนะครับ>
“อืม นั่น เป็นอะไรที่เราไม่รู้ เราเลยมาที่นี่ เพื่อถามน้อง ว่าน้องคุ้นกับอะไรที่คล้ายกันมั้ย…”
“ลิตตี้…”
ลิตตี้ ที่ตื่นเต้นเมื่อเธอได้ยินเกี่ยวกับบุคคลลึกลับ กลายเป็นเงียบ เมื่อโรม่าได้้พูดถึงชื่อเธอ อัศวินดูกึ่งๆจะสนุก เพราะลิตตี้ สนใจอย่างอื่นมากกว่า แม้ว่าเธอจะจริงจังกับเรื่อง
อัศวินก็ได้ความสงบกลับมา และแสดงอากาศของความขยัน ขณะที่เขาหัน
“ไม่ว่ายังไง พี่มาที่นี่ แค่เพื่อจะบอกนั่นกับน้องๆ ดังนั้น ถ้าน้องเจอบางคนที่ดูเหมือนแบบนั้น ถ้าเป็นไปได้ อย่าเข้าปะทะตรงๆ และรายงานกับอัศวิน”
“ค่ะ หนูเข้าใจ”
“หลังจากอิกดราเซีย ก็ยังมีคดีของฉลามผู้ยิ่งใหญ่อีก เมืองหลวงแห่งราชวงศ์ อยู่ในความวุ่นวาย ดังนั้นมันดีกว่า ที่จะผ่อนคลายสำหรับตอนนี้
อัศวิน และนักเดินทางแห่งสายลมจากไป และโรม่าเตรียมอาหารให้กับผู้ป่วย เมียน เอียงมาข้างหน้าก่อนเลย กัดผลไม้ชิ้นหนึ่ง”
“เมียน! เมียเมียน!”
“โอ้เมียน ตะกละจังเลยนะ…”
ขอบคุณความเร็วที่ไม่กังวลกับอะไรของ เมียน ลิตตี้สามารถที่จะใจเย็น และจัดระเบียบความคิดของเธอ จากนั้นเธอโฟกัสความคิดเธอ กับการต่อสู้กับโจซู
เธอรู้สึกว่า เธอนั้น อาจจะไม่สามารถรรับมือกับคู่ต่อสู้ที่แกร่ง เหมือนคน ที่อัศวินได้บอกเธอ ด้วยตัวเธอเอง
แม้แค่อิกดราเซีย ที่ถูกพิจารณาว่าเป็นปาร์ตี้ที่ดีที่สุดในโลก ยังต้องพึ่งพาพลังของพวกกันเอง เพื่อที่จะไปถึงความแกร่งที่ยิ่งใหญ่กว่า มันก็เหมือนกัน กับเขี้ยวแดงและนักเดินทางแห่งสยลม ผู้ที่แกร่งด้วยเหมือนกัน ในหมู่นักผจญภัย
ลิตตี้มองคูฟา สาว และโรม่า ผู้ทีกินผลไม้ และสงสัย ว่ามันดีมั้ย ที่จะถามเพื่อนของเธอ
“ยังไงซะ ทุกคน ชั้นคิดว่าจะถามพวกเธอน่ะ เธอยากจะผจญภัยต่อมั้ย?”
“เธอถามอะไรกระทันหันน่ะ? แน่นอน ว่าเราอยาก”
“ชั้นด้วย…”
“เข้าใจแล้ว…”
โรม่า รำคาญกับการตอบที่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรของลิตตี้ ชิดระยะระหว่างพวกเธอ ลิตตี้สั่น เมื่อถูกเข้าหาโดยบรรยากาศข่มขู่ ไม่เหมือนการเข้าหาปรกติของเธอ
พอดีว่เธอรู้ ว่าลิตตี้ลังเล และไม่ชัดเจนกับความต้องการของเธอ
“ลิตตี้ เธอน่ะจะถามอะไรก็ได้”
“มันโอเคเหรอท ยังไงซะ… ชั้นเพียงแค่ อยากจะถาม ว่าเธอสองคน ยินดีที่จะปาร์ตี้กับชั้นมั้ย”
“แน่นอน นั่นทำไมชั้นถึงอยู่ที่นี่ไง ตั้งแต่ทีแรก แล้วเธอล่ะ คูฟา?”
“ชั้นเหรอ? กับลิตตี้ซังเหรอ!?”
คูฟาตอบสนองเกินไป และเด้งอออกมาจากผ้าห่ม ทำผ้าห่ม ไปจบที่การปิดหน้าสาว
“แน่ใจนะว่าไม่เธอไม่ถือน่ะ โรม่าซัง?”
