หนึ่งฝ่ามือสยบโลกา - บทที่ 1158 ใครคือเต๋าสวรรค์!
เรื่องนี้ไม่น่าธรรมดาเช่นนี้แน่!
ศิษย์พี่เฉินชิงจื่อไม่น่าจะสะเพร่าเช่นนี้!
เป็นไปไม่ได้ที่จะพ่ายแพ้เช่นนี้!
หากเป็นแผนชั่วคราวที่คิดขึ้นกะทันหันก็แล้วไป แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ นี่เป็นแผนที่เฉินชิงจื่อคิดไว้นานแล้ว เมื่อเป็นเช่นนั้นศิษย์พี่จะคิดไม่ถึงได้อย่างไรว่าตระกูลไม่รู้สิ้นจะเข้ามาขัดขวาง
เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่า จะไม่ได้มีแค่จักรพรรดิสวรรค์คนเดียวปรากฏตัว
ดังนั้นจนถึงตอนนี้ก็ยังทำให้หวังเป่าเล่อคิดว่า เรื่องนี้มีบางอย่าง…ผิดปกติ!
ในขณะที่หวังเป่าเล่อใจเต้นรัวอยู่นั่นเอง เฉินชิงจื่อด้านนอกก็กำลังร้อนรนอย่างเห็นได้ชัด เขาคิดจะพุ่งไปที่เตาหลอม แต่กลับถูกเสวียนหัวขวางไว้ ขณะเดียวกันมนุษย์เรืองแสงตระกูลไม่รู้สิ้นกลางจักรวาลผู้นั้นก็ยกมือขวาขึ้นพร้อมรอยยิ้มเย้ยหยันและพุ่งไปสยบเฉินชิงจื่อ
เกิดเสียงดังสนั่น ผู้ที่แข็งแกร่งอย่างเฉินชิงจื่อยังไม่อาจหลบหนีไปได้จึงถูกสยบไว้และพ่นเลือดสดออกมาเป็นครั้งแรก
เวลาเดียวกันกับที่เขากระอักเลือด ภายในเตาหลอมด้วงเกราะสีทองที่แปลงมาจากเต๋าสวรรค์ไม่รู้สิ้นก็เข้าไปใกล้จักรพรรดิสวรรค์เดือนแยกพร้อมความดุร้าย ท่าทางละโมบและตื่นเต้น ไม่มีอะไรเกินกว่าที่หวังเป่าเล่อคาดไว้ ในพริบตา…มันก็แทรกซึมเข้าไปในร่างของจักรพรรดิสวรรค์เดือนแยก!
“ไม่!!” ในจักรวาลอันห่างไกล เฉินชิงจื่อแผดเสียงร้อง หมายจะพุ่งเข้าไปอีกครั้ง ทว่าจักรพรรดิสวรรค์กวงหมิงตระกูลไม่รู้สิ้น และจักรพรรดิสวรรค์เสวียนหัวลงมือสยบพร้อมกันทำให้เฉินชิงจื่อกระอักเลือดออกมา
ด้านในเตาหลอม พริบตาที่เต๋าสวรรค์ไม่รู้สิ้นผนึกกายเข้าไปในร่างจักรพรรดิสวรรค์เดือนแยก ตรงจุดที่ผนังเตาหลอมพังทลาย จักรพรรดิสวรรค์ตี้ซานที่หวาดระแวงมาตั้งแต่ต้นก็ดูโล่งใจขึ้น เขาไม่ได้ไปสู้กับเฉินชิงจื่อ หน้าที่ของเขาคือคอยป้องกันไม่ให้มีอะไรเปลี่ยนแปลง
