สูตรโกงฉบับเด็กเรียน - ตอนที่ 98 ผมก็มีแฟนคลับเหมือนกัน
ตอนที่ 98 ผมก็มีแฟนคลับเหมือนกัน
ข่าวบนเว็บไซต์เป็นทางการมาก โดยในข่าวจะเน้นไปที่ขั้นตอนการดำเนินการหลักๆ ของทีมทดลองที่นำโดยถูโยวซึ่งเอาชนะอุปสรรคทั้งปวงและค้นพบสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินได้ในที่สุด
ท้ายที่สุดแล้วโครงการขนาดใหญ่เช่นนี้คงบรรลุผลสำเร็จด้วยคนเพียงคนเดียวไม่ได้ แต่ต้องอาศัยทั้งความช่วยเหลือและความพยายามร่วมกันจากสมาชิกในทีมด้วย
ศาสตราจารย์ถูโยวเป็นผู้นำของทีม บัดนี้เธอได้กลายเป็นเป็นผู้ชี้แนวทางการวิจัยให้กับผู้คน
แน่นอนว่าไป๋เยี่ยซึ่งเป็นผู้ค้นพบโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินนั้นก็ได้รับการกล่าวถึงบนประกาศในเว็บไซต์ทางการขององค์กรอนามัยโลก ทำให้ไป๋เยี่ยเองก็รู้สึกดีมากเช่นกัน อย่างน้อยก็หมายความว่าเขาก็อยู่ในสายตาของคนในองค์กรเหมือนกัน
นอกจากนี้ทางองค์กรยังส่งจดหมายเชิญเข้าร่วมการประชุมแลกเปลี่ยนความรู้ให้กับเขาด้วย แม้ว่าองค์กรอนามัยโลกจะไม่ใช่องค์กรที่มุ่งเน้นไปที่การวิจัยเรื่องเฉพาะทางก็ตาม แต่ก็มีการร่วมมือกับสถาบันวิจัยทางวิทยาศาสตร์ขนาดใหญ่ในหลายประเทศด้วยเช่นกัน
การประชุมแลกเปลี่ยนความรู้ทางวิชาการประจำปียิ่งใหญ่เทียบเท่ากับการประชุมประจำปีอันดับต้นๆ ของแต่ละสาขา หากได้รับจดหมายเชิญก็ต้องเตรียมตัวไปบรรยายในการประชุมด้วย
มีคนไม่มากนักที่ได้รับจดหมายเชิญนี้ เว้นแต่จะเป็นนักวิจัยที่ได้ค้นพบสิ่งสำคัญหรือทีมทดลองที่ประสบความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่
คิดได้ดังนั้น หัวใจของไป๋เยี่ยก็ยิ่งเต้นระรัว!
ตื่นเต้นจัง!
ไป๋เยี่ยแขวนเสื้อกาวน์ไว้ในห้องทำงานก่อนจะลุกขึ้นและเลิกงาน
พรุ่งนี้เป็นวันที่ 1 เมษายน วันเอพริลฟูลส์งั้นเหรอ ไม่ ไม่ ไม่! ไม่สนใจหรอกน่า สิ่งที่ไป๋เยี่ยสนใจก็คงมีแต่การอัปเลเวลสมาชิกในวันพรุ่งนี้เท่านั้น!
นี่เป็นการกอบโกยรางวัลครั้งยิ่งใหญ่ เพราะรางวัลที่ได้รับจากการอัปเกรดแต่ละครั้งก็ล้วนเป็นรางวัลใหญ่จำนวนมหาศาลทั้งนั้น
คิดได้ดังนั้น ไป๋เยี่ยก็มีความสุขสุดๆ…
ระหว่างที่เขากำลังจะโทรชวนพ่างจื่อกลับไปที่มหาวิทยาลัย จู่ๆ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง
“เยี่ยจื่อ! เยี่ยจื่อ! สุดยอดเลย…ดังใหญ่แล้วนะ! ดังโคตรๆ เลย!”
ไป๋เยี่ยชะงัก “ยาหลงตั่นเซี่ยกันเหรอ หรือว่า 119 หรือว่ายาซานหวงเพี่ยน”
พ่างจื่อทำท่าทีฮึดฮัดก่อนจะพูดต่อ “ให้ตายเถอะ…ไม่ใช่ฉันโว้ย นายนั่นแหละ! นายดังไปทั่วเวยป๋อแล้วนะ ดังจนติดอันดับต้นๆ ของฮ็อตเสิร์ชเลย!”
ไป๋เยี่ยพึมพำ “ฮ็อตเสิร์ชเหรอ หรือว่าจะเป็นข่าวจากองค์การอนามัยโลกนะ ไม่น่าใช่หรือเปล่า ข่าวคงไม่เร็วขนาดนั้นหรอก!”
ไป๋เยี่ยวางสายและเข้าเวยป๋อทันที แล้วจึงพบว่าชื่อของเขาติดอันดับฮ็อตเสิร์ชจริงๆ!
