หนึ่งฝ่ามือสยบโลกา - บทที่ 1150 สำนักแห่งความมืดไม่พินาศ จักรพรรดิไม่ปรากฏ!
พลั่ก! พลั่ก!
มหาศิษย์แห่งเต๋าตระกูลหมื่นสำนักทั้งสองต่างเป็นดารานิรันดร์ชั้นมหาวัฏจักร แต่เห็นได้ชัดว่าพลังต่อสู้ของพวกเขาไม่ใช่ระดับเดียวกับหวังเป่าเล่อ พลังกายเนื้อหวังเป่าเล่อแข็งแกร่งเกินไป วิญญาณเทพก็เช่นกัน ตอนนี้ฐานการฝึกฝนยังเพิ่มขึ้นอีก ต่อให้ไม่ใช้กระบวนเวทพลังเทพ มีเพียงกายเนื้อก็สะเทือนฟ้าดินแล้ว
ร่างมหาศิษย์แห่งเต๋าคู่นั้นแตกเป็นเสี่ยงๆ ทันที พวกเขาสัมผัสได้เพียงพลังบางอย่างที่ไม่อาจอธิบายได้ปะทะเข้ากับกาย ก่อนจะสูญเสียสติสัมปชัญญะ ไม่ทันได้สัมผัสกับความเจ็บปวดร่างก็แตกกระจายไปเสียแล้ว วิญญาณเทพไร้หนทางหนี ถูกพลังระเบิดจากหวังเป่าเล่อฉีกออกเป็นชิ้นในทันที
ตั้งแต่ต้นจนจบร่างของหวังเป่าเล่อไม่ได้หยุดนิ่ง เคลื่อนย้ายพุ่งเข้ากระแทกมหาศิษย์แห่งเต๋าตระกูลหมื่นสำนักอีกคน คนผู้นี้เป็นชายวัยกลางคนผู้หนึ่ง แม้ตอนนี้ดวงตาเขาจะดูบ้าคลั่ง ทว่าสัญชาตญาณสั่งให้หลบหนี แต่กลับสายไปแล้ว
หวังเป่าเล่อกระแทกอย่างแรงจนร่างของคนผู้นั้นแตกกระจาย เขากำลังจะโจมตีต่อ แต่แล้วตอนนั้นเององค์ชายไม่รู้สิ้น และสตรีในร่างมังกรเงิน หร้อมทั้งชายหนุ่มกระบี่โบราณห้าธาตุที่ถูกร่างแยกทั้งเก้าของเขาพันธนาการเอาไว้ จู่ๆ ก็ดูพร่าเลือนราวกับมีพลังประหลาดห่อหุ้ม ทั้งสามหลุดจากพันธนาการของร่างแยกและปรากฏขึ้นอีกครั้งด้วยการล้อมรอบตัวหวังเป่าเล่อ
ทันทีที่ปรากฏกาย ทั้งสามพลันระเบิดจิตสังหารและลงมือ!
สตรีผู้แปลงกายเป็นมังกรยักษ์สีเงินผู้นั้นดวงตาอาบด้วยแสงเลือด สองมือผนึกมุทรา ฉับพลันมังกรเงินแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน กู่ร้องขึ้นฟ้า ก่อนจะเข้าพันธนาการหวังเป่าเล่อ
ชายหนุ่มกระบี่โบราณห้าธาตุก็เช่นกัน เส้นเลือดทั่วร่างปูดโปน กระบี่โบราณทั้งห้าเล่มแยกจากกัน จากห้าเป็นสิบ จากสิบเป็นยี่สิบ และเพิ่มเป็นเท่าทวีจนถึงจำนวนหลายพันพุ่งเข้าใส่หวังเป่าเล่อจากทุกสารทิศ!
