สูตรโกงฉบับเด็กเรียน - บทที่ 385-2 ค้นพบวิธีดีๆ แล้ว (2)

บทที่ 385 ค้นพบวิธีดีๆ แล้ว (2)

เรื่องนี้ทำให้ไป๋เยี่ยมีความสุขมาก เพราะเมื่อทุกคนอัปเกรดตนเองถึงเลเวลสาม เขาก็จะได้รับแพ็คของขวัญฝึกสอนไปด้วย ถึงแม้ว่าแพ็คของขวัญจะให้ค่าประสบการณ์เพียงหนึ่งพันแต้มเท่านั้น แต่ถ้ามีผู้เรียนหนึ่งร้อยคน เขาก็จะได้ค่าประสบการณ์ทั้งหมดหนึ่งแสนแต้ม ซึ่งทุกๆ หนึ่งหมื่นแต้มก็จะแลกเป็นโอกาสจับรางวัลได้หนึ่งครั้ง นั่นหมายความว่าเขาจะมีโอกาสจับรางวัลสิบครั้งนั่นเอง

วันนี้อาจจะจับได้ของดีก็ได้!

ไป๋เยี่ยคิดได้ดังนั้นก็เริ่มหาวิธีทำให้บรรดาคนที่ยังไม่ถึงเลเวลสามอัปเกรดตนเองได้

หลังจากไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง ไป๋เยี่ยก็คิดวิธีหนึ่งได้ นั่นคือการตอบคำถาม!

หมายความว่าอย่างไร

เว้นช่วงตอบคำถาม!

ไป๋เยี่ยจะปล่อยให้คนเหล่านั้นตั้งคำถาม แล้วจึงค่อยๆ ตอบพวกเขาทีละคน

ไป๋เยี่ยกระแอมแล้วหันไปทางทุกคน “ทุกคนเงียบๆ ก่อนนะครับ ผมมีเรื่องจะบอกทุกคน”

“ช่วงนี้ทุกคนพยายามกันหนักมาก ผมเชื่อว่าทุกคนตระหนักได้ถึงหน้าที่ของตัวเอง”

“จบการฝึกครั้งนี้ พวกเราจะกลายเป็นแบบอย่าง เป็นวีรบุรุษ เป็นต้นแบบให้กับกองทัพและเป็นผู้เผยแพร่องค์ความรู้ต่อไป!”

“แต่ถ้ามันล้มเหลว เราก็เป็นเพียงผลิตภัณฑ์ทดลองชุดหนึ่งเท่านั้น ทุกคนจะต้องกลับไปทำงานของตนเองตามเคย”

“เพราะฉะนั้นแล้วคุณจะเรียนรู้สิ่งต่างๆ ได้มากแค่ไหน คุณก็ต้องขยัน สิ่งที่คุณได้เรียนไปในวันนี้ ล้วนเป็นสิ่งที่คุณจะได้ใช้ในวันรุ่งขึ้นทั้งนั้น!”

“ผมเชื่อว่าภายในระยะเวลาไม่ถึงห้าสิบวันนี้ ทุกคนจะได้รับประโยชน์มากมาย และมันก็จะส่งผลต่อทั้งชีวิตของพวกคุณ!”

“ผมจึงตัดสินใจจัดการทดสอบในอีกสามวันข้างหน้า โดยการทดสอบจะแบ่งออกเป็นสองส่วน คือ ส่วนข้อเขียนและส่วนภาคปฏิบัติ ผมจะเชิญผู้เชี่ยวชาญและผู้อำนวยการจากโรงพยาบาลทหารมาทำหน้าที่เป็นผู้ประเมิน การทดสอบครั้งนี้สำคัญมาก หวังว่าทุกคนจะทุ่มเทให้กับมันนะครับ!”

สิ้นเสียงของไป๋เยี่ย ทุกคนก็ตกอยู่ในอาการตะลึง

การสอบงั้นเหรอ

ตั้งแต่เด็กจนโต ทุกคนย่อมเคยผ่านการทำข้อสอบมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ไม่ว่าจะอยู่ในช่วงวัยใด ทุกคนก็ยังคงหวาดกลัวมันอยู่ดี

สำหรับชาวจีนแล้ว วัฒนธรรมการสอบยังคงมีอยู่มาจนถึงปัจจุบัน นับตั้งแต่การสอบเข้าราชสำนักในสมัยโบราณ

ดังนั้นทุกคนจึงเริ่มรู้สึกกระวนกระวายใจขึ้นมาทันที

ไป๋เยี่ยพูดต่อ “ถ้างั้น…คืนนี้ หลังจากที่ทุกคนกินข้าวเย็นแล้ว ผมจะไม่ออกไปไหนนะครับ ถ้ามีคำถามอะไรก็ถามผมมาได้เลย”

ทุกคนได้ยินดังนั้นก็ถอนหายใจออกมา

ทันใดนั้นก็มีชายคนหนึ่งลุกพรวดขึ้นมา “อาจารย์ไป๋…เราเริ่มเลยไม่ดีกว่าเหรอครับ ข้ามเวลากินข้าวไป…ยังไงทุกคนก็ไม่หิวอยู่แล้วนี่นา”

“ใช่!”

“ถูก! อาจารย์ไป๋ เริ่มเลยครับ!”