ไป๋เยี่ยเห็นดังนั้นก็ถอนหายใจ นี่เราเก่งจนใครๆ ก็รู้เลยเหรอเนี่ย แม้แต่คนในเวยป๋อยังรู้เลย ผิดที่เก่งเกินไปสินะ
ทว่าเมื่อไป๋เยี่ยลองอ่านดูดีๆ ก็ต้องตกใจ!
ไม่ใช่ตัวเขาที่ดัง แต่เป็นการบรรยายที่มหาวิทยาลัยในวันนั้นต่างหาก!
วันนั้นผู้อำนวยการหูเป็นคนขอให้เขาช่วยแนะนำการแพทย์แผนจีนให้นักศึกษาใหม่ฟังโดยใช้ภาษาที่เข้าใจง่าย ทำให้พวกเขาเข้าใจแก่นของการแพทย์แผนจีนได้ง่ายและรวดเร็ว
ถ้าถามว่าตอนนี้ไป๋เยี่ยมีความรู้เรื่องอะไรแน่นที่สุด ก็คงต้องตอบว่าความรู้ด้านการแพทย์แผนจีนที่เขาใช้เวลาศึกษามานานและก็ยังคงศึกษาต่อมาเรื่อยๆ จนวันนี้
เขาซื้อหนังสือเกี่ยวกับการแพทย์แผนจีนจำนวนมากเพื่อค้นคว้าและพิจารณาความคิดเห็นจากสถาบันต่างๆ อย่างไม่หยุดหย่อน เพราะต่างคนก็ต่างมีแนวคิดเกี่ยวกับการแพทย์แผนจีนและแนวคิดด้านการรักษาโรคที่แตกต่างกัน
บวกกับประสบการณ์และความเข้าใจที่ไป๋เยี่ยมีอยู่แล้ว ก็ยิ่งทำให้สิ่งที่เขาบรรยายในวันนั้นเป็นที่ยอมรับได้อย่างง่ายดาย
ไป๋เยี่ยลองอ่านคอมเมนต์ใต้คลิป เขาพบว่าคลิปนี้กำลังมาแรงด้วยคอมเมนต์กว่าหนึ่งหมื่นรายการ
คลิปนี้โพสต์มากี่วันแล้วนะ
สองสามวันเองนี่นา
ไป๋เยี่ยลองคิดแล้วก็ขนลุก เขาเองก็มีบัญชีเวยป๋อเหมือนกัน แต่เขาจะเข้าเวยป๋อมาเพื่ออ่านข่าวหรือเรื่องตลกเท่านั้น ไม่ค่อยโพสต์อะไรลงบนเวยป๋อสักเท่าไหร่
อีกอย่าง เขาก็มีผู้ติดตามเพียงแค่สี่สิบกว่าคนเท่านั้น
อ้อ! มีคนติดตามเพิ่มนิดหน่อย ตอนนี้ก็มีห้าสิบกว่าคนแล้ว
ทว่าผู้ติดตามที่เพิ่มเข้ามาก็ดูเหมือนจะเป็นพวก ‘ปั๊มยอดผู้ติดตาม’ ‘สิบหยวนต่อผู้ติดตามหนึ่งพันคน’ อะไรทำนองนั้นมากกว่า…
ไป๋เยี่ยอ่านคอมเมนต์ใต้คลิปต่อ
“ฉันเป็นนักศึกษาใหม่ของมหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีนเซียงหนาน ตั้งแต่เข้าเรียนมาฉันก็ไม่เคยเข้าใจเรื่องที่เรียนเลย รู้สึกว่ามันยากมากๆ จนได้มาเจอคลิปนี้ ฉันก็รู้สึกบรรลุเลยค่ะ!…”
“ฉันเป็นรุ่นพี่ปีสี่จากสาขาวิชายาจีน จริงๆ ต้องบอกก่อนว่าเภสัชศาสตร์และแพทยศาสตร์นั้นไม่ใช่วิชาเดียวกัน แต่ว่าเมื่อปีก่อนฉันก็เคยเข้าร่วมโครงการของอาจารย์ที่ปรึกษาเป็นเวลาครึ่งปี มันเป็นช่วงเวลาที่ฉันรู้สึกท้อแท้และหลงทางจริงๆ…พอเมื่อวานบังเอิญกดเข้ามาดูคลิปนี้ จู่ๆ ก็ได้รู้ว่าจริงๆ แล้วทั้งเภสัชศาสตร์และแพทยศาสตร์น่ะต้องไปด้วยกัน…”
“ฉันเป็นนักศึกษาปีที่สองจากมหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีน แต่พื้นฐานวิชาแพทย์แผนจีนของฉันแย่มาโดยตลอดแบบหาสาเหตุไม่ได้ ฉันเคยคิดว่ามันเป็นเพราะฉันไม่มีความสามารถ แต่พอได้ดูคลิปนี้แล้วฉันก็ได้รู้ว่าฉันคิดผิดมาตลอดเลย”
คอมเมนต์ส่วนใหญ่เป็นคอมเมนต์ในแง่บวก ไป๋เยี่ยลองเลื่อนอ่านหลายๆ หน้าและพบว่ามีคอมเมนต์เอ่ยชมเขาเป็นจำนวนมาก ทำให้เขาพอใจมาก ท้ายที่สุดมันก็เป็นผลจากการทำงานหนักของเขาที่สร้างประโยชน์ให้กับคนอื่นๆ ได้และสะท้อนคุณค่าในตนเองได้อีกด้วย
และ!
