สุดยอดชาวประมง - บทที่ 570 สาเหตุอีกอย่างหนึ่ง

บทที่ 570 สาเหตุอีกอย่างหนึ่ง

บทที่ 570 สาเหตุอีกอย่างหนึ่ง

งั้นที่ตัวเองกลัวก่อนหน้านี้ก็ใช่เหตุน่ะสิ ! ว่าแล้วฉู่เหินก็บังคับมุมปากให้ยกยิ้มขึ้น ก่อนจะผสานมือไปทางงูอนาคอนด้าตัวใหญ่ไกล ๆ นั่นทีหนึ่ง !

“รบกวนแล้ว ขอผู้อาวุโสอย่าได้ถือสา ผู้น้อยฉู่เหินขอลา !” เมื่อพูดจบชายหนุ่มก็โบกมือลาและหมุนตัวออกวิ่ง ! ด้วยหากเขายังอยู่ที่นี่ต่ออีกหนึ่งนาที เขารู้สึกว่ามันต้องเกิดอันตรายขึ้นกับตัวเองแน่ ! และเพราะความคิดแบบนี้นี่เอง จึงทำให้สองขาของเขาในตอนนี้กำลังวิ่งไวที่สุดเท่าที่จะทำได้เลย

“นายเป็นคนของกลุ่มหงส์เพลิงหรือว่ากลุ่มเสือขาว ?” ใครจะเป็นคิดว่าอนาคอนด้าตัวนี้จะถามออกมาแบบนี้ ! อีกทั้งตอนที่อีกฝ่ายถามยังสัมผัสได้ถึงจิตสังหารอีกด้วย ! แสดงให้เห็นว่าถ้าตัวเองตอบผิดละก็ ชีวิตของเขาก็อาจหลุดลอยไปเลยก็ได้ !

ตอนนี้ในใจฉู่เหินกำลังตีกันอย่างต่อเนื่อง เขาครุ่นคิดเป็นร้อยแปดไม่รู้ว่าตัวเองควรตอบอย่างไรดี ? ถ้าตัวเองพูดว่าเป็นกลุ่มหงส์เพลิง แล้วเกิดอีกฝ่ายมีความแค้นกับกลุ่มหงส์เพลิงละ แบบนั้นเขาไม่ยิ่งแย่เหรอ ! แต่ถ้าบอกว่าอยู่กลุ่มเสือขาว งั้นแล้วใครจะไปรู้ว่าอีกฝ่ายมีบุญคุณความแค้นอะไรกันไหม ?

หลังจากครุ่นคิดหนึ่งตลบ ฉู่เหินก็กัดฟันตอบว่า “เรียนผู้อาวุโส ผู้น้อยเป็นคนของกลุ่มหงส์เพลิง !” ระหว่างที่พูดเขาก็สังเกตสีหน้าอีกฝ่ายไปด้วยความระมัดระวังยิ่ง แต่แล้วเขาก็ต้องผิดหวัง เมื่ออีกฝ่ายไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมาเลย !

“กลุ่มหงส์เพลิง แม่ทัพของกลุ่มหงส์เพลิงยังคงเป็นหวังหย่งเชิงใช่ไหม !” เมื่อประโยคนี้หลุดออกมา ดวงตาของอนาคอนด้าตัวนี้ก็ดูห่อเหี่ยวอย่างเห็นได้ชัด ในขณะเดียวกันมันก็แฝงไว้ด้วยความรู้สึกหวนรำลึกความหลังเอาไว้ ! ราวกับกำลังรำลึกถึงความทรงจำดี ๆ เมื่อในอดีต

เมื่อเห็นดังนั้น เขาก็คาดเดาได้ว่าอีกฝ่ายกับแม่ทัพกลุ่มหงส์เพลิงน่าจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่เลว ชายหนุ่มจึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ด้วยขอแค่เป็นมิตรกันสักนิดก็พอแล้ว !

“เรียนผู้อาวุโส ตอนนี้แม่ทัพกลุ่มหงส์เพลิงก็ยังคงเป็นหวังหย่งเชิง ! ไม่รู้ว่าผู้อาวุโสมีข้อความใดต้องการฝากหรือไม่ !” ฉู่เหินที่เห็นว่าอีกฝ่ายกับหวังหย่งเชิงดูมีความหลังบางอย่าง จึงได้ถามประโยคนี้ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มออกมา

“จะมีคำพูดอะไรให้กับไอ้คนน่าตายนั่น ฉันละอยากจะกลืนกินมันลงไปเสียเลย !”ใบหน้าที่อ่อนโยนของอนาคอนด้าหายไปโดยพลัน กระทั่งนัยน์ตายังเผยออกมาซึ่งความโกรธ ! ฉู่เหินที่ได้ยินแบบนี้ก็ตัวสั่นอย่างตกใจ เดิมเขานึกว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดูไม่เลว แต่ดูเหมือนเรื่องทั้งหมดจะไม่ใช่อย่างที่คิด

