สุดยอดชาวประมง - บทที่ 399 เมืองโบราณล่มสลาย

บทที่ 399 เมืองโบราณล่มสลาย

บทที่ 399 เมืองโบราณล่มสลาย

เมื่อเห็นกระบองสั้นของซอมบี้ขั้นราชันดาราฟาดลงมา นี่ก็ทำให้ชาวบ้านที่อยู่ในเมืองต่างพากันหลับตาอย่างหมดแรง พวกเขาไม่อยากเห็นฉากแบบนี้เลย! เมื่อคิดว่านายพลฉู่ต้องถูกตีเนื้อแตกก็ทำให้ทุกคนโกรธแค้นแล้ว แต่ที่พวกเขาหลับตาอย่างหมดแรงนั้นก็เพราะพวกเขาช่วยเหลืออะไรไม่ได้

ตั้งแต่ต้นจนจบ ฉู่เหินจับจ้องเจ้าซอมบี้ที่ลอยอยู่กลางอากาศไม่วางตา ชายหนุ่มมองอีกฝ่ายค่อย ๆ เข้าใกล้ตัวเอง หลังจากห่างกันไม่ถึงสองคืบ ภายในระยะที่ใกล้ขนาดนี้ น่ากลัวว่าเขาจะใช้ก้าวนภาก็คงไม่ทันแล้ว!

ในตอนนี้ซอมบี้ขั้นราชันดาราไร้ซึ่งความระแวงแล้ว ระยะที่สั้นแบบนี้ ต่อให้อีกฝ่ายจะมีแผนการอะไรก็ใช้ไม่ทัน ต่อมามันก็ฟาดกระบองลงไปอย่างไร้ความปราณี!

ปุ ปุ เสียงเบา ๆ ดังขึ้น ทำให้ซอมบี้ขั้นราชันดาราชะงัก! มันจำได้ว่าตัวเองฟาดกระบองไปที่ศีรษะของอีกฝ่าย ทำไมถึงมีเสียงแบบนี้ดังขึ้นล่ะ? ต่อมาเจ้าซอมบี้จึงได้หันไปยังที่มาของเสียง…!

ทหารและชาวบ้านในเมือง พอเห็นกระบองกำลังจะตีร่างกายของนายพลฉู่ และท่าทีของนายพลฉู่ที่ไม่ได้ไม่ได้ต่อต้านอะไรเลย นั่นก็ทำให้พวกเขาต่างก็กัดฟันแน่น! ตอนนี้ไม่ต้องพูดถึงคนอื่น เพราะฉู่ฉุ่นเองนั้นแหละที่ทนมองต่อไปไม่ไหวแล้ว พวกเขาพากันพุ่งตัวออกมาจากภายในเมือง

ไม่ต้องพูดถึงฉู่ฉุนที่นำก่อนคนแรก ทหารและชาวเมืองต่างก็พากันพุ่งออกมาอย่างคลุ้มคลั่ง พวกเขาจ้องมองซอมบี้ราชันด้วยดวงตาแดงก่ำ ในใจของซอมบี้รู้สึกงุนงง ที่จริงต้องเห็นร่างไร้ศีรษะของฉู่เหินนอนแทบเท้ามันสิถึงจะถูก!

ยิ่งบวกกับปฏิกิริยาของทหารและชาวเมืองก็ยืนยันได้ว่าฉู่เหินตายแล้วสิ แต่ทำไมตัวเองถึงได้รู้สึกกังวลใจแบบนี้?

ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเหมือนจะนาน แต่แท้จริงกลับเกิดขึ้นในพริบตาเดียวเท่านั้น! ตอนที่เจ้าซอมบี้ยังไม่ได้สติกลับมา จู่ ๆ มันก็ได้ยินเสียงลมดังขึ้นที่ด้านหลังของตน ตอนที่มันหันศีรษะกลับไปมองก็เห็นกระบองฟาดลงมาที่กลางหัวของตนพอดิบพอดี

เจ้าซอมบี้ใช้แขนสองข้างของตัวเองกันเอาไว้ ทว่าตอนนี้มันก็ยากจะกันได้เสียแล้ว เพราะตอนที่มันหันร่าง กระบองนี้ก็ห่างจากตัวเพียงคืบเดียวเท่านั้น! หลังจากเห็นกระบองนี้ตีลงมา ในใจของเจ้าซอมบี้ก็พลันตะโกนร้องว่าไม่ดีแล้ว น่าเสียดายที่มันทำได้เพียงแค่นี้

เพราะตอนนั้นกระบองจตุรธาตุก็ได้ฟาดลงมาที่กลางศีรษะของมันโดยไม่ลังเล ทหารและชาวเมืองที่กำลังจะพุ่งออกมานั้น พวกเขาก็พากันมองฉากที่เกิดขึ้นด้วยความงุนงง ผู้คนที่มองอยู่ไม่อยากจะเชื่อว่าทั้งหมดจะลงเอยแบบนี้

