หมอเทวดาขอกลับมาเป็นป๊ะป๋า - บทที่ 19 พ่อดีเด่น!
บทที่ 19 พ่อดีเด่น!
บทที่ 19 พ่อดีเด่น!
“พ่อจ๋า นี่คือของขวัญเหรอ?” ถังเหมียวเหมี่ยวรู้สึกผิดหวัง
“เหมียวเหมี่ยว พวกมันล้ำค่าจริง ๆ นะ ทั้งพู่กัน หมึก กระดาษ และจานฝนหมึก นี่เป็นสิ่งดี ๆ ที่บรรพบุรุษของเรามอบให้” โจวอี้พบว่าลูกสาวของเขาไม่สนใจ และเข้าใจว่าเธอไม่ชอบสิ่งเหล่านี้เมื่ออายุเท่าเธอ ดังนั้นเขาจึงกล่าวต่อ “พ่อเห็นพู่กันและรูปที่ยังไม่เสร็จของหนูบนโต๊ะน้ำชา”
“ใช่ มันเป็นการบ้านที่ครูให้มา เด็กทุกคนควรวาดรูป” ถังเหมียวเหมี่ยวพยักหน้า
“พ่อให้สิ่งเหล่านี้มาเพื่อสอนวิธีเขียนและวาด หนูต้องการไหม! ถ้าหนูวาดภาพที่สวยงามที่สุดในบรรดานักเรียนคนอื่น ๆ ในชั้นเรียน ครูจะสรรเสริญหนู เพื่อนร่วมชั้นจะอิจฉาหนูด้วยนะ”
โจวอี้พยายามเกลี้ยกล่อม
ใช่แล้ว!
เมื่อได้ฟังคำของโจวอี้ จิตวิญญาณของถังเหมียวเหมี่ยวก็ฟื้นขึ้น หัวเล็ก ๆ ของเธอหันมองดูด้วยความสนใจ แล้วพูดอย่างสงสัย “แต่พ่อสอนหนูวาดได้จริง ๆ เหรอ?”
“ใช่”
โจวอี้ยิ้มและพูดว่า “นอกจากนี้ พ่อยังวาดรูปสวย หนูอยากให้พ่อวาดรูปให้หนูไหม?”
“ได้!” ถังเหมียวเหมี่ยวตกลงอย่างง่ายดาย
โจวอี้ไม่ได้ใช้ชุดวาดภาพชุดนี้ที่ซื้อมา แต่เขาเปิดกระเป๋าเป้ใบใหญ่ หยิบพู่กัน หมึก กระดาษ และจานฝนหมึกออกมา ทั้งหมดนี้เขานำมันมาจากภูเขาด้วย ก่อนจะลงมือผสมสี
เขาวาดรูปคนเก่ง
ดังนั้นในเวลาเพียงสิบนาที เขาก็วาดรูปลูกสาวของเขาออกมาได้
เธอไว้ผมหางม้า ริมฝีปากของเธอแดงเรื่อ และฟันของเธอเป็นสีขาว คิ้วของเธอโค้งราวกับดวงจันทร์ แก้มของเธอแดงเปล่งปลั่งเหมือนลูกแพร์ และแววตาที่สดใสของเธอเต็มไปด้วยเสน่ห์ที่บริสุทธิ์และไร้เดียงสา
มันเหมือนจริงและดูสดใสอย่างมาก
“พ่อจ๋า นี่หนูเอง พ่อวาดสวยจัง!” ถังเหมียวเหมี่ยวประหลาดใจ เธอยังมองไปที่โจวอี้ด้วยความเคารพ พลางคิดในใจว่า รูปนี้เหมือนเราเลย!
“เพราะเหมียวเหมี่ยวสวยที่สุด นั่นคือเหตุผลที่พ่อวาดภาพนี้ได้อย่างสวยงาม” โจวอี้ยกย่องลูกสาวตัวเล็ก ๆ ของเขา ซึ่งทำให้ถังเหมียวเหมี่ยวมีความสุขมาก
“คุณโจว ภาพวาดของคุณสวยมาก ดีกว่าจิตรกรข้างถนนพวกนั้นซะอีก!” เหม่ยหลานอุทานอย่างจริงใจ
“จิตรกรข้างถนน?” โจวอี้พูดติดตลก “ตราบใดที่เหมียวเหมี่ยวชอบ ผมก็พอใจแล้ว!”
“พ่อจ๋า หนูชอบมันมาก ขอให้หนูได้ไหมคะ?” ถังเหมียวเหมี่ยวถาม
“แน่นอน อะไรที่ลูกสาวของพ่อชอบ พ่อจะให้ทุกอย่างที่หนูต้องการ!” โจวอี้ยิ้มอย่างมีความสุข
“พ่อจ๋าใจดีที่สุดเลย!”
