สุดยอดเซนต์ตัวปลอมแห่งยุค - ตอนที่ 25 ความฝันหรือความจริง

รู้สึกว่าภาพตรงหน้าชั้นมันจะดูเบลอๆอีกแล้ว

ไม่รู้สึกว่ากำลังตื่นอยู่ เหมือนตัวเองกำลังลอยอยู่บนเมฆ

อาา…ฝันนี้อีกแล้วสินะ

ในตอนที่คิดแบบนั้น ทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรเลยแท้ๆ จู่ๆตัวชั้นในความฝัน(ฟุโดว นิอิโตะ)ก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ห้องครัว

หา? ครั้งนี้ตัวชั้น(ฟุโดว)ขยับได้เองทั้งที่ยังไม่ได้คิดแฮะ

เอ้อ แต่นี่มันก็แค่ความฝันนี่นา ไม่มีทางที่จะออกมาเหมือนกันทุกรอบหรอกเนอะ

พอคิดแบบนั้น ชั้นก็ลอยไปหาคอมพิวเตอร์เพื่อจะเปิดมัน แต่ชั้นสัมผัสมันไม่ได้ มือของชั้นทะลุผ่านไปเลย

ให้ตายเถอะ ไอ้ความฝันนี่มันอะไรเนี่ย? ยุ่งยากฉิบเป๋ง

ชั้นรู้สึกได้ถึงฟุโดวที่เพิ่งเดินออกมาจากครัว

โอ้ มาได้จังหวะเลย ชั้นอยากเล่นคอมอ่ะ มาเปิดทีดิ๊

ชั้นทำท่ากดคีย์บอร์ดให้ตัวชั้นอีกคนดู ฟุโดวนั่งลงหน้าโต๊ะแล้วเปิดโน๊ตบุ๊คขึ้นมา

โอเค อย่างน้อยเจ้านี่ก็ฟังชั้นแฮะ

ก่อนอื่นเลยก็เปิดเว็บวิดีโอซะ เอาคลิปที่มันตัดมาจากไลฟ์เล่นสดน่ะ

พวกคลิปจากมุมมองบุคคลที่สามนี่แหละที่ให้ข้อมูลได้ดี

อย่างน้อยมันก็บอกชั้นได้ว่าคนอื่นๆคิดยังไงกับชั้นในเกม

ในเพลย์ลิสต์มีหลายคลิปเลยที่ขึ้นต้นว่ารูทเอลริสหรือรูทเลย์ล่า แต่ที่ชั้นอยากดูตอนนี้เลยคือรูทเอเทอร์น่า

ถึงเดี๋ยวนี้จะรู้สึกว่ามันออกนอกลู่นอกทางไปบ้าง แต่นี่ก็ยังเป็นเป้าหมายหลักของชั้นอยู่

ชั้นอยากจะจับคู่เวอร์เนลและเอเทอร์น่า จากนั้นก็นำพาทั้งสองคนไปสู่แฮปปี้เอนดิ้ง

เพราะแบบนั้น “รูทเอเทอร์น่าในโลกที่ชั้นกลายเป็นเอลริส” จะเป็นตัวชี้ทางที่ดีว่าชั้นควรจะทำอะไรต่อไป

พอชั้นได้ดูรูทเอเทอร์น่าแล้ว…จะว่าไงดี มันต่างจากที่ชั้นจำได้ไปโขเลย

อย่างแรกเลยคือเอลริสในรูทนี้ไม่ได้โดยเกลียดแบบอีอ้วนริส(คนเก่า) แต่กลายเป็นเซนต์ตัวอย่างแบบที่ชั้นโรลเพลย์แทน

อีเวนต์ในเกมก็แตกต่างไปซะจนชั้นจำแทบไม่ได้

อย่างแรกเลยคือไม่มีเหตุการณ์ฟาร่าจับตัวประกัน เพราะว่าแผนของเธอที่จะลอบสังหาร”เอลริส”ถูกขัดขวางไว้โดยเวอร์เนลและผองเพื่อน พวกเขาชนะมาได้และลบล้างพลังของแม่มดจากตัวเธอด้วยพลังเซนต์ของเอเทอร์น่า

