หมอดูยอดอัจฉริยะ - ตอนที่ 771 เดือดดาล
ตอนที่ 771 เดือดดาล
ขีปนาวุธ Kh-555 ใช้วัสดุผสมที่ล้ำสมัยในการผลิตโครงสร้าง และใช้เทคโนโลยีล่องหนสมัยใหม่อย่างสารเคลือบผิวดูดกลืนสัญญาณเรดาร์และวัสดุที่มีคุณสมบัติในการดูดซึม ทำให้พื้นที่หน้าตัดในการสะท้อนเรดาร์กว้างเพียง 0.01 ตารางเมตรเท่านั้น
ที่ส่วนหน้าของขีปนาวุธจะติดตั้งถังเชื้อเพลิงไว้ ทำให้ขีปนาวุธมีความยาวถึง 7.45 เมตร เส้นผ่าศูนย์กลางยาว 514 มิลลิเมตร และมีน้ำหนักการยิงมากที่สุดถึง 2.2 ตัน
และก็เนื่องมาจากขนาดและน้ำหนักนี่เอง ที่ทำให้รัสเซียสามารถติดตั้งขีปนาวุธชนิดนี้ไว้บนอากาศยานได้เพียงไม่กี่ลูก ส่วนมากจึงมักจะนำไปใช้ร่วมกับเรือดำน้ำหรือการรบภาคพื้นดิน
ขีปนาวุธ Kh-555 ที่อยู่ในสภาพเตรียมพร้อมมักจะประกอบด้วยหัวรบนิวเคลียร์ที่มีน้ำหนักเท่ากับสองแสนตัน และร่อนในระดับความสูง 40 ถึง 110 เมตร ระยะยิงที่ไกลที่สุดคือ 5,500 กิโลเมตร
แน่นอนว่า หากจะใช้ขีปนาวุธชนิดนี้ในเขตประเทศของตนเอง ก็ย่อมต้องปลดหัวรบนิวเคลียร์ออกไป และแทนที่ด้วยวัตถุระเบิดแรงสูง ซึ่งแม้จะมีอานุภาพต่ำกว่าหัวรบนิวเคลียร์มาก แต่ขีปนาวุธที่มีความยาวถึงเจ็ดเมตรกว่านั้นก็ย่อมจะสามารถถล่มภูเขาสักลูกหนึ่งให้ราบได้อย่างไม่มีปัญหาแน่นอน
“ตั้งพิกัด…เช็คทิศทางลม…เริ่มนับเวลาถอยหลัง หนึ่งร้อยแปดสิบ หนึ่งร้อยเจ็ดสิบเก้า…สิบ เก้า แปด เจ็ด หก…”
หลังจากกินเนสส์ออกคำสั่งลงไป เจ้าหน้าที่ควบคุมขีปนาวุธภาคพื้นดินก็เริ่มลงมือปฏิบัติทันที คำสั่งต่างๆ ถูกป้อนเข้าไปในคอมพิวเตอร์ที่อยู่ในขีปนาวุธ แล้วระบบเสียงอัตโนมัติก็เริ่มก็เริ่มนับเวลาถอยหลัง!
ขีปนาวุธ Kh-555 ใช้ระบบควบคุมที่อ้างอิงกับภูมิประเทศ สามารถรับข้อมูลพิกัดที่ส่งมาจากดาวเทียม GLONASS ได้ และในระยะสุดท้ายก่อนที่จะโจมตีถึงเป้าหมาย ก็จะใช้ระบบเซนเซอร์ชนิดใช้แสงในการตรวจจับเป้าหมายด้วย
ขีปนาวุธชนิดนี้มีระยะคลาดเคลื่อนเพียง 50 เมตร ขอเพียงยิงถูกเป้าหมาย ก็จะสามารถทำลายล้างสิ่งมีชีวิตทุกชนิดได้เป็นรัศมีหลายกิโลเมตร ยังไม่ต้องกล่าวถึงอานุภาพอันมหาศาลของหัวรบนิวเคลียร์ เพียงแค่คลื่นสั่นสะเทือนก็พอที่จะทำให้เมืองขนาดเล็กแห่งหนึ่งราบเป็นหน้ากลองได้แล้ว
“ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง ยิงได้!”
