สาวคนหนึ่งที่ถูกบอกว่า “เธอไม่มีพรสวรรค์” กลับลายเป็นสัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยพรสววรค์ — A Girl Who Was Told “You Have No Talent” Turned Out To Be A Talented Monster - ตอนที่ 86 ลิตตี้ ได้รับการขอร้องจากโรงเรียน
86 ลิตตี้ ได้รับการขอร้องจากโรงเรียน
“ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันดาเซียนครูใหญ่ของโรงเรียน
ผู้ชายแก่ แนะนำตัวเขาเองเบาๆกับลิตตี้ และคนอื่นๆ
โรงรียนอริสโตเปียในเมืองหลวงแห่งราชวงศ์ แฟคเตีย เป็นหนึ่งในโรงเรียนอันทรงเกียรติทั้งหลายบนทวีป ซึ่งคนหนึ่งเรียนกับผู้เชี่ยวชาญที่มากมายได้
คนเหล่านั้นส่วนใหญ่ผู้มีตำแหน่งสำคัญในอาณาจักรจบการศึกษามาจากโรงเรียนนี้ และเกียรติในใบรับรองของพวกเขานั้นสูง
หลายองค์กรเสนอที่นั่งในตำแหน่งสำคัญสู่คนผู้จบการศึกษา และพวกเขาออกแรงกดดันอันกล้าแข็งบนหลายอุตสาหกรรม
คู่กันกับค่าใช้จ่ายแรกเข้าที่สูงเกินไป ซึ่งเป็นอีกลักษณะหนึ่งของโรงเรียน มากกว่าครึ่งของนักเรียนคือขุนนาง
“อย่างที่เธอรู้อยู่แล้ว โรงเรียนเราถูกรู้จักเป็นอย่างดีภายในทวีป อิลิซิสของหน่วยเฟนริร์เงิน ลูซิโอล ของหน่วยกริฟฟ่อนทอง…และอาร์ชดยุคเรดเนอร์ในอดีต และเหล่าราชวงศ์ก็ยังจบการศึกษามาจากโรงเรียนเราด้วย”
“อัลดิสซังก็จบจากโรงเรีนงอลิสโตเปียด้วย ถูกมั้ย?”
“มืมม…”
คำพูดที่ตรงๆของลิตตี้ ทำให้ครูใหญ่ดูไม่ชอบใจ แต่เขายิ้มอย่างรวดเร็ว
“เขามันความอับอายขายหน้าแล้วตอนนี้ ถูกม้ย บางคนแบบนั้นจบการศึกษาจากโรงเรียนอันมีเกียรติสูงสุดได้ยังไงกัน?”
“อืม ลิตตี้ออกความคิดเห็นหยาบคายน่ะ ถ้าอย่างนั้น อะไรที่คุณพูดคือการจบการศึกษาจากโรงเรียนนี้ จะมีผลกระทบแง่บวกกับนักเรียน ถูกต้องมั้ยคะ?”
“ใช่ นั่นถูกต้อง อย่างที่ฉันพูดไป ชื่อของเรามีพลัง ดังนั้นเอง เราจำเป็นต้องให้คนที่จบการศึกษาของเรา เป็นที่สุดของที่สุดอยู่ตลอด แล้วถ้ามีพวกนอกกฎหมายอย่างอัลดิส มันจะทำให้ชื่อเสียงของโรงเรียนแปดเปื้อน…”
โรม่าเริ่มรำคาญการพูดคลุมเครือและไร้สาระ ซึ่งบ่อยมากขึ้นและมากขึ้น เมื่อมันมาถึงเรื่องการขอร้องคนแรงค์ 3 และสูงขึ้นไป
ตำแหน่งลูกค้าผู้เสนองานยิ่งสูง ความยากและความเสี่ยงของมันก็ยิ่งใหญ่มากยิ่งขึ้น และนี่คือหนึ่งในเหตุผล ทำไมหลายคนถึงอารมณ์เสีย
มากกว่านั้น สำหรับลิตตี้และเพื่อนๆของเธอ การขอร้องนี้เลี่ยงไม่ได้ พวกเธอถูกเสนอตั๋วให้รับการสอบเลื่อนขั้นสำหรับการเลื่อนขั้นไปแรงค์ 2
“…เราได้ยินเกี่ยวกับสถานการณ์ของอัลดิส เรา ครูผู้สอน อยู่ในความรับผิดชอบที่ไม่สามารถที่หยุดความอวดดึของเขาได้ โดยเฉพาะในโรงเรียนนี้ อีลิตของชั้นเรียนสูงๆ รวมตัวกับบ่อยครั้ง นั่นคือทำไมพวกเขาเก็บความอวดดีไว้สูง จนกว่าจะจบการศึกษา
“ถ้าอย่างนั้น มีความเป็นไปได้ ว่าจะมีอัลดิสคนที่สองหรือคนที่สามอย่างนั้นเหรอ…?”