เช่นนี้ความหวาดระแวงที่เพิ่งวางไปไม่ครู่ ก็กลับมาอีกครั้ง กระทั่งตอนนี้ดวงตาของเขายังสั่นไหวระริก ! ทว่าไม่รู้เพราะอะไรเขาถึงมีความรู้สึกบางอย่างที่ว่า เรื่องราวของอนาคอนด้าตัวนี้กับกลุ่มหงส์เพลิงน่าจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

“ผู้อาวุโส ผมไม่รู้ว่าแม่ทัพของพวกเราทำความผิดอะไรไว้กับคุณ ! ถ้าเป็นไปได้ล่ะก็ผู้น้อยยินดีจะรับโทษนั้นแทนเขาเอง !” หลังจากที่ฉู่เหินพูดประโยคนี้จบ ก็ทำให้นัยน์ตาของอนาคอนด้าตัวนี้เจือความรู้สึกสนุกเล็กน้อย ! จนอีกฝ่ายอดไม่ได้ที่จะถามชายหนุ่มอีกครั้งว่า

“นายกับหวังหย่งเชิงเป็นอะไรกัน ทำไมนายถึงต้องยอมรับโทษแทนมันด้วย! ” หลังจากที่ถามคำถามนี้ไปแล้ว อนาคอนด้าตัวนี้ก็สังเกตฉู่เหินที่ยืนอยู่ตรงหน้า และยิ่งมองเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้สึกสนใจเจ้าหนุ่มคนนี้ ! ด้วยท่ามกลางสถานการณ์แบบนี้ ชายหนุ่มกลับไม่ห่วงความปลอดภัยของตัวเอง และยินดีรับโทษแทนคนอื่น คนที่กล้าหาญเช่นนี้น่าถือนัก !

ทว่าตอนนี้หัวใจของฉู่เหินกลับเต้นตึก ๆ ตัก ๆ จนหัวใจแทบจะหลุดออกมาจากอก ! ที่เขาพูดแบบนี้ทั้งหมดเป็นการพนันทั้งสิ้น เพราะเขารู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างอนาคอนด้าตัวนี้กับหวังหย่งเชิงนั้นไม่ใช่ความแค้น เป็นไปได้กระทั่งว่าทั้งสองคนเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ซึ่งทั้งหมดที่ว่ามาก็เป็นสิ่งที่เขาคาดเดาทั้งนั้น !

ในเมื่อพูดออกไปแล้วฉู่เหินก็ต้องยืนหยัดต่อไป ! อีกทั้งท่าทางของชายหนุ่มเวลาพูดออกไปนั้น ก็นับได้ว่ายากที่จะจับได้ว่าจริงหรือเท็จ !

“ผมกับหวังหย่งเชิงไม่ได้เป็นอะไรกันหรอก แต่ว่าแม่บุญธรรมของผมเป็นน้องสาวของเขา อีกทั้งหลายปีมานี้เขายังดูแลแม่บุญธรรมของผมไม่มีขาดตกบกพร่อง ดังนั้นนี่จึงถือว่าการรับโทษเป็นการทดแทนบุญคุณแทนแม่บุญธรรม !”

พออนาคอนด้าตัวนั้นได้ยินก็ตะลึงไปเล็กน้อย “นายว่าอะไรนะ หวังซานเหนียงเป็นแม่บุญธรรมของนาย ? นี่มันตั้งแต่เมื่อไรกัน ทำไมฉันถึงไม่รู้ละ !” ดวงตาฉู่เหินเบิกโตขึ้นเล็กน้อย มองใบหน้าอีกฝ่ายที่แสดงออกว่ากำลังตกใจอย่างมาก ! กระทั่งลำตัวยังสั่นสะริก บ่งบอกถึงความตื้นตันใจ ! เมื่อเห็นฉากนี้เข้าไป ชายหนุ่มก็รู้แล้วว่าเขานั้นลงพนันถูกฝั่งแล้ว !

“เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เพิ่มเกิดขึ้นไม่กี่วันก่อน” หลังจากนั้นฉู่เหินก็เล่าเรื่องของตัวเองและหวังซานเหนียงอีกครั้ง ว่าหวังซานเหนียงเป็นแม่บุญธรรมเขาได้ยังไง หรือมีอะไรเกิดขึ้นบ้างโดยไม่ปิดบัง !

หลังจากอนาคอนด้าตัวนี้ได้ฟังเรื่องราวที่เกิดขึ้น ก็อดที่จะถอนถอนหายใจออกมาไม่ได้ “ดีแล้ว ๆ หลายปีมานี้หวังซานเหนียงต้องทุกข์ทรมานมามากแล้ว” เมื่อพูดประโยคนี้จบ น้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตาของงูใหญ่นั่น ! พอฉู่เหินเห็นแบบนั้นเขาก็สัมผัสได้ว่าคน ๆ นี้กับมารดาบุญธรรมของตนจะต้องมีความสัมพันธ์อะไรบางอย่างที่ไม่ชัดเจนอยู่แน่ !