ถึงเป้าหมายการลอบสังหารจะเปลี่ยนไป แต่ก็คล้ายกับอีเวนต์ในเกมที่ชั้นจำได้พอสมควร

คิดว่าที่ไม่เคยมีเหตุการณ์ตัวประกันเกิดขึ้นก็เพราะชั้นไม่ได้ไปเยี่ยมที่สถาบันในโลกนั้น

หรือต่อให้ไป ชั้นก็คงจะเห็นเวอร์เนลจีบสาวเป็นปกติดี แล้วก็กลับบ้านไปอย่างโล่งอก

ตั้งแต่แรกแล้ว ที่ฟาร่าลักพาตัวเวอร์เนลไปก็เพราะชั้นไปหาเขาในคืนนั้น… ถ้าชั้นไม่ได้ไปเยี่ยม อีเวนต์นั้นก็จะไม่เกิดขึ้น

หลังจากนั้นเพราะว่าเอลริสไม่ได้เข้าเรียนในสถาบันเวทมนตร์ ก็จะยังมีเหตุการณ์ปีศาจออกอาละวาดขึ้น ตัวประกอบก็จะตายไปหลายตัว และสุดท้ายเวอร์เนล เอเทอร์น่า และนางเอกที่มีค่าความชอบสูงก็จะร่วมมือกันจัดการพวกมันได้สำเร็จ

เอเทอร์น่าไม่ได้พยายามจะฆ่าตัวตาย และเนื้อเรื่องก็จะดำเนินไปตามปกติ

แต่ก็มีจุดที่แตกต่างกันอย่างใหญ่หลวงอยู่

อย่างแรกเลย พวกเวอร์เนลไม่เคยรู้ว่า”เอลริส”นั้นเป็นเซนต์ตัวปลอม

เนื้อเรื่องดำเนินไปโดยทำทีว่าเอลริสนั้นเป็นเซนต์ตัวจริง

เพราะแบบนั้นเลยไม่เคยมีอีเวนต์ลงทัณฑ์เอลริส

จนถึงตอนที่สู้กับแม่มด ยังไม่มีใครที่รู้เลยว่าเอลริสเป็นของเก๊

ไม่มีอีเวนต์ลักพาตัวของไอ้แว่นโรคจิตด้วย

เพราะมีชั้นอยู่ เนื้อเรื่องเลยเปลี่ยนไป ไอ้แว่นโรคจิตเลยกลายเป็นแค่ “ตัะวละครสุดน่าสงสัยที่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำอะไรจนจบ” ในโลกนั้น

เนื้อเรื่องดำเนินต่อไปเรื่อยๆ จนสุดท้าย”เอลริส”ก็ยอมสารภาพความจริงในคืนก่อนที่จะสู้กับแม่มด เธอเรียกคนบางกลุ่ม(อย่างเช่นเวอร์เนล เอเทอร์น่า และเลย์ล่า)ไปคุยด้วยเพื่อบอกความจริง

หลังจากนั้นก็จะเป็นฉากที่เวอร์เนลและเอเทอร์น่าพูดคุยกัน แต่มันต่างจากตอนที่ชั้นเล่นลิบลับเลย

“จู่ๆก็โดนบอกว่าชั้นเป็นเซนต์ตัวจริง…ชั้นทำไม่ได้หรอก! ชั้นกลัวจัง เวอร์…ชั้นไม่ใช่คนที่ดีเลิศแบบท่านเอลริส…จะให้เป็นเซนต์ได้ยังไงกัน…”

เป็นบทพูดที่ชั้นไม่เคยได้ยินมาก่อน

มันควรจะเป็น “ไม่มีคนอื่นนอกจากชั้นที่ทำได้…เพราะว่าชั้นคือเเซนต์” แล้วก็เป็นอีเวนต์ที่เธอปลุกความเป็นเซนต์ในตัวออกมาไม่ใช่เหรอ?

