หมอเทวดาขอกลับมาเป็นป๊ะป๋า - บทที่ 224 ผู้กำกับถังมีปัญหา
บทที่ 224 ผู้กำกับถังมีปัญหา
บทที่ 224 ผู้กำกับถังมีปัญหา
“พวกคุณรอนานไหม” ถังจี้โจวในฐานะผู้กำกับทักทายขึ้นก่อน เขาเป็นคนเข้มงวดอย่างมากในการถ่ายทำ แต่เขาก็เป็นคนง่าย ๆ เมื่อถึงเวลาพัก
“ไม่เลย” โจวอี้โบกมือและทักทายทุกคนอย่างอบอุ่น
เมื่ออาหารมากมายมาถึง บริกรก็เสิรฟ์ทั้งไวน์ขาวและไวน์แดงให้ทุกคน
ถังจี้โจวมองโต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหารหอมฉุยและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “โจวอี้ ในฐานะที่เป็นแพทย์ รายได้ของคุณน่าจะดีใช่ไหม”
“ก็ไม่เลว” โจวอี้ตอบด้วยรอยยิ้ม
“ผมอิจฉาจริง ๆ! คุุณทั้งหล่อ มีงานมั่นคง รายได้ดี ใครได้แต่งงานด้วยคงจะโชคดี” ถังจี้โจวกล่าวพร้อมกับมองไปที่ถังหว่าน
โจวอี้ยิ้มอย่างสดใสและกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ถังหว่านกลับพูดขึ้นมาเสียก่อน
“ผู้กำกับถัง ฉันคงต้องขอขอบคุณ”
“ขอบคุณ? เรื่องอะไร?” ถังจี้โจวตกตะลึง
“ขอบคุณคุณถังที่ชื่นชมในความโชคดีของฉัน” ถังหว่านกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ผมชมคุณ? เมื่อไหร่? เอ่อ…ผมแค่อยากลองให้ทั้งสองคนลองดู ๆ กันไปก่อน…และถ้าทั้งคู่คิดว่าอีกฝ่ายน่าพึงพอใจก็ค่อย…เอ๊ะ…?” เสียงของถังจี้โจวหยุดลงกลางประโยค
ดวงตาของเขาเบิกกว้างก่อนจะหันมองไปโจวอี้และถังหว่าน “พวกคุณ…”
แม้แต่จินหมิงและหลี่เป่าเอ๋อก็แสดงสีหน้าโง่งม
เกาชงมองไปที่ถังหว่านและโจวอี้ เมื่อเขาเห็นว่าโจวอี้พยักหน้าให้ เขาก็ยิ้มและพูดว่า “ผู้กำกับถัง คุณต้องการจับคู่ให้โจวอี้และถังหว่านใช่ไหม? ไม่แปลกใจเลยที่วันนี้คุณชวนให้โจวอี้เลี้ยงอาหารค่ำ หรือแม้แต่ให้เขาไปขึ้นรถของถังหว่าน แต่คุณไม่ต้องลำบากหรอก พวกเขาเป็นสามีภรรยากันตั้งนานแล้ว!”
“ใช่ ลูกสาวของเราอายุสี่ขวบจะห้าขวบแล้ว” โจวอี้ยิ้ม
“แค่ก ๆ ๆ…” ถังจี้โจวพูดไม่ออก และถึงกับสำลักลมหายใจตัวเอง
จินหมิงและหลี่เป่าเอ๋อมองหน้ากันด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ
โจวอี้หัวเราะออกมา “ผู้กำกับถังช่างตาถึง! เขารู้ว่าถังหว่านดีที่สุดสำหรับผม ให้ผมดื่มอวยพรให้คุณสักหน่อยเถอะ”
“ด…เดี๋ยวก่อน ขอผมทำความเข้าใจอีกรอบก่อนนะ” ถังจี้โจวจ้องมองโจวอี้และถังหว่าน และในที่สุดก็พูดกับหญิงสาวว่า “ถังหว่าน บางทีโจวอี้ก็เป็นคนตลกเกินไป ผมคิดว่าเขากำลังโกหกผมอยู่ จริงไหม?”
