หมอเทวดาขอกลับมาเป็นป๊ะป๋า - บทที่ 214 ผู้สิ้นหวัง
บทที่ 214 ผู้สิ้นหวัง
บทที่ 214 ผู้สิ้นหวัง
โจวอี้จ้องมองผู้ฝึกยุทธ์หลายสิบคนที่อยู่ข้างหน้า ก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ที่ฮวงฟู่จินซุน
เขามั่นใจว่าเขาไม่เคยเห็นคนเหล่านี้มาก่อน
“พวกคุณคือใคร?” โจวอี้ถาม
“การถามคำถามมากมายก่อนตายจะไปมีประโยชน์อะไร” ฮวงฟู่จินซุนถามกลับไปด้วยรอยยิ้ม
“ตาแก่ ไม่มีสิ่งไหนแน่นอนในโลกนี้หรอกนะ และวันนี้ก็ยังไม่แน่นอนว่าใครจะตายหรือใครจะมีชีวิตอยู่ ดังนั้นรีบบอกตัวตนของคุณมาก่อน! ผมไม่ชอบฆ่าคนโดยไม่รู้จักชื่อแซ่” โจวอี้ยิ้ม
“มีความมั่นใจดีนี่ น่าเสียดายจริง ๆ ที่หลานสาวคนโตของฉันแต่งงานกับคนขี้แพ้ ไม่งั้นถ้าให้เธอแต่งงานกับแกคงจะเหมาะกว่า” ฮวงฟู่จินซุน หัวเราะ
“ผมไม่สนใจรองเท้าที่พังแล้ว” โจวอี้ตอบกลับด้วยสีหน้าเย้ยหยัน
“ฮ่า ๆ อยากจะปากดีขนาดไหนก็เอาเลย เพราะเดี๋ยวแกก็จะตายแล้ว แต่ก็เอาเถอะ บอกแกไว้ก็ไม่เสียหาย เผื่อแกจะได้ไปตอบยมบาลได้ว่าใครเป็นคนส่งแกลงไป” ฮวงฟู่จินซุนพ่นลมหายใจออกมาอย่างดุเดือด และพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “ตระกูลฮวงฟู่ ฮวงฟู่จินซุน! จากเซี่ยงไฮ้”
เซี่ยงไฮ้ ตระกูลฮวงฟู่?
โจวอี้รู้สึกว่าเขาเคยได้ยินชื่อตระกูลนี้
ทันใดนั้น จู่ ๆ เขาก็จำได้ว่าเจิ้งเทียนเหอ คนที่เขาเคยสอนบทเรียนให้ดูเหมือนจะเป็นลูกเขยของตระกูลฮวงฟู่!
“อยากฆ่าผมเพราะเจิ้งเทียนเหอเหรอ?” โจวอี้เลิกคิ้วถาม
“ใช่ เจิ้งเทียนเหอเป็นลูกเขยของตระกูลฮวงฟู่ของเรา แกตบหน้าเขา ก็เท่ากับแกตบหน้าตระกูลฮวงฟู่ของฉัน ดังนั้นแกจะต้องตาย”
“ตระกูลฮวงฟู่นี่ลงทุนดีว่ะ ถึงกับถ่อมาเมืองจินหลิงเพื่อฆ่าผม”
“ผู้นำคนปัจจุบันของตระกูลฮวงฟู่ของเราคือฮวงฟู่เหวินเยว่ เธอเป็นภรรยาของเจิ้งเทียนเหอ” ฮวงฟู่จินซุนกล่าวอย่างโอหัง
ตอนนี้โจวอี้เข้าใจแล้ว
แต่เขาก็ยังรู้สึกว่าคนตระกูลฮวงฟู่นี้อาการหนัก…
เขาแค่สอนบทเรียนให้เจิ้งเทียนเหอแต่ไม่ได้ฆ่าเขา
ทว่าคนในตระกูลฮวงฟู่กลับมาหาเขาเพื่อแก้แค้นด้วยการฆ่า ซึ่งมันไม่สมเหตุสมผลเลย
โมโหง่ายไปหน่อยไหมเนี่ย?
