สุดยอดชาวประมง - บทที่ 601 ความลำบากของกลุ่มหงส์เพลิง

บทที่ 601 ความลำบากของกลุ่มหงส์เพลิง

บทที่ 601 ความลำบากของกลุ่มหงส์เพลิง

ถ้าแค่เท่านี้พวกเขาก็ไม่ถือว่าเสียหายอะไรใหญ่โต เพียงแค่ห้องสมบัติห้องหนึ่งเท่านั้น แต่ที่แย่ก็คือกลุ่มมังกรเขียวไม่ได้ทำแค่นั้น เพราะมาตอนนี้พวกเขากำลังล่าสังหารกันอยู่ ! ราวกับต้องการจะถอนรากถอนโคนให้สิ้นยังไงยังงั้น ! และถ้าเกิดยังเป็นแบบนี้ต่อไป งั้นก็เกรงว่าที่นี่คงจะเหลือแค่กลุ่มหงส์เพลิงกับกลุ่มมังกรเขียวเท่านั้น

ถึงแม้ในวันข้างหน้ากลุ่มเสือขาวกับกลุ่มเต่าดำจะร่วมมือกัน ก็คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอีกสองกลุ่มที่เหลืออีก ซึ่งความคิดที่ว่ามันก็ทำให้แม่ทัพกลุ่มเต่าดำรู้สึกปวดใจ เช่นเดียวกับแม่ทัพเสือขาวที่พอได้ยินข่าวนี้ก็รู้สึกเหมือนฟ้าผ่ากลางหัว !

นี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ แล้ว พวกเขาไม่อาจทำแบบนี้ต่อไปได้อีก ไม่งั้นจบเห่แน่ ! คงมีแต่ต้องรีบหาข้อตกลงกันเสียแล้วล่ะ !

เมื่อเป็นแบบนี้ ทั้งสองกลุ่มก็พลันทำการประชุมลับกันทันที ก่อนจะทยอยกันออกมาจากกระโจม ทว่าพวกเขาคุยอะไรกันนั้นไม่มีใครรู้ ก่อนที่จู่ ๆ กลุ่มหงส์เพลิงจะรู้สึกได้ถึงอันตราย !

เพราะจากที่ทั้ง 2 ฝ่ายสู้กันจะเป็นจะตายเมื่อครู่ มาตอนนี้กลับร่วมมือกันเสียดื้อ ๆ! อีกทั้งยังพร้อมใจกันเข้าล้อมกลุ่มหงส์เพลิงอีก ! และถึงแม้คนของกลุ่มหงส์เพลิงจะแข็งแกร่ง หากแต่ถ้าถูกรุมโจมตีแบบนี้ ก็คงต้องบอกเลยว่าลำบากไม่ใช่น้อย

ตอนสอดมือเข้าแทรกสงครามทำตัวเป็นมือที่สาม พวกเขาไม่ได้รู้สึกกลัวอะไร แต่ตอนนี้พอเห็นกลุ่มเต่าดำจับมือกับเสือขาวแบบนี้ แม่ทัพหงส์เพลิงก็จำต้องถอยแล้ว ! และผลลัพธ์ของการถอยครั้งนี้ มันก็ทำให้ชื่อเสียงของพวกเขาเสียหาย จนดูท่าจะเหลือแค่ชื่อแล้วในตอนนี้ !

แม่ทัพหงส์เพลิงคิดไม่ถึงว่าตัวเองจะถูกไล่บี้ขนาดนี้ ทำให้เขาได้แต่พาคนถอยไปจนถึงช่องแคบ ! ซึ่งช่องแคบที่ว่ามันก็อันตรายมาก เพราะที่แห่งนี้มีทางเข้าออกเดียวเท่านั้น !

แล้วก็เพราะแบบนี้เอง ที่ทำให้ทั้ง 2 กลุ่มที่ไล่ตามมาเกิดปัญหา ด้วยจำนวนที่มากกว่าไม่อาจกลายเป็นข้อได้เปรียบได้อีกต่อไป !

