หมอเทวดาขอกลับมาเป็นป๊ะป๋า - บทที่ 124 แผนของโจวอี้
บทที่ 124 แผนของโจวอี้
บทที่ 124 แผนของโจวอี้
ตลาดมืด?
สิ่งที่น่าดึงดูด?
โจวอี้จ้องตามแผ่นหลังของโจวถง ดวงตาฉายแววครุ่นคิด
เขาไม่ใช่ชายหนุ่มที่หุนหันพลันแล่น ไม่ได้มีความอยากรู้อยากเห็นมากนัก งานที่สำคัญที่สุดของเขาในตอนนี้คือการดูแลลูกสาวให้มีชีวิตที่สุขสบายและชดเชยความผิดที่ทำไว้กับถังหว่านต่างหาก
แต่!
เกาเฟิงส่งโจวถงมาเพื่อบอกลาเขา เจตนาคืออะไรกันแน่?
กำลังทำให้เขาสับสน หรือกำลังทดสอบโจวถง?
โจวอี้คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็ตัดสินใจปล่อยวางความคิดทั้งหมดนั้นลง
ตอนนี้การไปรับลูกสาวหลังเลิกเรียนเป็นสิ่งสำคัญที่สุดแล้ว
โรงเรียนอนุบาลนานาชาติเหิงปางซื่อ
ถังเหมียวเหมี่ยวอยู่ในแถวหลังเลิกเรียน ใบหน้าที่ละเอียดอ่อนและน่ารักของเธอไม่ได้ยิ้มแย้มเหมือนปกติ วันนี้เธอดูเศร้าเล็กน้อย
ใช่!
เธอไม่มีความสุขเลย เพราะครูแจ้งทุกคนว่าพรุ่งนี้จะมีประชุมผู้ปกครอง
เมื่อก่อนเวลาโรงเรียนจัดประชุมผู้ปกครองหรือจัดกิจกรรมที่ต้องให้ผู้ปกครองมีส่วนร่วม เธอไม่เคยได้เข้าร่วมสักครั้ง
ตอนนี้ถังเหมียวเหมี่ยวกังวลว่าพ่อจะอยากมางานประชุมไหม
“เหมียวเหมี่ยว มานี่สิลูก!”
โจวอี้ยืนอยู่ที่ประตูโรงเรียน เขามองดูลูกสาวของเขาเดินออกจากแถว เจ้าตัวเล็กขมวดคิ้วราวกับว่าไม่มีความสุข
ถังเหมียวเหมี่ยวมองตามเสียงเรียกแล้ววิ่งไปที่โจวอี้ทันที
เธอไม่ได้พูดอะไร แค่รอให้โจวอี้อุ้มเธอขึ้นมา จากนั้นก็มองเขาด้วยสายตาเป็นประกาย
“เป็นอะไรไป อารมณ์ไม่ดี?” โจวอี้ถามด้วยรอยยิ้ม
“อืม!”
ถังเหมียวเหมี่ยวตอบด้วยน้ำเสียงขึ้นจมูก
“เหมียวเหมี่ยวจะบอกพ่อได้ไหมว่าทำไมถึงอารมณ์ไม่ดี?”
“คุณครูบอกว่าจะมีประชุมผู้ปกครองในวันมะรืนนี้ เหมียวเหมี่ยวไม่เคยเข้าร่วมการประชุมผู้ปกครองมาก่อนเลย และเด็กคนอื่น ๆ ก็มาพร้อมกับผู้ปกครองของพวกเขา” ถังเหมียวเหมี่ยวเอ่ย น้ำตาเริ่มคลอเบ้า
“ก็แค่มาประชุมผู้ปกครองเท่านั้นเอง พ่อไม่เคยมาประชุมผู้ปกครองของเหมียวเหมี่ยวเลย ไม่ได้การแล้ว คราวหน้าพ่อจะพาเหมียวเหมี่ยวมาประชุมผู้ปกครองทุกครั้งเลย ตกลงไหม?” โจวอี้ค่อย ๆ เช็ดน้ำตาออกจากแก้มของลูกสาวด้วยนิ้วหัวแม่มือพลางเกลี้ยกล่อมให้เธอพอใจ
