สุดยอดชาวประมง - บทที่ 445 รางวัลฟ้าประทาน

บทที่ 445 รางวัลฟ้าประทาน

บทที่ 445 รางวัลฟ้าประทาน

เดิมทีพอเห็นอีกฝ่ายกลับมาแล้ว ฉู่เหินกะว่าจะไปเลือกของล้ำค่าในคลังสมบัติเลย แต่จู่ ๆ เขาก็ได้ยินเสียงมาจากร่างกายตัวเอง ฉู่เหินรู้ว่ามันก็คือเสียงของระบบที่บอกว่าภารกิจเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาที่ยังไม่ได้เลือกของล้ำค่าพวกนั้นก็เลยทำให้รู้สึกไม่ยินยอมเท่าไร

แต่ในตอนนั้นเอง เซี่ยวเฟิงก็จับแขนสองข้างของฉู่เหิน เพราะเซี่ยวเฟิงรู้สึกซาบซึ้งที่ฉู่เหินได้ทำเพื่อพวกเขา ถ้าไม่มีเขาล่ะก็เกรงว่าป่านนี้พรรคของเขาคงแตกสลายไปแล้ว! การกระทำดังกล่าวทำให้ชายหนุ่มรู้สึกขนลุกอย่างบอกไม่ถูก!

เมื่อตั้งสติได้ ฉู่เหินจึงกล่าวเตือนอีกฝ่ายว่า “เซี่ยวเฟิง อย่าลืมว่าคุณตกลงอะไรกับฉันไว้!” อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เซี่ยวเฟิงได้ยินเสียงนี้ มันกลับทำให้เขารู้สึกร่างกายสั่นเทาอย่างไม่อาจควบคุมได้ เซี่ยวเฟิงไม่กล้าแม้แต่ที่จะมองหน้าฉู่เหิน ไม่ใช่เพราะคำพูดกล่าว หากแต่เป็นเพราะ!

ตอนนี้วิญญาณของฉู่เหินกำลังลอยอยู่ในอากาศ ของที่ติดตัวเขาจำพวกแหนวมิติตกอยู่บนพื้น ก่อนที่จะมีแหตกปลาปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน ซึ่งเจ้าแหตกปลานี้แหละที่รวบเก็บของที่ตกอยู่บนพื้นเหล่านั้นเอาไว้ในครั้งเดียว!

พอเห็นแหตกปลา ในที่สุดเซี่ยวเฟิงก็เข้าใจ ก่อนที่น้ำตาแห่งความซาบซึ้งใจจะไหลออกมา! เดิมเขานึกว่าพระเจ้าจะลืมไปแล้ว คิดไม่ถึงว่าตอนที่ตัวเองได้รับอัตรายขึ้นมา จะได้สวรรค์ช่วยเอาไว้อีกครั้ง!

ต่อมาเขาก็คิดถึงประโยคนั้นขึ้นมา ว่าแล้วรีบสั่งให้คนไปเลือกของวิเศษล้ำค่าออกมาจากคลังสมบัติ! อย่างไรก็ตาม เวลาของแหตกปลานั้นมีจำกัด ไม่รอให้ลูกศิษย์นำของวิเศษมา แหตกปลานั้นก็ลอยขึ้นสูงแล้ว! เซี่ยวเฟิงลนลานขึ้นมา ก่อนที่เขาจะนึกอะไรขึ้นได้และทำการโยนแหวนมิติของตัวเองเข้าไปแทน

ทันทีที่เขาโยนเข้าไป แหตกปลาก็หายไปในพริบตา! เป็นเวลาเดียวกับที่เจ้าหน้าบากได้สติกลับมาเป็นตัวเองอีกครั้ง เจ้าหน้าบากรู้สึกขอบคุณสวรรค์ที่ตัวเองอยู่รอดปลอดภัย ทั้งยังได้ประสบการณ์มากมายมาอีกด้วย!

ทันใดนั้นทั้งเจ้าหน้าบากและเซี่ยวเฟิงก็ทำแบบเดียวกัน ทั้งสองคุกเข่าก้มหัวไปทิศทางที่แหตกปลาหายไปพร้อมกัน! ทั้งยังคิดในใจว่า “ถ้ามีโอกาสได้เจอคุณอีก และถ้าคุณไม่รังเกียจผู้น้อยที่พลังต่ำต้อย ฉันก็ขอติดตามคุณไปชั่วชีวิต!”

เพราะเจ้าหน้าบากรู้ว่าการติดตามฉู่เหินนั้นจะทำให้พลังวรยุทธ์ก้าวหน้าขนาดไหน กระทั่งแค่วันเดียวก็สามารถเลื่อนขั้นสูงลิบอย่างที่เขาเองก็ทำไม่ได้ให้สำเร็จ ถ้าอาศัยเพียงแค่การฝึกด้วยตัวเอง ต่อให้ใช้เวลาตลอดชีวิตก็คงไปไม่ได้ไกลไปกว่าขั้นจักรพรรดิดาราระดับสูง ซึ่งในใจของเขานั้นต้องการที่จะอยู่สูงกว่านั้น!