เมื่อเห็นว่าตอนนี้ทุกอย่างกำลังเป็นไปด้วยดี จักรพรรดิสวรรค์ตี้ซานก็ก้าวเข้าไปในเตาหลอมพร้อมรอยยิ้มเย็นชา เขาเห็นแล้วว่าเมื่อผนึกกายกับเต๋าสวรรค์ไม่รู้สิ้น ไอมรณะหนึ่งส่วนสุดท้ายบนร่างจักรพรรดิสวรรค์เดือนแยกก็กำลังสลายไปอย่างรวดเร็ว
พลังแห่งเต๋าสวรรค์สำนักแห่งความมืดจึงถูกสยบอย่างไร้ขีดจำกัด เมื่อเห็นว่ามันกำลังจะหายไปอย่างสมบูรณ์ ฉับพลันนั้นหวังเป่าเล่อก็นึกบางอย่างขึ้นได้ เขาหันขวับไปมองเฉินชิงจื่อด้านนอกเตาหลอมและห้ามใจตนไม่ให้หันไปมองเดือนแยกตรงหน้า
ในใจเขาผุดคำตอบอันหาญกล้าขึ้นมาข้อหนึ่ง หากเป็นเช่นนั้นจริงก็สามารถอธิบายทุกอย่างก่อนหน้านี้ได้
ชั่วพริบตาที่ในใจหวังเป่าเล่อผุดการคาดเดาขึ้น ไอมรณะบนร่างจักรพรรดิสวรรค์เดือนแยกก็ถูกสยบลงจนเหลือเพียงเล็กน้อย เปลือกตาของเขาหยุดขยับไหว จากนั้นจึงค่อยๆ…เปิดขึ้น!
ทันทีที่กะพริบตา จักรพรรดิสวรรค์ตี้ซานผู้ที่กำลังก้าวเข้ามาดวงตาพลันหดแคบ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป ร่างกายกำลังจะถอยหลังแต่ก็สายไปเสียแล้ว
เสียงถอนหายใจดังออกมาจากปากจักรพรรดิสวรรค์เดือนแยก
“น่าเสียดาย ทำไมปรมาจารย์ดั้งเดิมของไม่รู้สิ้นถึงไม่มากันนะ อีกอย่างน่าเสียดายเสียจริง ตี้ซาน ทำไมเจ้าถึงไม่ใช้ร่างจริงมากัน” ขณะเดียวกันกับที่เปล่งวาจาออกมาก็มีลำแสงกระบี่พุ่งขึ้นฟ้าราวกับจะข้ามระบบสุริยะสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งจักรวาล มันระเบิดออกมาจากร่างจักรพรรดิสวรรค์เดือนแยก แล้วฟันลงไปยังตี้ซานที่ก้าวถอยหลังด้วยใบหน้าเปลี่ยนสี!
การลงดาบนี้รัศมีเจิดจรัสขั้นสุดราวกับเข้ามาแทนที่แสงทุกอย่างในจักรวาล อีกทั้งยังแฝงไปด้วยกระแสเต๋าและกฎที่อธิบายไม่ได้ เหมือนกับ…กระบี่เล่มนี้ได้รวบรวมพลังของทั้งจักรวาลเอาไว้!
หรือกล่าวให้กระจ่างคือรวบรวม…พลังเต๋าสวรรค์สำนักแห่งความมืด!
ลำแสงกระบี่กวาดออกไป ทั้งจักรวาลกำลังสั่นสะเทือน ร่างของตี้ซานสั่นไหวอย่างรุนแรง เขาถลึงตามองจักรพรรดิสวรรค์เดือนแยก ก่อนจะเอ่ยช้าๆ
“เจ้าไม่ใช่…” ยังไม่ทันได้กล่าวจบ ร่างของเขาก็ส่งเสียงระเบิดและพังทลายแตกสลายเป็นชิ้นๆ
จักรพรรดิสวรรค์ตี้ซานตายแล้ว!