“อื้ม ชั้นจะพุดว่าชั้นจะซาบซึ้ง ที่เธอจะเข้าร่วมและช่วยเรา ชั้นหมายถึง เราได้ทำแบบนี้มาซักพักแล้วนี่”
“นั่นใช่แล้ว”
“แล้วเธอล่ะ คูฟา?”
“ชั้น… ชั้น…”
คูฟาครุ่นคิด หลังจากมองสาวที่ปิดหน้าปิดตาดัวยผ้าหห่ม เธอยังไม่คิดว่าเธอยืนข้างลิตตี้ได้ตอนนี้
คูฟาเป็นเหมือนคนชื่นชมลิตตี้มากกว่า เะอรู้สึกตกใจจากใจ โดยการชวนของลิตตี้ หัวใจของคูฟา อยู่ไม่ถูกที่ที่จะตอบรับการชวนของลิตตี้
“…คูฟาซัง ชั้นอิจฉาพลังของเธอและอควาเรีย ชั้นไม่มีพลังเวททยมากเท่านั้น และระยะการต่อสู้ชั้นก็จำกัดด้วย”
“อิจฉา ชั้นเนี่ยนะ?”
“ดังนั้น…เธอจะช่วยชั้นมั้ย?”
“ชั้นช่วยลิตตี้ได้จริงๆ…”
เธอได้ถูกช่วยหลายครั้งโดยอัศวิน โดยความบุ่มบ่ามของเธอ ระหว่างการต่อสู้กับโคบันซ่า และเวลานั้น เธอ เตรียมพร้อม ที่จะถูกทิ้งโดยอควาเรียแล้ว ดังนั้นไม่มีทางเลย ที่เธอจะตอบคูฟาได้อย่างเร็ว
แต่เธอก็เชื่อว่า ถ้าเธอหยุดเดินไปข้างหน้า นั่นจะเป็นสิ่งนั้น ที่อควาเรียจะเห็นแล้วทิ้งเธอ
“คูฟาแรงค์ 3 เหมือนลิตตี้ ใช่มั้ย? ชั้นก็แรงค์ 3 แต่ชั้นพูดมันยังไงดีล่ะ? เราอย่ามาสงวนตัวเราเองกันเลยนะ ดีมั้ย้?”
“โดยที่ว่า ‘สงวนตัว’ เธอหมายถึง…?”
“ยกตัวอย่างเช่น การนำคำให้เกียรติออกไป”
“แต่โรม่าซังโตกว่าชั้นนะ…”
“…ใช่ ชั้นก็ขอให้ลิตตี้ทำอย่างเดียวกันด้วย แต่มันไม่ได้ผล”
โรม่าเห็นอกเห็นใจเธอ และคูฟา เข้าใจว่าเธอจะสื่อถึงอะไร เธอจึงตัดสินใจ ที่จะตอบข้อเสนอของลิตตี้
“ถ้าเธอโอเคกับชั้น…”
“ขอบคุณมากจ้ะ! นั่นทำให้สบายใจเลยล่ะ!”
“โอ้ ชั้นไม่รู้ว่าชั้นจะสามารถช่วยเธอได้มั้ย แต่…”
“ชั้นน่ะ อาจจะได้รับการช่วยเหลือ มากกว่าที่เธอจะจินตนาการได้เลยนะ…”
“…เอ๋…”
“เพราะคูฟาซังและอควาเรียซัง น่าทึ่งมากกว่าอีก”
ณ ทันใดนั้น ในที่สุดคูฟาก็ได้รู้ ลิตตีมองเธอเท่าเทียมกัน และเธออยากจะเปลี่ยนความชื่นชมอยู่ผ่ายเดียว และระยะจากเธอด้วย
รอยยิ้มที่ไร้กังวลของลิตตี้ ทำให้เธอเชื่อ ว่าคำพูดของเธอ ไม่ผิด
อย่างไรก็ตาม คูฟากังวลเกี่ยวกับอควาเรีย เพราะถ้านี่เป็นการตัดสินใจที่ไม่เป็นที่ต้องการสำหรับเธอ มันจะไร้ความหมาย
“ยังไงซะ ข้าคิดว่ามันไม่เป็นไร เจ้าไม่คิดเหรอ?”
อควาเรียตอบคูฟา ผู้ที่มองเธอ เพื่อที่จะดูว่าเธออารมณ์ดีอยู่มั้ย มันยากที่จะเข้าใจเจตนาที่แท้จริงของอควาเรียน เพราะนิสัยสบายใจของเธอ ดังนั้น ความไม่สบายของคูฟา ไม่ได้หายไปอย่างสมบูรณ์
“โอเค งั้น ไปตั้งตี้กัน มาไปสมัครที่สมาคมทันทีเลยเหอะ”
“การสอบเลื่อนขั้นจะง่ายกว่า ถ้าเราตั้งตี้ ไม่ใช่เหรอ?”
