หนึ่งฝ่ามือสยบโลกา - บทที่ 1111 ดารานิรันดร์ระดับเต๋า!
ร่างของเทพองค์นี้สูงตระหง่าน บนร่างของเขามองไม่เห็นร่องรอยความอ้วนแม้แต่น้อย สิ่งเดียวที่มองเห็นคือร่างกายที่เหมือนขุนเขาและต้นสน ตั้งตระหง่านอยู่หว่างฟ้าดิน!
เสื้อผ้าพลิ้วไสว เท้าเหยียบอยู่บนดาววัว เหนือหัวมีดาวเคราะห์เต๋าที่กลายเป็นสายรุ้งยาวเส้นหนึ่งราวกับเป็นนิรันดร์อยู่บนท้องฟ้าท่ามกลางสายตาของทุกคน พลังของเทพวัวได้ช่วยหนุนนำดาวเคราะห์เต๋า…ให้พุ่งทะยานไปยังท้องนภา!
พุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ!
ชั่วขณะนี้ท้องฟ้าเปลี่ยนแปลง เมฆลมพลิกม้วน เสียงสั่นสะเทือนรอบทิศก็ยิ่งกลายเป็นอัสนีสวรรค์สายแล้วสายเล่า ระเบิดลั่นดังต่อเนื่องทั่วทั้งสุสานดวงดารา!
ขณะที่เสียงดังสะเทือนเลื่อนลั่น เทพวัวก็ร้องคำราม มองด้วยตาเปล่าก็เห็นว่าดาวเคราะห์เต๋าที่ถูกมันหนุนนำอยู่เปลี่ยนสีเป็นสีแดงชาดอย่างรวดเร็ว ราวกับด้านในมีเตาหลอมขนาดยักษ์ที่แผ่เปลวไฟไร้ที่สิ้นสุดออกมา ทำให้อุณหภูมิของดาวเคราะห์เต๋าราวกับพุ่งถึงจุดสูงสุดมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งยังแผ่ขยายออกไปด้านนอกจนทำให้ทุกคนที่มองอยู่คล้ายจะเห็น…พระอาทิตย์ดวงหนึ่ง!
ชั่วขณะนี้ทุกคนในสุสานดวงดาราต่างพากันกลั้นหายใจ ผู้ฝึกตนทุกคนที่มองเห็นภาพนี้ เวลานี้ต่างพากันสะเทือนขวัญอยู่ภายในใจ!
ขณะที่ในใจสั่นสะเทือน เทพวัวก็เร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ แสงของดาวเคราะห์เต๋าเจิดจ้ามากยิ่งขึ้น เปลวไฟภายในนั้นร้อนแรงขึ้นทุกที จนกระทั่งในที่สุด…ณ ปลายขอบฟ้า เทพวัวที่พุ่งไปอย่างทรงพลังไร้ใดเปรียบก็พลันหยุดชะงัก!
ราวกับมีสิ่งกีดขวางไร้รูปหนึ่งชั้นขวางอยู่ข้างหน้ามัน กั้นไม่ให้ดาวเคราะห์เต๋าเลื่อนขั้นและไม่ให้เทพวัวกระโจนข้ามไป เมื่อมันหยุดชะงัก หวังเป่าเล่อที่ยืนอยู่บนหลังของเทพวัวพลันมีประกายแสงเฉียบคมวาบขึ้นในดวงตา
เขาสัมผัสถึงสิ่งกีดขวางแล้ว ถึงขั้นคล้ายจะมองเห็นได้ด้วย ยิ่งรู้สึกได้ถึงการขับไล่ผลักไสหลายแบบที่แผ่ออกมาจากสิ่งกีดขวางไร้รูปนี้ มันคล้ายกับผนึก และคล้ายกับการสยบกดดัน
“สวรรค์ไม่ต้องการให้เต๋าเป็นนิรันดร์ จึงมีข้อจำกัดตั้งอยู่…” หวังเป่าเล่อพึมพำกับตัวเอง เหมือนกับการตระหนักรู้ก่อนหน้านี้ของเขาทุกประการ
“แต่…ข้าเตรียมการทุกอย่างก็เพื่อทำลายข้อกำจัดนี้!” ดวงตาของหวังเป่าเล่อส่องสว่างเจิดจ้า สองมือของเขายกขึ้นโบกอย่างแรง!
ทันใดนั้น พลังมหาศาลที่อยู่ในร่างของเทพวัวที่ราวกับเก็บสะสมเอาไว้ก็กดดันลงมาจากทั้งแปดทิศ ทำให้ขาหน้าทั้งสองข้างของเทพวัวบิดงอเล็กน้อยอยู่บนผืนฟ้าราวกับไม่มีอะไรอยู่ในขาของมัน กระทั่งเป็นเหมือนผืนดิน และกำลังจะเตรียมการขั้นสุดท้าย!