แววตาของโจวอี้เผยความเย็นชา เขาชี้นิ้วไปที่ฮวงฟู่จินซุน จากนั้นก็ชี้มาที่คอของตัวเองและพูดว่า “มาเถอะ คอของผมอยู่ที่นี่ ถ้ามีความสามารถพอก็มาตัดมันออกไปสิ”
“ฆ่ามัน!”
ฮวงฟู่จินซุนไม่คิดว่าลูกหมาสองตัวที่อยู่ข้างหน้าเขานอกจากจะไม่หวาดกลัวแล้วยังกล้าที่จะตะโกนโต้เถียงจนทำให้เขาต้องโกรธจัด
ในชั่วพริบตา ชายสี่คนก็พุ่งเข้าหาโจวอี้และถงหู่
โจวอี้ไม่ขยับ อันที่จริงเขาไม่แม้แต่จะเหลือบมอง
แต่ร่างของถงหู่ขยับ
ถงหู่ไม่ได้ใช้อาวุธใด ๆ แต่ร่างที่ว่องไวเหมือนสายฟ้าของเขาปะทะกับศัตรูในพริบตา ยังไม่ทันที่คนของตระกูลฮวงฟู่จะได้เงื้อมีดยาวออกมาฟัน พวกเขาก็ถูกถงหู่บีบคอซะแล้ว
กร๊อบ กร๊อบ…
ด้วยเสียงที่คมชัดถึงสองครั้ง ผู้ฝึกยุทธ์สองคนของตระกูลฮวงฟู่ก็คอหัก ร่างของพวกเขาถูกโยนออกไปทันที
วินาทีต่อมา ร่างของถงหู่เร่งถอยกลับอย่างรุนแรง หลังจากที่มีดยาวสองเล่มกำลังจะฟันโดนหัวของโจวอี้ ถงหู่ปัดป้องพวกมันได้สำเร็จด้วยฝ่ามือ เขาม้วนตัวเตะอย่างรุนแรงเข้าใส่คนของตระกูลฮวงฟู่อีกสองจนตายไปตาม ๆ กัน
ใช้เวลาหกวินาทีในการฆ่าสี่คน!
เมื่อถงหู่กลับไปอยู่ที่ด้านข้างของโจวอี้ ดวงตาของฮวงฟู่จินซุนก็ถึงกับเบิกกว้าง
ความแข็งแกร่งขนาดนี้? ปรมาจารย์?
เขาเองก็เป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับปรมาจารย์ ก่อนหน้านี้ในตระกูลฮวงฟู่ก็มีปรมาจารย์อยู่สองคน หนึ่งในนั้นถูกฮวงฟู่เหวินเยว่ฆ่าตาย ซึ่งก็คือฮวงฟู่โม่ซาน
แต่ตอนนี้ ชายหนุ่มตรงหน้านี้เป็นปรมาจารย์ที่แข็งแกร่งแล้วงั้นเหรอ?
แม้ว่าจะฟูมฟักด้วยยาวิเศษมากมายนับไม่ถ้วนขนาดไหน แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างสัตว์ประหลาดอายุน้อยที่น่ากลัวได้ขนาดนี้!
ผู้ฝึกยุทธ์ที่เหลืออีกสิบคนของตระกูลฮวงฟู่ต่างแสดงสีหน้าท่าทางที่หวาดหวั่น พวกเขาไม่อยากเชื่อเลยว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะฆ่าพวกเขาสี่คนได้อย่างง่ายดาย
ต้องรู้ว่าความแข็งแกร่งของคนทั้งสี่ที่ตายไปนั้นไม่ได้อ่อนแอไปกว่าพวกเขาเลย
“กลัวแล้ว?” โจวอี้ถามด้วยรอยยิ้ม
“แก…” ฮวงฟู่จินซุนกำลังกลัวขึ้นมาจริง ๆ
เขาเสียใจ!