“นั่นใช่แล้ว แต่อย่างแรก เราจำเป็นต้องมีความสำเร็จมากพอ ที่จะสามารถทำการสอบได้”
“และเราไม่มีชื่อปาร์ตี้ด้วยดิ”
การพูดที่สบายๆของลิตตี้ ทำให้โรม่าหยุดคิด สำหรับเธอ คนที่จริงจรัง นี่ เป็นส่วนที่ยากที่สุด
การตั้งชื่อปาร์ตี้ นั้นไม่ต้องถามเลยสำหรับโรม่า เพราะเธอจะใช้เวลา คิดเกียวกับสิ่งต่างๆ ที่ต้องพิจารณา ชื่อเรียบง่ายเหมือนฉลามผู้ยิ่งใหญ่ จะไม่ได้ผล กับการดำเนินการคิดของเธอด้วย
“ยังไงซะ… ชั้นเดาว่า”
“ถ้าเป็น 【ทีมสามคนไปด้วยกัน】ล่ะ?!
“เมียนเมียยน!”
“อ๊ะ ขอโทษ! มันเป็ 【ทีมสามคนและสัตว์ตัวนึง】 ใช่มั้ย!”
“เมียยน!”
เพิ่มเติมจากนั้น เซ้นส์ในการตั้งชื่อที่ย่ำแย่ของลิตตี้ ถูกทำให้ชัดเจน และโรม่ารู้สึกว่า เส้นทางข้างหน้า มันยากลำบากจัดแล้วเนี่ย
“โอ้โย่โย่! ทุกคน! คาตาลาน่าอยู่ที่นี่มั้ย?”
“จ้ะ จ้ะ เธอไม่อยู่”
คาตาลาน่าทักทายชาย ที่ปรากฏมาในสมาคมนักผจญภัย ในเมืองหลวงแห่งราชวงกระทันหัน ในท่าทางที่ไม่อยากจะทำเลย
นอกจากกางเกงในบูมเมอแรงของเขา ชายใส่แค่เป้ ผ้าคลุม และหน้ากาก ถ้ามันไม่ได้เป็นคาตาลาน่า มันจะง่าย ที่จะทำเหมือนเขาเป็นคนน่าสงสัย
ผิวของเขาแทน น่าจะเพราะเขาอยู่ในเสื้อผ้าแบบนี้ตลอด
“อืม คาตาลาน่าซัง…คนนี้คือใคร?”
“แม้ว่าเค้าดูเป็นอย่างนี้ เค้าเป็นนักผจญภัยจากสำนักงานใหญ่ ดังนั้น อย่ากังวล”
“อย่างนั้นเหรอ? ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็ไม่เป็นไร แต่…”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! มันเป็นสิ่งดีที่จะระวัง!”
ชยหัวเราะอย่างอารมณ์ดี แม้ว่าเจ้าหน้าที่ของสมาคม ไม่เชื่อใจเขา
นักผจญภัยที่อยู่แถวนั้น ไม่ละสายตาไปจากเขา
มันไม่ยากที่จะเดาความรู้สึกของพวกเขา สู่ชาย ผู้ที่ไม่ใส่เกราะ หรือแม้แต่เสื้อผ้า
“อะไรวะ เค้ามันแค่คนบ้ากาม!”
“แม้แต่เพียงแค่วิธีที่เค้าแต่งตัว เค้ามอบภาพลักษณ์ที่ไม่ดีให้กับนักผจญภัย เราต้องไม่ตามนั่นนะ”
“นั่นแหละประเด็น สุภาพบุรุษ!!!”
“ฮฮฮฮิ้!!!”