ทันทีที่นับเวลาถอยหลังเสร็จ เปลวเพลิงร้อนแผดเผาก็พ่นออกมาจากส่วนหางของขีปนาวุธ เจ้ายักษ์ใหญ่นั้นพุ่งออกไปจากฐานยิง แล้วทะยานขึ้นตามวิถีที่กำหนดไว้ด้วยความเร็วสูง
ในฐานะขีปนาวุธร่อนที่มีความเร็วต่ำกว่าความเร็วเสียง ขีปนาวุธ Kh-555 จึงสามารถยิงได้เป็นระยะไกลที่สุดถึง 5,500 กิโลเมตร คราวนี้เมื่อตำแหน่งยิงมีระยะห่างจากเป้าหมายเพียงไม่กี่ร้อยกิโลเมตร แทบจะในเวลาเพียงชั่วอึดใจ ขีปนาวุธก็มาถึงเหนือเหมืองทองที่มีสายแร่ของพลอยวิเศษแห่งนั้นแล้ว
“เอ๊ะ? อะไรกันเนี่ย ทำไมหลายวันมานี้รู้สึกกระวนกระวายบ่อยจริง หรือว่าจะเกิดภัยพิบัติ?”
ติงหงซึ่งอยู่ในถ้ำลึกลงไปใต้ดินสิบกว่าเมตรพลันรู้สึกร้อนใจขึ้นมาวูบหนึ่ง ความรู้สึกเช่นนี้เป็นความรู้สึกที่แปลกใหม่อย่างยิ่งสำหรับเขา ในความทรงจำของเขานั้นคลับคล้ายว่า เคยเกิดความรู้สึกเช่นนี้ก็แต่ในสมัยที่ยังไม่ได้เข้าสู่ระดับเซียนเทียนเท่านั้น
เมื่อมีการบำเพ็ญสูงถึงระดับของติงหง ประสาทการรับรู้ต่อวัตถุภายนอกจะไวและแม่นยำอย่างยิ่ง โดยเฉพาะกับสิ่งที่อาจจะเป็นอันตรายต่อตนเอง เขารู้สึกได้แม้กระทั่งสายตาที่เล็งมาทางเขาจากตำแหน่งที่ไกลออกไปหลายกิโลเมตร
แต่ทว่าติงหงแยกตัวออกห่างจากโลกของปุถุชนมานานมากแล้ว เขาจึงไม่รู้เลยว่า จากการพัฒนาที่ดำเนินไปอย่างไม่หยุดยั้ง มดแมลงตัวกระจ้อยในสายตาของเขาได้พัฒนาอาวุธสงครามขึ้นจนถึงระดับสูงสุดแล้ว
เรื่องอื่นยังไม่ต้องกล่าวถึง ลำพังแค่อาวุธนิวเคลียร์ที่อเมริกาและรัสเซียมีอยู่ในครอบครอง ก็เพียงพอที่จะทำลายล้างดาวเคราะห์ดวงนี้ได้ไม่รู้กี่ครั้งกี่หนแล้ว ถ้าติงหงรู้ก่อน เขาก็คงจะไม่ประมาทเช่นนี้เด็ดขาด
แต่ประสาทสัมผัสทั้งหกที่ไวเหนือมนุษย์นั้นก็ยังทำให้ติงหงรู้สึกไม่ชอบมาพากลอยู่ดี ราวกับว่าหัวใจของเขาถูกมือใหญ่ข้างหนึ่งบีบไว้ จนแม้แต่จะหายใจก็ยังทำได้ไม่สะดวก
“ไม่สิ หรือว่าพวกนั้นจะใช้ระเบิดแบบเมื่อก่อนหน้านี้อีกแล้ว?” ติงหงเกิดความคิดเช่นนี้ขึ้น จากนั้นก็รู้สึกขนหัวลุกขึ้นมาทันที ปราณแท้คุ้มกายแผ่ออกจากร่าง แล้วปกคลุมเขาไว้อย่างแน่นหนา
ระหว่างที่ติงหงกำลังใช้ความคิด ขีปนาวุธ Kh-555 ก็พุ่งโจมตีลงไปบนเนินเขาลูกนั้นแล้ว เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว สั่นสะเทือนไปทั่วฟ้าดิน