ผู้เฒ่าแปดรู้สึกกระวนกระวายใจตั้งแต่ที่ฉู่เหินออกไปจัดการธุระข้างนอก เพราะแต่ไหนแต่ไรมาตระกูลไม่เคยปล่อยให้ลูกหลานออกไปโดยไม่มีคนคุ้มครองอย่างลับ ๆ เลยสักครั้ง! ซึ่งคนที่รับหน้าที่เฝ้าฉู่เหินนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากตัวผู้เฒ่าแปดเองนั่นแหละ เดิมทีผู้เฒ่าแปดซ่อนตัวอยู่ในกลีบเมฆ! เขานึกว่าฉู่เหินจะทำอะไรเสียอีก ที่ไหนได้เจ้าเด็กนี้แค่ออกมาตกปลาเท่านั้น

แต่ชายชราก็ต้องถึงกับตกใจเมื่อเขาหันกลับมาอีกครั้งและไม่เห็นฉู่เหินแล้ว ด้านล่างเหลือไว้เพียงเรือตกปลาของฉู่เหินเท่านั้น ทว่ากลับไร้เงาของฉู่เหิน นี้ทำให้ผู้เฒ่าแปดรู้สึกราวกับว่าวิญญาณหลุดจากร่าง! ต้องเข้าใจว่าสถานการณ์แบบนี้ไม่ปกติเลยสักนิดเดียว!

เหล่าผู้เฒ่านั้นถือว่าฉู่เหินเป็นกำลังหลักของตระกูลฉู่ไปแล้ว! ไม่คิดว่าเพราะความสะเพร่าของตัวเองจะทำให้ชีวิตของคนสำคัญหายไป แล้วจะไม่ให้เขาลนลานได้ยังไง? ต่อมาผู้เฒ่าคนนี้ก็ออกตามหาตัวฉู่เหิน ทว่าหาอยู่นานแม้แต่เงาของฉู่เหินเขายังหาไม่เจอเลย!

ขณะที่เขากำลังกังวนใจอยู่นั้น ชายชราก็พบว่าหยกสื่อสารของตนกะพริบไม่หยุด พอเขาเอาออกมาอ่านก็ยิ่งนั่งไม่ติดพื้นยิ่งกว่าเดิม เพราะหยกสื่อสารที่ผู้เฒ่าสามส่งมาถามทางนี้ว่าเกิดอะไรขึ้น เนื่องจากแม่และภรรยาของฉู่เหินสัมผัสได้ว่าฉู่เหินกำลังตกอยู่ในอันตราย

ด้วยความจนปัญญา ผู้เฒ่าแปดเลยบอกเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ทั้งหมดไป พอผู้เฒ่าสามได้ยินก็โกรธมากจนสั่งให้ผู้เฒ่าสี่และห้าเอากระจกแปดเหลี่ยมออกตามหาตัวฉู่เหิน โดยให้เริ่มที่ทะเลโบ๋ไห่ก่อน! แต่ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงกว่ากลับไม่พบร่องรอยอะไรเลย! ตอนนี้เองครอบครัวฉู่ก็เริ่มตึงเครียดขึ้นมาแล้ว

ผู้เฒ่าแปดรู้สึกผิดจนอยากจะฆ่าตัวตายให้รู้แล้วรู้รอด เขากลับมาที่เรือของฉู่เหินอย่างหมดอาลัยตายอยาก และนั้นก็ทำให้เขาพบตัวฉู่เหินที่นั่งอยู่บนเรือตกปลา ตอนนี้ชายหนุ่มกำลังดึงแหตกปลาอยู่ในน้ำ! ฝั่งฉู่เหินนั้นเขากำลังดึงแหตกปลาด้วยอารมณ์เบิกบาน รอยยิ้มกระจายเต็มใบหน้า! ครั้งนี้ต้องได้ของตอบแทนชิ้นใหญ่แน่ นี้ทำให้เขาสงสัยว่าตัวเองจะได้ของแบบนั้นเป็นรางวัล!

ความเป็นจริงคือในแหตกปลาไม่ได้มีของเยอะเท่าไร รวม ๆ แล้วมีแค่แหวนมิติสิบกว่าอันเท่านั้น แต่มีแหวนมิติวงหนึ่งที่พอฉู่เหินเห็นแล้วอึ้งไปเลย เพราะเขาจำได้ว่านี้คือแหวนมิติของเซี่ยวเฟิง! ดูเหมือนแหตกปลาของตัวเองจะรีบไปหน่อย อีกฝ่ายกลัวไม่ทันเลยโยนแหวนตัวเองมาแบบนี้!