ทว่าก็ไม่ใช่แค่พวกเขาที่มีปัญหาเท่านั้น เพราะกลุ่มหงส์เพลิงเองก็ออกไปไม่ได้เช่นกัน !! เนื่องจากทางออกเดียวที่มีถูกอีกสองกลุ่มปิดไว้แล้ว

มาตอนนี้พวกทหารจากกลุ่มหงส์เพลิงก็พากันหดหู่ ด้วยถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ก็มีแต่ต้องอดตายแล้ว ! ไม่งั้นก็ต้องหวังพึ่งกำลังหนุน หากแต่พวกเขาก็ไม่แน่ใจนัก ว่ากลุ่มมังกรเขียวจะมาช่วยหรือไม่ !

มีคนเศร้าใจก็ต้องมีคนดีใจ เพราะมาตอนนี้ แม่ทัพกลุ่มเสือขาวก็กำลังฉีกยิ้มกว้าง ด้วยพวกเขามองว่านี่เป็นโอกาสอันดีที่จะลงมือกับกลุ่มหงส์เพลิง !

ว่าแล้วกลุ่มเสือขาวกับเต่าดำก็พลันทำการส่งทหารจำนวน 4-5 หมื่นนายเข้าโจมตีกลุ่มหงส์เพลิงในทันที ! และก็อย่างเห็นว่าพวกเขาส่งคนมาน้อย เพราะนี่ก็ถือว่าเยอะมากแล้ว !!!

ต้องเข้าใจว่าไม่ใช่พวกเขาไม่อยากเอาทหารไปเยอะ ๆ แต่ด้วยก่อนหน้านี้ทำให้พวกเขาเสียหายไปค่อนข้างมาก จึงได้แต่ใช้กำลังอย่างประหยัดแบบที่เห็น ! ซึ่งก็ไม่ต้องไปพูดถึงทหารที่อยู่รอบนอกเลย พวกเขาเหล่านั้นล้วนแต่เป็นทหารรับจ้างกันทั้งนั้น !

ในแต่ละกลุ่มนั้นจะมีทหารรับจ้างปนเปอยู่ด้วย ซึ่งพวกเขาก็ไม่ค่อยให้ค่าพวกทหารรับจ้างเท่าไร เปรียบเหมือนกับคนในเมืองหลวงเป็นลูกเมียหลวง ส่วนเป็นคนพวกนั้นก็เป็นลูกเมียน้อย ที่ถ้าไม่จ่ายเงินจ้างให้สู้ งั้นแล้วพวกเขาก็จะนิ่งเฉย ทำเป็นไม่สนใจ !

แต่ที่พวกเขาไม่รู้ก็คือ มาตอนนี้พวกทหารรับจ้างของกลุ่มเสือขาวทั้งหมดได้ตกอยู่ในมือของฉู่เหินแล้ว จนทำให้กำลังพลของชายหนุ่มมีมากกว่าเดิมนับสิบเท่า ! และเมื่อเป็นแบบนั้น ฉู่เหินก็ได้ทำการแบ่งทหารเป็น 2 ส่วน โดยให้ส่วนแรกไปเก็บกวาดเมืองเสือขาว ส่วนที่สองไปที่กลุ่มเต่าดำ !

เนื่องจากตลอดเวลาฉู่เหินอยู่แค่เพียงรอบนอกของเมืองเท่านั้น ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ค่อยได้รับความเสียหายหรือบาดเจ็บเท่าไร จนกระทั่งแม่ทัพกลุ่มเสือขาวและเต่าดำได้ยินข่าวนี้ พวกเขาก็อดที่จะขมวดคิ้วแน่นไม่ได้ เพราะจำนวนทหารของอีกฝ่ายชักจะมีมากเกินไปแล้ว !

เมื่อเป็นแบบนี้ พวกเขาก็ไม่อาจนิ่งเฉยได้อีก รีบไปเก็บกวาดของมีค่ากลับมาทันที ซึ่งมันก็เท่ากับว่าพวกเขาติดกับดักของฉู่เหินเข้าให้แล้ว ! จนทำให้คนของทั้ง 2 กลุ่มที่ส่งมาถูกชายหนุ่มเก็บกวาดจนหมดสิ้นในเวลาไม่กี่วัน ถ้าเห็นข้อความนี้จากที่อื่นโปรดกลับมาเยี่ยมเราบ้างนะ ขอบคุนจ้า

ตั้งแต่ที่รู้ว่าทั้งสองร่วมมือกันอีกครั้ง ดวงตาของฉู่เหินก็ทอประกายเย็นเฉียบ ! เพราะมาตอนนี้เขาก็มีทหารอยู่ในมือเกินกว่า 1 แสนคนแล้ว !