ควันดำกลุ่มเล็กๆ รูปทรงคล้ายดอกเห็ดพวยพุ่งขึ้นมาจากยอดเขา พร้อมด้วยเปลวเพลิงอันรุนแรงลุกโหมขึ้นสู่ฟ้า
ในพื้นที่หนึ่งตารางกิโลเมตรรอบเนินเขาลูกนี้ ชั้นบรรยากาศที่อยู่ภายใต้การเฝ้าสังเกตของดาวเทียมต่างๆ เหมือนจะเกิดการบิดเบี้ยวบางอย่างขึ้น จนปรากฏเป็นลักษณะระลอกคลื่น
ไม่ว่าจะเป็นสุนัขป่าไซบีเรีย หรือแมลงที่จำศีลอยู่ใต้ดิน ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ใหญ่สูงเสียดฟ้า หรือต้นหญ้าที่อยู่ในชั้นดินเยือกแข็ง ชีวิตทุกชีวิตภายในรัศมีสองกิโลเมตรนั้นได้สลายหายไปราวกับหมอกควันในชั่วขณะเดียว เปลวเพลิงลุกลามไปทั่วยอดเขาในชั่วพริบตา
อานุภาพของระเบิดแรงสูงไม่ได้จำกัดอยู่ที่การระเบิดเท่านั้น แต่คลื่นพลังที่เกิดขึ้นตามมาในระยะใกล้กับจุดระเบิดก็มีความรุนแรงไม่แพ้หัวรบนิวเคลียร์เลย และไม่ก่อให้เกิดมลพิษในภายหลังอีกด้วย ไม่เช่นนั้นมันก็จะถูกจัดเป็นอาวุธต้องห้าม
เปลวเพลิงลุกลาม แผ่นดินไหวภูเขาสะเทือน เหตุการณ์สะเทือนโลกนี้ถูกดาวเทียมอย่างน้อยไม่ต่ำกว่าสิบดวงของแต่ละประเทศจับภาพไว้ได้แล้ว
แม้แต่บางประเทศที่เคยดูถูกประเทศแห่งหมีขั้วโลก ก็ยังต้องหันมาพิจารณากำลังของกองทัพประเทศตนใหม่ ประเทศที่แข็งแกร่งอย่างสหรัฐอเมริกาก็เริ่มรู้สึกถึงแรงกดดันที่ใหญ่ที่สุดตั้งแต่ยุติสงครามเย็นเป็นต้นมา
“อูร่า! อูร่า!”
หลังจากภาพในที่เกิดเหตุได้ถ่ายทอดไปถึงกองบัญชาการแล้ว แม้แต่บรรดานายพลผู้สูงด้วยวัยและประสบการณ์เหล่านั้นก็ถึงขั้นต้องถอดหมวกลงมา เผยศีรษะล้านเกลี้ยงพร้อมโห่ร้องด้วยความยินดี ในความคิดของพวกเขา ชายที่เข้าไปในถ้ำคนนั้นได้ตายไปแล้วอย่างไม่ต้องสงสัยเลย
ไม่ใช่เพราะว่านายพลเหล่านี้เชื่อมั่นในพวกตนจนเกินเหตุ แต่เป็นเพราะว่า เนินเขาที่เคยสูงราวห้าสิบกว่าเมตรลูกนั้น ยามนี้กลับเหลืออยู่อย่างมากที่สุดก็เพียงสามสิบเมตร ราวกับว่าเนินเขาลูกนั้นถูกฟันทิ้งไปครึ่งหนึ่ง
บรรดานายพลจึงมีเหตุผลพอให้เชื่อได้ว่า ขอเพียงฝ่ายตรงข้ามยังเป็นสิ่งมีชีวิตบนดาวเคราะห์ดวงนี้อยู่ ก็ไม่มีทางรอดพ้นจากคลื่นไหวสะเทือนของขีปนาวุธ Kh-555 ไปได้แน่นอน ต่อให้เป็นพระเจ้ามาเองก็ไม่รอด!
