Transmigration with QQ Farm สาวน้อยปลูกผัก - ตอนที่ 522

TQF:บทที่ 522 ตอนจบถูกกำหนดแล้ว (2)

ตู้มม…

ทั้ง 2 ฝ่ายทุ่มเททั้งหมดแล้วโจมตีอีกครั้ง ผลกระทบออกไปไกลถึงหลายร้อยเมตร

หลังจากที่ท่านี้ผ่านพ้นไป เทพฝ่ายมารที่ท่าทางอ่อนแรงลงมีท่าทีคล้ายจะหล่นลงมา

“ฆ่าาา…”

เสียงเย็นยะเยือกและทรงพลังดังขึ้นอีกครั้ง โม่ซวนซุนตะโกนลั่นและโจมตีอีกครั้ง พลังภายในเพิ่มสูงขึ้นไปอีก

ตู้ม….

พลังภายในกระทบกัน ไอดาบกระจายออกเป็นแผ่นใหญ่ดั่งมหาสมุทร เสียงดังสนั่นเสมือนทางช้างเผือกถล่มลงมา เทพฝ่ายมารถูกโจมตีหนักเข้าอีกครั้ง กระเด็นไป 10 กว่าเมตร ร่างเบาบางขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนั้นพื้นดินระเบิดออก และร่างดำค่อยๆจางหายไปในปฐพี

ซากศพกองกันเป็นภูเขา ฝนตกเป็นเลือดหนักจนหมอกขึ้น ภาพนี้ทำให้ทุกคนที่ได้เห็นอึ้งไป

ในนาทีนั้นโม่ซวนซุนที่เบาใจลงในที่สุดหันหลังกลับมา นัยน์ตาสีนิลของเขามีประกายอย่างอื่นอยู่ ริมฝีปากบางเกิดเส้นโค้งสวยงามเตรียมจะเดินไปหานาง

ฟิ้วว…

มีร่างสีแดงร่างหนึ่งโผล่มาจากไหนไม่รู้ ไม่ทันที่โม่ซวนซุนจะทันตั้งตัว ถูกอีกฝ่ายใช้นิ้วชี้และถูกฟองอากาศห่อหุ้มไว้ด้านในทันที

เฉิงเสี่ยวเสี่ยวที่เพิ่งได้อิสระในการขยับร่างกายขึ้นมาชะงักไป มองร่างสีแดงร่างนั้นด้วยความมึนงง

เหล่าผู้อาวุโสที่อยู่ที่นี้ก็เอ๋อกันไปเช่นกัน มองหญิงสาวแปลกหน้าที่อยู่ๆก็มาปรากฏตัวด้วยความงุนงง

หญิงสาวผู้นี้มีคิ้วเรียวบางเหมือนใบหลิว ตาหวานดั่งดอกท้อ ผิวขาวราวหิมะ จมูกเล็กๆเชิดขึ้น ปากแดงฟันขาว เส้นผมพลิ้วไหวไปตามลมอย่างสวยงามราวกับก้านหลิว

นางเปรียบเสมือนดอกหมู่ตันที่เบานสะพรั่ง สวยงามเหนือความคาวโลกีย์ นางยืนอยู่นิ่งๆด้วยสายตาเย็นชา นัยน์ตาคู่ดำเป็นประกายราวกับบ่อน้ำที่ลึกเกินจะหยั่ง

ไม่นานกว่าทุกคนจะรู้ตัวว่าหญิงสาวคนนี้ควบคุมโม่ซวนซุนไว้

เฉิงเสี่ยวเสี่ยวหายตัวไปปรากฏต่อหน้านางทันที สายตามองไปยังคนที่อยู่ในฟองอากาศ เห็นสายตาร้อนรนของเขาแล้วปวดใจแปลกๆ

สะกดอารมณ์ไว้ก่อน สายตาของเฉิงเสี่ยวเสี่ยวเบือนไปทางหญิงสาวอีกครั้ง และสบเข้ากับนัยน์ตาลึกล้ำของนาง “เขาเป็นสามีของข้า ปล่อยเขาไป”

“เขาจะไม่เป็นของเจ้า เพราะเจ้าไม่คู่ควร” สายตาของนางวางท่าไว้อย่างผู้สูงส่ง เสียงอันเย็นชาสะท้อนก้องไปทั้งฟ้าดิน

“ทำไม” มีความเย็นยะเยือกปรากฏขึ้นในตาของเฉิงเสี่ยวเสี่ยว นางรู้สึกฉุนอยู่ในใจอีกครั้ง

เหล่าผู้อาวุโสก็ตามมาปรากฏตัวที่ข้างหลังนาง พวกเขาแต่ละคนมองหญิงสาวแปลกหน้าคนนี้ด้วยความระวังตัว แอบตั้งท่ากันเอาไว้

“พวกเจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า อย่าหาเรื่องใส่ตัวจะดีกว่า ไม่อย่างนั้นข้าไม่คิดมากหรอกนะที่จะฆ่าพวกเจ้าทิ้งให้หมด” หญิงสาวชุดแดงกวาดตามองพวกเขาอย่างเย็นชา เอ่ยด้วยความไม่ใส่ใจ

คนตรงหน้าพวกนี้ที่ระดับสูงที่สุดก็แค่ก่อเกิดราชันย์จักรพรรดิ์เท่านั้น นางไม่เห็นคนต้อยต่ำเหล่านี้อยู่ในสายตาหรอก แค่นิ้วเดียวก็ถล่มพวกเขาได้แล้ว

สีหน้าของเหล่าผู้อาวุโสเปลี่ยนแปลงไปทันที พวกเขากำลังจะพูดอะไร แต่เฉิงเสี่ยวเสี่ยวโบกมือเบาๆเป็นอันไม่ให้พวกเขาพูดอะไร เพราะนางรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของอีกฝ่าย

คนที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าอาจารย์ปู่วิหารสวรรค์

เฉิงเสี่ยวเสี่ยวหรี่ตาลง สายตาเย็นยะเยือกยิ่งกว่าพายุหิมะ ตอบกลับอย่างวางท่า “ข้าจะคู่ควรหรือไม่เจ้าไม่มีสิทธิ์อะไรมาตัดสิน เขาเป็นสามีของข้า ใครก็เปลี่ยนแปลงเรื่องนี้ไม่ได้”

“คุณหนู จะมัวมาคุยไร้สาระกับนางทำไม ช่วยคุณชายออกมาก่อน”

เสียงของหยูเฮงดังขึ้น ร่างเล็กๆของนางก็ปรากฏขึ้นเช่นกัน เถาวัลย์สีเขียวฟาดลงไปที่ฟองอากาศของโม่ซวนซุน แต่กลับเจอกับการป้องกันที่มองไม่เห็น ไม่สามารถฉีกฟองอากาศออกได้ตามที่คิด

หญิงสาวชุดแดงมีแววตาประหลาดใจเมื่อเห็นหยูเฮง แต่กับการกระทำของหยูเฮงนางไม่ได้ลงมือห้าม กลับมีท่าทีเยาะเย้ย นางโบกมือเบาๆก็มีพลังเซียนทะลักพุ่งออกไปใส่หยูเฮง พลังนั้นกว้างใหญ่และถี่ยิบไม่มีช่องว่าง หยูเฮงไม่มีแม้โอกาสที่จะโต้กลับ

ขณะเดียวกัน หยูเฮงที่ผยองอยู่ตลอดอดตกใจไม่ได้ พลังที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ทำให้นางไม่กล้าที่จะฝืนปะทะ ราวกับการรวมพลังของยอดฝีมือนับไม่ถ้วนแล้วกลายเป็นแรงอาฆาตที่พุ่งตรงมาที่นาง

ถ้าโดนเข้าจริงๆอย่าว่าแต่ระดับพลังของนางตอนนี้เลย ต่อให้มีพลังต่อสู้มากขึ้นกว่านี้อีกโขก็อยากจะต้านไว้ได้

“หยูเฮง…”

เฉิงเสี่ยวเสี่ยวตกใจมาก นางเห็นหยูเฮงกระเด็นไปกลางอากาศจึงรีบกระโดดเข้ารับนางไว้

“หยูเฮง…” อุ้มเจ้าตัวเล็กไว้ หยูเฮงตัวซีดเผือก ลมหายใจก็เบาบาง เฉิงเสี่ยวเสี่ยวที่ทั้งตกใจและโมโหรีบส่งนางเข้ามิติทันที

เมื่อกลับเข้ามิติ เดิมที่นางอยากจะเชิญอาจารย์ปู่วิหารสวรรค์ออกมา แต่ก็ยกเลิกความคิดนี้ไป เพราะนางรู้สึกว่าต่อให้อาจารย์ปู่วิหารสวรรค์ออกโรงเองก็คงไม่มีประโยชน์มากนัก

ออกโรงไม่ได้ ก็ได้แต่ขอร้องให้อาจารย์ปู่วิหารสวรรค์ดูแลหยูเฮงในมิติ

ส่งหยูเฮงกลับไปเสร็จ เฉิงเสี่ยวเสี่ยวหน้าเขียวด้วยความโกรธ ความพยาบาทเพิ่มพูนเสมือนน้ำขึ้น นางไม่พูดพร่ำทำเพลง ฟาดออกไปฝ่ามือนึงเบาๆ เกิดแสงสีเงินเป็นประกายจ้าขึ้นจนยากจะลืมตา

——————————–