สุดยอดชาวประมง - บทที่ 395 ล้อมโจมตี

บทที่ 395 ล้อมโจมตี

บทที่ 395 ล้อมโจมตี

ฉู่เหินสงสัย ทำไมซอมบี้ตัวนี้ถึงไม่ยอมลงมือ กลับเอาแต่พูดจากระทบกระทั่งเขาอยู่ได้ ? มีความเป็นไปได้ว่ามันจะหวาดกลัวอยู่ แต่ความกลัวที่ว่าใช่เขาหรือไม่? เป็นไปได้ที่เจ้าซอมบี้จะกลัวศพที่เขาแบกไปวันนั้น! พอเข้าใจเหตุผลแล้ว ชายหนุ่มก็ได้แอบวางแผนไว้ในใจ

“คิดไม่ถึงว่าปลาในอวยอย่างนายจะใจกล้าขนาดนี้นะ! ในเมื่อนายปรากฏตัวที่นี่แล้ว งั้นก็อย่าเพิ่งไปไหน เดี๋ยวสักพักฉันจะดูดพลังชีวิตของนายจนหมดตัว ดูสิว่านายจะยังปากดีได้อยู่ไหม!” พูดจบ ฉู่เหินก็พลันปรายตามองเจ้าซอมบี้ ก่อนที่เขาจะทำท่าหยิบของบางอย่างออกมาจากแหวนมิติ

พอเจ้าซอมบี้ขั้นราชันดาราเห็นก็เปลี่ยนสีหน้าทันที ทว่าหลังจากนั้นมันก็เหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง ต่อมาถึงได้หัวเราะออกมา

“เจ้าหนุ่ม แกไม่ต้องเล่นไร้สาระอีกแล้ว ฉันจะบอกแกตามตรง ขอแค่เพียงฉันไม่เลื่อนขั้นเป็นจักรพรรดิดารา เพียงแค่นี้แกก็ทำอะไรฉันไม่ได้แล้วล่ะ”

สิ้นเสียง เจ้าซอมบี้ขั้นราชันดาราก็คิดว่าตัวเองนั้นฉลาดเสียจริง ต้องเข้าใจว่าซอมบี้จะมีพลังชีวิตได้นั้นต้องอยู่ในขั้นจักรพรรดิดาราเสียก่อน แต่ถ้ายังอยู่ในขั้นราชันดาราระดับสูงแบบนี้ ภายในร่างกายก็จะไม่มีพลังชีวิต เมื่อถึงตอนนั้นมันก็ไม่กลัวศพของผู้หญิงคนนั้นดูดแล้ว

เจ้าซอมบี้ไม่รู้ว่าการทำแบบนี้เป็นความต้องการที่แอบแฝงในใจฉู่เหิน ถ้าเจ้าหมอนี้ทะลวงพลังวรยุทธ์ขั้นจักรพรรดิดาราได้แล้วล่ะก็ งั้นพวกเขาทั้งสนามรบรวมกันก็คงยากที่จะล้มมันได้ ทว่าถ้าเป็นขั้นราชันดาราระดับสูง พวกเขาก็พอมีความหวังอยู่บ้าง

หลังจากสบตากับทุกคน ฉู่เหินก็ออกคำสั่งทันที ชายหนุ่มสั่งให้ทุกคนมารวมกัน จากนั้นก็แสดงพลังโจมตีที่รุนแรงที่สุดของตัวเองไปยังซอมบี้พร้อมกัน ต้องเข้าใจว่าซอมบี้ตัวนี้ค่อนข้างรับมือยากทีเดียว อีกอย่าง ซอมบี้ขั้นราชันดาราตัวอื่นเองต่างหมดแรงจะหนีแล้ว ดังนั้นจึงสบายใจได้

สำหรับซอมบี้ขั้นราชันดาราที่ไม่มีพลังโจมตีนั้น มันไม่จำเป็นเลยที่ต้องให้ฉู่เหินลงมือเองแค่ให้ลูกน้องโจมตี ซอมบี้ขั้นราชันดาราที่ตกเป็นเป้าก็กลายเป็นศพในเวลาไม่นาน

ซอมบี้ขั้นราชันดาราตัวนั้นเมื่อเห็น มันก็ได้แต่จ้องมองด้วยสายตาโกรธแค้น แต่ถึงอย่างงั้นก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี เพราะมันถูกกลุ่มคนล้อมไว้หมดแล้ว ต่ออยากไปช่วยก็ไปไม่ได้

และแม้จะช่วยได้ แต่มันก็คงช่วยไม่ได้ตลอด จะกล่าวโทษก็ทำได้เพียงโทษที่พวกนี้บ้าบิ่นเกินไป ถ้ารอมันเสียหน่อย ผลลัพธ์ก็คงไม่เป็นแบบนี้ และแม้ว่าจะมาพูดเอาตอนนี้ มันก็คงสายไปแล้ว เพราะในตอนนี้กองทัพของพวกซอมบี้ได้ล้มตายไปเกือบหมด ทว่าซอมบี้ขั้นราชันดาราไม่ได้สนใจ ขอแค่ตัวเองยังมีชีวิตก็สามารถสร้างกองทัพซอมบี้ที่ยิ่งใหญ่กลับมาได้