“นี่คือคำสั่ง ทีมเฮลิคอปเตอร์ที่สองจงมุ่งหน้าไปยังตำแหน่งของเป้าหมาย เพื่อเก็บรวบรวมข้อมูลต่างๆ หลังจากการระเบิดของขีปนาวุธ และต่อให้ต้องพลิกแผ่นดิน ก็ต้องหาคนผู้นั้นออกมาให้จงได้!”
ขีปนาวุธ Kh-555 มีค่าใช้จ่ายในการผลิตสูงมาก แม้แต่ประเทศใหญ่ๆ อย่างรัสเซียก็ยังแบกรับค่าใช้จ่ายนี้ไม่ค่อยจะไหว เจ้าขีปนาวุธลูกยักษ์นี้ ครองสัดส่วนค่าใช้จ่ายทางการทหารของรัสเซียในแต่ละปีไปไม่ใช่น้อยๆ เลย
การที่นำมันมาใช้จัดการกับติงหงในครั้งนี้ ที่จริงแล้วมีจุดประสงค์แฝงคือเพื่อที่จะทดสอบการยิง ดังนั้นทันทีที่การระเบิดสิ้นสุดลง กินเนสส์จึงออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว และนี่ก็เป็นสิ่งที่ประธานาธิบดีและเซอร์เกอเยฟกำชับมาเป็นพิเศษเช่นกัน
ยามนี้ความหม่นหมองบนใบหน้าของกินเนสส์ได้สลายไปจนหมดแล้ว แม้ว่าภารกิจครั้งนี้จะไม่ได้ยุติลงอย่างสมบูรณ์แบบ แต่ผลก็ถือว่ายังพอรับได้
กินเนสส์จินตนาการเห็นภาพแล้วว่า ในอนาคตอันใกล้นี้ เขาอาจจะได้รับการเลื่อนยศทหารขึ้นเป็นระดับนายพล การที่ได้เป็นพลตรีในวัยสี่สิบกว่านั้น สำหรับกองทัพรัสเซียก็ถือว่าเป็นอายุที่น้อยมากแล้ว
หน่วยทหารที่ประกอบด้วยเฮลิคอปเตอร์ทหารยี่สิบสองลำกำลังพาทหารหลายร้อยนายเร่งรุดไปยังจุดที่เกิดระเบิด
แม้ว่าทางผู้บัญชาการจะเน้นย้ำมาตลอดถึงความปลอดภัยของปฏิบัติการครั้งนี้ แต่สีหน้าของเหล่านายทหารกลับฟ้องชัดว่าพวกเขากำลังรู้สึกอย่างไรอยู่
เหล่าทหารหนุ่มบนเฮลิคอปเตอร์นั้นดูประหม่าอย่างเห็นได้ชัด เพราะพวกเขาต่างก็ได้เห็นกลุ่มควันลักษณะคล้ายดอกเห็ดจากระยะห่างกว่าร้อยกิโลเมตรไปเมื่อครู่แล้ว
“เกิดอะไรขึ้นน่ะ แผ่นดินไหวงั้นรึ?”
