สุดยอดชาวประมง - บทที่ 603 กองทัพประหลาด

บทที่ 603 กองทัพประหลาด

บทที่ 603 กองทัพประหลาด

ไม่กี่วันมานี้กองทัพเสือขาวและเต่าดำค่อนข้างที่จะร้อนใจ ด้วยกลุ่มหงส์เพลิงอยู่ที่ช่องแคบนี้มาหลายวันแล้ว ทว่าจนถึงตอนนี้พวกเขาก็ยังไม่สามารถเข้าไปในช่องแคบได้ และแม้ว่าอีกฝ่ายจะตายอยู่ภายในนี้ แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกไม่วางใจ

ไม่รู้ว่าเหตุผลใด ช่วงนี้ถึงได้รู้สึกใจเต้นแปลก ๆ ว่าแล้วพวกเขาก็ทำการส่งม้าเร็วไปตรวจสอบความเคลื่อนไหวของกลุ่มมังกรเขียว แต่ก็ต้องเข้าใจด้วยว่ากลุ่มมังกรเขียวนั้นอยู่ห่างไกลจากที่นี่มากนัก จึงทำให้กลายเป็นเรื่องยากที่จะมาถึงในเร็ววัน

เมื่อถึงตอนนั้น แม้ว่ากลุ่มมังกรเขียวจะยกทัพมาที่นี่ มันก็คงเหมือนเอาชีวิตมาทิ้ง ! เพราะกองทัพของพวกเขากลุ่มเดียวไหนเลยจะสู้กองทัพของคน 2 กลุ่มได้ ! เมื่อคิดถึงตรงนี้ ในใจเขาก็ค่อยสงบลง ทว่าความรู้สึกกระวนกระวายแปลก ๆ กลับยังคงก่อกวนจิตใจของแม่ทัพทั้งสองอย่างไม่ทราบสาเหตุ !

ในตอนที่พวกเขากำลังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ ทันใดนั้นก็ได้ยินข่าวจากทหารคนสนิทของพวกเขา ว่าสองคนที่ส่งไปได้กลับมาแล้ว ! พอได้ยินดังนั้น พวกเขาก็แปลกใจเล็ก ๆ ด้วยต่อให้อีกฝ่ายเหาะไปกลุ่มหงส์เพลิง ก็ไม่น่าจะกลับมาเร็วถึงเพียงนี้ !

ทั้งสองมองหน้ากันด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ เพราะมันจะต้องเกิดเรื่องอะไรบางอย่างกับทหารคนสนิทของพวกเขาเป็นแน่ หรือว่าจะทำภารกิจไม่สำเร็จ ? ขณะที่ในใจคาดเดาไปต่าง ๆ นานา พวกเขาก็พากันเดินเข้าไปหาสองทหารคนสนิทนั่น !

เมื่อมาถึง พวกเขาก็เห็นเข้ากับทหารทั้ง 2 คนนั้นที่กำลังคุกเข่าร้องไห้อยู่ที่พื้น ส่วนปากก็พูดว่าระหว่างทางพวกเขาเจอกับพวกกองกำลังเล็ก ๆ ของกลุ่มมังกรเขียวเข้า ! ทำให้แพ้กลับมาอย่างที่เห็น !

เมื่อได้ยินดังนั้น แม่ทัพทั้งสองก็หันมองหน้ากัน ก่อนจะถอนหายใจออกมา เพราะอย่างน้อยก็รู้ถึงสาเหตุของความไม่สบายใจแล้ว ! จากนั้นพวกเขาก็ปลอบใจลูกน้องของตัวเอง และบอกให้พวกเขากลับไปพัก !

พูดไปแล้วก็แปลก ! หลังจากให้ลูกน้องของตัวเองกลับไปแล้ว ความรู้สึกไม่สบายใจของพวกเขาก็หายไปเช่นกัน

เมื่อทั้งสองกลับมาที่กองทัพ พวกเขาก็ทำตามแผนการของฉู่เหินในทันที ด้วยตอนนี้ชายหนุ่มได้แฝงตัวเข้ามาด้วย !!!