พวกเขามองเห็นบ้าอะไร? ภาพตรงหน้าทำให้พวกเขารู้สึกระอากับชายหนุ่มคนนี้เหลือเกิน คาดไม่ถึงว่าคนที่ลงมีอย่างโหดเหี้ยมไม่ใช่ใครอื่น คนผู้นั้นก็คือคนที่พวกเขาคิดว่าตายไปแล้ว นายพลฉู่นั้นเอง หลังจากที่เห็นฉากนี้พวกเขาต่างก็จ้องมองอย่างไม่อยากจะเชื่อ

ตั้งแต่แรกเริ่มที่ฉู่เหินประลองกับเจ้าหมอนี้ ชายหนุ่มก็ได้สร้างค่ายกลไว้ก่อนหน้าแล้ว และในเวลาเดียวกันเขาก็สร้างค่ายกลมายาด้วยอีกอันหนึ่ง! เพียงแต่หลังจากที่สร้างค่ายกลทั้งสองเสร็จก็ยังไม่ได้เปิดใช้งาน จนกระทั้งตอนสุดท้ายที่เขาวิ่งห้อล้มที่ตรงนี้ แท้จริงแล้วการที่ชายหนุ่มล้มก็เพื่อเปิดใช้งานค่ายกลนี้เอง

ตัวเขาหลบซ่อนเรื่องค่ายกลด้วยการใช้เล่ห์กลปกปิดเอาไว้ อีกอย่างซอมบี้ตัวนี้เป็นถึงขั้นราชันดาราระดับสูง ตอนนั้นหากบีบให้มันทะลวงขั้นจักรพรรดิดาราแล้วล่ะก็ แผนที่ชายหนุ่มวางไว้คงไม่ได้ผลแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นฉู่เหินยังควบคุมค่ายกลมายาอยู่ไม่ไกล ด้วยวิธีนี้จึงทำให้ค่ายกลมายาสมจริงสมจังราวกับของจริง ถ้าฉู่เหินไม่ได้ควบคุมล่ะก็ กระบองของซอมบี้ขั้นราชันดาราเมื่อครู่คงทำลายค่ายกลมายานี้ไปแล้ว

และก็เพราะแบบนี้เอง ซอมบี้ขั้นราชันดาราจึงถือว่าเสียเปรียบอย่างมหันต์ ตอนที่มันคิดว่าตัวเองฆ่าฉู่เหินแล้วนั้น อยู่ ๆ อีกฝ่ายก็ปรากฏตัวพร้อมกับกระบองจตุรธาตุที่ฟาดลงมาที่หัวจน เมื่อเป็นแบบนี้ซอมบี้ผู้โชคร้ายจึงตกใจจนแทบสิ้นสติ!

ต้องเข้าใจว่าเพื่อเตรียมพร้อมการโจมตีครั้งนี้ ฉู่เหินได้ใส่พลังภายในร่างกายของตัวเองลงไปในกระบองจตุรธาตุทั้งหมด เมื่อแบบนี้ทำให้หลังจากที่กระบองฟาดลงไปแล้วเขาเองก็หมดสภาพเช่นเดียวกัน

ถ้าการโจมตีครั้งนี้ไม่สามารถล้มอีกฝ่ายได้ละก็ คงเป็นเขานี่แหละที่ตาย ดังนั้นชายหนุ่มจึงต้องทำให้แน่ใจว่าอีกฝ่ายตายสนิท ว่าแล้วฉู่เหินก็จัดการฟาดสมองของเจ้าซอมบี้เสียจนเละ ตอนนี้เห็นภาพดังกล่าว เขาก็อดที่จะหัวเราะขึ้นมาไม่ได้

หลังจากนั้นชายหนุ่มก็ยกกระบองในมือด้วยความลำบาก ก่อนจะฟาดลงไปที่ซอมบี้ขั้นราชันดาราที่ตายไปแล้วอีกสองสามครั้ง การฟาดไม่กี่ครั้งนี้ตีแทนทหารบนกำแพงที่ถูกเหล็กแทงเหล่านั้น! เมื่อมองท่าทางบ้าคลั่งของฉู่เหิน ทหารและชาวเมืองที่เพิ่งวิ่งออกมาทั้งหมดก็หยิบอาวุธตัวเองฟาดลงไปยังศพของซอมบี้ขั้นราชันดาราตัวนี้!

ซอมบี้ขั้นราชันดาราตัวนี้เองก็คงไม่เคยคิดเหมือนกันว่าตัวเองจะตายได้น่าเวทนาแบบนี้ กระทั่งตายแล้วแม้แต่ศพก็ยังไม่เหลือ!