“จริง ๆ เหรอคะ?” ถังเหมียวเหมี่ยวถามทั้งน้ำตา
“จริง ๆ!” โจวอี้พยักหน้า
“ขอบคุณค่ะ!” ถังเหมียวเหมี่ยวที่ได้รับความมั่นใจจากโจวอี้มีความสุขขึ้นมาเล็กน้อย เธอโอบแขนรอบคอของโจวอี้แล้วจูบเขาที่แก้ม
โจวอี้กอดลูกสาวของเขาไว้ ทั้งคู่เดินไปพร้อมกับเสียงหัวเราะ
ก่อนหน้านี้เขาไม่ใคร่จะสนใจอารมณ์ของเด็ก ๆ นัก ทว่าตั้งแต่ได้เห็นลูกสาว เขาก็พบว่าความสุขของเด็ก ๆ นั้นเรียบง่ายจริง ๆ
สิ่งที่เด็ก ๆ ต้องการคือการเอาใจใส่จากพ่อแม่
ตอนดึก
โจวอี้ส่งลูกสาวเข้านอนเสร็จก็พบว่าถังหว่านยังไม่กลับมา
เขาออกมาที่สวน จุดบุหรี่ และโทรศัพท์หาถังหว่าน แต่คนที่รับสายคือซุนเหมิงผู้ช่วยของถังหว่าน
“คุณโจว พี่หว่านยังอัดเพลงอยู่ คงต้องรออีกนานเลย” ซุนเหมิงกล่าว
“ทำไมวันนี้ช้าแบบนี้” โจวอี้ถามด้วยความสงสัย
“บริษัทช่วยพี่หว่านทำเพลงใหม่ พี่หว่านคิดว่ามันโอเคเลยอัดเดโม่ จางเสี่ยวหมันยึดห้องอัดไปแล้ว คงไม่ปล่อยให้ออกมาก่อนหรอก” ซุนเหมิงกล่าวอย่างขุ่นเคือง
“ใครคือจางเสี่ยวหมัน?” โจวอี้ถามด้วยความสงสัย
“เธอเป็นนักร้องหญิงอีกคนหนึ่งของเม่ยอิงเอนเตอร์เทนเมนท์ เธอนิสัยไม่ดีหรอก ต่อต้านพี่เสี่ยวหว่านทุกที่ เบื่อจะแย่อยู่แล้ว”
“อืม ผมเข้าใจแล้ว”
โจวอี้วางสายโทรศัพท์ ความเย็นชาแผ่ซ่านในดวงตา
ชายหนุ่มจำสิ่งที่หลีฟางพูดกับเขาตอนที่เขาไปเยี่ยมอู๋ฉี่หางได้ว่าถังหว่านต้องการเปลี่ยนงาน
“เธออยากเปลี่ยนงานก็ไม่แปลกหรอก นักร้องในบริษัทกีดกันเธอแบบนี้ ชีวิตของเธอในบริษัทคงไม่ง่ายเลย”
“ดูเหมือนว่าผู้บริหารจะไม่เห็นคุณค่าของเธอด้วย สัญญาหมดเมื่อไหร่ไปอยู่กับอู๋หมิ่นหรูคงดีกว่า”
“แม้ว่าอู๋ฉี่หางจะมีความสัมพันธ์แบบนี้ แต่ในสภาพแวดล้อมของวงการบันเทิง ความสนใจก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย ใครจะบอกได้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น?”
“คุณจะเป็นเจ้านายได้ยังไงถ้าเอาแต่ทำงานแบบนี้”
“แต่ถ้าเธอเปิดบริษัทบันเทิงของเธอเองเลยล่ะ?”
โจวอี้คิดในใจเงียบ ๆ และคิดว่าวิธีนี้เป็นไปได้
เขาไม่รู้เกี่ยวกับธุรกิจมากนัก ทั้งการดำเนินงานของบริษัทบันเทิง และทรัพยากรในวงการบันเทิง
แต่… แล้วไงล่ะ?