แม้จะอยู่ไกลจากจุดระเบิดไปสิบกว่ากิโลเมตร แต่เยี่ยเทียนก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน เขาปิดผนึกประสาททั้งหกเพราะกลัวว่าจะถูกติงหงพบเข้า จึงรู้สึกเพียงแต่ว่าพื้นดินรอบกายสั่นสะเทือนขึ้นมาอย่างกะทันหัน จนเกือบจะบีบอัดเขาจนตายอยู่ใต้ดินแล้ว
ยังดีที่การสั่นสะเทือนราวกับแผ่นดินไหวนี้ดำเนินไปไม่นานนัก เป็นเวลาเพียงสิบกว่าวินาทีเท่านั้น แต่ปากและจมูกของเยี่ยเทียนต่างก็หลั่งโลหิตออกมา อวัยวะภายในถูกกระเทือนจนได้รับบาดเจ็บภายใน
โลกใต้ดินที่ทั้งมืดมิดและเย็นเฉียบนั้นทำให้เยี่ยเทียนทนไม่ไหวอีกต่อไป ความหวาดกลัวต่อสิ่งที่ตนไม่รู้ทำให้เขายอมเสี่ยงที่จะถูกติงหงพบ จึงแผ่จิตดั้งเดิมออกมา
“ให้ตายสิ รัฐบาลรัสเซียปล่อยหัวรบนิวเคลียร์ออกมาเลยเรอะ? ต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่โตขนาดนั้นเลย?”
จิตดั้งเดิมซึ่งมีหน้าตาคล้ายเยี่ยเทียน และอุ้มกระดิ่งซานชิงไว้ในอ้อมแขนนั้นปรากฏกายขึ้นบนพื้นดินอย่างเงียบเชียบ เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ใบหน้าเล็กๆ ของจิตดั้งเดิมก็ตกตะลึงทันที
เนินเขาที่อยู่ไกลออกไปลูกนั้นกลายเป็นเนินดินเล็กๆ ไปแล้ว เปลวเพลิงร้อนแผดเผาพร้อมควันหนาทึบพวยพุ่งขึ้นสู่ฟ้า ย้อมสภาพแวดล้อมบริเวณนั้นจนดูราวกับเป็นภูเขาไฟระเบิดก็ไม่ปาน
“เซียนติงเอ๋ย ท่านไปก่อเรื่องเลวร้ายอะไรขึ้นมากันแน่เนี่ย คนอื่นเขาถึงได้โมโหโทโสกันขนาดนี้?”
ว่าไปแล้วเยี่ยเทียนก็ช่างเป็นคนที่ไม่มีความเห็นอกเห็นใจเอาเสียเลย ระหว่างที่ซ่อนอยู่บนต้นไป๋ฮว่าต้นหนึ่ง เขากลับมีท่าทางยินดีในคราวเคราะห์ของผู้อื่นไปเสียนี่
แต่เยี่ยเทียนก็ไม่ได้คิดดูเลยว่า ถ้าไม่ใช่เพราะการเข่นฆ่าของเขาหลายครั้งเมื่อก่อนหน้านี้ แล้วรัฐบาลรัสเซียจะถูกบีบคั้นจนต้องใช้ขีปนาวุธ Kh-555 ได้อย่างไรกัน? จนถึงตอนนี้ท่านผู้นำที่อยู่ในวังเครมลินท่านนั้นก็ยังรู้สึกปวดใจอยู่
“เฮ้ย มันจะเกินไปแล้วนะ ทำกันตั้งขนาดนี้แล้ว ยังจะส่งเฮลิคอปเตอร์มาอีกเรอะ?”
ขณะที่เยี่ยเทียนกำลังไว้อาลัยให้ติงหงอยู่ จุดดำๆ สิบกว่าจุดก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าไกลพร้อมเสียงใบพัดหมุนดังอื้ออึง พวกที่กินเนสส์ส่งมาเก็บกวาดสนามรบกำลังจะมาถึงแล้ว
“คนพวกนี้จะไปเจอเหมืองทองนั่นเข้ารึเปล่าก็ไม่รู้เนี่ย?”
