สุดยอดชาวประมง - บทที่ 405 ทำความรู้จัก

บทที่ 405 ทำความรู้จัก

บทที่ 405 ทำความรู้จัก

“ผมยังจำวันที่ลำบากที่สุดวันนั้นได้ ในจานมีเนื้ออยู่สองก้อน สองก้อนนี้แบ่งให้ผมหนึ่งก้อน อีกก้อนแบ่งให้เสี่ยวลี่ของพี่ชาย”

“หลายปีมานี้พี่ชายและพี่สะใภ้ลำบากเพื่อผมมามาก พวกเขาไม่เพียงแต่เป็นแค่พี่ชายกับพี่สะใภ้ ในใจของผมพวกเขาเปรียบเสมือนพ่อแม่” พอฉู่เหินพูดถึงตรงนี้น้ำตาก็เออไหลออกมา นี้เป็นคำพูดที่ซ่อนอยู่ในใจเขาไม่รู้ว่าติดอยู่ในใจมากี่ปีแล้ว ในที่สุดเขาก็ได้พูดออกมา

เมื่อได้ยินสิ่งที่ฉู่เหินพูดผู้ชายผู้หญิงที่นั่งอยู่อีกฝั่ง แม้ว่าน้ำตาจะไหลอย่างไม่ขาดสาย แต่พวกเขาก็เลือกที่จะลุกขึ้น ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ตรงหน้าหวงเจี้ยนหมิงและซูวี่เหมย จากนั้นจึงคุกลงตรงหน้าพวกเขา!

กลับเป็นฝั่งของหวงเจี้ยนหมิงและซูวี่เหมยเสียอีกที่รีบตารีตาเหลือกพยุงทั้งสองขึ้น “ที่จริงไม่ต้องอธิบายมาก ตอนนี้ฉันก็รู้แล้วว่าพวกเธอเป็นใคร ระหว่างพวกเราไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมาก คนกันเองทั้งนั้นอย่าเกรงใจเลย หลายปีมานี้โชคดีที่มีเสี่ยวเหินดูแลครอบครัวนี้ ไม่งั้นครอบครัวคงแตกแยกไปนานแล้ว!” หวงเจี้ยนหมิงพูดออกมาจากใจจริง

“ถ้าไม่ใช่พวกคุณสองคนเก็บมาเลี้ยงดูตั้งแต่เล็ก ก็คงไม่มีวันที่ครอบครัวจะได้มาเจอกันอีก เสียใจ คงได้แต่เสียใจที่พวกเราหาพวกคุณไม่เจอเร็วกว่านี้ มันช้าไปจริง ๆ ถ้าพวกเราหาพวกคุณเจอหลายปีก่อนหน้านี้ก็คงไม่เกิดเรื่องไม่คาดฝันแบบนี้”

ชายวัยกลางคนพูดตำหนิตัวเอง ใบหน้าที่ดูแข็งแกร่งและมีเมตตาในเวลาเดียวกันเผยให้เห็นถึงความเสียใจดูออกได้ว่าทั้งหมดนี้คือความรู้สึกที่แท้จริง

คู่สามีภรรยาคู่นี้ไม่ใช่ใครอื่น พวกเขาก็คือพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดฉู่เหิน ฉู่ตงหลินและเกาชิงหนาน! พวกเขาสองคนรวมทั้งผู้เฒ่าตระกูลฉู่ เดินทางมาที่นี่ด้วยความรวดเร็วเพื่อมาหาฉู่เหิน!

หลังจากอธิบายไม่กี่ประโยค ซูวี่เหมยก็เร่งให้ทั้งคู่กลับมานั่งข้างบน! พอนั่งดีแล้วทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าฉู่เหินจะยอมรับพ่อกับแม่ของตนไหม!

ฉู่เหินเดินออกมาจากมุมห้องมาที่กลางห้องรับแขก ก่อนจะหันไปมองทางด้านหนึ่งแล้วพูดเบา ๆ ว่า “เสี่ยวชิงมานี้!”

แม้ว่าเสี่ยวชิงกับฉู่เหินสองคนจะเกินเลยไปตั้งนานแล้ว แต่เมื่อฉู่เหินเรียกเธอในสถานการณ์แบบนี้ นี่ก็ทำให้ใบหน้าของหญิงสาวขึ้นสีแดงอย่างเขินอาย! เธอขานตอบเบา ๆ ก่อนจะเดินออกมา ฉู่เหินยื่นมือข้างหนึ่งออกไปให้เธอจับ

“เสี่ยวชิง คุกเข่าลงกับฉัน พวกเรามาไหว้พ่อกับแม่กันเถอะ!” พอได้ยินดังนั้นทุกคนก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก ขอเพียงฉู่เหินยอมรับพ่อกับแม่ทุกอย่างก็พูดง่ายขึ้นแล้ว!