ต่อมาฉู่เหินก็ได้ใช้กระบองจตุรธาตุฟาดซอมบี้ขั้นราชันดาราเพื่อดึงสติของมันกลับมา เจ้าซอมบี้รู้แล้วว่ากระบองนี้ที่พลังแปลก ๆ และทรงพลัง ดังนั้นมันจึงไม่อาจประมาทการโจมตีตรงหน้าได้ ว่าแล้วเจ้าซอมบี้ก็พลันขยับตัวไปด้านข้างเพื่อหลบกระบอง ทว่ายังไม่รอให้มันได้ทันตั้งตัว เสี่ยวชิงก็ได้อาศัยจังหวะนั้นแทงกระบี่ไปยังตำแหน่งหัวใจซอมบี้ทันที

ซอมบี้ขั้นราชันดาราพยายามใช้มือตัวเองขวางดาบสองเล่มนี้พร้อมกัน ทว่ามันก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่พี่เสือมาถึงตรงหน้า เจ้าเสือใช้หางอันใหญ่โตซัดเข้าใส่เข้าอย่างจัง และแม้ว่าจะเป็นแค่หางแต่ทว่าซอมบี้ขั้นราชันดาราก็ไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย

ต้องเข้าใจด้วยว่าพลังการโจมตีของพี่เสือนั้นรุนแรงมาก และตอนนี้พลังวรยุทธ์ของมันก็อยู่ในขั้นราชันดาราระดับสูงเท่านั้น ดังนั้นเจ้าซอมบี้จึงไม่กล้าจะรับการโจมตีนี้ตรง ๆ ว่าแล้วร่างกายของซอมบี้ราชันก็พลันขยับตัวเพียงเล็กน้อยเพื่อทำการหลบการโจมตีที่ว่า ก่อนจะใช้กระบองสองท่อนในมือฟาดสวนเข้าไปที่กระดูกหางเจ้าเสือตัวใหญ่นั่น

โฮก!

พี่เสือร้องด้วยความเจ็บปวด ซอมบี้ขั้นราชันดาราที่เห็นผลลัพธ์ดังนั้นมันจึงกำมือที่ถือกระบองไว้แน่น ก่อนจะกระแทกเข้าไปที่ขมับของพี่เสือ เจ้าเสือที่กำลังโมโหไม่คิดว่ากระบองนี้จะมาทางของตัวเอง พอเห็นแบบนี้มันก็ได้แต่ดวงตาเบิกกว้าง เพราะอยากจะหนีก็คงหนีไม่ทันแล้ว

ในตอนที่เจ้าเสือกำลังหลับตาเตรียมรอความตาย อยู่ ๆ มันก็ได้ยินเสียงหนึ่ง ก่อนที่จะพบว่าตัวมันเองนั้นไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย พอลืมตาขึ้นมองก็เห็นว่าเป็นฉู่เหินนี่เองที่ใช้กระบองจตุรธาตุช่วยชีวิตมันไว้

พลังของฉู่เหินนั้นถือว่าน้อยที่สุดในกลุ่ม แต่ทว่าซอมบี้ขั้นราชันดารากลับกลัวฉู่เหินที่สุด! ต้องเข้าใจว่าฉู่เหินมีศพผู้หญิงที่น่ากลัวคนนั้นที่สามารถดูดพลังชีวิตและพลังวรยุทธ์พวกตนได้ ใครจะรู้ว่าฉู่เหินยังมีวิธีการน่ากลัว ๆ อื่นอีกหรือไม่ เพราะเหตุนี้จึงต้องระวังฉู่เหินไว้

ตอนนี้เจ้าซอมบี้เห็นว่าฉู่เหินมาขวางการโจมตี มันจึงตัดสินใจถอยออกมาด้านข้างหนึ่งก้าว ที่ทำแบบนั้นก็เพราะเจ้าซอมบี้สังเกตเห็นท่าทีของฉู่เหินที่ดูคล้ายจะกำลังค้นหาของบางอย่างในแหวนมิติของตัวเอง ไม่รู้ว่าคนผู้นี้จะหยิบของอะไรออกมาอีก และเพราะเหตุนี้มันถึงต้องถอยออกมาก่อน

เมื่อกี้ตอนที่ฉู่เหินสัมผัสกับกระบองของอีกฝ่าย จู่ ๆ เขาก็รู้สึกว่าภายในแหวนมิติของตัวเองคล้ายจะเกิดการเปลี่ยนแปลง ดังนั้นชายหนุ่มถึงได้ค้นหาดูสักพัก หลังจากที่ตรวจสองเขาก็พบว่าภายในแหวนมิติของตัวเองมีธนูอยู่ดอกหนึ่ง นี้ก็คือลูกศิษย์จื่อจูคนนั้นเป็นคนสร้างมันให้กับเขานั้นเอง!