ถังเหมียวเหมี่ยวปีนขึ้นไปบนเก้าอี้ ยืนเขย่งกอดคอของเขาไว้ ก่อนจะแล้วจูบลงที่แก้มของเขา
โจวอี้เกือบใจละลาย
“ลูกสาวที่รัก เดี๋ยวต่อไปพ่อจะสอนหนูวาดรูป ตกลงไหม?”
“อื้อ ๆ เหมียวเหมี่ยวก็อยากวาดรูปสวย ๆ เหมือนกันนะ!” ถังเหมียวเหมี่ยวพยักหน้าอย่างหนัก
ต่อมาโจวอี้ก็ให้ลูกสาววาดรูปครอบครัว โดยมีเขาและถังหว่านเล่นด้วยกันบนพื้นหญ้า จับมือลูกสาวที่อยู่ตรงกลาง
อย่างไรก็ตาม เวลาที่ใช้ไปกับลูกสาวมักสั้นเสมอ
ครั้นถึงเวลาสามทุ่ม เขาก็รอลูกสาวอาบน้ำเสร็จ ชายหนุ่มนั่งข้างเตียงของเธอ เล่าเรื่องราวที่น่าสนใจในภูเขาหมาป่า และค่อย ๆ พาเธอเข้านอน
โรงแรมมอร์ดอร์ พาร์ค ไฮแอท
ถังหว่านมีสีหน้าที่ดูเหนื่อยล้า เธอยืนอยู่ที่หน้าต่าง มองดูไฟและแสงสีข้างนอกอย่างเงียบ ๆ พลางคิดถึงสิ่งที่เหม่ยหลานพูดจากโทรศัพท์มือถือของเธอ
“คุณถัง คุณโจวชอบเหมียวเหมี่ยวมาก ฉันเห็นดวงตาของเขาเมื่อมองไปที่เหมียวเหมี่ยวดูเหมือนจะเป็นประกาย มันบ่งบอกว่าเขารักเหมียวเหมี่ยวจริง ๆ!”
“เขาเก่งจริง ๆ เหมียวเหมี่ยวชอบของเล่นแกะสลักไม้ที่เขาทำเองด้วย!”
“เขาเลี้ยงเหมียวเหมี่ยวด้วยตัวเอง และเกลี้ยกล่อมให้เธอกินมาก ๆ”
“เขาพาเหมียวเหมี่ยวไปเล่นที่สนามเด็กเล่นในชุมชน เขาไปกับเธอนานกว่าหนึ่งชั่วโมง และยังพาเหมียวเหมี่ยวไปเยี่ยมบ้านใหม่ของเขาด้วย”
“ยังไงก็ตาม คุณโจวยังได้มอบชุดสมบัติทั้งสี่ให้กับเหมียวเหมี่ยว เขาบอกว่าเขาจะสอนเหมียวเหมี่ยวให้เขียนและวาดภาพในอนาคต เขายังวาดภาพเหมือนของเหมียวเหมี่ยวด้วย มันสวยมากจริง ๆ!”
“…”
ถังหว่านฟังอย่างเงียบ ๆ แต่อารมณ์ของเธอนั้นซับซ้อนมาก
โจวอี้ได้รับการยอมรับจากลูกสาวแล้ว…
จิตใจของเธอพลันสั่นไหว และเธอก็ตระหนักได้ถึงบางสิ่ง
โจวอี้มาที่จินหลิงด้วยความสามารถของเขา ดูเหมือนเขาจะตั้งใจจริง ๆ!
เขารู้วิชาแพทย์แผนจีน วาดรูปเก่ง ทำอาหาร แกะสลัก เล่นพิณโบราณ รู้จักพิธีชงชา และเล่นหมากรุกได้ดี
แต่ถังหว่านไม่ต้องการไปต่อกับชายคนนี้
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เธอถูกดึงดูดจากพรสวรรค์ของโจวอี้ และตกหลุมรักเขาอย่างรวดเร็ว เวลาหลายเดือนที่เธอใช้ร่วมกันกับเขาเป็นเวลาที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของเธอ
แต่ช่วงเวลาแห่งความสุขมักสั้นเสมอ!
เธอกับโจวอี้ต้องเผชิญกับการกีดกันของพ่อแม่เธอ คำติฉินนินทาจากญาติและเพื่อนฝูง และแรงกดดันจากการเรียนและการทำงานที่มารุมเร้าเธอในเวลาเดียวกัน และนั่นทำให้เธอรู้สึกเหน็ดเหนื่อยและเกิดความลังเลในการดูแลลูกสาวตัวเอง
เหนื่อยแต่ต้องกัดฟันอดทน!