สุดท้ายเขาก็ได้ฟังเรื่องราวจากอีกฝ่าย ว่าเดิมทีอนาคอนด้าตัวนี้เป็นอัจฉริยะตนหนึ่งของเผ่าพันธุ์ และหลังจากมาที่สนามรบชิงคงก็ได้เข้าร่วมกับกลุ่มหงส์เพลิง ซึ่งตอนนั้นในกลุ่มก็มีผู้มีพรสวรรค์อายุน้อยไม่มาก และหวังซานเหนียงก็เป็นหนึ่งในนั้น !

ด้วยความใกล้ชิดกัน จึงทำให้งูอนาคอนด้าตัวนี้หลงรักและตัดสินใจจะขอเธอแต่งงาน ! ทว่าไม่ว่าจะพูดอย่างไรหวังซานเหนียงก็ไม่ยอม ! ส่วนสาเหตุที่ไม่ยินยอมนั้นมันก็ไร้สาระมาก ด้วยเป็นเพราะหวังซานเหนียงผู้ไม่เคยกลัวอะไรนั้น ที่แท้แล้วเธอนั้นกลัวงูอย่างหนัก ! ดังนั้นการที่ต้องแต่งให้กับงู มันจึงเป็นอะไรที่ทำให้เธอขนหัวลุกสุด ๆ!

หลังจากได้ยินคำนั้น งูอนาคอนด้าตัวนี้ก็ได้กลายร่างเป็นคน ก่อนที่ทุกวันหลังจากนั้นเขาก็จะเอาแต่ตามจีบเธอ ! โดยหวังว่าวันหนึ่งจะตกลง แต่คิดไม่ถึงว่าหวังซานเหนียงจะหนีไปถึงกลุ่มเสือขาว และก็เพราะแบบนี้ที่ทำให้เธอได้รู้จักกับคู่ชีวิตของเธอ !

สุดท้ายพอหวังหย่งเชิงตกลงยินยอม หวังซานเหนียงก็กลายเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่าง 2 กลุ่มไปโดยปริยาย !

งูยักษ์ที่อกหักจึงกลับเข้ามาอยู่ในป่า ด้วยเขารู้สึกว่าโลกใบนี้ไม่มีความหมายอีกต่อไป และการมาอยู่ในป่าเขาอย่างน้อยก็ไม่ต้องพบเจอเรื่องวุ่นวายอีก ! โชคยังดีที่อนาคอนด้าตัวนี้ไม่ใช่คนจิตใจคับแคบ ในเมื่อหวังซานเหนียงพบคนที่เธอรักจริง ๆ แล้ว งั้นเขาก็ขออวยพรให้เธอเงียบ ๆ!

อย่างไรก็ตามไม่กี่ปีต่อมา เขาก็ได้ทราบข่าวของเธออีกครั้ง ซึ่งมันก็ทำให้เขาโกรธจนตัวสั่น เมื่อต้องเห็นหวังซานเหนียงกลายเป็นหญิงบ้าที่อุ้มลูกน้อยไปทั่ว !

ตอนที่เขาไปหาหวังซานเหนียง เธอก็จำเขาไม่ได้เสียแล้ว และหลังจากที่เห็นเขา เธอก็ตัวสั่นและวิ่งหนีจากไปไกลในทันที !

ด้วยความจนใจ อนาคอนด้าตัวนี้จึงไปหาหวังหย่งเชิง และเมื่อทั้งสองพบหน้ากัน งูอนาคอนด้าก็ไม่พูดไม่จาพุ่งเข้าไปซ้อมหวังหย่งเชิงทันที ! ทว่าหวังหย่งเชิงก็ไม่ได้ยืนเฉย ๆ เช่นกัน ดังนั้นทั้งสองเลยตะลุมบอนกัน ก่อนที่ผ่านไปครู่ใหญ่ ๆ ทั้งสองก็ต้องเหนื่อยหอบด้วยกันทั้งคู่

ถึงตอนนี้เอง ที่งูอนาคอนด้าตัวนี้ถึงได้บอกว่าตัวเองมาที่นี่และต่อยเขาทำไม ด้วยเขาคิดว่าเจ้าคน ๆ นี้สมควรลาออกจากการเป็นพี่ชายซะ ! ซึ่งหลังจากหวังหย่งเชิงรู้ถึงความเป็นอยู่ของน้องสาวตัวเอง เขาก็ไม่รอช้า ทำการรวบรวมกำลังคนในวันนี้และพุ่งโจมตีกลุ่มเสือขาวทันที !

นั่นทำให้เขาช่วยน้องสาวตัวเองกลับมาได้ ! ซึ่งตอนนั้นอนาคอนด้าเองก็ช่วยกลุ่มหงส์เพลิงเช่นกัน จึงทำให้กลุ่มเสือขาวแพ้ราบคาบ ! และถ้าไม่ใช่เพราะตอนหลังกลุ่มเสือขาวอยู่อย่างสงบเสงี่ยม เจ้าปีศาจร้ายตัวนี้ก็คงจะทำให้กลุ่มเสือขาวสิ้นชื่ออีกครั้งไปแล้ว !!!!