ยังมีองค์ชายไม่รู้สิ้นผู้นั้น เขาระเบิดร่างแท้ออกมาโดยไม่ลังเล หลังเสียงระเบิดดังสนั่น สามหัวหกแขนพลันปรากฏ ก่อนจะกระโดดขึ้นและเสียหนึ่งหัวกับสองแขนไป แทนที่ด้วยฝ่ามือยักษ์กดสยบหวังเป่าเล่อจากด้านบน
ทั้งสามคนไม่มีผู้ใดธรรมดาสามัญแม้แต่น้อย หากวางพวกเขาไว้ข้างนอก แต่ละคนล้วนสามารถสยบมหาศิษย์แห่งเต๋าได้ทุกสารทิศ เหนือกว่าเหล่ากองทัพรอง และแม้แต่กองทัพหลักของตระกูลส่วนใหญ่ก็ยังเทียบกับพวกเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ
อีกทั้งความบ้าคลั่งยังทำให้พวกเขาไม่ละความพยายาม ดังนั้นแม้ว่ากายเนื้อของหวังเป่าเล่อในตอนนี้จะเป็นชั้นมหาวัฏจักร หากแต่เมื่อเผชิญหน้ากับทั้งสามคนพร้อมกัน ถึงแม้จะสู้ได้ก็ตาม แต่ว่า…ในพื้นที่แปลกประหลาดแห่งนี้ยังมีเด็กสาวลึกลับที่มาพร้อมความประสงค์ร้ายผู้นั้นอยู่!
ดังนั้นหวังเป่าเล่อจึงหรี่ตาและถอยหลังไปทันที ก่อนทั้งสามจะรีบพุ่งเข้าใส่อีกครั้ง มังกรแดงพันรัด กระบี่นับพันหวีดหวิว หวังเป่าเล่อที่คล้ายจะถอยหลังไปแล้วดีดตัวพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
การถอยออกและพุ่งเข้านี้รวดเร็วมาก พลังปราณดึงดูดกลายเป็นโอกาสให้หวังเป่าเล่อทันที หากสติรับรู้ของทั้งสามนั้นยังอยู่คงเป็นเรื่องยากที่หวังเป่าเล่อจะทำเช่นนี้ได้
ในพริบตาร่างของเขาจึงระเบิดความเร็วหลบหนีมังกรแดงและกระบี่นับพันไปได้ จากนั้นจึงปรากฏตัวตรงหน้าฝ่ามือที่แปลงกายมาจากองค์ชายไม่รู้สิ้น ก่อนจะชกเข้าไปหนึ่งหมัดโดยไม่ลังเล
พลังกายเนื้อระเบิดทั่วทุกสารทิศ ร่างแยกดารานิรันดร์เต๋ามาตรฐานและร่างแยกดาวพิเศษทั้งหมดพุ่งกลับมาอย่างรวดเร็วทำให้หมัดของหวังเป่าเล่อในครั้งนี้สะเทือนฟ้าดิน
ความว่างเปล่าสั่นสะเทือน จักรวาลล่มสลาย ฝ่ามือขององค์ชายไม่รู้สิ้นแตกเป็นเสี่ยงๆ ร่างของเขากระอักเลือดและถูกหมัดของหวังเป่าเล่อชกจนกระเด็นไปไกลหลายพันจั้ง ก่อนจะกระแทกเข้ากับกำแพงที่มองไม่เห็นในอากาศ!
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ความว่างเปล่ารอบด้าน ร่างขององค์ชายไม่รู้สิ้นพลันเกิดรอยร้าวราวกับมีชั้นบางอย่างกั้นอยู่ และตอนนี้มันกำลังสั่นสะเทือนจนดวงตาหวังเป่าเล่อหดแคบ!