“ช่วงเวลาสำคัญที่สุดมาถึงแล้ว!”
“ในตำนานเล่าว่าดาวเคราะห์เต๋าราวกับเป็นนิรันดร์ เหมือนปลากระโดดข้ามประตูมังกร ต้องทะลวงไปสุดขอบจักรวาลถึงจะทำได้!”
ผู้อาวุโสองค์แรกของสุสานดวงดาราและจักรพรรดิองค์ปัจจุบันมองหน้ากันด้วยความเคร่งเครียด ถึงแม้พลังฝึกปรือของพวกเขาจะสูงส่ง แต่ภาพที่ดาวเคราะห์เต๋าราวกับเป็นนิรันดร์เช่นนี้ แม้แต่พวกเขาก็ยังเคยได้ยินแค่ในตำนานเท่านั้น การได้เห็นด้วยตาตนเองถือเป็นครั้งแรกในชีวิต!
ตอนนี้ ขณะที่พวกเขามองดูอยู่ ทางด้านหวังเป่าเล่อก็ยกมือขึ้นแล้วปล่อยลงทันที ก่อนตะโกนเสียงต่ำออกมา!
“ขึ้น!”
ขณะที่เขาเอ่ยออกมา เทพวัวที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าก็สั่นไหวไปทั้งร่าง มันคำรามกึกก้องสะท้านฟ้ายิ่งกว่าเดิม ท่ามกลางเสียงคำรามนี้ ร่างกายที่สง่างามของมันก็ถลันพุ่งไปข้างหน้าอย่างรุนแรง จนกระแทกเข้ากับสิ่งกีดขวางไร้รูปบนท้องฟ้าตรงๆ!
ความตกตะลึงอันเงียบงันเกิดขึ้นในใจของทุกคนทั่วทั้งสุสานดวงดารา ขณะที่มันระเบิดลั่นอย่างบ้าคลั่ง สิ่งกีดขวางก็ส่งเสียงแตกร้าว พริบตาต่อมาก็พังทลายแล้วกลายเป็นระลอกคลื่นสั่นกระเพื่อมไร้จุดจบอยู่บนฟ้าทันที ที่ใจกลางของระลอกคลื่นนี้ ร่างมหึมาของเทพวัวได้ผลักดุนดาวเคราะห์เต๋าให้ทะยานขึ้นไป!
แต่ทุกอย่างนี้ยังไม่จบสิ้น ขณะที่มันพุ่งขึ้นไปพร้อมกับที่แสงและความร้อนของดาวเคราะห์เต๋ารุนแรงขึ้นกว่าเดิม ก็คล้ายจะมีสิ่งกีดขวางอีกแห่งปรากฏขึ้นมาอย่างฉับพลัน!
หรือก็คือ…สิ่งที่อยู่ตรงนี้ เดิมทีก็ไม่ใช่สิ่งกีดขวางแค่หนึ่งชั้น แต่มีจำนวนหลายชั้นจนน่าตะลึง!
ตอนนี้เมื่อชั้นแรกพังทลายและแผ่กระจายระลอกคลื่นออกมา สิ่งกีดขวางที่เดิมไร้รูปจนมองไม่เห็นก็ปรากฏขึ้นในที่สุดมันสะท้อนเข้าไปในสายตาของทุกคน รวมถึงสะท้อนเข้าไปในสายตาของหวังเป่าเล่อด้วย!
“ไม่ใช่แค่ชั้นเดียว…” ดวงตาของหวังเป่าเล่อหรี่ลง อานุภาพของเทพวัวทำให้สัมผัสสวรรค์ของเขาแผ่กระจายไปยังจุดที่สิ่งกีดขวางตั้งอยู่ทันที ขณะที่สัมผัสสวรรค์แผ่ออก เขาก็ค่อยๆ รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าสิ่งกีดขวางที่จำกัดไม่ให้ดาวเคราะห์เต๋าเลื่อนขั้นนี้ น่ากลัวว่าจะมีจำนวนมากถึงหลายล้าน!
สิ่งกีดขวางหนึ่งล้านชั้น ปิดกั้นสรรพชีวิต ขัดขวางจักรวาล ราวกับกฎเกณฑ์นับล้านรวมกันกลายเป็นผนึกขนาดมโหฬาร ปิดผนึกทุกสิ่งอย่าง!
แต่…ไม่นานหวังเป่าเล่อก็จิตใจเป็นสุข เนื่องจากการตอบสนองของดาวเคราะห์เต๋าและสภาวะของมัน เขาจึงได้รู้ว่าการเลื่อนขั้นดาวเคราะห์เต๋า…แท้จริงแล้วขอเพียงทะลวงสิ่งกีดขวางชั้นแรกได้ก็นับว่าทำสำเร็จ ไม่จำเป็นต้องทำลายสิ่งกีดขวางนับล้านทั้งหมด
ตอนนี้เพียงแค่คิด เขาก็สามารถทำให้ดาวเคราะห์เต๋าที่มีเทพวัวซึ่งแปลงมาจากกระบวนเวทเทพของตนคอยหนุนนำอยู่เลื่อนขั้นกลายเป็นเต๋านิรันดร์ได้ในพริบตา!