จู่ๆ ก็มีใครบางคนพูดแทรกขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเหน็บแนม “ใช่ก็บ้าแล้ว อาจารย์ไป๋สอนมาตั้งนานยังไม่ได้ดื่มน้ำเลยนะ! ให้อาจารย์ไปพักก่อนไม่ดีกว่าเหรอ”

ทุกคนจึงตัดสินใจปล่อยให้ไป๋เยี่ยไปพักผ่อนก่อน ส่วนพวกเขาก็จะรวบรวมคำถามให้พร้อม

แล้วเรื่องกินข้าวล่ะ

อาหารจะไปอร่อยเท่าความรู้ได้อย่างไร

ทุกคนรู้ดีว่าตอนนี้ยังไม่มีหัวหน้าทีมฝึก!

ผลการสอบครั้งนี้อาจจะส่งผลต่อการคัดเลือกหัวหน้าทีมฝึกก็เป็นได้!

นี่เป็นเรื่องใหญ่ ทุกคนจะไม่ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ได้อย่างไรกัน

อย่าว่าแต่คนอื่นๆ เลย แม้แต่อู๋เย่ว์เองก็กังวลเช่นกัน ถึงเขาจะรู้ตัวว่าตนเองเรียนเก่ง แต่ก็ไม่อาจมั่นใจได้ว่าคนอื่นจะเรียนไม่เก่งเท่าเขา

ดังนั้นจะประมาทไม่ได้!

อันที่จริงไป๋เยี่ยก็วางแผนจะแนะนำอู๋เย่ว์ให้เฉินเจิ้นปั่งอยู่แล้ว ทว่าเขากลับคิดอะไรได้ เพราะการทำเช่นนั้นอาจจะโน้มน้าวใจคนอื่นๆ ได้ยาก

ต่อให้อู๋เย่ว์จะเก่งมาก แต่ถ้าเขาไม่มีผลงานที่จับต้องได้ ก็อาจจะทำให้คนอื่นรู้สึกไม่ดีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นการทดสอบครั้งนี้จึงมีความสำคัญมาก

แต่ถึงกระนั้น ผลการสอบก็ไม่ใช่เกณฑ์การตัดสินเพียงอย่างเดียว!

มันเป็นเพียงเกณฑ์ข้อหนึ่งเท่านั้น ท้ายที่สุดแล้ว ทีมฝึกก็ยังต้องการตำแหน่งอื่นๆ นอกจากหัวหน้าทีมด้วย

กว่าค่ำคืนแห่งการตอบคำถามจะผ่านไป ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว ไป๋เยี่ยไม่ได้เตรียมใจมาก่อนเลย เพราะเดิมทีเขาคิดว่าใช้เวลาแค่สองชั่วโมงก็น่าจะเพียงพอแล้ว

ทว่าครั้นมีคนเอ่ยปากถาม เขาก็หยุดตอบคำถามเหล่านั้นไม่ได้เลย

คำถามมากมายค่อยๆ ผุดขึ้นมา ราวกับว่าทุกคนอัดอั้นมาเป็นเวลานาน แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายแต่อย่างใด

เพราะทุกครั้งที่ไป๋เยี่ยตอบไปสักสองสามข้อ ข้อความแจ้งเตือนจากระบบว่ามีผู้เรียนอัปเกรดทักษะถึงเลเวลสามแล้วก็จะดังขึ้น และเขาก็จะได้รับแพ็คของขวัญฝึกสอนนั่นเอง!

ความพยายามย่อมมีผลตอบแทนอยู่แล้ว และนั่นก็ทำให้ไป๋เยี่ยรู้สึกมีความสุขมาก

นี่ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนล้ว ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันกลับ

ไป๋เยี่ยไม่ได้กลับบ้าน แต่เขาไปอาบน้ำและเข้าพักผ่อนในเขตกองทัพ วันนี้เขายุ่งมากจนไม่มีเวลาพักผ่อนอย่างเต็มที่

ทว่าระหว่างที่เขาล้มตัวลงบนเตียง จู่ๆ ก็ดันคึกขึ้นมาจากที่รู้สึกง่วงนอน เพราะว่าเขายังมีแพ็คของขวัญที่ยังไม่ได้เปิดใช้งานอีกเยอะเลย!

ไป๋เยี่ยจึงค่อยๆ เปิดใช้งานแพ็คของขวัญกว่าเจ็ดสิบแพ็ค

ไป๋เยี่ยได้รับค่าประสบการณ์ทั้งหมดแปดหมื่นแต้ม ซึ่งนั่นเทียบเท่ากับโอกาสจับรางวัลแปดครั้ง!

แต่ถึงกระนั้น เขาก็วางแผนจะจับรางวัลในวันรุ่งขึ้น เพราะตอนนี้เขาเริ่มง่วงแล้ว นอนเพิ่มพลังงานก่อนค่อยว่ากัน!

ไป๋เยี่ยคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาตั้งปลุกตอนเจ็ดโมงเช้าและเตรียมเข้านอน

แต่ทันใดนั้นเขาก็ดันไปเห็นว่าในโทรศัพท์มีข้อความที่ไม่ได้อ่านและสายที่ไม่ได้รับเยอะมาก

ตอนนี้ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว ไป๋เยี่ยจึงไม่ได้คิดจะโทรกลับไป ทว่าข้อความเหล่านั้นกลับทำให้เขามีความสุขมาก

เพราะว่าเครื่องตรวจสอบสมดุลฮอร์โมนดีเอ็มแอล-2764ทีจากบริษัทเอสพีโอเอ็มที่เขาทุ่มทุนซื้อมันมาในราคายี่สิบล้านดอลลาร์จะมาถึงปักกิ่งในวันพรุ่งนี้แล้ว จึงให้ไป๋เยี่ยเตรียมตัวรับสินค้าให้ดี

ไป๋เยี่ยอ่านข้อความ พลันรู้สึกสุขใจขึ้นมาทันที