กลับเป็นฉู่ตงหลินและเกาชิงหนานที่พอได้ยินประโยคนี้น้ำตาก็ไหลออกจากเบ้าตาอีกครั้ง หลายปีมาแล้วที่พวกเขาเฝ้าฝันหาฉู่เหินนับครั้งไม่ถ้วน เพียงแต่ทุกครั้งก็จะเห็นเพียงใบหน้าที่เลือนรางของลูกเท่านั้น!

ทุกครั้งก็จะตระโกนว่า ‘เด็กน้อย พวกเราคือพ่อและแม่ของเธอรีบเรียกเสียสิ’ ทว่าเด็กน้อยกลับหายไปกับสายลม จนสุดท้ายก็หายไปกับความว่างเปล่า

พวกเขาร้องไห้ออกมาอย่างน่าสะเทือนใจ ปีแล้วปีเหล่าทุกวันที่ใบหน้าพวกเขาน้ำตาไหลอาบหน้า! จนกระทั่งฉู่ตงหลินตามหาคู่แค้นเมื่อปีนั่นเจอและฆ่าเขา แม้ว่าจะไม่ได้ล้มล้างตระกูลของอีกฝ่าย แต่พวกนั้นก็เหลือไม่มากแล้ว ฉู่ตงหลินไม่รู้ว่าหลังจากที่เขาจากไป พวกคนที่เหลือเหล่านั้นได้ถูกคนตระกูลฉู่คนอื่น ๆ เป็นคนกำจัดแทนทั้งหมด

พวกมันกล้ามากที่ลงมือกับคนตระกูลฉู่ ดังนั้นต้องเอาคืนให้สาสม! หลังฆ่าล้างโคตรตระกูลสิบชั่วโคตร นี่ก็ทำให้ทั่วเจี่ยงหูสั่นคลอนกันไปทั่ว! ทำให้ทุกคนตระหนักว่าสร้างความแค้นกับตระกูลฉู่แล้วจะเกิดผลลัพธ์ยังไง ทุกคนต่างเรียกตระกูลฉู่ว่าปีศาจร้าย แต่ว่าคนจากตระกูลฉู่ก็ไม่ได้สนใจถ้ามีใครกล้าแตะต้องคนรุ่นหลังตระกูลฉู่แล้วล่ะก็ พวกเขาจะฆ่าไม่เลือก!

กลับมาปัจจุบัน ฉู่เหินและเสี่ยวชิงคุกเข่าแล้วเรียกพ่อแม่พร้อมกัน กระทั่งฉู่ตงหลินที่แข็งแกร่งสมชายชาตรีพอได้ยินก็ไม่สามารถกลั้นน้ำตาไหว พูดไม่ออกสักประโยคเดียวทำได้เพียงพยักหน้า

เกาชิงหนานพูดไม่ออกไปแล้ว เธอเคยคิดหลายต่อหลายครั้งว่าถ้าเกิดเจอลูกแล้วลูกจะไม่ยอมรับเธอหรือไม่ แต่เธอไม่คิดเลยว่าจะเห็นฉากนี้ ฉากที่ลูกชายและลูกสะใภ้คุกเข่าต่อหน้าเธอ เกาชิงหนานเองก็อดไม่ไหวร้องไห้ออกมาพร้อมกับลุกขึ้นจากที่นั่ง แล้วกอดลูกชายแนบอก

ตอนนี้ทั่วทั้งห้องรับแขกเต็มไปด้วยเสียงร้องไห้ เพียงแต่ทุกคนรู้ว่าเสียงร้องไห้นี้เป็นเสียงร้องแห่งความปิติยินดี!

ฉู่ตงหลินเองก็ลุกขึ้นยืนเช่นกัน เขาเองก็ทนไม่ได้ไหว ก่อนจะเข้ากอดฉู่เหินไว้ในอ้อมกอดเบา ๆ ฉากนี้พวกเขาเคยฝันมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ทุกครั้งก็พบว่าเป็นเพียงภาพมายา ทว่าวันนี้ฉู่ตงหลินรู้ว่านี้คือเรื่องจริง เขาอยู่ตรงนี้จริง ๆ ในที่สุดลูกชายของตัวเองก็กลับมาแล้ว