เพียงแต่ถึงแม้เต๋านิรันดร์เช่นนี้จะนับว่าอยู่เหนือล้ำแล้ว แต่สุดท้าย…ก็ไม่ใช่สุดยอด!
เพราะตามการตระหนักรู้ของหวังเป่าเล่อ ก่อนเลื่อนขั้น ทุกครั้งที่ดาวเคราะห์เต๋าทำลายสิ่งกีดขวางหนึ่งชั้นแล้วเลื่อนขั้นเป็นเต๋านิรันดร์ อานุภาพและความสามารถก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้น!
“เช่นนั้นก็มาดูกันว่าขีดจำกัดของข้าอยู่ตรงไหน!” แววตาของหวังเป่าเล่อเผยความแน่วแน่ออกมา ยิ่งกว่านั้นคือ ความกระหายการต่อสู้อันมากมาย ตอนนี้เมื่อความคิดชัดเจนแล้ว เขาก็ไม่ได้ครุ่นคิดต่อ ทว่าสูดหายใจเข้าลึก พลังฝึกปรือในร่างราวกับจะระเบิดออก มันผสานเข้าไปในเทพวัวท่ามกลางเสียงกึกก้องดังสนั่น ทำให้ทั่วร่างของเทพวัวส่องแสงสว่าง ร้องคำรามราวกับบ้าคลั่ง ดุนดันดาวเคราะห์เต๋า….ให้ทะลวงผ่านไปอีกครั้ง!
เสียงตูมดังก้องกังวานสนั่นหวั่นไหว เสียงพังทลายของสิ่งกีดขวางชั้นแล้วชั้นเล่าดังลั่นไปทั่วสารทิศ จากไกลๆ จะเห็นว่าเทพวัวกลายเป็นรุ้งยาว คอยส่งดาวเคราะห์เต๋าให้ทะลวงกระแทกจนสิ่งกีดขวางพังทลายไปทีละชั้น ราวกับกวาดเศษใบไม้แห้ง
สามชั้น สิบชั้น สามสิบชั้น ห้าสิบชั้น หนึ่งร้อยชั้น…
สามร้อยชั้น เก้าร้อยชั้น หนึ่งพันห้าร้อยชั้น!
ยังไม่จบ สามพันชั้น ห้าพันชั้น…
ขณะที่เกิดเสียงสะเทือนเลื่อนลั่นและเสียงแตกหัก พร้อมกับที่เทพวัวได้ส่งดาวเคราะห์เต๋าให้ทำลายสิ่งกีดขวางไปถึงชั้นที่ 5974 ความเร็วของมันก็ลดลง หลังจากสะสมกำลังครู่หนึ่ง มันก็คำรามออกมาแล้วพุ่งเข้าใส่อีกครั้ง ครั้งนี้ทำลายตรงไปถึงชั้นที่ 9397 ทันที!
ตอนนี้ก็คล้ายจะมาถึงขีดจำกัดแล้ว เงาร่างของเทพวัวระเบิดพลังเฮือกสุดท้ายออกมาขณะที่มันเริ่มหม่นแสง มันดุนดันดาวเคราะห์เต๋าให้ทำลายสิ่งกีดขวางอีกหลายร้อยชั้น จนถึงหนึ่งหมื่นชั้น มันก็สูญเสียอานุภาพทั้งหมดแล้วสลายตัว!
“หนึ่งหมื่นชั้นจะไปพอได้ยังไง!” หวังเป่าเล่อคำรามเสียงยาวขึ้นฟ้า ยกมือซ้ายขึ้นมาถือดาวเคราะห์เต๋าขนาดมหึมาที่ไม่ต่างอะไรกับดารานิรันดร์และถึงขั้นทำให้ดารานิรันดร์ดวงอื่นๆ ด้อยกว่าได้ จากนั้นมือขวาก็ผนึกมุทรา ชี้หนึ่งนิ้วทันที!
ทันใดนั้นเงาเลือนรางของผีดิบในชาติก่อนก็ตกลงมาตามนิ้วนี้ พลันเปลี่ยนเป็นแสงสายหนึ่ง มันทะลวงพร้อมเสียงดังสนั่นไปยังสิ่งกีดขวางตรงหน้า ความเร็วและความรุนแรงของการทำลายล้างทำให้ทุกคนที่มองเห็นใจสั่นสะท้านบ้าคลั่ง เพียงแค่แสงนี้ พริบตาเดียว…ก็ทำลายระดับหนึ่งหมื่นชั้น!
