หนึ่งกำเนิดสองสมบัติ : รักแสนหวานของมหาเศรษฐี / รักแสนหวานของมหาเศรษฐีหน้าหยก - ตอนที่ 71
ตอนที่ 71 การตอบโต้ของดอกบัวขาว
ในช่วงบ่าย หยุนนาได้รับจดหมายเชิญตามที่เธอต้องการ
และในเวลาเดียวกันเธอก็ได้รับโทรศัพท์เตือนจากหลี่ตงเฉียง
เมื่อเธอรับสายก็ได้ยินคำถามที่น่าโมโหจากอีกด้านของโทรศัพท์
“หยุนนานะหยุนนา! นังสารเลว! แกรู้ไหมว่ายุ่งอยู่กับใคร? แกทำให้ฉันเดือดร้อน!”
เธอรู้สึกงุนงง “พี่เฉียง พี่หมายความว่าไง”
“ พี่สาวของแกยังบริสุทธิ์และไม่เป็นอันตราย มันได้รับการสนับสนุนจากคนใหญ่คนโต! ฉันไม่ได้แตะต้องแม้แต่เส้นผมของมัน และฉันเกือบจะเสียแขนไปทั้งยังถูกขึ้นบัญชีดำจากผู้มีอำนาจมากที่สุดในเมืองหลวง และฉันเกือบตาย!… “
เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดได้ “พี่เฉียง พี่หมายถึงอะไรฉันไม่เข้าใจ!”
“แกไม่เข้าใจเหรอ!” เขาเดือดและอุทาน “ฉันจะอธิบายอีกครั้ง พี่สาวของแกมีคนที่มีอำนาจคอยหนุนหลัง สำหรับตัวตนของผู้มีอำนาจคนนี้ไม่ใช่สำหรับคนต่ำต้อยอย่างแกที่จะรู้! “
เธอรู้สึกงุนงง แต่ก็ยิ้มออกมาอย่างรวดเร็ว “พี่เฉียงล้อฉันเล่นรึเปล่า? พี่สาวของฉันธรรมดาและด้อยค่าแถมยังมีตัวภาระที่เกิดมาไม่มีพ่อ จะมีผู้มีอำนาจที่ไหนสนใจผู้หญิงแบบนี้ ตลกสิ้นดี!”
หยุนนาดูเบื่อหน่ายเมื่อนึกถึงหยุนซือซือ
หยุนซือซือเป็นแค่โสเภณี พี่เฉียงต้องล้อเล่นแน่ ๆ !
“อย่าดูถูกพี่สาวของแก มันเป็นคนประเภทที่นายใหญ่หลายคนชอบ ยังไงก็ตามแกเป็นหนี้ฉัน 200,000 พร้อมดอกเบี้ย! คืนเงินนั้นให้ฉันภายในสองวัน ถ้าสองวันฉันยังไม่ได้ ฉันจะไปหาแกที่บ้านเอง! “
หลังจากพูดแบบนี้เขาก็ตัดสายทันที
“ ไม่นะ! พี่เฉียง… ”
หยุนนาตกใจและนิ่งอยู่กับที่เป็นเวลานาน
….
ในตอนเย็นหยุนซือซือพาโย่วโย่วไปที่บ้านหยุน
ก่อนเข้าประตู เมื่อเธอเดินผ่านหยุนนาด้วยความโกรธเมื่อหยุนนาเห็นเธอจึงตบเธออย่างแรง
หยุนซือซือเกือบล้มลง เธอกำหมัดแน่นและหันไปพร้อมสายตาเย็นชาคู่หนึ่งที่ไม่ได้ขี้ขลาดเหมือนก่อน
หยุนนามองหน้าเธออย่างขมขื่นและพูดอย่างดูถูก “ไอ้คนไม่มีตา!”
โดยไม่คาดคิด…
“เพี๊ยะ!….”
หยุนซือซือตบหน้าเธออย่างจัง
หยุนนาตะลึงที่กล้าตบเธอ!
หยุนนาโกรธขึ้นทันที “แกกล้าตบฉันเหรอ?!”
หยุนซือซือก้าวไปข้างหน้ามองหยุนนาด้วยใบหน้าสงบนิ่ง “เธอเป็นแค่หมาลอบกัด ไม่ตบเธอจะให้ตบใคร?”
หยุนนาไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง ตอนนี้ผู้หญิงขี้ขลาดคนนี้กำลังท้าทายเธออย่างเปิดเผย “แกเป็นบ้าไปแล้วเหรอ? ทำไม? แกเห็นว่าพ่อของฉันไม่อยู่เลยกล้างั้นเหรอ?”
“ข้อกำหนดเบื้องต้น คือเธอควรเป็นคน” หยุนซือซือตอบโต้ด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย
หยุนนาไม่สามารถระงับความโกรธได้ เธอยกมือขึ้นสูงเพื่อตอบโต้การตบ “นังสารเลวฉันจะฆ่าแก!”
เสียงตบตีดังตามมา หยุนซือซือสามารถหลบได้ทันเวลาจึงไม่ทำให้เธอบาดเจ็บ
เธอหัวเราะอย่างเย็นชา เธอหันกลับไปและคว้าหยุนนากระแทกเข้ากับกำแพงและตบหน้าดัง ๆ อีกครั้ง
เธอกลับตบสิบเท่า…
