สุดยอดชาวประมง - บทที่ 394 เหตุร้าย
บทที่ 394 เหตุร้าย
บทที่ 394 เหตุร้าย
พลังธาตุน้ำแข็งและไฟในกระบองแต่เดิมก็แข็งแกร่งอยู่แล้ว ยิ่งเมื่อรวมเข้ากับพลังส่วนตัวของฉู่เหินก็ยิ่งทำให้คนตกใจกลัวจนพูดไม่ออก
ฟุบ!
กระบอกจตุรธาตุตวัดไปที่เอวของซอมบี้ขั้นราชันดารา กระบองทั้งเร็วและก็ทรงพลัง ส่งผลให้หลังร่างของซอมบี้แยกเป็นสองส่วนทันที
อ้างอิงตามความเป็นจริงแล้ว กระบองย่อมสามารถตีคนตายได้ จะตีจนเนื้อแตกก็ยังทำได้ แต่ถ้าคิดอยากจะตีจนเอวขาดสองท่อน นี่คล้ายจะเป็นไปไม่ได้ เพราะมันไม่สมเหตุสมผลสักนิด แต่มันกลับเกิดขึ้นในชีวิตคนจริง ๆ แล้ว และทั้งหมดพูดได้คำเดียว เร็ว!
หลังจากฉู่เหินจัดการซอมบี้ขั้นราชันดาราตัวนี้เสร็จ เขาก็หมุนตัวไปที่สนามรบอื่น ๆ ต่อ ซึ่งนั่นก็เป็นจังหวะเดียวกับที่แมวนพเวทย์กระโจนเข้าร่วมพอดี ตอนนี้ฝั่งมนุษย์มีขั้นราชันดารา 2 คนแล้ว นี่จึงยิ่งทำให้ฝั่งของพวกซอมบี้แพ้ยับเยิน
ฉู่เหินมาถึงที่เสี่ยวชิงยืนอยู่ ชายหนุ่มเข้าช่วยเธอจัดการซอมบี้ 3 ตัวในทันที หลังจากเสี่ยวชิงทะลวงขั้นราชันดาราแล้ว พลังโจมตีของเธอก็เพิ่มขึ้นมากทีเดียว
เดิมทีมีเสี่ยวชิงคนเดียวก็พอจะต้านรับซอมบี้ขั้นราชันทั้งสามได้แล้ว ยิ่งตอนนี้ได้ฉู่เหินมาเพิ่มอีก ขั้นราชันดารา 3 ตัวหรือจะคณนามือพวกเขา ผ่านไปไม่นาน ซอมบี้ขั้นราชันดารา 3 ตัวก็ถูกเสี่ยวชิงกับฉู่เหินจัดการจนหมด
แต่ก่อนความสามารถเสี่ยวชิงเทียบกับฉู่เหินไม่ได้เลยแม้แต่น้อย ทว่าตอนนี้กลับสามารถก้าวข้ามเขาไปแล้วนิด ๆ คาดไม่ถึงว่าเธอจะเป็นขั้นราชันดาราแล้ว แถมยังแข็งแกร่งกว่าฉู่เหินอีก ต้องอย่าลืมว่าชายหนุ่มในตอนนี้อยู่ในขั้นทรราชราชาระดับสูงเท่านั้น ดังนั้นความสามารถของทั้งสองย่อมต้องแตกต่างกันอยู่แล้ว!
จากนั้นทั้งสองก็แยกกันหาคนอื่น ๆ ส่วนด้านหน้านั้นก็ได้แมวนพเวทย์ที่เข้าไปช่วยกระเรียนอวกาศไล่ต้อนพวกซอมบี้ที่กำลังหลบหนี ด้วยความสามารถของแมวนพเวทย์ ยิ่งรวมเข้ากับการต่อสู้ในสงครามขนาดใหญ่ แน่นอนว่าย่อมส่งผลมากมายมหาศาล
ตอนที่แมวนพเวทย์ออกตัว เจ้าเหมี๊ยวก็ทำให้ซอมบี้นับพันนับหมื่นตัวตกอยู่ในภาพมายาทันที เหตุที่ก่อนหน้านี้ฉู่เหินไม่ได้ใช้มันก็เหตุนี้นี่เอง เจ้าแมวนพเวทย์นั้นคือไพ่ใบสุดท้าย! ในเมื่อศึกใหญ่ได้เริ่มขึ้นแล้ว ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องพะว้าพะวังสิ่งเหล่านี้อีกต่อไป
เจ้านกกระเรียนอวกาศอ้าปากออกกว้าง มันสามารถสร้างคมมีดขึ้นกลางอากาศได้ ถ้าเป็นก่อนหน้านี้นั้นคงไม่ได้ผลเท่าไหร่ แต่เมื่อรวมเข้ากับภาพมายาของแมวนพเวทย์ คมมีดที่ว่าก็ดูจะมีผลมากขึ้นเป็นเท่าตัว