เขาเสียใจที่ฟังคำสั่งของฮวงฟู่เหวินเยว่และมาที่จินหลิงเพื่อฆ่าโจวอี้
เขาคิดว่าโจวอี้อยู่คนเดียว เขาจึงคิดว่าจะสามารถฆ่าโจวอี้ได้ง่าย ๆ โดยไม่มีใครรู้
แต่!
โจวอี้กลับได้รับการคุ้มครองจากชายหนุ่มปรมาจารย์อายุน้อยที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็นมา แม้ว่าเขาและคนอื่น ๆ จะสามารถฆ่าโจวอี้ได้สำเร็จ แต่การฆ่าปรมาจารย์คนนี้นั้นมันเป็นไปไม่ได้!
และหากอีกฝ่ายหนีไปได้ ตระกูลฮวงฟู่จะต้องเผชิญกับการแก้แค้นอย่างบ้าคลั่งจากสำนักโอสถ
แม้ว่าตระกูลฮวงฟู่จะแข็งแกร่งมากในเซี่ยงไฮ้ แต่ก็เทียบไม่ได้กับสำนักโอสถ หากอีกฝ่ายตอบโต้อย่างบ้าคลั่ง คาดว่าตระกูลฮวงฟู่คงถูกฆ่าตายจนไม่เหลือในชั่วข้ามคืน
เขาควรทำอย่างไร?
ทันใดนั้น ฮวงฟู่จินซุนก็มองไปทางฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือซึ่งเป็นทิศทางบ้านของโจวอี้ เขาคิดว่าถ้าคนที่เขาส่งไปสามารถจับลูกสาวของโจวอี้มาได้ เขาอาจจะสามารถทำให้อีกฝ่ายยอมจำนน
หรือจะก้มหน้ายอมรับความผิดดี?
โจวอี้มองตามสายตาของฮวงฟู่จินซุน และตระหนักได้ทันทีว่าผู้ฝึกยุทธ์บางคนในตระกูลฮวงฟู่คงถูกส่งไปที่บ้านพักของเขาแล้วเพื่อจับลูกสาวของเขา
ไอ้คนพวกนี้สมควรตาย!
สีหน้าของโจวอี้เย็นชา เขาพูดขึ้นทันทีว่า “ฆ่าพวกมันทั้งหมด อาหู่!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ถงหู่ก็พุ่งเข้าใส่ฮวงฟู่จินซุนทันที
ส่วนโจวอี้ไม่ได้พุ่งเข้าหาฮวงฟู่จินซุน เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายอาจเป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับปรมาจารย์ที่แข็งแกร่ง
ชายหนุ่มจึงเลือกที่จะพุ่งเข้าใส่กลุ่มผู้ฝึกยุทธ์ที่เหลือของตระกูลฮวงฟู่ด้วยไม้เท้ามังกรในมือพร้อมกับซัดเข็มเงินออกไปด้วย
ในเวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจ ผู้ฝึกยุทธ์สองคนของตระกูลฮวงฟู่ก็ตายด้วยน้ำมือของโจวอี้ และอีกคนก็ถูกเขาฟาดกระเด็นจนสาหัส
ทันทีที่ฮวงฟู่จินซุนและถงหู่ต่อสู้กัน ชายชราก็รู้ได้ว่าอีกฝ่ายช่างแข็งแกร่ง!
แม้ว่าเขาจะทะลวงเข้าสู่ระดับปรมาจารย์มานานกว่าสิบปีแล้ว แต่มันก็ยากมากที่จะฆ่าคู่ต่อสู้ที่อยู่ตรงหน้าเขาได้
นอกจากนี้ โจวอี้ก็ฆ่าคนของเขาไปแล้วอีกสองคน ซึ่งมันทำให้เขาทั้งโกรธและหดหู่ใจ
“โจวอี้ ลูกสาวของแกน่าจะตกอยู่ในเงื้อมมือของเราแล้วล่ะ ถ้าหากแกไม่ต้องการให้ลูกสาวของแกตายอย่างอนาถ ก็จงยอมรับความพ่ายแพ้ซะ!” ฮวงฟู่จินซุนคำราม
โจวอี้ฟาดไม้เท้าหัวมังกรไปยังผู้ฝึกยุทธ์ของตระกูลฮวงฟู่อีกคนหนึ่ง พร้อมกับซัดเข็มเงินเจาะคอของอีกฝ่ายอย่างโหดเหี้ยม
ฟิ้ว! ฟิ้ว!