หลังจากนั้นก็ควรจะเป็นอีเวนต์ศึกตัดสินระหว่างเอลริสกับแม่มด แต่ทันทีที่แม่มดสัมผัสได้ถึงเอลริสจากใต้ดิน เธอก็กลัวจนหนีไป

จากนั้นแม่มดก็จะหนีไปซ่อนตัวจนเวลาผ่านไปครบ 365 วันตั้งแต่ผู้เล่นเข้าเรียนในสถาบัน จากนั้นเกมก็จะขึ้นการต่อสู้สุดท้ายขึ้นมา

ถ้าผู้เล่นกำจัดแม่มดไม่ได้ภายใน 365 วันนั้น มันจะตัดเข้าแบดเอนดิ้งไปเลย

แล้วก็ ณ เวลานั้น อายุขัยของเอลริสก็ใกล้หมดลง ทำให้ไม่สามารถมาสู้กับแม่มดได้

…นั่นซีเรียสนะเนี่ย ก็นึกว่าชั้นจะยังอยู่ได้อีกสองสามปี ดูเหมือนว่าชีวิตชั้นจะเหลืออยู่สั้นกว่าที่คิด

ยิ่งไปกว่านั้น เพราะว่าราชาหวาดกลัวความโกลาหลที่จะเกิดขึ้นจาก “ความตายของเซนต์เอลริส”จึงขังเธอไว้ในปราสาทไม่ให้ออกไปสู้

เอลริสจึงไม่มีแม้แต่โอกาสจะใช้พลังเฮือกสุดท้ายลากแม่มดตายไปด้วยกัน

บนจอนั้นก็จะมีคอมเมนต์ประมาณว่า “ถ้าแค่เธอไม่โดนจับขังล่ะก็…” กับ “ราชานี่มันไร้ประโยชน์จริงๆ” อะไรแบบนั้น

หลังจากนั้นพวกตัวเองก็ไปสู้กับแม่มด…เอเทอร์น่ากับแม่มดโจมตีใส่กันจนตายคู่ และสุดท้ายเธอก็ตายลงในอ้อมแขนของเวอร์เนล

เฮ้ย ตัวช้านนน! ทำไมถึงเอาแต่นอนใกล้ตายแล้วปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นวะ! ไอ้ไร้ประโยชน์นี่!?

นี่มันเป็นฉากจบที่แกควรจะหลีกเลี่ยงให้ได้ไม่ใช่เรอะ!

ในแถบคอมเมนต์ก็จะแบบว่า “ถ้าแค่เอลริสไม่โดนจับขังล่ะก็…” “ก็น่าจะทำอะไรไม่ได้อยู่ดี สุดท้ายแม่มดก็จะเทเลพอร์ตหนีทันทีที่เธอจับสัมผัสของเอลริสได้” “จะรูทไหนเธอก็หนีจากเอลซามะตลอดเลย” “ถ้าเอลริสได้สู้กับเธอตรงๆคงไม่เป็นแบบนี้”

เข้าใจล่ะ…ถ้าชั้นไปหาแม่มด เธอก็จะหนีในทันที อันนี้ต้องจดไว้

แล้วก็อายุขัยชั้นสั้นกว่าที่คิด ต้องจำไว้ว่า 365 วันปุ๊บแล้วชั้นก็จะตาย

เทเลพอร์ตเหรอ… มันเป็นวิชาก้นหีบที่ใช้แล้วจะทำให้อ่อนแอสุดๆไปช่วงนึงเลย…

เทลเลพอร์ตในโลกนั้นก็คือการแยกตัวเองเป็นสสารเล็กๆ จากนั้นก็นำพาสสารเหล่านั้นไปประกอบขึ้นมาใหม่ที่จุดปลายทาง มันเป็นวิชาลับอันตรายที่ใช้แล้วจะทำให้เกือบตายเลย

ก็ไม่นึกเลยว่าจะหนีทั้งๆที่ยังไม่สู้…

นี่กลัวชั้นขนาดนั้นเลยเหรอคุณแม่มด…

อา- และนั่นก็จบไปกับรูทเอเทอร์น่า ชั้นพอจะเข้าใจแล้ว

ถึงชั้นจะถูกใส่เข้าไปในโลกนั้น เนื้อเรื่องของรูทก็ไม่ได้เปลี่ยนไปขนาดนั้น

ถ้าแบบนั้น… แย่ล่ะ ชั้นจะไปตามรูทเอเทอร์น่าเป๊ะๆเลยไม่ได้ ไม่งั้นผลลัพท์มันก็ยังไม่เปลี่ยน