“ลูกสาวของเราอายุสี่ขวบจะห้าขวบแล้วจริง ๆ ค่ะ” ถังหว่านหัวเราะเบา ๆ
“ก็ได้! ผมเชื่อแล้ว! ครั้งนี้ผมคิดผิด และผมจะเลี้ยงมื้อนี้เอง!” ถังจี้โจวพูดด้วยรอยยิ้มเบี้ยว
“ไม่เป็นไรผู้กำกับถัง รอบนี้ผมเลี้ยงเอง ยังมีโอกาสอีกมากมายที่คุณจะได้เลี้ยง วันนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผมและภรรยาเถอะ!” โจวอี้ยกแก้วขึ้นและพูดด้วยรอยยิ้ม “ตอนนี้เสี่ยวหว่านอยู่ในช่วงขาขึ้น เรายังไม่ได้วางแผนที่จะเปิดเผยเรื่องความสัมพันธ์ต่อผู้คน ดังนั้นผมคงต้องขอใช้อาหารมื้อนี้ถือเป็นค่าปิดปาก”
ค่าปิดปาก?
ทุกคนหัวเราะ
แม้ว่าโจวอี้และถังหว่านจะเป็นคู่สามีภรรยากันแล้ว แต่ความตั้งใจแรกของพวกเขาก็คือการจับคู่ให้ ดังนั้นผลลัพธ์แบบนี้ย่อมดีที่สุดแล้ว
ไวน์ดี อาหารอร่อย และบรรยากาศดี
ทุกคนหัวเราะ กินดื่ม และเมาเล็กน้อย
หลังจากดื่มไปสามรอบ เสียงโทรศัพท์มือถือของถังจี้โจวก็ดังขึ้น
ถังจี้โจวผู้กำลังอารมณ์ดีสุด ๆ และเมาจนหน้าแดงคว้าเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมารับสาย
เพียงสิบวินาทีต่อมา สีหน้าของเขาก็มืดมนลง และแววตาของเขาก็ฉายชัดถึงความโกรธ
“คุณทำถูกแล้ว อย่างแรกนะ ทำให้สถานการณ์สงบ อย่าแจ้งตำรวจ ผมจะไปถึงที่นั่นภายในยี่สิบนาที!” ถังจี้โจวพูดพร้อมกับยืนขึ้นทันที
“คุณถัง มีอะไรเหรอ?” เกาชงสงสัย
“อวี้หรงเสิ้งประสบอุบัติเหตุ ผมต้องไปที่ภัตตาคารหอชมจันทร์ทันที พวกคุณกินกันต่อเถอะ!” ถังจี้โจวพูดจบก็คว้าเสื้อคลุมของเขาแล้วเดินออกไป
“จะกินอะไรได้ลงอีกล่ะ? อวี้หรงเสิ้งรับบทตัวร้ายหลักที่สำคัญที่สุดในละครของเรา ถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา มันจะส่งผลกระทบต่อการถ่ายทำอย่างมหาศาลเลย!” เกาชงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนจะลุกขึ้นและเดินออกไป
คนอื่น ๆ มองหน้ากันแล้วตัดสินใจเดินตามไป
ในไม่ช้า รถหลายคันก็มาหยุดอยู่หน้าร้านอาหารที่มีการตกแต่งแบบจีนโบราณ
โจวอี้เห็นถังหว่านที่ต้องการลงจากรถ เขาส่ายหัวและพูดว่า “คุณกับซุนเหมิงรออยู่ในรถ ผมจะตามพวกเขาไปดูว่ามีอะไร แล้วเดี๋ยวจะกลับมาเล่าให้คุณฟัง”
“ฉันจะไปกับคุณ” ถังหว่านยืนกราน
“ไปกับผมก็ได้ แต่คุณต้องยืนหลบอยู่ข้างหลังผม” โจวอี้คว้าหมวกและผ้าพันคอของเธอแล้วยื่นให้เธอทันที “เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นคุณควรระวังตัวเสมอ อย่าให้ถูกถ่ายรูป”
“อืม”
พวกเขาเดินเข้าไปในร้านอาหารสไตล์จีนโบราณพร้อมกับเกาชงและหลี่เป่าเอ๋อที่ลงจากรถคันข้าง ๆ
เนื่องจากยามนี้เป็นเวลากว่าสี่ทุ่มแล้ว แขกในร้านจึงมีไม่มากนัก แต่ในล็อบบี้ชั้น 1 ของร้านอาหาร คนกลุ่มหนึ่งกำลังรุมกระทืบคนสองคน โดยมีชายและหญิงอีกสี่คนที่หวาดกลัวยืนมองอยู่ข้าง ๆ พวกเขา และพวกเขาทั้งหมดเป็นนักแสดงจากเรื่อง “Crossing the Jianghu”