“ถูก การกระทำของเขาก็มีผลสู่โรงเรียน นักเรียนบางคนผู้ที่มีแผนที่เข้าเรียนในโรงเรียนปฏิเสธมันแล้ว…”
“หนูเข้าใจแล้วตอนนี้ว่าทำไมคุณขอเรา ผู้ที่เป็นนักผจญภัยเหมือนกับอัลดิสทุกอย่าง ให้ช่วยคุณ”
การจบการศึกษาจากแผนกนักผจญภัยของโรงเรียน ถูกอนุญาตให้ข้ามไปสู่แรงค์ 3 หรือสูงกว่านั้น ตั้งแต่ระบบนี้ ถูกยอมรับอย่างเป็นทางการในสมาคมนักผจญภัย มันเป็นไปไม่ได้สำหรับสมาคมนักผจญภัยที่จะมองข้ามมัน เมื่อมันเป็นเรื่องความกังวลของการลดคุณภาพลงเรื่อยๆ
พูดอีกอย่าง ความสำคัญของการขอร้องนี้ยิ่งใหญ่ ลิตตี้และคนอื่นๆถูกส่งตัวไปเพื่อป้องกันความหายนะของภาพลักษณ์ของโรงเรียน
พวกเธอต้องทำงานเป็นหน้าเป็นตาของสมาคมนักผจญภัย ถ้านำมาพูดกัน
“อย่างงั้นเราควรไปที่ไหนล่ะคะ?”
“ใช่ เราจะนำเธอไปสู้ชั้นเรียนของชั้นเรียนระดับสูงที่สุดของนักเรียนผู้ประสบความสำเร็จมากที่สุดในโรงเรียน”
“ของแผนกนักผจญภัยน่ะหรือคะ?”
“ใช่ นั่นถูกต้อง เวลาเมื่อนักผจญภัยนั้นอยู่ในเงามืดหายไปนานแล้ว เวลามาถึงแล้ว ที่พวกเขาจะนำทางไปสู่ความรุ่งโรจน์และความมั่งคั่ง”
สถานที่สอนและทรัพยากรณ์ของโรงเรียนอริสโตเปียหาที่เปรียบไม่ได้อย่างแท้จริง มันช่วยให้นักเรียนได้เรียนรู้และเติบโตได้อย่างเร็วมาก มากไปกว่านั้น คุณก็อยู่ในมือซึ่งไว้ใจได้ที่นี่ แต่ทั้งหมดนี้เพียงแค่ถ้าคุณสามารถที่จะรับได้กับค่าใช้จ่ายแรกเข้าที่สูงมากเกินไปเท่านั้น
การตกลงกันของสมาคมนักผจญภัยกับโรงเรียนอริสโตเปียไม่ได้นำพาผลกำไรตรงๆ แต่สมาคมยินดีจะมีนักผจญภัยผู้มีความสามารถมากขึ้นเข้าไปร่วมในหมู่พวกเขา
***
“ทุกคน คนเหล่านี้คือนักผจญภัยผู้ทำงานกันอยู่ประจำ พวกเธอจะเข้าร่วมกับเราในไม่กี่วันนี้”
พวกเธอสามคน ถูกให้ยืนแสดงตัวหน้าชั้นเรียน ซึ่งก็เป็นหนึ่งในชั้นเรียนอันทรงเกียรติที่สุดในโรงเรียน
พวกเขาเกือบทุกคน มีเชื้อสายขุนนาง และเป็นคนที่ดูแลภาพลักษณ์ตัวเองอย่างดีมากแบบเห็นได้ชัด เครื่องแบบของพวกเขาไร้ที่ติ และตำแหน่งของพวกเขาโดดเด่น
ลิตตี้มีเวลายาก อันจะยับยั้งความตื่นเต้นที่โรงเรียน พื้นที่ซึ่งเธอไม่เคยได้รับประสบการณ์มาก่อน
ทุกคนเรียนรู้กันในพื้นที่เดียวกัน ใส่เสื้อผ้าเหมือนกัน แค่สิ่งนั้นอย่างเดียว เป็นประสบการณ์ไม่รู้จักกับเธอ
“อื้มถ้าอย่างนั้น ได้โปรดดูแลที่เหลือ” (ครูใหญ่)
“ได้ ครูใหญ่” (ครู)
หลังจากที่ครูใหญ่บอกคำนี้กับคู เขาหายไปอย่างรวดเร็ว จากการดูสิ่งต่างๆ ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีของโรม่าถูกต้อง
อย่างแรก ท่าทางของครูมันเพียงพอที่จะให้เธอรู้ว่าพวกเธอไม่ได้ถูกยินดีต้อนรับ
“ถ้าอย่างนั้น อื้ม พวกเธอ ทำให้มั่นใจว่าไม่มาขวางทางระหว่างอยู่ที่นี่ละกัน”
“มีอะไรสักอย่างซึ่งเราช่วยได้ไหมคะ?”