พวกเขาทั้งสองกับคนอื่น ๆ ร่วมมือกันจนสามารถเอาชนะซอมบี้ทหารนับแสนได้ ทุกที่ที่พวกเขาผ่านไปก็จะมีศพซอมบี้นอนตายอยู่บนพื้นเต็มไปหมด พวกซอมบี้ที่ไม่ว่าจะชั้นราชันดาราหรือว่าซอมบี้ทั่วไปก็ไม่อาจต่อต้านพวกเขาได้เลยแม้แต่น้อย
เป็นแบบนี้จนผ่านไปนับ 10 นาที ซอมบี้ขั้นราชันดาราที่ยังมีชีวิตอยู่ในตอนนี้มีไม่ถึง 2 ตนแล้ว เห็นแบบนี้ฝั่งของมนุษย์ก็ยิ่งจิตใจฮึกเหิมมากขึ้น พวกเขาพากันไล่ต้อนซอมบี้ทั้งสองนั่นอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดเจ้าซอมบี้ที่บาดเจ็บสาหัสทั้งสองฃก็เหนื่อยอ่อน และโดนพวกมนุษย์ฆ่าตายไปในท้ายที่สุด
ในตอนนี้เอง อยู่ ๆ ก็มีเสียงร้องยาว ๆ ดังมาแต่ไกล ต่อมาอำนาจบางอย่างก็ถูกปล่อยลงมาจากท้องฟ้า! คนธรรมดาที่พลังวรยุทธ์ไม่ถึงขั้นทรราชราชา หลังจากรับพลังนี้ไปไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ต่างก็ต้องหมอบลงกับพื้น พลังอำนาจที่ปล่อยออกมานั้น แฝงไปด้วยพลังที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว!
ตอนนี้เองที่ดวงตาของฉู่เหินพลันหรี่แคบลง ในมือของเขากำกระบองจัตุรธาตุไว้แน่น ตอนที่ในความว่างเปล่าเพิ่งจะปรากฏพลังนี้ เขาก็สัมผัสได้ว่าแล้วนี่ต้องเป็นขั้นจักรพรรดิดาราที่หนีไปตนนั้นอย่างแน่นอน โชคดีที่ตอนนี้พลังวรยุทธ์ของมันไม่เท่ากับตอนแรก ไม่งั้นต้องเป็นตัวเขาเนี่ยแหละที่จะตาย
แต่เมื่อสังเกตดี ๆ ชายหนุ่มกลับพบว่าเจ้าซอมบี้ตนนั้นได้ตกมาอยู่ในขั้นราชันดาราระดับต้นแล้ว! เมื่อเป็นแบบนี้ อาศัยพวกเขาไม่กี่คนคิดจะชนะอีกฝ่ายก็อาจพอเป็นไปได้ แต่ฉู่เหินกลับเป็นกังวลว่าอีกฝ่ายจะมีไพ่ตายอะไรหรือเปล่า ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ นั่นแหละที่เรียกว่าอันตรายของจริง!
ตอนนี้ชายหนุ่มเห็นเพียงแค่หัวของซอมบี้ขั้นราชันดาราที่โผล่ออกมา ก่อนจะตามมาด้วยร่างกายที่ลอยกลางอากาศ! ภาพที่เห็นตรงหน้าช่างชวนให้พวกเขาตกตะลึงเสียเหลือเกิน
“ไอ้หนุ่มน่าตาย คิดฆ่าซอมบี้นับล้านตัวไม่พอ ซอมบี้ขั้นราชันดารายังถูกแกฆ่าอีก ไหนจะพี่น้องของฉันที่ตายด้วยน้ำมือแก ส่วนฉันเองก็เกือบตายจนต้องหนีเพื่อรักษาชีวิต ดังนั้นวันนี้ไม่ว่ายังแกก็ต้องตาย!” ขั้นราชันดาราตนนี้พูดด้วยความเคียดแค้น สายตาอาฆาตจับจ้องไปที่ฉู่เหิน ฟันกัดแน่นราวกับต้องการจะกินเขาเข้าไป
ซอมบี้ตนนี้เต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น มันถูกอีกฝ่ายดูดกลืนกลิ่นอายแห่งชีวิตไป ทำให้มันไม่อาจเลื่อนขั้นได้อีกตลอดชีวิต โดนขนาดนี้แล้วจะไม่ให้แค้นเคืองได้ยังไงกันละ ถูกไหม?