เพียงชั่วพริบตาเดียวท้องฟ้าก็มืดแล้ว ! ก่อนที่หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาสองคนจะเดินออกมาพร้อมกับเอาทหารไปด้วยไม่น้อย โดยในมือก็ถือกำมะถันและวัตถุไวไฟมาด้วยจำนวนหนึ่ง พร้อมกับเดินมุ่งไปทางคลังเก็บเสบียง …หน้าที่ของพวกเขาคือต้องไปเผาคลังเสบียงทั้งหมดในคืนนี้ !

ฉู่เหินบอกให้พวกเขาสนใจแค่คลังเสบียงเท่านั้นพอ ! เรื่องที่เหลือไว้ให้ฉันจัดการเอง เพราะถ้าทำการสังหารในตอนนี้ ก็คงไม่มีใครแยกแยะออกว่าเป็นฝีมือใครกันแน่ ! เพียงแต่ที่ทำให้พวกเขาไม่เข้าใจเล็กน้อยก็คือ ทหารของฉู่เหินมาจากไหนกัน ! หรือว่ามันหล่นลงมาจากท้องฟ้า !

ต้องเข้าใจว่าในรัศมีสิบเมตร มีคนของกลุ่มเสือขาวและเต่าดำอยู่ทั่วทุกที่ ถ้าฉู่เหินมีเพียงสิบยี่สิบคน ก็ยังพอเป็นไปได้ที่จะหลบหนีสายตาพ้น แต่อีกฝ่ายพาคนมาแค่สิบยี่สิบคนหรือ ? ฉู่เหินพามา 1 แสนคนต่างหาก !

เมื่อคิดถึงตรงนี้ใจของทหารทั้งสองกลุ่มก็ตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม แต่ตอนนี้พวกเขาไม่อาจถอยได้อีก จึงทำได้เพียงกัดฟันแน่น ก่อนก้าวเดินต่อไป

จากนั้นไม่ถึง 10 นาที เสบียงทั้งหมดของสองกลุ่มใหญ่ก็ถูกเผา ซึ่งเพลิงนั้นมันก็เผาไหม้แรงมาก จนควันไฟลอยขึ้นสูงเสียดฟ้า ! แล้วมันจะมีหรือ ที่เหตุการณ์ใหญ่ขนาดนี้จะไม่ถูกใครสังเกตเห็น !

ตอนที่พวกเขาส่งคนออกไปดู จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงตะโกนลั่นว่า ฆ่า ! มาจากทุกทิศทาง ก่อนที่ทั้งสองกลุ่มจะถูกล้อมเอาไว้ทันทีจนยากที่จะหลบหนี

ซึ่งปากของพวกที่มุ่งหน้าเข้ามาก็พูดไม่หยุด พอจับใจความได้ว่า ยอมแพ้แล้วจะไม่ฆ่า ทำให้แม่ทัพสองคนไม่รู้ว่านี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ! แต่ทว่าในขณะนั้นนั้นเอง ก็ได้มีพวกที่ใจเสาะทิ้งอาวุธของตัวเองลงพื้นกันมากมายทีเดียว

อย่าลืมว่าทั้งสองกลุ่มมีคนมากถึง 2 แสนกว่าคน เมื่อเกิดเหตุการณ์วุ่นวายในช่วงเวลาสั้น ๆ อาจยังไม่ตั้งตัว แต่เมื่อได้สติ แม่ทัพทั้งสองก็เรียกรวมตัวทันที ! ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มวางแผนเตรียมการโจมตี

รอยยิ้มประหลาดประดับบนใบหน้าของฉู่เหิน ซึ่งถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น พวกเขาก็คงไม่สามารถจัดกองทัพประหลาดแบบที่เหมือนหล่นลงมาจากท้องฟ้าแบบนี้ได้แน่ ! ทว่าก็ต้องเข้าใจว่าแหวนมิติของฉู่เหินเป็นแหวนประหลาด เพราะมันสามารถบรรจุสิ่งมีชีวิตได้ ! อีกทั้งภายในยังมีมิติขนาดใหญ่อีก 3 ชั้น ที่มากพอจะใส่ทหารหลายแสนคนได้เหลือเฟือ

แหวนมิติของคนอื่นไม่มีทางที่จะบรรจุสิ่งมีชีวิตได้ และอย่างมากก็ได้แค่บรรจุจิตวิญญาณบางอย่างลงไป ดังนั้นนี่จึงเป็นครั้งแรก ที่มีกำลังทหารกว่า 1 แสนนายอยู่ภายในแหวน !!!