พอแสงนี้สลายไป ร่างของหวังเป่าเล่อก็ถือดาวเคราะห์เต๋าก้าวไปสู่สองหมื่นชั้น ยังไม่จบ ดาบวิเศษและเผ่าเทพอัคคีก็ปรากฏตัวขึ้นจากร่างของเขา และยังมีเงาร่างที่แปลงมาจากความเกลียดชังอันน่าสะพรึงนั่นก็เดินออกมาด้วย ทำให้การพังทลายของสิ่งกีดขวางส่งเสียงสะเทือนลั่นน่าตื่นตะลึง!
สามหมื่นชั้น สี่หมื่นชั้น ห้าหมื่นชั้น…
ชั่วขณะต่อมา ขณะที่สิ่งกีดขวางทั้งสามหมื่นชั้นต่อจากนั้นพังทลาย เงาร่างของกวางขาวน้อยก็กระแทกศีรษะเข้าไปพร้อมประกายแสงสดใสเจิดจ้าจนบาดตา การกระแทกครั้งนี้ทำลายไปสามหมื่นชั้นทันที!
ทำให้ร่างของหวังเป่าเล่อที่ถือดาวเคราะห์เต๋ายืนตระหง่านอยู่บนสิ่งกีดขวางชั้นที่แปดหมื่น ส่วนดาวเคราะห์เต๋าของเขา…ก็ขยายใหญ่ขึ้นตามการพังทลายของสิ่งกีดขวางชั้นแล้วชั้นเล่า มองดูแล้วไม่เหมือนกับดารานิรันดร์ แต่เหมือนกับวัตถุสวรรค์แปลกประปลาดที่มีดารานิรันดร์จำนวนมากมาบรรจบกัน!
“ยังมี…การโจมตีขั้นสุดท้าย!” หวังเป่าเล่อสั่นสะท้าน แววตาเผยความบ้าคลั่งออกมา มือขวายกขึ้นมาเป็นภาพฉายของกระดานไม้สีดำ พริบตาเดียวก็เกิดการเปลี่ยนแปลง หลังจากที่อดีตชาติของกระดานไม้ดำปรากฏขึ้นในหัว มันก็ร่วงลงมาทันที!
การร่วงหล่นครั้งนี้ทำให้ท้องฟ้าส่งเสียงอึกทึกอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน สิ่งกีดขวางที่เหลืออยู่เก้าแสนกว่าชั้นสั่นสะท้านราวกับมีพลังงานอธิบายไม่ได้ระเบิดออกมาในชั่วขณะนี้ ทำให้สิ่งกีดขวางชั้นแล้วชั้นเล่าแตกกระจายราวกับกระดาษ!
ชั้นที่หนึ่งแสน ชั้นที่สามแสน ชั้นที่สี่แสน ชั้นที่หกแสน…
“ทำต่อไป!!” ดวงตาของหวังเป่าเล่อแดงก่ำ ร่างกายทะลวงข้ามไปทันที ทำให้พลังที่แผ่ออกมาจากภายในกระดานไม้ดำราวกับเป็นคมมีดที่สามารถฟาดฟันทุกสิ่งทุกอย่างได้ พริบตาเดียว…ก็พังไปจนถึงชั้นที่เจ็ดแสน แปดแสน จนถึงชั้นที่เก้าแสนเก้าหมื่น ในที่สุดก็ถึงขีดสุด!
ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ แต่พลังที่เหลือก็ระเบิดออกมาทำลายอีกหนึ่งหมื่นชั้นที่ขีดสุดเช่นกัน ทำให้รอยผนึกไร้รูปที่กลายมาจากกฎเกณฑ์นับล้าน พังทลายเสียงดังสนั่น…ทันที!
ขณะที่มันพังทลาย การตระหนักรู้ก็ปรากฏขึ้นในใจของหวังเป่าเล่อในชั่วพริบตา ราวกับตอนนี้ยากจะมีอะไรมาปกปิดดวงตาของเขาได้ ทุกสรรพสิ่งก็ยิ่งไม่อาจปิดกั้นจิตใจของเขา!
ส่วนดาวเคราะห์เต๋าของเขา ในที่สุดตอนนี้…ทั้งแสงและความร้อนก็ระเบิดออกมาจนถึงขีดสุด จนกระทั่งไร้ซึ่งประกายแสง!
มันกลายเป็น…หลุมดำที่สามารถกลืนกินดารานิรันดร์!
พลังฝึกปรือของเขาเพิ่มพูนขึ้นกะทันหันในตอนนี้เอง มันทะลวงจากดาวพระเคราะห์ก้าวไปสู่ขั้นดารานิรันดร์!
ดารานิรันดร์ที่พิเศษอย่างที่สุด…และไม่เคยมีมาก่อน!
……………………