แต่ยังมีหวังอยู่ เหตุการณ์ในโลกนั้นเองก็ไม่ได้ตรงกับที่อยู่ในเกมเมื่อครู่สักทีเดียว

ชั้นเข้าเรียนไปแล้ว แถมยังมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องในอนาคตแล้วด้วย

มันอยู่ที่ว่าจะเอาความรู้นั้นไปใช้ยังไง

เอาล่ะ ตัวชั้น(ฟุโดว) ทีนี้ก็เปิดรูทเอลริสซะ

เริ่มตั้งแต่ตอนที่เอลริสเพิ่งเข้ามาเรียนนั่นแหละ

เท่าที่ดูมันก็ตามเหตุการณืที่เกิดขึ้นที่โลกฝั่งนั้นเลย

มีตัวละครใหม่เพิ่มเข้ามาจากรูทอื่น ฟิโอร่าและตัวประกอบเอที่ไม่โผล่ในรูทอื่นเลย ส่วนไอ้แว่นโรคจิตก็กลายเป็นหนึ่งในพวกพ้องที่มีบทบาทมากขึ้น

เหตุการณ์ปีศาจอาละวาดจบลงในทันทีเพราะว่าเอลริสอยู่ที่นั่นด้วย หลังจากนั้นก็เป็นอีเวนต์ที่เอเทอร์น่าพยายามจะฆ่าตัวตาย แล้วเวอร์เนลกับเอลริสก็ตกลงไปในทะเล

ต่อจากนั้นก็…ใช่ ใช่ ตอนนี้เวอร์เนลเห็นรอยแผลของชั้นเข้า

ในคลิปนี้ชั้นจะอ้างว่ามันเป็นแค่เส้นด้าย…แต่พออ่านคอมเมนต์แล้ว ก็ได้รู้ตัวว่าทำพลาดไป

“เส้นด้าน…”

“ท่านเอลริสค้าบ ตรงนั้นมันไม่มีอะไรที่จะหลุดด้ายสีแดงออกมาให้ติดได้เลยค้าบ”

“สีกุงเกงลิงอ๊ะเปล่า”

“ขอโหวตว่าเป็นสีผ้าเตี่ยวของเวอร์เนล”

“ด้ายแดงแห่งโชคชะตาที่เกี่ยวพันกับตัวข้า”

“ข้าด้วย”

“ยินดีด้วย พวกแกสองคนมีด้ายแดงผูกพันกันเองล่ะ”

“แค่ลองคิดก็รู้แล้วว่าสยองแค่ไหน”

“ยาราไนก๊า?”

…แย่ล่ะ

มาลองคิดดูดีๆ ทั้งที่ชั้นบอกไปว่ามีด้ายสีแดงติดอยู่…แตที่นั่นในตอนนั้นไม่มีอะไรที่เป็นผ้าสีแดงเลยนี่หว่า

ชุดของเวอร์เนลเป็นสีดำกับฟ้า ชุดของชั้นกับเอเทอร์น่าเป็นสีเขียวกับขาว ไม่มีแดงเลย

อุ๊บซี่- ทำลงไปจนได้

แต่จากในวิดีโอนี่ดูเหมือนว่าเวอร์เนลก็ยังโดนหลอกอยู่ดี ถือว่าเซฟละกัน

จากนั้นก็เป็นช่วงวันหยุดกับอีเวนต์ย่อย

ในคลิปจะมีจุดที่สามารถกดไอคอนที่เป็นรูปหน้าเอลริสได้ ผู้เล่นในคลิปก็เลยลองเลือกมันดู

อีเวนต์เริ่มต้น เป็นตอนที่เวอร์เนลเห็นเอลริสที่กำลังทำตัวลับๆล่อๆอยู่ในสถาบัน

อ้าา…ตอนนั้นนี่เอง…

…เอ๋ อันนั้นนับว่าเป็นอีเวนต์พิเศษด้วยเหรอ?

มันก็เป็นไปตามที่ชั้นจำได้ พวกเราสองคนถูกจับได้แล้วก็โดนเลย์ล่าดุเอา แล้วในตอนจบ “เอลริส”ก็เปลี่ยนวิธีเรียกเวอร์เนล

“ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ… เวอร์เนลคุง”(น้ำเสียงสดใส)

………..

………..