เพียงแต่ร่างที่ตายไม่ใช่ร่างจริง กลับเป็นร่างเต๋าของเขา แม้จะเป็นเช่นนี้ก็ยังส่งผลกระทบต่อจักรพรรดิสวรรค์ตี้ซานอย่างมากเช่นกัน ขณะที่ร่างเต๋าพังทลาย พลังแห่งกฎจำนวนมากก็แผ่กระจายไปรอบทิศอย่างบ้าคลั่ง ด้านหวังเป่าเล่อตอนนี้ก็กำลังหายใจถี่รัวด้วยความตื่นเต้น ดวงตาเปล่งลำแสงแรงกล้า
ในสายตาเขา ไอมรณะที่เหลือเพียงน้อยนิดบนร่างเดือนแยกพลันระเบิดโพล่ง ต่อต้านเต๋าสวรรค์ไม่รู้สิ้นในร่างทันที เต๋าสวรรค์ไม่รู้สิ้นตัวนั้นก็ดูเหมือนจะแผดเสียงกรีดร้องและพยายามหนีออกมาจากร่างเดือนแยก แต่เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้!
หากอยู่ด้านนอก บางทีเต๋าสวรรค์ไม่รู้สิ้นตัวนี้อาจยังทำอะไรได้บ้าง แต่ในร่างของเดือนแยกนั้น มันไม่มีโอกาสใดเลย เพราะมันกำลังถูก…เดือนแยกดูดซับ!
ใช่ ดูดซับ หรือจะกล่าวให้กระจ่างชัดคือถูก..ดูดกลืน!!
“ข้าเข้าใจแล้ว!” ดวงตาหวังเป่าเล่อเผยความซับซ้อน คลื่นลูกใหญ่ถาโถมเข้ามาในจิตใจ ขณะเดียวกันจักรพรรดิสวรรค์กวงหมิงและจักรพรรดิสวรรค์เสวียนหัวด้านนอกเตาหลอมต่างก็ตกตะลึงกับภาพตรงหน้า พวกเขาทั้งสองถอยร่นไปอย่างรวดเร็ว ดวงตามีความตกใจระคนสงสัย แต่ในพริบตาต่อมาก็เข้าใจได้ สีหน้าพลันบิดเบี้ยว ก่อนจะหันไปมองที่เฉินชิงจื่อซึ่งถูกสยบเอาไว้ แล้วหันไปมองเดือนแยกที่กำลังก้าวออกมาจากเตาหลอมทีละก้าว
“เจ้าไม่ใช่เดือนแยก!”
“แน่นอนข้าไม่ใช่เดือนแยก ข้าคือเฉินชิงจื่อ” ภายในเตาหลอม ‘จักรพรรดิสวรรค์เดือนแยก’ ที่กำลังเดินมาเอ่ยปากพูดเสียงเบาพร้อมกับวาจาเหล่านั้น ใบหน้าของเขาพลันเปลี่ยนไปและกลายเป็นใบหน้าของเฉินชิงจื่อ
ส่วน ‘เฉินชิงจื่อ’ ที่ถูกจักรพรรดิสวรรค์กวงหมิงและจักรพรรดิสวรรค์เสวียนหัวสยบไว้ก็กำลังเปลี่ยนใบหน้าเช่นกัน เขากลายเป็นรูปร่างเหี่ยวแห้งซึ่งก็คือ…เดือนแยก
เพียงแต่ดวงตาไร้แวว ร่างกายเต็มไปด้วยไอมรณะ!
“แล้วข้าก็ยังเป็น…เต๋าสวรรค์!” ฉับพลันที่เฉินชิงจื่อเอ่ยปาก พลังปราณบนร่างของเขาก็ระเบิดขึ้นอีกครั้ง รัศมีของเขากวาดไปทั่วทั้งจักรวาล สยบทั่วทุกสารทิศ หว่างคิ้วปรากฏตราประทับปลาสีดำ!