“ไม่มี ดังนั้นแค่ไปยืนข้างหลังไป”
ความจริงใจของโรม่าไม่ถูกสื่อผ่านไป
เสียงหัวเราะเล็ดออกมาในหมู่นักเรียน พวกเขากระซิบหากันลับๆ ที่จุดนี้ โรม่าอยากจะกลับบ้าน
“เซ็นเซ* ท่านควรรู้สึกสงสารพวกเธอนะ ทำไม่ท่านไม่ให้พวกเธออย่างน้อยแนะนำตัวล่ะ?”
<วายุ: ครู/อาจารย์>
“หืมม จริง อยางนั้น เธอสามเอ้าเชิญ”
“…ชื่อของฉันคือโรม่า ฉันเป็นนักผจญภัยแรงค์ 3 และงานหลักคือนักสู้”
“อะไรกัน? อย่างน้อยเธอไม่มีอาชีพซึ่งแรงค์สูงกว่านี้เหรอ?”
ชั้นเรียนปะทุด้วยความตื่นเต้น เริ่มด้วยการเย้ยหยัน โรม่าถูกทำให้อับอาย แต่เธอเก็บสีหน้าให้สงบในฐานะผู้ใหญ่
โรม่าไม่ชอบความคิดที่จะได้อาชีพแรงค์สูงกว่านี้โดยไม่รวมความแข็งแกร่งอาชีพปัจจุบันให้เป็นหนึ่งอย่างถูกต้องก่อน
มากกว่านั้น เธอก็ไม่ได้มีความคิดคล้ายกันกับลิตตี้ผู้อยากได้ชื่อเรียกมากเท่าที่เธอเป็นไปได้ว่าทำได้ในแค่ไม่กี่วัน
“ฉันลิตตี้! ฉันเป็นนักผจญภัยแรงค์ 3! งานของฉันคือนักสู้และนักรบหนัก”
“เมียน!”
“พรืดดด… ทำไมมันแม้แต่แรงค์ 3 เธอไม่ได้ตัดสินใจอาชีพหลักเรอะไง? ฉันหมายถึง สิ่งมีชีวิตนั้นมันอะไรกัน?”
โรม่าโกรธกับเหตุผลอื่น สงสัยว่าทำไมอีลิตเหล่านี้ไม่สามารถที่จะเข้าใจความน่ารักของเมียนได้
ตราบใดที่พวกเธอถูกประเมินต่ำไปโดยสิ้นเชิง การแนะนำตัวเองของคูฟาจะแค่ทำให้การดูถูกของพวกเขามากขึ้นเท่านั้น
โรม่ารู้สึกแบบนี้ขณะคูฟาแนะนำตัวเองอย่างกระย่องกระแย่ง
“ฉันแรงค์ 3…นักอัญเชิญ”
“และข้าอควาเรีย เจ้าไม่ใช่นักเรียนอีลิต โดยไม่รู้ว่าข้าเป็นใคร ใช่มั้ย?”
“อควาเรีย?”
ที่จุดนี้ เหล่านักเรียนเอะอะ เมื่อพูดถึงสปิริตน้ำ การพูดถึงอควาเรียจะขึ้นมาอย่างเลี่ยงไม่ได้
มีการถกเถียงกันเบาๆ ในหมู่พวกเขาว่าอควาเรียตัวจริงหรือไม่
“ไม่มีทาง ใช่มั้ย? 【{เทพเจ้าน้ำผู้โกรธเคือง}】 เลือกสาวบื้อๆแบบนี้เป็นมาสเตอร์ได้ยังไงกัน?”