ทว่าการกระทำของเซี่ยวเฟิงกลับทำให้ฉู่เหินรู้สึกชื่นชมจากใจจริง ในอนาคตถ้ามีโอกาสจะตอบแทนดี ๆ ให้อีกฝ่ายบ้างซะหน่อย ขณะที่เขากำลังเก็บของจากแหตกปลาอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังอยู่ในหัวเขา เพียงแต่เสียงนี้เวลาปกติแล้วมักจะไม่มีความรู้สึกอะไร แต่ครั้งนี้กลับฟังแล้วแปลกไปมันคล้ายกับว่าน้ำเสียงนั้นดูจะอิจฉาหน่อย ๆ!

“เจ้านายฉู่เหินนี้ดีจังนะ ไม่เพียงแต่ทำภารกิจสำเร็จ ยังสามารถหลอมรวมสามจิตวิญญาณได้อีก! ด้วยเหตุนี้ระบบสามารถเชื่อมต่อกับมิติอื่น ๆ โดยไม่จำเป็นต้องเลือกสถานที่หว่านแห่อีก ทั้งยังได้ของรางวัลอีกด้วย เจ้านายฉู่เหิน ลมปราณสัตว์เทพกิเลนขั้นสาม! พอคุณกับฉันหลอมรวมสายเลือดกันแล้ว นี่จะต้องก่อเกิดเป็นสายเลือดศักดิ์สิทธิ์! เจ้านายฉู่เหินจะยอมหลอมรวมหรือไม่?”

ฉู่เหินได้ยินดังนั้นในใจก็แอบเหยียดหยามอีกฝ่ายไปทีหนึ่ง เรื่องดีแบบนี้ทำไมตัวเองจะไม่ตกลง

“หลอมรวม!” ทันทีที่สิ้นสองคำนี้ เขาก็รู้สึกเลือดในร่างกายคล้ายจะร้อนระอุขึ้นมาอย่างกะทันหัน

ไม่เพียงแต่เขาจะรู้สึกร้อนตั้งแต่กระดูกไปจนถึงเลือด มันยังราวกับว่าเขาสามารถพ่นไฟออกมาจากปากได้อย่างงั้นแหละ! และในเวลาเดียวกันนี้เองที่เขารู้สึกว่าลมปราณในตัวสั่นระริก ราวกับว่าเส้นลมปราณของเขาถูกไฟเผาไหม้หมดสิ้นแล้ว

ดีที่ลักษณะนี้ไม่ได้เกิดขึ้นนานนักก็กลับมาเป็นปกติ! ทว่าฉู่เหินสัมผัสได้ชัดเจนว่าพลังภายในร่างกายตัวเองเพิ่มขึ้นหลายเท่า! ตอนนี้เรียกได้ว่าหากต้องปะทะกับขั้นราชาดาราระดับต้นหรือระดับกลาง เขาก็มั่นใจว่าจะชนะได้！

“ยินดีกับผู้ถือครองที่หลอมรวมสำเร็จ เนื่องจากผลงานครั้งนี้โดนเด่นมาก ระบบเชื่อมโลกาธรรมดาขั้น 4 ได้เลื่อนระดับเป็น ระบบเหนือเวหา”

พอได้ยินชื่อนี้ฉู่เหินก็ขมวดคิ้ว เขาไม่รู้จริง ๆ ว่าระบบเชื่อมโลกากับระบบเหนือเวหาแตกต่างกันยังไง แต่หลังจากได้รับการอธิบายจากเสียงนั้น ในที่สุดฉู่เหินก็เข้าใจว่าทั้งสองนั้นแตกต่างกันมากขนาดไหน

ระบบเชื่อมโลกานั้นตัวเองจะไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจอะไรเลย ถึงว่าทำไมทุกครั้งที่หว่านแห่เขาจะต้องไปที่ทวีปลึกลับตลอด ซึ่งตอนนั้นเขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน แต่หากเชื่อมโยงกับเหนือเวหาแล้ว ทุกครั้งก่อนที่เขาจะหว่านแห่ ในมือเขาจะปรากฏพิกัดของโลกนั้นออกมา

เมื่อถึงตอนนั้นเขาอยากจะหว่านแห่ไปที่ไหนก็สามารถไปได้! คิดถึงตรงนี้เขาก็คิดถึงเทียนไวเทียนขึ้นมา ถ้ามีพลังนี้จริง ๆ ล่ะก็ อันดับแรกเขาจะขโมยของในพรรคยัยแก่นั้นไม่ให้เหลือหลอ!

นอกจากนี้ระบบเหนือเวหายังได้ให้ของรางวัลกับภารกิจในครั้งนี้ด้วยเหมือนกัน ฉู่เหินที่ได้ยินก็ดีใจจนเนื้อเต้น! ครั้งนี้ไม่เพียงแค่ได้ของล้ำค่าชั้นยอดมา ยังมีทั้งพลังธาตุของตัวเองที่เพิ่มขึ้นอีก! หากเอามารวมกันแล้วนี่ถือว่าเป็นของรางวัลที่ฟ้าทานมาให้ชัด ๆ