Transmigration with QQ Farm สาวน้อยปลูกผัก - ตอนที่ 717

TQF:บทที่ 717 งานประลองการสกัดยา (4)

“อาจารย์ปู่ นายน้อย ในที่สุดพวกท่านก็มา งานประลองการสกัดยาจะเริ่มแล้ว พวกเรารีบไปกันเถอะ” มหาผู้อาวุโสรีบแจ้งสถานการณ์ให้พวกเขาฟัง

“จะเริ่มแล้วเหรอ”

ตาแก่ซอมซ่อเหล่มองลูกศิษย์พลางถามขึ้นด้วยท่าทีไม่เป็นเดือดเป็นร้อน “ซุนเอ๋อน้อย เจ้าจะไปหรือไม่”

“ไปสิ ต้องไปอยู่แล้ว แต่พวกเจ้าไปก่อนเถอะ เดี๋ยวข้าตามไปหาพวกเจ้า” ตอนนี้ในใจของโม่ซวนซุนแค่อยากตามหาคนรักเท่านั้น ส่วนงานประลองการสกัดยาอะไรนั่นเขาไม่สนใจเลยสักนิด

“เรื่องนั้น….”

มหาผู้อาวุโสยิ้มเฝื่อนๆ “นายน้อย ผู้อาวุโสจากสำนักต่างๆรอท่านกับอาจารย์ปู่อยู่ ข้าว่าทุกท่านไปก่อนดีกว่ามั้ย”

“พวกเขาอยากจะพบข้า?”โม่ซวนซุนขมวดคิ้ว เขาไม่รู้เลยว่าฐานะนายน้อยวิหารสวรรค์ทำให้เขาเป็นที่เฝ้ารอของเหล่าปีศาจเฒ่ามาตั้งนานแล้ว ทุกคนล้วนอยากพบหน้าเขา

โม่อู๋เซอรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ สถานการณ์ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ไปไม่ได้ จึงช่วยกล่อม “ซุนเอ๋อ ในเมื่อเป็นเช่นนี้เราไปพบหน้าพวกเขาที่งานประลองก่อนแล้วค่อยว่ากันเถอะ”

“ก็ได้” แม้ว่าโม่ซวนซุนจะไม่ค่อยอยากเสียเวลาของตัวเองไป แต่คำสั่งของอาจารย์เขายังพอจะรับได้อยู่

“อาจารย์ปู่ นายน้อย เชิญ….”

เพิ่งจะมาถึงโถงวิหารสวรรค์สาขา นั่งเก้าอี้ยังไม่ทันจะอุ่นก็หายตัวไปอีกแล้ว

บ้านตระกูลฟาง

ฟางซูหยุนเฝ้าอยู่ที่ตึกเล็กเพียงลำพัง รอการปรากฏตัวของหลานสาว

ไม่นานนักก็มีร่าง 2 ร่างปรากฏตัวขึ้น ฟางซูหยุนถอนหายใจด้วยความโล่งอก มองพวกนางและเอ่ยขึ้น “โชคดีพวกเจ้าออกมาแล้ว ถ้าไม่ออกมาอีกได้พลาดงานประลองแน่”

“เฮ่ะๆ ฮูหยินฟาง สบายใจได้ ข้ากับคุณหนูจำได้น่า จะพลาดโอกาสนี้ไปได้ยังไง” หยูเฮงน้อยหรี่ตา

ฟางซูหยุนพยักหน้านิดหน่อยและหันไปมองคนข้างๆ “เสี่ยวเสี่ยว เจ้าไปดูมั้ย”

“ก็แค่การประลองเท่านั้น” น้ำเสียงของเฉิงเสี่ยวเสี่ยวนิ่งเรียบอย่างมาก “ให้หยูเฮงน้อยเข้าร่วมไปก่อน ข้ายังไม่ปรากฏตัว รอตอนบ่ายก่อนข้าค่อยไปดูเรื่องสนุก”

“เจ้าจะยังไม่ปรากฏตัวตอนนี้?”