“มันของเก๊ เธอค่อนข้างดูซีดๆ…”
ที่จุดนี้ นักเรียนสรุปการตัดสินอควาเรีย ผลของมัน มีคนเหล่านั้นผู้ที่ตัดสินว่าอความเรียเป็นของปลอมจากรูปลักษณ์ และคนเหล่านั้นผู้ที่สงสัยครึ่งหนึ่ง และคนเหล่านั้นผู้ที่แข็งไปจากความกลัว เพราะรับรู้ได้ถึงพลังของเธอ
หนึ่งผู้รู้สึกว่าอควาเรียคือของจริง คือหนึ่งผู้แข็งแกร่งในชั้นเรียน
“พวกเธอแนะนำตัวเองเสร็จแล้วนี่ ใช่มั้ย? ถ้าอย่างนั้นมายืนหลังฉันนี่”
พวกเธอทั้งสามทำตามอย่างเงียบๆ มันไม่ได้คาดไว้ว่าจะถูกปฏิบัติหยาบมาก พวกเธอไม่ได้มีแผนว่าจะทำอะไรกับสถานการณ์จริงๆ ดังนั้นพวกเธอแค่ปล่อยมันเป็นไป
เพราะมีข้อมูลน้อยเกินไป ในการจะทำการเคลื่อนไหวแรก พวกเธอตัดสินใจจะดูชั้นเรียนก่อน
ลิตตี้ ในทางกลับกัน สนใจในชั้นเรียนอย่างแท้จริง
“ถ้าอย่างนั้น มาทวนสูตรเวทมนตร์ซึ่งเราทำกันเมื่อวาน”
นักเรียนปีสี่อยู่ในปีสุดท้ายของโรงเรียน และความรู้ของพวกเขา อยู่ที่ระดับโลกแห่งความจริง
และในฐานะนักเรียนระดับสูงที่สุดในโรงเรียน ไม่มีเวลาให้ลิตตี้ ผู้ที่ไม่มีเบื้องหลังในเวทมนตร์ ให้เข้าร่วมการฝึก
“ถ้าอย่างนั้น นี่คือสูตรเวทมนตร์…” (ลิตตี้)
“หืมม?”
นักเรียนสงสัยขณะที่ลิตตี้แอบมองหนังสือเรียน ขณะเขาพยายามจะไล่ๆเธอไปไกล เหงื่อเย็นวิ่งผ่านหลังเขา
ความเงียบในสายตาลิตตี้ ขณะเธอพยายามจะซึมซับบางอย่าง ซึ่งทำให้แม้แต่อัลดิสแข็ง จะยิ่งง่ายดายลงไปมาก สำหรับนักเรียนเหมือนเขา
“เครื่องหมายเหล่านี้หมายถึงว่า พวกมันเพิ่มหากัน…” (ลิตตี้)
ครูเรียกออกมา “ถ้าอย่างนั้น เมริด้า เขียนสูตรเวทมนตร์ซึ่งสั้นที่สุด สำหรับเวทมนตร์ระดับล่าง ของธาตุน้ำซิ!”
“เมริด้า นักเรียนผู้ถูกเสนอชื่อ ก้าวเข้าไปข้างหน้า และเขียนสูตรเวทมนตร์ไปบนกระดาน ครูเห็นนี่ พยักหน้าในความพอใจแล้วชื่นชมนักเรียน
สูตรเวทมนตร์แสดงว่าจะผสมพลังเวทมนตร์และธาตุอื่นอย่างไรเพื่อปล่อยเวทมนตร์
พวกมันถูกคำนวน รวมกัน และปล่อย แล้วถ้ามันเป็นเวทมนตร์ซึ่งได้รับการฝึกซ้อมมาอย่างดี ขึ้นตอนเหล่านี้ทั้งหมดสำเร็จอย่างไม่ได้ตั้งใจ
พูดอีกอย่าง ถ้าหนึ่งคนอยากจะเพิ่มความสามารถเวทมนตร์ของพวกเธอ ปรกติแล้ว คนนั้นต้องเน้นไปที่การเชี่ยวชาญสูตรอันมีกำหนดไว้ล่วงหน้า แทนสร้างสูตรใหม่
มันใช้เวลาและความพยายามมากกว่า เพื่อที่สร้างสูตรต้นตำรับ และยิ่งสูตรยากมากเท่าไหร่ มันยิ่งยากมากขึ้นและใช้เวลามากขึ้นที่มันจะถูกใช้งานนั่นทำไมผู้ใช้เวทมนตร์ส่วนใหญ่ใช้สูตรอันกำหนดไว้ล่วงหน้าในการร่ายเวทมนตร์
“นั่นเป็นสูตรดี เมริด้า!”
“มีวิธีสร้างมันที่เร็วกว่านั้น”
“อะไร?”