ตอนที่เขามองทหาร 1 แสนคนตรงหน้า ชายหนุ่มก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกภาคภูมิใจ ! ด้วยตอนนี้เขาสามารถไปช่วยแม่ทัพหงส์เพลิงที่กำลังตกอยู่ในที่นั่งลำบากได้แล้ว ! ซึ่งก่อนหน้าที่ไม่ไป ก็เป็นเพราะพวกตัวเองมีน้อย แต่มาตอนนี้ในมือมีกำลังพลกว่า 1 แสนนาย งั้นแล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปที่จะไปช่วย !

อย่างไรก็ตาม ในตอนที่เขากำลังเตรียมตัวจะไป จู่ ๆ ลูกน้องก็เข้ามารายงานว่ามีทหารจำนวน 4-5 หมื่นกำลังรีบร้อนเดินทางไปไหนสักทีหนึ่ง !

และเมื่อดูทิศทางแล้ว ชายหนุ่มก็พบว่าที่อีกฝ่ายกำลังไปนั้น ก็คือทิศทางที่กลุ่มหงส์เพลิงตั้งอยู่ !

พอรู้แบบนั้น ฉู่เหินก็สั่งการทหาร ให้ไปช่วยกันสร้างความทรงจำที่พวกมัน 4-5 หมื่นคนนั้นจะไม่มีวันลืมกัน !

ต้องเข้าใจว่าที่พวกเขามีทหารกว่า 1 แสนคน ในขณะที่อีกฝ่ายมีแค่ไม่กี่หมื่นคน ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องยากเลยสำหรับทัพของฉู่เหิน ที่จะเข้าตีคนพวกนี้ !

กลุ่มเสือขาวกับเต่าดำที่กำลังไปลอบโจมตีกลุ่มหงส์เพลิงนั้น แท้จริงแล้วแบ่งกันเป็น 2 กลุ่มย่อม ๆ โดยให้แม่ทัพใครแม่ทัพมันสั่งการกันเอง ด้วยพวกเขาทั้งสองฝั่งไม่มีใครไว้ใจใคร !

…ในระหว่างที่เดินทาง พวกเขาก็เอาแต่คิดว่าอีกไม่นานก็จะรวยเละแล้ว ! แต่ทว่ายังไม่ทันไร จู่ ๆ ที่ด้านหน้าก็เกิดเสียงดังขึ้นมา ! จนทำให้ทหารจากทั้ง 2 กลุ่มตกใจ !

เมื่อมองออกไป พวกเขาก็เห็นเข้ากับกองกำลังขนาดใหญ่อยู่เบื้องหน้า ซึ่งคนพวกนี้ก็ล้วนแต่แต่งกายแตกต่างกัน บ้างก็ชุดสีขาวของกลุ่มเสือขาว บ้างก็สีแดงของกลุ่มหงส์เพลิง ในขณะที่บางส่วนก็ใส่ชุดสีดำของกลุ่มเต่าดำ ! ทว่านี่ก็ไม่ใช่ที่แปลกที่สุด เพราะจุดที่น่าสนใจก็คือ พวกเขาล้วนแล้วแต่มัดแถบผ้าสีแดงไว้ที่หน้าผากทุกคนเลย !!!

และที่ทำให้พวกเขารู้สึกกลัวที่สุด ก็คือคนพวกนี้มีกันถึง 1 แสนคน ! ซึ่งจำนวนที่มากขนาดนี้ มันก็คงยากที่จะต่อสู้ได้ ทว่าเมื่อสังเกตอีกที ความคิดของพวกเขาก็พลันเปลี่ยนไป กลายเป็นการสู้รบคงไม่ยากและน่ากลัวอย่างที่คิด เพราะว่าคนพวกนี้ล้วนแล้วแต่เป็นทหารไร้สังกัดอ่อนแอทั้งนั้น !!!

เพียงแต่ที่พวกเขาไม่รู้ก็คือเจ้าพวกนี้มันมาจากไหน ? เพราะนอกจาก 4 กลุ่มใหญ่ในสนามรบชิงแล้ว ก็ไม่มีกลุ่มอื่นอีก ! และเมื่อคิดมาถึงตรงนี้ แม่ทัพของทั้ง 2 กลุ่มก็ไม่รอช้าอีก ทำการสั่งทหารรอบ ๆ ให้ออกโจมตีทันที !