เขากำลังจะพุ่งออกไป ทว่าตอนนั้นเองความระแวดระวังของเขาก็ทำงาน ร่างกายบิดเบี้ยวเอนไปด้านหลังอย่างไม่น่าเชื่อและถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับหยิบใบไม้ใบหนึ่งออกมาอย่างไม่ลังเล ก่อนจะกดสยบไปยังจุดที่เขาอยู่ก่อนหน้านี้
ใบไม้ใบนี้คือสิ่งที่ปรมาจารย์แห่งไฟมอบให้ ข้างในบรรจุคำสาปแช่งเขย่าขวัญเอาไว้
ฉับพลันที่ล่าถอยและหยิบใบไม้ออกมาสยบ จุดที่เขาอยู่ก่อนหน้านี้พลันปรากฏเส้นผมสีดำก้อนหนึ่งถูกตัดฉับอยู่ตรงนั้น
จากนั้นร่างเด็กสาวผู้หนึ่งก็เดินออกมาจากความว่างเปล่า ทว่าสิ่งที่ต้อนรับนางคือพลังสยบของใบไม้ที่ปล่อยออกไป เกิดเสียงดังสนั่นก่อนที่ร่างของเด็กสาวจะสั่นไหวอย่างรุนแรง สีหน้าบิดเบี้ยว รูม่านตาทยอยปรากฏขึ้นในดวงตาราวกับกำลังปั่นป่วน ดวงตาของคนทั่วไปจะมีเพียงรูม่านตาเดียว ทว่าดวงตาแต่ละข้างของเด็กสาวผู้นี้กลับมีรูม่านตาอย่างน้อยเจ็ดถึงแปดรู ชวนให้เวียนหัวและน่ากลัวอย่างมาก!
หลังจากรูม่านตาพวกนั้นปรากฏ สีหน้าของเด็กสาวพลันเผยความเจ็บปวดพร้อมกับส่งเสียงคร่ำครวญ อีกทั้งน้ำเสียงที่เปล่งออกมาก็แตกต่างกันราวกับกำลังคำรามออกมาจากในร่างของนาง
“สำนักแห่งความมืด ได้เวลาฆ่าแล้ว!!”
“สำนักแห่งความมืดต้องพินาศ!”
“สำนักแห่งความมืด สำนักแห่งความมืด แปลงกฎศิลาของตน…ไม่อาจดำรงอยู่ในโลกได้!!”
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ สำนักแห่งความมืดของข้าท่องอยู่ในโลกแห่งศิลา หากไม่มีพวกข้าคงยากที่โลกนี้จะอยู่รอด!”
“สำนักแห่งความมืดไม่พินาศ จักรพรรดิไม่ปรากฏ…โลกนี้จะหวนคืนได้อย่างไร!!”
“หวนคืน! หวนคืน! ! ข้าสัมผัสได้ถึงเสียงเพรียกร้อง ไม่รู้สิ้นหวนคืน หวนคืนไม่รู้สิ้น!!”
เสียงเหล่านั้นมาพร้อมความแก่ชราและบ้าคลั่ง ระเบิดออกมาจากร่างของเด็กสาวอย่างต่อเนื่อง สีหน้าของนางบิดเบี้ยวมากขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายประเดี๋ยวพองตัวประเดี๋ยวหดเล็ก หวังเป่าเล่อกำลังจะโจมตีอีกรอบ แต่ในตอนนั้นเอง รูม่านตาทั้งหมดในดวงตาเด็กสาวก็ผสานเข้าด้วยกันราวกับฟื้นตัวกลับมาจากสภาวะที่ไม่อาจควบคุมได้
ทันทีที่ได้สติกลับมา นางเคลื่อนไหวร่างมาที่ข้างกายองค์ชายไม่รู้สิ้นผู้ที่ถูกหวังเป่าเล่อชกจนบาดเจ็บสาหัส ก่อนจะพุ่งเข้าร่างของเขาไป
องค์ชายไม่รู้สิ้นพลันส่งเสียงคำรามดังก้อง จุดที่ศีรษะระเบิดออกไปจนเหลือเพียงเลือดเนื้อก่อนหน้านี้…พลันงอกศีรษะใหม่ออกมาอีกครั้ง
ทว่า…ศีรษะนี้ไม่ใช่ศีรษะของเขา แต่เป็นเด็กสาวผู้นั้น!!