พอเยี่ยเทียนเกิดความคิดเช่นนี้ขึ้น เขาก็หลุดขำออกมาอย่างไม่อาจข่มกลั้นได้ทันที ทางรัสเซียน่าจะรู้เกี่ยวกับเหมืองทองแห่งนี้อยู่แล้ว เพียงแต่ข้อจำกัดทางสภาพแวดล้อมและภูมิศาสตร์เป็นเหตุให้ไม่สามารถดำเนินการขุดเจาะได้ พวกนั้นคงไม่คิดจะมายึดเหมืองทองนี่หรอก
“หือ? อะไรกันเนี่ย หรือ…หรือว่าติงหงจะยังไม่ตาย?”
ทันใดนั้นเยี่ยเทียนรู้สึกว่า ณ จุดที่ปกคลุมไปด้วยควันหนาและเปลวเพลิงนั้น มีพลังอันมหาศาลกลุ่มหนึ่งพุ่งทะยานขึ้นมา ราวกับเป็นอสูรร้ายที่ฟื้นขึ้นมาหลังจากจำศีลอยู่ใต้ดินมานานนับหมื่นปี พลังนั้นสะท้านสะเทือนจนจิตดั้งเดิมของเยี่ยเทียนเสียศูนย์ไปเล็กน้อย
“พับผ่าสิ ไม่ตายจริงๆ ด้วย ติงหงนี่มันบำเพ็ญไปถึงระดับไหนแล้วเนี่ย?”
เยี่ยเทียนไม่กล้าส่งจิตสัมผัสออกไปสำรวจอีกแล้ว แต่อาศัยเพียงดวงตาทั้งคู่ เขาก็มองเห็นไปถึงบนเนินเขาที่อยู่ห่างออกไปสิบกว่ากิโลเมตรแล้ว ร่างร่างหนึ่งปรากฏเด่นชัด เยี่ยเทียนตกตะลึงจนจิตดั้งเดิมแทบจะตกลงมาจากบนต้นไม้
“ไอ้พวกรัสเซียน่าตาย ข้าจะฆ่าพวกแกให้หมดไม่มีเหลือเลย!”
แม้จะรอดชีวิตมาได้ แต่สภาพของติงหงในตอนนี้ยังดูอนาถยิ่งกว่าเยี่ยเทียนเป็นร้อยเท่า เส้นผมที่รวบขึ้นไปเกล้ามวยไว้นั้นคลายหลุดออกมาหมดแล้ว เสื้อผ้าที่สวมใส่บนร่างก็กลายเป็นผุยผง
ถ้าไม่ใช่เพราะมีของวิเศษพกติดตัวมาด้วยหนึ่งอย่าง ประกอบกับพลอยวิเศษธาตุทองสิบกว่าชิ้นที่เก็บไว้กับตัวได้ตั้งค่ายกลขึ้นมา ติงหงก็คงยากที่จะรอดจากเคราะห์ภัยครั้งนี้ไปได้
แม้กระนั้น หลังจากที่ติงหงเผ่นออกมาจากถ้ำบนภูเขาที่แทบจะราบเป็นหน้ากลองไปแล้ว เขาอยู่ในสภาพที่อเนจอนาถสุดเปรียบปาน แต่ความรู้สึกที่ปรากฏชัดกว่าอื่นใดบนใบหน้าของเขานั้น ก็คือความโมโหเดือดดาล!
หลังจากบำเพ็ญพรตมาหลายร้อยปี จิตใจของติงหงจึงสงบนิ่งดั่งน้ำในบ่อ
วินาทีเฉียดตายที่ประสบไปเมื่อครู่นั้นทำให้เขาระเบิดโทสะออกมาแล้ว มีเพียงการเข่นฆ่าเท่านั้นที่จะสามารถระบายความโมโหเดือดดาลในใจของเขาออกมาได้!