เงินไม่ใช่ปัญหา
หากคุณไม่เข้าใจงาน คุณก็จ้างคนที่รู้งานมาทำ ตราบใดที่ถังหว่านสามารถมีอิสระและใช้เวลากับลูกสาวได้มากขึ้น แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว
โจวอี้ตัดสินใจจะคุยเรื่องนี้กับถังหว่าน
ทว่าก่อนการเจรจา เขาต้องเจอใครบางคนเสียก่อน
โจวอี้ทิ้งก้นบุหรี่ จากนั้นก็กล่าวลาเหม่ยหลานแล้วรีบออกจากบ้าน
เวลาดึก
เมืองจินหลิงที่ครึกครื้นมาทั้งวันก็เงียบสงบลง ในขณะที่ถนนหยานหนานในเขตซวนหวู่ยังเต็มไปด้วยผู้คนและยานพาหนะ
ย่านบาร์ก็อย่างนี้แหละ
บาร์ต้าฟูหาวตั้งอยู่ที่ฝั่งตะวันออกของถนนเหยียนหนาน เป็นสถานบันเทิงที่หรูหราและมีคุณภาพสูงที่สุดในย่านนี้ คนดังมากมายจึงพากันมาที่นี่
ว่ากันว่าเจ้าถิ่นที่แท้จริงบางคนเคยใช้เจ็ดชีวิตที่นี่ในคืนเดียว ดังนั้นสถานบันเทิงของคนรวยจึงเรียกว่า ‘ถ้ำเซียวจิน’
โจวอี้มาถึงที่นี่ตอนเที่ยงคืน
เมื่อมองไปที่ประตูร้านอันตระการตาแล้ว เขาก็เห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสี่คนในชุดพรางตัว พวกเขาสวมหูฟังและถือเครื่องรับส่งวิทยุ และกำลังเฝ้าดูแขกที่เข้าออกอย่างเงียบ ๆ
โจวอี้เดินขึ้นบันไดไปและเดินตามผู้คนเข้าไปในร้าน
ทางเดินที่โอ่อ่าและกว้างขวางทอดยาวตรงไปยังห้องโถงใหญ่ด้านใน สาวสวยบางคนกำลังกระซิบกระซาบกันพลางสแกนแขกที่กำลังเดินเข้ามา
กลางห้องโถง
หญิงวัยกลางคนสวมชุดกี่เพ้าสีน้ำเงินเหลือบขาวกำลังยิ้มทักทายผู้คน
“ยินดีต้อนรับ คุณเคยมาที่นี่มาก่อนหรือเปล่าคะ” ไป่จินหยานต้อนรับโจวอี้ด้วยรอยยิ้ม
“ครั้งแรก” โจวอี้กล่าว
“ฉันเดาถูก ผู้ชายหล่อ ๆ อย่างคุณฉันไม่มีทางจำไม่ได้แน่” ไป่จินหยานชี้ไปที่สาว ๆ รอบตัวแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คืนนี้คุณอยากเลือกสักคนก่อนไหม ไม่ต้องกังวล พวกเธอเป็นผู้หญิงที่ดีมาก ไม่ว่าความต้องการของคุณจะเป็นยังไง พวกเธอทำให้คุณได้สัมผัสกับมันแน่ ๆ”
“ผมต้องการคนพาผมไปที่ห้องบนสุด”
ห้องบนสุด?
ไป่จินหยานตะลึง “คืนนี้มีแขกอยู่ในห้องชั้นบนสุดแล้ว คุณกำลังมองหาใครบางคนรึเปล่า”
“ใช่!” โจวอี้พยักหน้า
“แล้วแขกที่คุณกำลังมองหาคือ…”
“หวงไห่เทา!”
“คุณเป็นเพื่อนกับบอสหวงเหรอ ฉันจะจัดคนพาคุณไปที่นั่นทันที” ไป่จินหยานไม่ได้เรียกสาวสวยแถว ๆ นั้นมาแล้ว แต่วิทยุเรียกสาวสวยผิวขาวคนหนึ่งเข้ามา “นี่คืออวิ๋นอวิ๋น สาวสวยที่สุดในบรรดาสาวงามของเรา อวิ๋นอวิ๋น เธอพาหนุ่มหล่อคนนี้ไปชั้นบนสุดหน่อย”
“ค่ะ!” อวิ๋นอวิ๋นพยักหน้าเบา ๆ เธอจับแขนของโจวอี้อย่างชำนาญแล้วแย้มยิ้ม “คุณชื่ออะไรคะ?”
“โจว โจวอี้…” โจวอี้รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้ผลักอีกฝ่ายออกไป
เขาไม่ใช่คนที่ไม่เคยเห็นผู้หญิงสวย แต่เขาไม่คุ้นเคยกับการจับแขนทั้งยังแสดงความกระตือรือร้นและความสนิทสนมมากเกินไปในครั้งแรกแบบนี้
“คุณโจว คืนนี้ฉันเป็นคนของคุณแล้ว ไม่ว่าคุณต้องการอะไร ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่ จะได้ทำให้คุณพอใจนะคะ” อวิ๋นอวิ๋นกล่าวด้วยรอยยิ้ม เธอขยิบตาให้โจวอี้แสร้งทำเป็นสาวซุกซน
หญิงสาวทำงานที่นี่มาเกือบปีแล้ว เธอได้พบกับผู้คนมากมายทุกประเภท และได้ฝึกฝนการขยิบตาล่อใจชายหนุ่มมานับครั้งไม่ถ้วน
พอรู้ว่าแขกคนนี้ไม่เคยมาที่นี่ อีกทั้งใบหน้าของเขายังดูตื่น ๆ เธอจึงมั่นใจว่าจะสร้างความพึงพอใจให้กับชายหนุ่มคนนี้ได้อย่างแน่นอน