เอออออ๋!!? นี่ตูพูดไปแบบนั้นเร้อออ!?

ไม่ดิ ไม่ได้ทำแน่ๆ อีนั่นมันเป็นใครวะ!?

ชั้นน่าจะพูดไปแบบ สดใสน้อยกว่าเนี้ย เข้าใจป่าว!?

เป็นการทักทายในฐานะพลเมืองในสังคมเดียวกันอ่ะ ประมาณว่า “บายนะ โนริอาเกะคุง” เหมือนตอนทักทายเพื่อนก่อนกลับบ้านไรงี้

“ผมวนฉากนี้มาแล้วไม่รู้กี่รอบ”

“ผมเองก็วนไปแล้วประมาณยี่สิบรอบได้ นี่ไม่ได้เสพติดนะเออ”

“เธอพูดด้วยน้ำเสียงขี้เล่นด้วยอ่ะ น่าร้ากกก”

“เอลริสที่พูดจาเป็นกันเองกับเพื่อนคนแรกของเธอ…อะเฮือก! ตายแป๊ป”

“น่ารัก”

“รอยยิ้มนั้นช่างประเมินค่ามิได้”

“เอลซามะดูมีความสุขนะ”

“ถ้าใช้ชื่ออื่นนอกจากชื่อตั้งต้นจะเป็นไงบ้าง?”

“ในคลิปมันเขียนว่า โฮโมคุง นี่”

“จะมีเสียงพากย์แบบเต็มก็ต่อเมื่อใช้ชื่อตั้งต้นเท่านั้น”

อูววว…ชั้นเอามือขึ้นปิดหน้าตอนที่ได้เห็นพวกคอมเมนต์

ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเป็นแบบนี้…ด้วยหน้าตากับเสียงของชั้นมันเลยดูเป็นอย่างนั้นสินะ

….อุหว่า หายนะแท้ๆ

ถ้ามีรูอยู่แถวนี้ชั้นคงมุดเข้าไปแล้ว จะเสียบเข้าไปเลยล่ะ

แต่ในร่างนี้ชั้นดันไม่มีเจ้าลูกชายแล้วนี่สิ…

ต่อไปก็เป็นอีเวนต์ทัวร์นาเมนต์

เวอร์เนลชนะผ่านแม่รี่มาได้ จากนั้นเจ้าปลาซิวมันก็บุกเข้ามา

ก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มขึ้น เอลริสสร้างดาบใหม่และมอบให้เวอร์เนล ซึ่งผู้เล่นสามารถเลือกสวมใส่ได้ที่ช่องอาวุธ

ส่วนสเตตัสก็…ฮะ? ชั้นสร้างของเล่นแบบนั้นขึ้นมาแบบสั่วๆแท้ๆ แต่มันแข็งแกร่งขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

อาวุธที่อยู่ในคลิปมีชื่อว่า “เซนต์เกรทซอร์ด” มีพลังโจมตีพอๆกับอาวุธระดับสุดยอดที่ผู้เล่นจะสามารถหาได้เลทเกม แถมยังไม่มีข้อเสียลดความเร็วและความแม่นยำที่มักจะพ่วงมากับอาวุธประเภทเกรทซอร์ดอีกด้วย

“โคตรเทพพพพพ!”

“มันไม่ใช่อาวุธที่ควรจะหาได้ในช่วงนี้ของเนื้อเรื่องนะเนี่ย”

“บาลานซ์เกมไม่พังไปแล้วเรอะ”

“รูทของเอลซามะจะเล่นได้ในโหมดเริ่มใหม่เท่านั้น คาดว่าความยากในรูทนี้น่าจะสูงกว่ารูทอื่นๆ”

“ถ้าตัวเอกใช้อาวุธอื่นนอกจากเกรทซอร์ดจะเป็นไง”

“เธอจะให้อาวุธประเภทที่นายใช้มากที่สุดมา ผย่างชั้นก็ได้ดาบคู่ที่โคตรโหดมา”

“ตูได้ดาบยาว”

“ตูได้กระบองทอนฟา”

“ตูไม่ได้อะไรเลย…”

“คนข้างบนน่าจะเป็นสายสู้มือเปล่า(555) ถ้าแบบนั้นก็คงไม่มีอาวุธอะไรมาให้ถ้าสู้มือเปล่า(555)”