ฟางซูหยุนประหลาดใจ คิดไปคิดมานางก็พยักหน้า “งั้นข้าไปกับหยูเฮงน้อยด้วย”

“ไม่ต้องหรอกท่านย่า ให้หยู่เฮงน้อยไปเองก็ได้ ให้นางเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ให้คนจำไม่ได้ก็พอ”

เฉิงเสี่ยวเสี่ยวปฏิเสธข้อเสนอของท่านย่าเสียงเบา หยูเฮงน้อยพยักหน้าและเอ่ยขึ้น “ฮูหยินฟางวางใจเถอะ ข้าพาสาวใช้ไปแค่ 2 คนก็พอ”

“เรื่องนั้น…” ฟางซูหยุนกังวลอยู่นิดหน่อย

“ท่านย่า ท่านวางใจเถอะ หยูเฮงน้อยไม่เป็นอะไรหรอก” เฉิงเสี่ยวเสี่ยวปลอบใจนาง ก่อนจะกรอกสายตาและเอ่ยขึ้น “ท่านย่า ไม่อย่างนั้นท่านพาพี่ชายพี่สาวไปกับหยูเฮงน้อยมั้ย”

“พวกเราเหรอ….”

ฟางซูหยุนชะงักไปนิดหน่อยและพยักหน้า “ได้ งั้นพวกเราไปกับหยูเฮงน้อยนั่นแหละ มีคนดูแลก็น่าจะดีกว่า”

“อิอิ เยี่ยมไปเลย เราไปกันเถอะฮูหยินฟาง”

หยูเฮงน้อยจูงฟางซูหยุนออกไปอย่างมีความสุข เหลือเฉิงเสี่ยวเสี่ยวไว้ที่ตึกเล็กเพียงคนเดียว

ผ่านไปไม่นานผู้เฒ่าหยิงก็ปรากฏตัวขึ้น ประสานมือ “คุณหนู…..”

“คุณหนู….”

ขันทีชราอาเฟิงก็มาอยู่ตรงหน้านางเช่นกัน ทั้ง 2 รอรับคำสั่งจากนาง

สายตาเฉิงเสี่ยวเสี่ยวมองไปที่อาเฟิงก่อน และถามขึ้น “อาเฟิง พวกมันเป็นไงบ้าง”

“คุณหนูวางใจเถอะ พวกเขาล้วนคอยเฝ้ามองอยู่รอบๆลานกว้าง ไม่เป็นที่สังเกตของผู้คน” อาเฟิงตอบ

“งั้นก็ดี” เฉิงเสี่ยวเสี่ยวพยักหน้าและเบือนสายตาไปที่ผู้เฒ่าหยิง “คุณหนู คนบ้านสามยังไม่มีทีท่าว่าจะลงมือในตอนนี้ แต่ลมปราณพวกเขายังไม่เสถียรนัก มีโอกาสลงมือได้ทุกเมื่อ”

“น่าจะใกล้แล้วล่ะ”

เฉิงเสี่ยวเสี่ยวพูดอย่างใช้ความคิด สายตาทอดไปยังทิศบ้านสาม ค่อยๆคลี่มุมปากออกด้วยรอยยิ้มเย็น “ไม่เคยเห็นคนที่โง่ได้ขนาดนี้เลย เก็บเขาไว้ก็เอาแต่สร้างปัญหาไม่หยุด ไม่เก็บจะดีกว่า”

“คุณหนูพูดถูก คุณผู้ชายเข้าวังไปพอดี พวกเราถอนเนื้อร้ายก้อนนี้ให้เขาเลยมั้ย” กับคนที่ยอมขายแม้กระทั่งตระกูลตัวเอง ผู้เฒ่าหยิงรู้สึกเหยียดจากใจ

“เดี๋ยวตอนที่พวกเจ้าลงมือระวังตัวด้วย อย่าลงมือหนักเกินไป แม้อาจจะต้องมีคนตาย แต่พยายามไม่ให้ตายจะดีกว่า แน่นอนว่าถ้าตายไปแล้วก็ช่วยไม่ได้ เข้าใจมั้ย”

ทั้ง 2 มองหน้ากันและเข้าใจความหมายของนางทันที จึงพยักหน้าพร้อมกัน

ตั้งแต่ที่ผึ้งหยกส่งข่าวให้เฉิงเสี่ยวเสี่ยวก็ไม่คิดที่จะไว้ชีวิตบ้านสามอีก ในเมื่อเป็นเช่นนี้ใช้โอกาสนี้กำจัดไปเลยก็ดี วันหน้าจะได้ไม่สร้างปัญหาอะไรอีก

“คุณหนู พวกเขาเริ่มลงมือแล้ว”

—————————-