จริง ๆ เจ้าซอมบี้ยังไม่ได้ฟื้นตัวเต็มที่นัก เพราะขณะที่มันกำลังรักษาตัวเองอยู่นั้น จู่ ๆ เจ้าซอมบี้ก็ได้รับสัญญาณขอความช่วยเหลือ ดังนั้นมันจึงต้องเร่งรีบรักษาตัวเองชั่วคราว ก่อนจะรีบเดินทางตามสัญญาณไปในทันที
ระหว่างเดินทาง ดูท่าสวรรค์จะเข้าข้าง เจ้าซอมบี้บังเอิญเจอเข้ากับของประหลาดชิ้นหนึ่ง สิ่งนี้เป็นหยกงามอันหนึ่ง แถมหยกงามนี้ยังประทับไว้ด้วยตราสัตว์วิญญาณอันหนึ่งอีกด้วย
ตอนนี้ซอมบี้ขั้นราชันดาราไม่ลังเลอีกต่อไปแล้ว มันใช้ความสามารถเฉพาะของตัวเองทำการดูดวิญญาณของสัตว์ร้ายในทันที ด้วยวิธีนี้ อาการบาดเจ็บของมันจะหายเป็นปกติอย่างรวดเร็ว หลังจากเจ้าซอมบี้ดูดวิญญาณจนหมดแล้ว มันก็รู้สึกว่าตัวเองนั้นก้าวหน้าไปอีกขั้น
ใบหน้าของซอมบี้เริ่มมีสีสันขึ้นมาบ้างแล้ว ถ้าอาศัยพลังของมันในตอนนี้น่าจะพอมีหวังว่าจะชนะอยู่บ้าง ว่าแล้วเจ้าซอมบี้ก็ตัดสินใจวกกลับไปยังรังของตัวเองเพื่อหาอะไรบางอย่าง
ไม่จำเป็นต้องบอกก็พอเดาได้ว่ารังของมันนั้นถูกฉู่เหินเก็บกวาดจนสะอาดหมดแล้ว เมื่อกลับไปถึง เจ้าซอมบี้ก็ได้แต่กัดฟันอดกลั้นเอาไว้ ก่อนจะทำการค้นหาบางอย่างที่ใต้เตียงของตน
จากนั้นมันก็พบเข้ากับชุดเกราะชุดหนึ่ง หลังจากเห็นชุดเกราะอันนี้ เจ้าซอมบี้ก็ถึงกับหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง! จากนั้นมันก็เดินออกจากถ้ำด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและอำมหิต!
ชุดเกราะนี้ไม่เพียงแต่ไว้ใช้ป้องกัน แต่มันยังมีความพิเศษอยู่อย่างหนึ่ง ไม่ว่าใครก็ตาม ขอเพียงแค่คนผู้นั้นได้ครอบครองเกราะนี่ คนคนนั้นก็จะสามารถทะลวงขั้นวรยุทธ์ของตัวเองได้ในเวลาไม่นาน
ทว่าเวลาในการทะลวงนั้นมีจำกัดนัก ยิ่งพลังวรยุทธ์สูงเท่าไร เวลาที่ให้ก็จะยิ่งสั้น! แต่ถึงอย่างงั้น แม้กระนั้นคนที่พลังสูงที่สุดก็สามารถทะลวงเพิ่มได้สองถึงสามขั้นเลยทีเดียว!
พลังวรยุทธ์ของเจ้าซอมบี้ในตอนนี้คือขั้นราชันดาราระดับต้น ถ้าใส่ชุดนี้ก็จะสามารถทะลวงเพิ่มได้อีก 3 ขั้น หรือนั่นก็คือบรรลุขั้นจักรพรรดิดาราระดับ 2 นั่นเอง! ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าจะเป็นเพียงไม่กี่ช่วงลมหายใจ แต่อาศัยเวลา 10 ช่วงลมหายใจนี้ก็สามารถจัดการพวกมนุษย์ได้อย่างง่ายดายแล้ว
ถ้าไม่ได้เกราะนั่นมา วันนี้มันก็คงไม่กล้าไปสนามรบหรอก แม้ว่าเจ้าซอมบี้จะไม่รู้ความสามารถจริง ๆ ของฉู่เหิน แต่มันก็พอเดาได้ว่าคนคนนี้จะต้องมีเบื้องลึกเบื้องหลังอย่างแน่นอน
“ครั้งก่อนไม่ได้ดูดชีวิตแกมา นั้นก็ถือเป็นโชคของแก แต่ว่าวันนี้แกกลับกล้าปรากฏตัวต่อหน้าฉัน วางใจเถอะ ฉันจะทบต้นทบดอกจากครั้งที่แล้วให้แกเอง” ใบหน้าของฉู่เหินเองก็มีรอยยิ้มดูถูกเช่นกัน ชายหนุ่มไม่ได้สนใจที่อีกฝ่ายพูดออกมา ใบหน้าของเขานั้นไม่ปรากฏความหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย
หลังจากซอมบี้ขั้นราชันดาราเห็นฉู่เหินแบบนี้ สายตาของมันก็ส่องแสงออกมา “เห่าไปเถอะ แม้แต่ขั้นราชันดาราแกก็ไม่มี เอาอะไรมาป่าวประกาศต่อหน้าฉัน หรือว่าแกคิดว่าอาศัยความสามารถของแกจะสามารถเป็นคู่มือฉันได้ ช่างตลกจริง ๆ!”