โจวอี้รู้จักอวี้หรงเสิ้ง
แม้อีกฝ่ายจะมีใบหน้าที่เหมือนเป็นคนดุร้ายแต่แท้จริงแล้วกลับมีนิสัยที่ดีพอสมควร
หนึ่งในสองคนที่ถูกทำร้ายคืออวี้หรงเสิ้ง
ส่วนอีกคนก็เป็นนักแสดงในกองถ่าย แต่ไม่ได้เป็นแม้แต่ดาราเบอร์ 5 ด้วยซ้ำ
“หยุดเดี๋ยวนี้!” ถังจี้โจวตะโกนเสียงดัง และมองไปยังชายหนุ่มผมสีเหลืองที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ในท่ากอดอกและไขว่ห้าง
ข้าง ๆ ชายหนุ่มผมเหลืองมีชายหนุ่มอีกสองคนยืนดูเหตุการณ์อยู่ราวกับกำลังรับชมเรื่องสนุก
กลุ่มชายราว ๆ เจ็ดแปดคนที่กำลังทุบตีอวี้หรงเสิ้งหยุดการกระทำทันทีที่พวกเขาได้ยินเสียงของถังจี้โจว
“เฮ้ คุณเป็นใคร?” ชายหนุ่มผมเหลืองเงยหน้าขึ้นมองถังจี้โจว
“ผมชื่อถังจี้โจว เป็นผู้กำกับละครเรื่อง ‘Crossing the Jianghu’ และพวกเขาเป็นทีมงานนักแสดงของผม!” ถังจี้โจวเดินไปหาชายหนุ่มผมเหลืองและถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำต่อไปว่า “คุณเป็นใคร ทำไมไม่พูดคุยกันดี ๆ ก่อน ทุบตีคนอื่นแบบนี้ได้ยังไง?”
“ให้พูดดีด้วยงั้นเหรอ? ถ้าน้องสาวของคุณโดนลวนลาม คุณจะยอมคุยดี ๆ กับอีกฝ่ายเหรอ?” ชายหนุ่มผมเหลืองเย้ยหยัน
“พวกเขาลวนลามน้องสาวของคุณเหรอ?”
“ถูกต้อง!” ชายหนุ่มผมเหลืองหัวเราะ
“ไร้สาระ ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่น้องสาวของนายสักหน่อย ฉันได้ยินเธอเรียกนายว่าพี่หยางไค่!” อวี้หรงเสิ้งพยายามที่จะลุกขึ้นจากพื้น
“ไอ้เวร สงสัยจะถูกตีเบาเกินไปถึงยังมีแรงเห่าใส่ฉัน ทุบตีมันจนกว่ามันจะพูดไม่ได้!” ชายหนุ่มผมเหลืองสั่งขึ้นมาทันที
“อย่ารุนแรงกันอีกเลย เราต่างก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว ค่อย ๆ คุยกันก่อนเถอะ!” ถังจี้โจวเริ่มตื่นตระหนก
ก่อนหน้านี้ที่เขารับสาย เขารู้แล้วว่าอวี้หรงเสิ้งกำลังมีปัญหาเรื่องอะไร บางทีอวี้หรงเสิ้งอาจเมามากในคืนนี้ และด้วยฤทธิ์ของไวน์จึงเดินไปขอเบอร์โทรศัพท์หญิงสาวที่มาทานอาหารที่นี่ แต่แล้วกลับถูกหญิงสาวคนนั้นตบหน้าเข้าให้แทน
เมื่อถูกตบ อวี้หรงเสิ้งจึงยื้อยุดกับอีกฝ่าย และฝ่ายหญิงก็เรียกหาคนรู้จัก เป็นผลให้ชายหนุ่มผมเหลืองลงมาจากชั้นบนและกระทืบพวกเขาเข้าให้
“ตาแก่ ในเมื่อแกจุ้นนัก ถ้างั้นฉันจะสั่งคนของฉันทุบตีแกด้วย!” ชายหนุ่มผมเหลืองเริ่มหยาบคายยิ่งขึ้น
“เดี๋ยว..” ถังจี้โจวถามเสียงแข็ง “พ่อหนุ่ม! นี่คือเขตแดนของเมืองภาพยนตร์ซือซี ไม่กลัวว่าเราจะโทรเรียกตำรวจเหรอ?”
“โทรแจ้งตำรวจ? ฮ่า ๆๆ นี่แกกำลังจะทำให้ฉันขำจนตายเลยใช่ไหม?” ชายหนุ่มผมเหลืองอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและชี้ไปที่ถังจี้โจว ก่อนจะพูดกับชายหนุ่มที่อยู่ใกล้ ๆ ว่า “บอกเขาทีว่าฉันเป็นใคร!”