ต้องเข้าใจว่าปีนั้น จื่อจูมีลูกธนูอยู่ถุงหนึ่ง หลังจากมอบมันให้กับฉู่เหินทั้งหมด และธนูขนขาวนี้ก็คือหนึ่งในถุงนั้นเอง เดิมทีลูกธนูนี้เป็นเพียงของระดับสาม ดังนั้นฉู่เหินเลยไม่เคยเอาออกมาใช้ พลังวรยุทธ์อย่างเขาในวันนี้คงไม่ใช้ลูกธนูสีขาวนี้ไม่ได้แล้วจริง ๆ

แต่ไม่คิดว่าวันนี้เจ้าลูกธนูดอกนี้จะส่องแสงประหลาดออกมา แสงนี้สว่างเป็นอย่างมาก ตอนที่ฉู่เหินตรวจสอบดูก็ถูกมันแยงตาจนรู้สึกแสบนิดหน่อย!

แต่ชั่วขณะหนึ่งเขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมธนูนี้ถึงได้เปลี่ยนไปแบบนี้ ยิ่งตอนนี้ชายหนุ่มกำลังวุ่นวายกับการทำสงครามเลยไม่ได้ใส่ใจมันนัก ดังนั้นในเวลานี้ ฉู่เหินจึงดึงสติมาสนใจซอมบี้ขั้นราชันดาราตรงหน้านี้ก่อน

ตอนแรกเจ้าซอมบี้กับฉู่เหินและคนอื่น ๆ ปะมือกันได้อย่างทุลักทุเล ทั้งหมดนี้เป็นมันเกิดกลัวว่าฉู่เหินจะมีแผนการอะไร แต่พอสู้ไปสู้มาเจ้าซอมบี้ก็พบว่าฉู่เหินนั้นมีฝีมืองั้น ๆ เพียงแค่พลังโจมตีสูงกว่าคนอื่นนิดหน่อย นอกนั้นก็ไม่มีอะไรอื่นอีก พอรู้แบบนี้ซอมบี้ก็ไม่หวาดกลัวชายหนุ่มอีกและเริ่มฟาดฟัดอย่างดุเดือด

กระบองสั้นในมือของซอมบี้คล้ายกับมังกรสองตัวบนฟากฟ้าที่บินขึ้นบินลงไปมา การโจมตีดังกล่าวทำให้พวกฉู่เหินต้องรับมือกันไม่หวาดไม่ไหว ตอนแรกพวกฉู่เหินไม่ได้สนใจมันนัก คิดว่าซอมบี้ตัวนี้แค่อวดนดี แต่ไม่คิดว่าเพียงชั่วพริบตาเดียว เจ้าหมอนี้จะแสดงความสามารถออกมาจนพวกเขาต้องตะลึง

ตอนนี้ซอมบี้ขั้นราชันดาราใส่พลังทั้งหมดลงไปแล้ว นี่จึงยิ่งทำให้พวกฉู่เหินทำได้เพียงแค่ตั้งรับเท่านั้น พวกเขาไม่อาจสู้กลับได้เลย

เจ้าซอมบี้โบกกระบอกสั้นในมือไปทางพี่เสือ ชั่วพริบตากระบอกสั้นนั่นก็ตีเข้าที่ข้างเอวของเจ้าเสือเข้าอย่างจัง การโจมตีดังกล่าวทำให้พี่เสือที่ได้รับบาดเจ็บก่อนหน้าต้องถึงกับร้องออกมาอีกครั้งด้วยความเจ็บปวด จากนั้นร่างทั้งร่างของมันก็ถูกกระบองสั้นกระแทกจนปลิวไปด้านหลังคนอื่น ๆ จนเกิดเสียงดังสนั่น แรงกระแทกทำให้พื้นถึงกับเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่เลยทีเดียว

ฉู่เหินที่เห็นฉากนี้ก็ถึงตกใจ ชายหนุ่มรีบเข้าไปด้วยความโมโหจนขาดการระวังตัวลง เขาไม่พูดไม่จาโบกมือหนึ่งทีสั่งให้ทหารด้านหลังไปเจาะช่วยพี่เสือออกมา

การบุกทะลวงเป็นไปได้ด้วยดี เพราะตอนนี้พี่เสือกำลังนอนราบอยู่ที่พื้นคล้ายจะปกติดี ราวกับกำลังหลับอยู่อย่างงั้นแหละ ถ้าไม่ใช้วิธีเจาะแบบนี้เจ้าเสือก็คงออกมาไม่ได้หรอก

หลังจากพี่เสือถูกพากลับมาที่เมือง ชายหนุ่มก็พลันได้ยินเสียงของแรดเขาเดียวร้องโหยหวน ตอนที่มองไปก็เห็นว่าตอนนี้แรดเขาเดียวถูกกระบอกสั้นตีที่สะโพกพอดี ต่อมาร่างทั้งร่างของมันก็ลอยกระเด็นออกไป ก่อนที่จะตกสู่พื้นเสียงดังสนั่น พื้นที่เดิมราบเรียบตอนนี้เกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ขึ้นอีกหลุม