หลายปีที่ผ่านมา เธอพยายามตามหาโจวอี้มานับครั้งไม่ถ้วน แต่หลังจากร้องไห้อย่างหนัก เธอมักจะเช็ดน้ำตาและบังคับตัวเองให้ลืมคนใจร้ายที่ไม่ต้องการออกจากภูเขาเพื่อไปกับเธอ!
จู่ ๆ เธอก็นึกอยากกลับบ้าน เธออยากอุ้มลูกสาวไว้ในอ้อมแขน และสัมผัสความอบอุ่นจากลูกสาวตัวน้อย
วันต่อมา…
โจวอี้ตื่นแต่เช้าตรู่ เขาซื้อวัตถุดิบอาหารมามากมายจากร้านบริเวณใกล้เคียง
ระหว่างทางกลับ เขาก็คิดขึ้นได้ว่าควรสอบใบขับขี่และซื้อรถให้ได้
เขาอยากขับรถไปรับลูกสาวกลับจากโรงเรียน ไปรับส่งถังหว่านถึงที่ทำงาน และพาภรรยาพร้อมลูกสาวไปเที่ยวสวนสนุก และไปปิกนิกที่ชานเมืองเมื่อเขาว่าง
“สามารถซื้อรถได้เมื่อได้รับใบขับขี่ และจำเป็นต้องซื้อรถหรูที่ทนทานและป้องกันการชน” โจวอี้แอบตั้งเป้าหมายอย่างลับ ๆ
เมื่อเขากลับถึงบ้าน เขาก็เริ่มจัดเตรียมส่วนผสมต่าง ๆ รวมถึงล้างผัก และหั่นเนื้อ
เจ็ดโมงตรง…
ซาลาเปาที่มีอยู่สี่ไส้ถูกจัดเรียงในหม้อนึ่ง และยังมีอาหารสี่จาน และซุปหนึ่งชามบนโต๊ะอีกด้วย
จากนั้นเขาก็มาที่บ้านข้าง ๆ และเห็นว่าลูกสาวของเขาเพิ่งตื่น จึงรอให้เธอแต่งตัวและอาบน้ำ จากนั้นก็พาเธอมาที่บ้านและเริ่มกินอาหารเช้า
โจวอี้เรียกเหม่ยหลานมาด้วย แม้ว่าเธอจะปฏิเสธไปหลายครั้ง แต่เธอก็ยังถูกดึงไปที่โต๊ะเพื่อทานอาหารเช้าด้วยกัน
เหม่ยหลานรู้สึกอบอุ่นใจจากพฤติกรรมของโจวอี้ และรู้สึกว่าเธอทำได้ดีแล้วที่สรรเสริญโจวอี้ให้ถังหว่านฟังทางโทรศัพท์เมื่อคืนนี้
“เหมียวเหมี่ยว วันอาทิตย์หนูไม่ต้องไปโรงเรียนเหรอ?” โจวอี้ถาม
“อืม เราไปโรงเรียนอนุบาลวันจันทร์ถึงวันศุกร์ และหยุดในวันสุดสัปดาห์” ถังเหมียวเหมี่ยวกินซาลาเปาและเต้าเจี้ยว หัวเล็ก ๆ ของเธอดูเหมือนไก่ที่กำลังจิกข้าว
“หนูอยากไปไหนหลังอาหารเช้า?”
“หนูไปสวนสัตว์ได้ไหม เหมียวเหมี่ยวอยากดูหมีแพนด้า” ถังเหมียวเหมี่ยวถามอย่างคาดหวัง
“ไม่มีปัญหา พ่อจะพาไปสวนสัตว์ ไปดูหมีแพนด้า” โจวอี้เห็นด้วย แต่เขาก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อย
หากแพนด้ายักษ์ไม่ใช่สัตว์สงวนของรัฐบาล เขาคงเอามันกลับมาเล่นกับเธอที่บ้านด้วย
“พ่อจ๋าใจดีที่สุดเล้ย!” ถังเหมียวเหมี่ยวหลงใหลความรักและความเอาใจใส่ของโจวอี้ เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยพร้อมยิ้มหวาน
“นั่นเพราะพ่อคือ พ่อที่ดีที่สุดในประเทศจีนไงล่ะ!” โจวอี้ยืดอกขึ้น และพูดอย่างภาคภูมิใจ
“ฮิ ๆ…”
หลังอาหารเช้า โจวอี้และลูกสาวของเขาก็ออกจากช็องเซลิเซ่ ลานติง วิลล่า และตรงไปที่สวนสัตว์ที่ใหญ่ที่สุดในเมือง
ทว่าเขาไม่ทราบว่าอาจารย์แพทย์แผนจีนผู้หนึ่งกำลังจะมาถึงคฤหาสน์ตระกูลหวงตั้งแต่เช้าตรู่
และเวลาที่คนผู้นั้นเฝ้าคอยก็กำลังจะสิ้นสุดลง