นักผจญภัยถูกจับโดยชาย ที่แทรกแซงพวกเขาพวกเขาด้วยความเร็วสูง และแขนของเขาวางอย่างแน่นรอบไหล่ของพวกเขา กำลงของแขนชาย นั้นมากเกินไปที่นักผจญภัยแรงค์ 4 จะสะบัดให้หลุด
“อย่าเป็นปัญหาให้รุ่นน้อง พูดออกมาและบอกชั้นว่าต้องการอะไร!” (คาตาลาน่า)
“ความสัมพันธ์ททางผิวหนังแบบนี้ จำเป็นนะ รู้มั้ย เธอไม่เข้าใจนี่ และนั่นทำไมเธอถูกเกลียดไง”
“ใช่ ใช่ ชั้นรู้เรื่องนั้น ทุกคนเกลียดชั้น” (คาตาลาน่า)
“จริงๆแล้ว คดีของอิกดราเซียและฉลามผู้ยิ่งใหญ่ ลำบากกับเรานิดหน่อย ที่นี่ที่สำนักงานใหญ่”
สมาคมนักผจญภัย และสำนักงานใหญ่ติดต่อกันตลอดเวลา และวิธีกาารสื่อสารหลังๆ คือผ่านฮาร์ปี้พิเศษส่วนตัว หรือผุ้ส่งสาส์น เหมือนตัวชายเอง
จากสำนักงานใหญ่ มาถึงเมืองหลวงแฟคเตีย มันใช้คนนี้ ไม่ได้มากไปกว่าไม่กี่วัน ที่จะมาถึง
“แม้แต่ที่นี่ ในเมืองหลวงแห่งราชวง์ จำนวนคำร้องขอนักผจญภัยลดลง ใช่มั้ยล่ะ? บางคนแม้แต่ตัดสินใจ ว่ามันจะเป็นความคิดที่แย่ และพูดว่า พวกเค้าควระจะยกเลิกการสอบเลื่อนขั้น สำหรับเวลานี้”
“นั่นจะน่าสงสารสำหรับนักผจญภัยรุ่นน้องนะ”
“ไม่ใช่นั่นถูกเหรอ? ดังนั้น พวกเค้าได้ตัดสินใจ ที่จะเลื่อนขั้นคนที่มีศักยภาพจริงๆ”
“พวกเค้าไม่มีคนที่ศักยภาพเท่าอิกดราเซีย พวกเค้าไม่อยากจะเพิ่มคนนั้นที่อยู่ในแรงค์พิเศษเหรอ?”
“ชั้นก็ใจสลาย กัับการตัดสินใจ ดังนั้นในเวลานี้ มีแ่คนจำนวนหนึ่งเท่านั้น ที่จะถูกอนุญาติให้ท้าทายการสอบกึ่งแรงค์ 2”
ชายนำลิสต์ออกมาจากกระเป๋าหลังของเขา และมอบมันให้คาตาลาน่า ตัวเลขของชื่อนั้นไม่มีปัญหา แต่จำนวนคนบนลิสต์
“เดี๋ยว แค่สาม…”
“นั่นน่าตกใจสำหรับเธอ ที่ถูกพิจารณาว่ามีอัตตราการสอบผ่านเป็นศูนย์เหรอ”
หนึ่งในนักผจญภัยสุ่มๆ แทรกแซงกระทันหัน “เดี๋ยว ทำไมสาวพวกนี้?”
“พวกเธอทั้งสาม ได้มีประวัติที่พิสูจน์แล้ว ที่มาจากความสามารถของพวกเธอ ดังนั้น ชั้นอยากจะทำการตรวจสุดท้าย
ชายนำกระดาษไม่กี่ชิ้นจากกระดานประกาษ ที่คำร้องถูกโพสไว้ เขาเช็คมันด้วยความพอใจ และจากนั้นมอบมันให้กับคาตาลาน่า
“นี่เป็นคำร้องที่ยิ่งใหญ่สำหรับแรงค์ 3 เมื่อสาวๆ ทำนี่สำเร็จ เธอนำพวกเธอไปที่การสอบกึ่งแรงค์ 2 ได้”
“เข้าใจแล้ว คำร้องที่แก้โดยแค่ทักษะก่ารต่อสู้อย่างเดียวไม่ได้ ชั้นเข้าใจแล้ว”
“งั้นตอนนี้ ตำแหน่งของการสอบ และเนื้อหา…”
นักผจญภัยรอบข้าง ทำอะไรไม่ได้นอกจากดูการสนทนาของพวกเธอดำเนินต่อไป
เนื้อหาการสนทนา ก้าวข้ามความสำเร็จของพวกเธอ และเหนือสุดของทั้งหมด พวกเขามีความรู้สึกได้ถึงออร่า ที่แปลก กับคลาสพิเศษ
“ยังไงซะ งั้น ทุกคน! ชั้นหวังว่านายจะได้ผจญภัยเยอะๆนะ!”
หลังจากที่ยกมือหนึ่งทักททาย ชายเดินออกไปโดยไม่คิดซ้ำสอง ทุกคนรู้ความจริงของข่าวลือ ที่จะไม่มีนักผจญภัยที่สติดี ในสำนักงานใหญ่สมาคมนักผจญภัย
นี่ถูกพิสูจน์มากขึ้น โดยชุดของชาย ทำให้นักผจญภัยรอบๆเเกือบจะยอมแพ้กับความคิดที่ว่า จะมีนักผจญภัยดีๆ ที่จะสามารถไปถึงแรงค์ของพวกเขาได้มั้ย
วายุ: สงสัยลิตตี้โฟกัสไปที่ความชัดเจนขอชื่อ…
แปลโดย: wayuwayu
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปลด้วยนะครับ สปอนเซอร์ตอนให้อัพโหลดเพิ่มทันที แจ้งได้ทาง Facebook : “wayuwayu แปล”ครับ