ที่สำคัญที่สุดคือ เขาได้ค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้นด้วย!
ค่าประสบการณ์ที่ได้มาในครั้งนี้น่าจะเป็นค่าประสบการณ์ที่ได้มาแบบฟรีๆ ไม่รู้ว่ามีคนมากมายแค่ไหนที่ได้รับประโยชน์จากการที่เขาเรียนรู้ด้วยตนเอง!
คิดได้เช่นนั้นไป๋เยี่ยก็ตื่นเต้นเล็กน้อย
ดูจากคอมเมนต์ใต้คลิป คงจะมีคนได้ประโยชน์จากเขาเป็นพันๆ คนแหละนะ
ไป๋เยี่ยถูมือด้วยความตื่นเต้น
เขามีเวลาเป็นครูหนึ่งเดือน ยิ่งมีคนได้ประโยชน์ในช่วงนี้มากเท่าไรก็ยิ่งได้รับค่าประสบการณ์มากขึ้นเท่านั้น
แต่เพราะว่าคำอธิบายภารกิจนั้นไม่ได้ระบุมาอย่างชัดเจนสักเท่าไหร่ ไป๋เยี่ยจึงคำนวณไม่ถูก
ไป๋เยี่ยเลื่อนสายตาอ่านคอมเมนต์ไปเรื่อยๆ พลางคิดไปด้วยว่าทั้งหมดนี้ล้วนเป็นค่าประสบการณ์ทั้งนั้น
ไป๋เยี่ยนั่งรออยู่ใต้หอผู้ป่วยอยู่พักหนึ่งก่อนจะเห็นพ่างจื่อวิ่งเข้ามาหาตน
พ่างจื่อวิ่งตรงมาหาไป๋เยี่ยพร้อมแหกปากเสียงดังลั่น “เยี่ยจื่อ นายขาดผู้จัดการอยู่ใช่ม้า ดูนี่สิ นายมีเพื่อนชายสุดหล่อรวยจิตใจดีมีเมตตาคอยเลี้ยงนายเหมือนกับลูกในไส้อย่างฉันแล้วยังจะกล้าพูดว่าขาดผู้จัดการอีกไหม”
ไป๋เยี่ยแทบจะสำลักน้ำ ความคิดของพ่างจื่อไปไกลเสียจนออกทะเล
“เยี่ยจื่อ นายรู้ตัวไหมว่านายดังมาก พระเจ้า ดูนี่สินายมีผู้ติดตามตั้งสามหมื่นกว่าคนแล้ว! แถมมันยังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วย… สุดยอด… มันเพิ่มขึ้นอีกแล้ว! ตอนนี้มีตั้งสามหมื่นสองพันคนแน่ะ”
ไป๋เยี่ยผงะ ว่าไงนะ
เมื่อกี้มีแค่ห้าสิบคนไม่ใช่เหรอ
แล้วไอ้สามหมื่นสองพันนี่มาจากไหนล่ะ
ไป๋เยี่ยงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น “จะบ้าเหรอ ผู้ติดตามฉันก็เท่าเดิมนั่นแหละ ไม่เห็นจะเพิ่มขึ้นเลย! ฉันเพิ่งเปิดดูเมื่อกี้ก็ยังมีแค่ห้าสิบคนนี่นา แถมยังมีพวกผู้ติดตามแอ็กเคานต์ผีอีกตั้งเยอะ…”
พ่างจื่อเดินเข้ามา “มานี่ เดี๋ยวทำให้ดู เห็นไหมว่าตอนนี้นายมีผู้ติดตามอยู่ 34134 คน แล้วมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วย!”
ไป๋เยี่ยเบิกตาโพลงพร้อมกับจ้องไปยังชื่อที่อยู่บนหน้าจอโทรศัพท์ของพ่างจื่อ ‘ไป๋หั่วหวา’
ไป๋เยี่ยแย่งโทรศัพท์มาจากมือของพ่างจื่อ เขาตั้งใจอ่านอย่างละเอียดก่อนจะเปิดอัลบั้มรูปที่มีแต่รูปตัวเขาเองและเลื่อนอ่านข่าวไปเรื่อยๆ!
ทว่าทันใดนั้น…ไป๋เยี่ยก็นิ่งไปด้วยความตกตะลึง
เขาหันกลับมาจ้องพ่างจื่อตาเขม็งด้วยความเกรี้ยวกราด
ไอ้หมอนี่…สมควรโดนกระทืบสักครั้ง!