เข็มเงินหลายเล่มถูกซัดออกไปจากมืออีกข้างของโจวอี้ เป้าหมายของพวกมันคือผู้ฝึกยุทธ์ของตระกูลฮวงฟู่ที่อยู่ด้านข้าง
แต่ในความเป็นจริง เมื่ออีกฝ่ายหลบ มันก็ถูกยิงไปที่ฮวงฟู่จินซุน!
“ฮะ?”
ฮวงฟู่จินซุนและถงหู่ยังคงต่อสู้กันไม่หยุด และพวกเขารู้สึกว่าแขนของพวกเขาเริ่มชาเล็กน้อย
ในที่สุดฮวงฟู่จินซุนก็ตระหนักได้ว่าเข็มเงินหลายเล่มถูกยิงเข้ามาที่สีข้างของเขา
เขารีบหลบทันที แต่ขณะเดียวกันถงหู่กลับชกหมัดปิดกั้นทางหนี เขาจึงต้องเผชิญกับทางเลือกที่ยากลำบาก
ต้องเลือกว่าจะถูกเข็มเงินแทง หรือรับมือกับหมัดของถงหู่!
ไม่ว่าจะเลือกทางไหนก็แย่ไปหมด!
ท้ายที่สุด เขาเลือกที่จะหลบเข็มเงินและโผเข้าหาหมัดของถงหู่ ซึ่งแน่นอนว่าการโผเข้าหาหมัดของถงหู่อย่างรีบเร่งเช่นนี้ทำให้เขารวบรวมกำลังได้แค่เพียงเจ็ดส่วนในการต่อสู้ เขาจึงถูกถงหู่ต่อยกระเด็นถอยไปหลายเมตร
“ไอ้เวรเอ๊ย!” ฮวงฟู่จินซุนสบถเมื่อรู้ว่าอวัยวะภายในกำลังปั่นป่วน
อย่างไรก็ตาม ร่างที่ว่องไวราวกับสายฟ้าของถงหู่ก็ติดตามอีกฝ่ายไปเหมือนเงา และกำปั้นที่ดุร้ายของชายหนุ่มก็ระดมชกเข้าใส่อย่างรุนแรง ฮวงฟู่จินซุนแทบไม่มีเวลาที่จะต่อสู้กลับได้เลย
“โจวอี้ แกอยากเห็นลูกสาวของแกถูกฆ่าจริง ๆ ใช่ไหม!!” ฮวงฟู่จินซุนตะโกนด้วยความโกรธจัด
“ไอ้โง่! ในเมื่อเราสองคนกล้าพาแกมาที่นี่ แกคิดว่าในบ้านจะไม่มีคนอยู่ปกป้องลูกสาวของฉันรึไง? ฉันบอกเอาไว้เลยนะ ต่อให้คนที่แกส่งไปที่บ้านฉันเป็นปรมาจารย์ ฉันก็ไม่กังวลหรอกโว๊ย!” โจวอี้ถูกผู้ฝึกยุทธ์แปดคนของตระกูลฮวงฟู่ล้อมไว้ แต่เขาก็ยังสามารถพูดจาประชดประชันกลับไปได้
“ฮะ?” สีหน้าของฮวงฟู่จินซุนถึงกับซีดลง
ทั้งสองคนที่เขาส่งไป… อย่าว่าแต่จะเป็นปรมาจารย์เลย แม้แต่กึ่งปรมาจารย์ก็ยังห่างไกล!
ถ้ามันเป็นจริงอย่างที่โจวอี้พูด สองคนนั้นอาจถูกฆ่าตายไปแล้วใช่ไหม?