“เอาจริงเดะ…”

“ผมใช้หัวไชเท้าที่เป็นอาวุธเอาฮา แล้วเธอก็ให้อาวุธใหม่ที่ชื่อว่า ดาบไชเท้า มา สเตตัสโหดสุดๆเลย”

“ตูใช้ปลาแมคเคอเรล แล่วก็ได้แมคเคอเรลมาอีกตัว”

“เอลซามะจะสร้างอาวุธได้หลากหลายเกินไปแล้ว 555”

ดูเหมือนว่าถ้าเวอร์เนลใช้อาวุธอื่นนอกจากเกรทซอร์ด อาวุธที่เอลริสจะสร้างให้ก็เปลี่ยนไปด้วย

ก็นะ ชั้นคงให้เขาสู้โดยใช้แค่อาวุธสำหรับแข่งไม่ได้

มันก็ทำไม่ยาก ตราบเท่าที่อาวุธไม่แปลกเกินไป ชั้นก็คงจะสร้างได้หมด

สำหรับการต่อสู้มือเปล่า…ก็ถ้าเวอร์เนลไม่ใช้อาวุธอะไร ชั้นก็คงสร้างอะไรให้ไม่ได้หรอก…

หลังจากการต่อสู้แล้วไอ้หมาขี้แพ้ก็กำลังจะตาย เพลงประกอบแบบเศร้าๆก็ลอยมา ฉาก CG ที่เอลริสโอบกอดหน้าของเจ้าหมาที่กำลังจะตายก็ถูกโชว์ขึ้น

อืม อืม ช่างเป็นฉากที่สวยงา-

…เอ๋ จากมุมมองคนอื่นนี่เห็นเป็นอย่างนี้เหรอ

ตอนที่คิดแบบนั้น ชั้นก็ได้ยินความคิดเห็นดังมาจากที่ไหนสักแห่ง

“จริงๆแล้วนายคิดว่า “ยังตื่นอยู่อีกเรอะ รีบๆไปนอนได้แล้ว” อะไรแบบนั้นใช่มั้ยล่ะ? ดูฉากนี้อีกทีก็ยังฮา เหมือนนางเอกตัวจริงเลยนะนายเนี่ย”

คนที่พูดแบบนั้น…คือตัวชั้น

ฟุโดว นิอิโตะ(ตัวชั้นฝั่งผู้ชาย)พูดราวกับว่ากำลังคุยกับชั้นอยู่

ฟุโดวมองมาที่ชั้นพร้อมกับหัวเราะ

อะไรน่ะ? ฟุโดวขยับได้โดยที่ชั้นยังไม่ได้คิดได้ยังไง?

หรือนี่เป็นความฝันจริงๆ?

“อา- นายช่วยพูดสุภาพแบบที่ทำประจำไม่ได้เหรอ? ต้องเห็นคนที่หน้าตาแบบนั้นมาพูดด้วยวิธีเดียวกับชั้นเลยนี่มันทำให้รู้สึกไม่ดีว่ะ”

หา? ไอ้หมอนี่พูดเรื่องอะไรน่ะ?

ชั้นก็แค่โรลเพลย์เป็นเซนต์ที่ฝั่งนั้น ไม่มีความจำเป็นต้องทำแบบนั้นที่นี่เลย

ใช่ว่าชั้นในตอนนี้เป็นเอลริสซักหน่อย

“อ้า เข้าใจล่ะ นายไม่รู้ตัวสินะ รอแป๊ปนะ…เอากระจกไปไว้ที่ไหนหว่า?”

พอพูดแบบนั้น ฟุโดวก็เริ่มมองรอบๆห้อง

ไอ้โง่ กระจกอยู่ในลิ้นชักเว้ย

“โอ้ ตรงนั้นเอง เอ้าดูสิ นี่คือนายในตอนนี้”

ฟุโดวพูดแบบนั้นแล้วก็ยื่นกระจกมาหาชั้น

ที่อยู่ตรงนั้นคือ เอลริสในร่างกึ่งโปร่งใสราวกับวิญญาณ

เอ๊ะ…ได้ไง…?