ฉู่เหินเป็นคนที่เข้มแข็งคนหนึ่ง แต่สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ก็ทำให้ดวงตาของเขาแดงก่ำจนสุดท้ายไม่อาจกลั้นน้ำตาได้อีก ในที่สุดครอบครัวก็ได้มาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาพูดคุยประสบการณ์ที่พบมาหลายปี ส่วนคนอื่น ๆ ก็เดินออกไปจากห้องรับแขกเพื่อให้ครอบครัวได้ใช้เวลาพูดคุยกัน

ตอนที่พวกเขาได้ยินเรื่องที่ฉู่เหินถูกส่งไปหาซ่างกวนเสี่ยวฟู๋ ระหว่างทางได้เจอเรื่องราวชวนปวดหัวอะไรบ้าง โดยเฉพาะตอนที่พ่อของซ่างกวนเสี่ยวฟู๋อยากได้เขาไปเป็นเขยเข้าบ้านหญิงสาว จนฉู่เหินต้องแอบหนีออกมานั้น เรื่องดังกล่าวยิ่งให้พ่อและแม่ของชายหนุ่มขำกันยกใหญ่

แต่หลังจากฉู่เหินได้รับบาดเจ็บสาหัสถูกคนไล่ล่า พ่อแม่เขาก็พากันใจหายแม้ว่าพวกเขาจะรู้ดีว่าลูกของตัวเองไม่ได้เป็นอะไร เพราะตอนนี้เขานั่งอยู่ตรงหน้าพวกเขา แต่พวกเขาก็ยังอกสั่นขวัญแขวนไม่ได้

เมื่อได้ยินว่าพบกับหญิงสาวเฉินจวนหรือชื่อเดิมของเธอคือเฉินเจียน สาวน่ารักคนนั้นช่วยชีวิตลูกชายตัวเองไว้ พวกเขารู้สึกซาบซึ้งในบุญคุณของเธอ แต่หลังจากนั้นพวกเขาก็ได้ฟังตอนที่ฉู่ต้องสู้กับสัตว์ประหลาดกลายพันธุ์เหล่านั้น ก็อดที่จะปัดเหงื่อให้ฉู่เหินไม่ได้ที่รอดกลับมาจากได้ระเบิดแบบนั้น ลองคิดว่าลูกในอ้อมแขนคนหนึ่งต้องเผชิญกับสงครามน่าตกใจแบบนั้นก็ใจหาย

ต่อมาพวกเขาก็ได้รู้ว่าฉู่เหินกับเผ่านางเงือกนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ก่อนที่จะพยักหน้าพร้อมทั้งจดจำเผ่านางเงือกเอาไว้ในใจ ทั้งสองคนคิดในใจว่าในอนาคตถ้ามีโอกาสจะตอบแทนแน่นอน

แต่พอพวกเขาได้ยินว่าฉู่เหินถูกไล่ล่าที่ภูเขาเทียนซานจนต้องเดินร่อนเร่ คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็โมโหกระทั่งมีความคิดที่จะไปล้างบ้างภูเขาเทียนซานซะให้สิ้น! ที่ทำให้พวกเขาเสียดายก็คือเฉินจวนหายไปไม่เจออีกเลย

แต่พวกเขาเชื่อว่าในอนาคตถ้ามีโอกาสจะต้องหาหญิงสาวเจอกันแน่! อีกทั้งจากที่ลูกชายตัวเองแนะนำหญิงสาวคนนี้ ทั้งสองไม่ได้เป็นสามีภรรยากันจริงๆ แม้ว่าตอนนั้นเพื่อช่วยชีวิตลูกชายตัวเอง แต่ก็ไม่ว่ายังไงก็ถือว่าเป็นลูกสะใภ้ลูกชาย ในเมื่อเป็นลูกสะใภ้ของลูกชายไม่ว่ายังไงก็ต้องพาเธอกลับมา!

คนของตระกูลฉู่จะให้ไปอยู่ข้างนอกได้ยังไง นอกจากเรื่องพวกนั้นแล้วก็ยังมีเรื่องให้พูดอีกมาก พูดถึงเจียฉิวฉิวและก็ซ่างกวนเสี่ยวฟู๋นั่นอีก เขาไม่มีความลับใด ๆ กับพ่อแม่ตัวเองเลย จึงได้พูดถึงเหวินสุ่ยเซี่ยที่เมืองโบราณด้วย! นี้ทำให้พ่อกับแม่ฉู่เหินคิดในใจว่าลูกชายตัวเองทำไมสาวเยอะแบบนี้

แต่ที่ทำให้พวกเขาดีใจที่สุดก็คือหญิงสาวที่นั่งข้างลูกของตัวเองคนนี้! สำหรับการที่ตระกูลฉู่มีจำนวนสมาชิกน้อยมาก การที่เธอตั้งครรภ์ช่างเป็นข่าวดีเหลือเกิน!