หลังจากทหารและชาวเมืองวิ่งมาที่นี่ ฉู่เหินก็ยกมือขึ้นสูงและตะโกนบอกว่าพวกเขาชนะแล้ว! ตอนนี้ชายหนุ่มรู้สึกว่าสภาพของตัวเองดีมาก ๆ เพราะถึงเพิ่งจะเสียพลังงานเหล่านั้นไป แต่จู่ ๆ ก็มีลำแสงสว่างแทงลงมาช่วยฟื้นฟูพลังให้อย่างรวดเร็ว

ภายในชั่วพริบตาเขาก็ฟื้นฟูสภาพกลับมาดั่งเดิมแล้ว อย่างไรก็ตามในตอนที่ทุกคนกำลังยินดีอยู่ที่นี่นั้น จู่บริเวณรอบ ๆ ของเมืองโบราณก็เกิดสั่นไหว

อีกทั้งแรงสั่นก็เหมือนจะรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ กระทั่งพื้นดินยังส่ายไปมาด้านบนอากาศยังมีอำนาจคุกคามปกคลุม จนทำให้เหล่าขั้นราชันดาราไม่สามารถลอยอยู่ในอากาศได้!

ในเวลานี้ทั่วทั้งเมืองโบราณเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย ฉู่เหินเองก็ถูกแรงสั่นสะเทือนจากพื้นจนยืนไม่นิ่งเช่นกัน แต่เขาก็ควบคุมใบหน้าเอาไว้ได้ ทั้งยังบอกกับคนใกล้ ๆ ว่าไม่ต้องกังวลและก็ไม่อย่าตื่นตระหนก

หลังจากเกิดแผ่นดินไหวต่อมาก็มีลมพัดอย่างบ้าคลั่ง มันแรงเสียจนลืมตาแทบไม่ขึ้น! ไม่มีทางเลือกฉูเหินเพียงบอกให้ทุกคนปักอาวุธตัวเองไว้ที่พื้น แล้วจับมันไว้ มีเพียงวิธีนี้ที่จะสามารถแก้ไขปัญหาเรื่องความปลอดภัยเฉพาะหน้าได้

เวลาผ่านไปไม่รู้ว่านานเท่าไรที่เกิดแผ่นดินไหวและลมพายุ ในที่สุดมันก็หยุดลง ฉู่เหินถึงกับถอนหายใจออกอย่างโล่งอกเมื่อทุกอย่างสงบนิ่ง จากนั้นก็จับใบหน้าของตัวเองที่เต็มไปด้วยทราย

พอลืมตาแล้วเตรียมจะพูดปลอบใจทหารเหล่านี้สักหน่อย แต่ว่าพอมาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าเขาก็อดที่จะตาค้างอ้าปากอย่างตกใจไม่ได้ แม้กระทั่งชายหนุ่มเองก็ยังแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง! เพราะบัดนี้เมืองโบราณที่ใหญ่โตได้หายสาบสูญไปแล้ว

ไม่เพียงแค่ฉู่เหินที่เห็น เวลาไม่นานทุกคนก็คล้ายจะเห็นความเปลี่ยนแปลงนี้แล้วเช่นกัน เมืองโบราณที่ใหญ่โตนั้น ถิ่นที่อยู่อาศัยของพวกเขามาอย่างยาวนาน ในตอนนี้กลับหายสาบสูญไปแล้ว!

ต่อมาพวกเขาทุกคนก็มองสังเกตอย่างละเอียด พวกเขาสังเกตุสภาพแวดล้อมรอบด้านอย่างตั้งใจอีกครั้ง สุดท้ายมองไปไม่ทันไรพวกเขาก็คาดไม่ถึงว่าที่นี่จะเป็นสนามรบโบราณ! ต้องเข้าใจว่าตอนที่พวกเขาเข้ามาแรก ๆ ก็เข้ามาทางสนามรบโบราณนี้แหละ

อย่างไรก็ตามหลังจากเมืองโบราณหายสาบสูญไปแล้ว พวกเขาต่างก็มาปรากฏตัวที่สนามรบโบราณ เหตุการณ์แปลก ๆ ที่เกิดขึ้นทำให้ทุกคนต่างมองหน้ากันไปมา พวกเขาไม่เข้าใจสักนิดว่ามันเกิดอะไรขึ้น! แต่ว่านี่กลับทำให้เขารู้สึกปลอดภัย เพราะนั่นหมายว่าในที่สุดพวกเขาก็ออกมาจากเมืองโบราณได้แล้ว ตอนนี้พวกเขาสามารถกลับบ้านเกิดตัวเองได้แล้ว

กลับกัน ฉู่เหินมองไปทางเมืองโบราณที่จากมาเงียบ ๆ เพราะที่นั่นยังมีหญิงสาวอีกคนที่เพื่อช่วยตัวเองถึงยอมเสียความบริสุทธิ์อยู่ที่นั่น หลังจากสงครามครั้งนี้จบลง ตัวเขาคงไม่ได้เจออีกฝ่ายอีกต่อไป ตอนนี้พวกเขาสองคนอยู่กันคนละโลก คงไม่ได้เจอกันอย่างในวันนี้อีกแล้ว

ชายหนุ่มไม่อยากจะคิดว่าหญิงสาวคนนั้นจะน่าสงสารและคิดถึงเขาขนาดไหน พวกเขาสองคนแม้ว่าจะเป็นสามีภรรยาตามพฤตินัย และไม่ใช่สามีภรรยาที่เกิดจากความรัก แต่ถึงอย่างนั้นฉู่เหินก็ยังรู้สึกผิดกับเธออยู่ดี!