สีหน้าเสวียนหัวกับกวงหมิงเปลี่ยนไปอีกครั้ง
“เป็นเรื่องหลอกลวงทั้งหมด…ไม่กี่ปีที่ผ่านมาเดือนแยกถูกข้าสยบไว้ แล้วข้าก็เปลี่ยนเขาให้กลายเป็นสำนักแห่งความมืด…ทุกอย่างเป็นแค่การจัดฉากเพื่อล่อให้พวกเจ้ามาช่วยและล่อให้เต๋าสวรรค์ไม่รู้สิ้นจุติ”
“ส่วนเต๋าสวรรค์ที่ฟื้นคืนชีพ…ก็ไม่ใช่แบบที่พวกเจ้าคาดเดา นั่นเป็นเพียงเศษเสี้ยวความคิดที่ข้าแยกออกมาเท่านั้น การฟื้นคืนชีพที่แท้จริงของเต๋าสวรรค์อยู่ในร่างกายข้า ข้าก็คือเต๋าสวรรค์สำนักแห่งความมืด เป็นทูตผนึกของตระกูลไม่รู้สิ้นของพวกเจ้าในโลกนี้”
“แม้หลัวเทียนจะล่มสลาย แต่ภารกิจของตระกูลแห่งความมืดของเรายังอยู่ โลกศิลาแห่งนี้ย่อมต้องถูกสยบไว้”
“เดิมทีข้าอยากจะล่อปรมาจารย์ลึกลับของตระกูลไม่รู้สิ้นผู้นั้นมา ข้าอยากจะรู้นักว่าที่แท้เขาเป็นเซียน…หรือร่างแยกจักรพรรดิกันแน่ น่าเสียดายที่เขาไม่มา” เฉินชิงจื่อเอ่ยเสียงเบา คำพูดที่เปล่งออกมาทำให้กวงหมิงและเสวียนหัวหน้าเปลี่ยนสีอีกครั้ง
ทางฝั่งหวังเป่าเล่อก็กำลังร้องคำรามในใจ ดวงตาหรี่ลงเล็กน้อย ก่อนจะถอนสายตาออกมาเงียบๆ และไม่สนใจการต่อสู้บนจักรวาลอีก แต่ทุ่มกำลังดูดซับกระแสเต๋าไร้ที่สิ้นสุดที่ปลดปล่อยออกมาหลังจากจักรพรรดิสวรรค์ตี้ซานร่างเต๋าตายลง
ฐานการฝึกฝนของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว กายเนื้อสั่งสมพลังระเบิดอย่างบ้าคลั่ง วิญญาณเทพของเขาก็กำลังเติบโตอย่างไร้ขีดจำกัด!
สิ่งที่ทะลวงขั้นได้เป็นอย่างแรกคือฐานการฝึกฝน ขณะที่กายเนื้อและวิญญาณเทพกำลังเติบโต การทะลวงขั้นของฐานการฝึกฝนจึงไม่ได้ยากขนาดนั้น ดาวพิเศษจำนวนมากด้านหลังล้วนเลื่อนระดับขึ้นเป็นดารานิรันดร์ ฐานการฝึกฝนของหวังเป่าเล่อก็ระเบิดจากดารานิรันดร์ชั้นกลางเป็นดารานิรันดร์ชั้นปลาย!
สิ่งที่ทะลวงขั้นได้ต่อมาคือวิญญาณเทพ กระแสเต๋าที่ดูดซับเข้าไปและความเข้าใจอย่างลึกซึ้งก็ได้เลื่อนจากดารานิรันดร์ชั้นปลายเป็นดารานิรันดร์ชั้นมหาวัฏจักร ถึงแม้จะเป็นเพียงสองสามก้าว แต่ก็เป็นมหาวัฏจักร!
และสิ่งสุดท้ายที่ทะลวงขั้นได้…คือกายเนื้อ หลังจากสั่งสมมากพอ ในใจหวังเป่าเล่อก็ราวกับโลกทั้งใบคำรามกู่ก้อง พลังอันแข็งแกร่งที่อธิบายไม่ได้พลันระเบิดขึ้นบนร่างของเขา!
กายเนื้อ…ระดับจักรพิภพ!
ระลอกคลื่นรุนแรงแผ่ออกจากร่างของเขาราวกับจะกวาดภูผาพลิกมหาสมุทร มันพลิกม้วนไม่รู้จบ และจากนั้นหวังเป่าเล่อก็ลืมตาขึ้น
……………………………