แขนสองข้างที่องค์ชายไม่รู้สิ้นระเบิดตัวเองไปก็มีมือทั้งสองข้างของเด็กสาวงอกออกมาด้วย หลังจากสะบัดหัวไปมาแล้ว นางก็ควบคุมร่างขององค์ชายไม่รู้สิ้นให้เดินออกมา พร้อมกับจ้องมองหวังเป่าเล่อด้วยสายตาเย็นชา
ทว่าในส่วนลึกของแววตากลับมีความหวาดกลัวซุกซ่อน
ขณะเดียวกันจิตใจหวังเป่าเล่อก็สั่นไหวอย่างรุนแรง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินคนเอ่ยถึงโลกแห่งศิลา การคาดเดาต่างๆ นานาผุดขึ้นในใจ แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาครุ่นคิด แทบจะในพริบตาที่เด็กสาวได้สติกลับคืน หวังเป่าเล่อก็เรียกใบไม้กลับมาพร้อมกับถอยร่นออกไป หลังจากหลบหนีการปิดล้อมของมังกรแดงและกระบี่นับพันได้อีกครั้ง เขาก็พุ่งตรงไปยังเตาหลอมที่สอง
เมื่อมาถึง หวังเป่าเล่อไม่รอช้ารีบเริ่มต้นการดูดซับทันที เขาสังเกตเห็นแล้วว่าตอนนี้ฝักกระบี่เจ้าชะตาของตนสามารถดึงออกมาได้ แต่เขาไม่มั่นใจว่ามันจะสามารถสังหารเด็กสาวได้หรือไม่ อีกอย่างการทำลายล้างที่นี่ก็ยากมาก
แต่ไม่เป็นไร มีฝักกระบี่เจ้าชะตาอยู่ด้วย ร่วมกับเคล็ดวิชาลับมากมาย หวังเป่าเล่อคิดว่าหากดูดซับต่อไปจนฝักกระบี่เจ้าชะตาโปร่งใสอย่างสมบูรณ์แล้ว อานุภาพของมันจะต้องอัศจรรย์เป็นแน่
ดังนั้นในระหว่างการหลบหนี กฎแตกกระจายของเตาหลอมที่สองจึงพุ่งขึ้นมาและถูกเขาดูดซับอย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกันร่างแยกต่างๆ ก็กระจายตัวไปรอบด้าน ก่อตัวเป็นปราการอีกครั้ง
ให้ร่างแท้ของเขาดูดซับได้เร็วยิ่งขึ้น!
องค์ชายไม่รู้สิ้นที่ถูกเด็กสาวครอบงำฉายแววลังเลในดวงตา ก่อนจะเอ่ยว่า
“พวกเจ้าไประเบิดตัวเองใส่เขา!”
ทันทีที่เอ่ย ยกเว้นสตรีมังกรเงินและชายหนุ่มกระบี่โบราณ อีกห้าสิบกว่าคนที่เหลือก็พุ่งเข้าใส่หวังเป่าเล่อทันที เมื่อเข้าใกล้ร่างแยกของเขาก็ระเบิดตัวเองโดยไม่ลังเล
ท่ามกลางเสียงดังสนั่น สตรีมังกรเงินและชายหนุ่มกระบี่โบราณก็ลงมือ เพียงครู่เดียวร่างแยกของหวังเป่าเล่อก็แตกสลายไปเกือบหมด หวังเป่าเล่อที่ถูกคุ้มกันอยู่ข้างในพลันหรี่ตา
“อย่าขยับ หากขยับเมื่อไร ฝักกระบี่กับใบไม้ของข้าก็จะขยับด้วย!” ดวงตาหวังเป่าเล่อทอประกายเย็นเยือก ไม่ว่าเสียงรอบข้างจะดังไม่หยุด เขาก็ยังดูดซับกฎแตกกระจายในเตาหลอมอย่างบ้าคลั่ง
กฎแตกกระจายในเตาหลอมที่สองลดน้อยลงในชั่วพริบตา ไม่นานก็เหลือเพียงสี่ส่วน สามส่วน สองส่วน…จนกระทั่งเหลือเพียงหนึ่งส่วน เด็กสาวผู้ครอบงำร่างขององค์ชายไม่รู้สิ้นเผยแสงลึกลับในดวงตา ร่างพลันกะพริบและหายวับไป ก่อนจะปรากฏตัวอยู่ข้างหวังเป่าเล่อ
ในตอนนั้นเอง หวังเป่าเล่อก็เงยหน้า จิตสังหารในดวงตาพลันระเบิดออก เขาหยิบใบไม้ออกมา ขณะเดียวกันฝักกระบี่เจ้าชะตาในร่างกายก็แผ่พลังปราณ!
…………………………………………………………