คูฟาโพล่งออกไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่มันเด่น ตาของครูส่องสว่างพริบตา ทำให้เธอสะดุ้ง
“เธอที่นั่น เธออยากจะพูดบางอย่างหรือไงกัน?”
“ไม่ค่ะ ไม่ค่ะ!”
“ไม่ เธอมีบางอย่างจะพูด! ทุกคน! เด็กคนนี้จะยกตัวอย่างดีๆน่ะ!”
“เธอต้องล้อเล่นแน่?”
คูฟาถูกล้อขณะที่เธอเดินไปสู่กระดาน แต่ระงับความกลัวของเธอและเดินต่อไป ก่อนเธอเจอกับลิตตี้เธอจะแข็งจากความประหม่าเมื่อเผชิญหน้ากับฝูงคนมากขนาดนี้ แต่ขอบคุณลิตตี้เธอสามารถเดินไปข้างหน้าได้
คำพูดของลิตตี้มอบความมั่นใจให้เธอ ด้วยความมุ่งมัน เธอก้าวไปข้างหน้าแล้วเขียนสูตรเวทมนตร์ลงบนกระดาน
“แบบนี้เร็วกว่า…”
“สูตรนี้คืออะไร?” (ครู)
“สูตรของเมริด้าซังใช้ได้แล้ว แต่รู้มั้ย… มันช้ากว่าสูตรนี้ประมาณสองวินาที…”
ไม่มีทั้งลิตตี้หรือโรม่าจะตีความอะไรที่คูฟาเขียนได้ แต่จากการตอบสนองของนักเรียน รวมไปถึงครู พวกเธอรู้ว่าคูฟาชนะ
เหมือนเมริด้า พร้อมสายตาของพวกเธอ กลับไปกลับมา ระหว่างครูและสูตรของคูฟา
“จะ เจ้าเด็ก! ไปได้สูตรนี้มาจากที่ไหน? เธอแค่เขียนอะไรที่เธอเห็นในหนังสือลงไปใช่มั้ย!”
“สำหรับเวทมนตร์ระดับกลางน่ะค่ะ…”
“อะ…?”
โดยไม่มีความล่าช้า คูฟาเขียนสูตรที่ยิ่งซับซ้อนมากขึ้นไปอีก ปล่อยให้ครูและนักเรียนไร้คำพูด
มันเป็นสูตรที่จะก่อให้เกิดพายุของการไขโยโห่ร้อง และปรบมือ ถ้ามันถูกเสนอในสมาคมนักเวทย์
มันทำลายกฎของขั้นตอนซึ่งทุกคนทำตาม
“เธอ เธอคืออะไร? ที่ไหนบนโลกที่เธอไปเรียนนี่มา?”
“หนูเรียนมาเยอะในสมาคมนักอัญเชิญ…หนูสนุกและคิดสูตรมากขึ้นและมากขึ้น…มันน่าสนใจ ไม่ใช่เหรอ การสร้างสูตรเวทมนตร์น่ะค่ะ…”
“ฉันคิดออกแล้ว!”
ลิตตี้ทำให้ครูและนักเรียนตกใจยิ่งมากเข้าไปอีก เธอไปข้างหน้ากระดาน และเริ่มเขียนสูตร ด้วยลายมีอแย่ๆของเธอ
“แล้วนี่ละ?”
“…ไม่ แน่นอนว่านี่ห่วยมากเกินไป นี่เวทมนตร์น้ำเรอะ…?”
“เข้าใจแล้ว หนูจะต้องเรียนเยอะๆ”
ทุกคนโล่ง เพราะพวกเขากลัวความแปลกประหลาดของคูฟา และจากนั้นสูตรอันกระทันหันและแปลกประหลาดของลิตตี้
พวกเขาจะตอบสนองต่างออกไป ถ้าพวกเขารู้ความจริงว่ามันคืองานของสาวผู้เห็นสูตรเวทมนตร์เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอ
“มาสเตอร์ นั่นมหัศจรรย์ไปเลย”
“โอ้ ไม่จริงหรอก”
ไม่มีใครสนใจสาวที่เดินรอบๆเธอ ผู้เป็นอะไรแน่นอนอยู่แล้ว
ที่จุดนี้ พวกเขาสวนใหญ่เริ่มมั่นใจ ว่าอควาเรีย คือของจริง
ครูถามครูใหญ่จากใจ เกี่ยวกับคนที่เขาเชิญมาที่โรงเรียน
แปลโดย: wayuwayu
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ถ้าท่านชอบ ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล ติดตามข่าวสาร สปอนเซอร์ตอน ช่องทางติดต่อ Facebook : wayuwayu แปล / X : @wayutl