“เฮอะ เฮ้ยยยย!? ก็-ก็นึกว่าชั้นเปลี่ยนกลับเป็น’ตัวชั้น’ในความฝันแล้ว แต่จริงๆยังเป็นเอลริสอยู่เหรอเนี่ย!?”

ชั้นตกใจจนตะโกนออกมา

แล้วก็สังเกตได้ว่าเสียงที่ออกมาจากปากนั้นเป็นเสียงผู้หญิงที่ชั้นคุ้นเคย

ฟุโดวหัวเราะใส่ชั้นที่กำลังตกใจ

“ไม่รู้ตัวจริงๆสินะ ตลกว่ะ เอาจริงๆรอบที่แล้วกับรอบก่อนหน้านั้นก็ด้วย นายไม่ได้กลับมาเป็นชั้น แค่สิงแล้วก็สั่งให้ร่างกายชั้นขยับเฉยๆ หน้าตานายยังเป็นแบบนี้อยู่ตลอดนั่นแหละ”

“อะ-เอาจริงดิ…”

“เออจริงดิ งั้นข้าขอถาม ตั้งแต่ตอนไหนที่เจ้าหลงคิดไปว่าเจ้ากลายเป็นฟุโดว นิอิโตะล่ะ?”[*ล้อบลีช เทพมรณะ ฉากที่พูดว่า “งั้นข้าขอถาม ตั้งแต่ตอนไหนที่เจ้าหลงคิดไปว่าข้าไม่ได้ใช้เคียวขะ ซุยเงสึล่ะ?”

“เงียบน่า พูดแบบนั้นไปนายก็ไม่ได้ดูเท่เลยเฟ้ย”

ฝันนี้ประหลาดเป็นบ้า ดันโดนฟุโดว(ตัวชั้น)ล้อเอาได้เนี่ย

“เดี๋ยวดิ…แล้วแบบนั้นชั้นคือใครล่ะ? หรือว่าชั้นเป็นแค่’เอลริสตัวจริงที่มีความทรงจำของนาย”งั้นเหรอ?”

“ไม่หรอก ถ้าแบบนั้นนายก็คงข้ามไปมาระหว่างโลกสองฝั่งไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ ชั้นก็ไม่รู้ว่าเป็นไปได้ยังไงเหมือนกัน แต่พวกเราสองคนน่ะเชื่อมต่อกันมากกว่าแค่ในส่วนความทรงจำ อย่างน้อยชั้นก็คิดอย่างนั้นน่ะนะ…”

พอฟุโดวพูดแบบนั้น สายตาชั้นก็เริ่มเบลออีกครั้ง

ฟุโดวดูเหมือนจะดูออกจึงรีบบอกสิ่งที่จำเป็น

“ฟังนะ! นายอาจจะคิดว่านี่เป็นความฝัน แต่นี่น่ะไม่ใช่แค่นั้น! การที่ยังจำฝันนี้ติดตัวไปได้น่ะจะช่วยนายได้มากเลย! อย่าคิดเด็ดขาดล่ะว่านี่เป็นฝันธรรมดาน่ะ จำให้แม่นๆนะโว้ย! แม่มดจะหนีทันทีที่เธอจับสัมผัสนายได้ จากนั้นเธอก็จะหนีไปซ่อนจนกว่านายจะตาย! อย่าไปที่ส่วนใต้ดินเด็ดขาด ตอนนี้เธอยังแค่ระแวง…เธอยังคิดว่านายไม่รู้ตำแหน่งของเธอ เธอเลยยังหลบอยู่ในโรงเรียนได้! ถ้านายล่วงล้ำเข้าไปในอาณาเขตของเธอแม้แต่นิดเดียว เธอจะหนีแบบไม่คิดเลย แล้วก็จะตรวจจับสถานที่ที่เธอหนีไปไม่ได้อีก! ชั้นได้เห็นโลก(รูท)พวกนั้นมาแล้ว! ฉะนั้น อย่างแรกที่นายต้องทำเลยคือ—“

ฟุโดวดูเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ชั้นไม่ได้ยินอะไรแล้วต่อจากนั้น

อย่าเพิ่งตัดดิ มันทำให้สงสัยนะโว้ย!

สุดท้ายฝันนั้นก็จบลง พร้อมกับชั้นที่ตื่นขึ้นบนเตียงที่ดูหรูหรา