และก็เพราะแบบนี้ ที่ทำให้ฉู่เหินกล้าคิดวิธีประหลาดอย่างการเสกทหารตกลงมาจากฟ้า ! ส่วนที่มีเสียงตะโกนทุกทิศทุกทาง มันก็เพราะว่าที่นี่เป็นช่องแคบจนทำให้เกิดเสียงสะท้อนยังไงล่ะ !

ทางด้านแม่ทัพหงส์เพลิงที่หลบอยู่ด้านใน เมื่อเขาเห็นฉากนี้ก็รู้สึกสงสัยในใจ ด้วยไม่รู้ว่านี้คือกองหนุนตัวเองหรือว่าเป็นกลอุบายของอีกฝ่ายกันแน่ !!

และก็เพราะแบบนี้ เขาจึงรีบส่งม้าเร็วไปตรวจสอบ ทำให้ทราบว่าไม่มีคนอยู่ที่ด้านนอกของช่องแคบเลยสักคนเดียว ! ทั้งยังเกิดความวุ่นวายกับทั้งสองกลุ่มนั่นขึ้นอีก !

เมื่อข่าวมาถึงหูของแม่ทัพหงส์เพลิง เขาก็สั่งให้ทุกคนออกไปโจมตีทันที ทว่าพวกเขาก็ต้องรักษาที่มั่นของช่องแคบเอาไว้ให้ดี ถ้าคิดว่าไม่ไหวก็ให้กลับมา แต่ก็คงอยู่ที่นี่ได้ไม่กี่วันแล้ว เนื่องจากเสบียงก็ใกล้หมดเต็มที

ในสถานการณ์ที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเช่นนี้ กว่าคว้าโอกาสไว้ก็ถือเป็นเรื่องที่ดี ด้วยมันอาจใช้ประโยชน์ได้ !

มาถึงตอนนี้ แม่ทัพกลุ่มเสือขาวและเต่าดำก็กำลังหวาดกลัวอย่างหนัก ก่อนที่เขาจะตั้งสติ และทำการปลอบขวัญกำลังใจพวกทหารที่กำลังแตกตื่น

ในความคิดพวกเขา ในเมื่ออีกฝ่ายมีทหารสองกองใหญ่แล้วยังไง พวกเขาก็มีทหารสองกองใหญ่เช่นกัน แล้วก็เพราะคิดแบบนี้ ที่ทำให้เกิดการฆ่าแกง และความวุ่นวายขึ้นในท้ายที่สุด !

นี่คือแผนของฉู่เหินมาโดยตลอด ด้วยชายหนุ่มได้ทำการคัดมาแต่คนที่สวมชุดของกลุ่มเสือขาวและเต่าดำ ซึ่งเมื่ออีกฝ่ายเห็นชุด พวกเขาก็จะชะงักงัน ไม่แน่ใจว่าใช่ศัตรูของตนเองหรือว่าพวกเดียวกันแน่

เนื่องจากไม่แน่ใจ ทำให้ทุกคนมองเพียงชุดที่สวม หากใครใส่เสื้อไม่เหมือนตน ก็จะเปิดฉากโจมตีเสียเลย ! แต่กองทัพของฉู่เหินไม่ว่าสวมชุดแบบไหนก็มีหมด แม้ว่าจะคัดเฉพาะคนที่สวมเครื่องแบบกลุ่มเสือขาวและเต่าดำมาแล้วก็ตาม !

และก็เพราะนี้ ที่ทำให้คนเหล่านี้มองแล้วเกิดอาการมึนงง แต่ด้านฉู่เหินไม่เหมือนกัน เพราะพวกเขาไม่มีความลังเลที่จะลงดาบเลยสักนิด !!!