หมอเทวดาขอกลับมาเป็นป๊ะป๋า - บทที่ 46 ซื้อรถ

บทที่ 46 ซื้อรถ

บทที่ 46 ซื้อรถ

“นักร้องรับเชิญคอนเสิร์ตของอู๋หมิ่นหรู?”

“ราชินีเพลงร็อก อู๋หมิ่นหรูเหรอ?!” สีหน้าของหลิวจงฉวนและเฉินอ้ายหลินเปลี่ยนไปทันที

ถังหว่านพยักหน้าและตอบว่า “ใช่ เธอนั่นแหละ!”

หลิวจงฉวนและเฉินอ้ายหลินมองหน้ากัน พวกเขาไม่เคยได้ยินว่าถังหว่านรู้จักกับอู๋หมิ่นหรูมาก่อน

อู๋หมิ่นหรูสามารถเชิญถังหว่านให้เป็นนักร้องรับเชิญของเธอได้อย่างไร?! คุณรู้ไหมว่านักร้องรับเชิญเกือบทั้งหมดที่ได้รับเชิญในคอนเสิร์ตเดี่ยวของเธอนั้นต้องเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก!

“เสี่ยวหว่าน คุณรู้จักกับอู๋หมิ่นหรูเหรอ? คุณกับเธอสนิทกันเหรอ?!” หลิวจงฉวนถามอย่างกระตือรือร้น

“ฉันเคยเห็นเธอในพิธีมอบรางวัลหลายครั้งแล้ว แต่พวกเราไม่รู้จักกัน” ถังหว่านตอบอย่างตรงไปตรงมา

ไม่รู้จักกัน?

ฮ่า ๆ!

ทั้งหลิวจงฉวน เฉินอ้ายหลิน และผู้จัดการต่างเยาะเย้ย

พวกเขาจะเชื่อได้อย่างไรว่าอู๋หมิ่นหรู นักร้องราชินีแห่งคอนเสิร์ตจะเชิญนักร้องแปลกหน้าที่ไม่รู้จักมาเป็นนักร้องรับเชิญ!

“ผู้อำนวยการหลิว พี่อ้ายหลิน ฉันควรปฏิเสธคำเชิญของเธอหรือว่ายอมรับคำเชิญของเธอดี?” ถังหว่านถามอย่างใจเย็น โดยไม่รู้ว่าพวกเขาคิดอย่างไร

“ใช่! แน่นอน! เป็นการดีสำหรับคุณที่จะเป็นนักร้องรับเชิญของเธอ แต่ก็ไม่เลว!” เฉินอ้ายหลินกล่าวอย่างเร่งรีบ

“ใช่แล้ว อู๋หมิ่นหรูในฐานะราชินีเพลงร็อก ทุก ๆ คอนเสิร์ตของเธอ ตั๋วจะถูกขายหมดทันที คุณไปเป็นแขกรับเชิญของเธอได้ เมื่อข่าวแพร่ออกไป กรงว่าการค้นหาที่ร้อนแรงบน Weibo จะช่วยเพิ่มแฟนคลับให้คุณได้ มันดีสำหรับคุณ” หลิวจงฉวนกล่าวอย่างหนักแน่น

“ตกลง ฉันจะโทรหาเธอในภายหลัง!” ถังหว่านพยักหน้า

“ถังหว่าน หลังจากที่อัลบั้มใหม่ของคุณถูกบันทึกแล้ว หากเพลงหลักเข้าในรายการ ฉันจะเพิ่มทรัพยากรของบริษัทไปให้คุณ และเราจะพยายามให้ได้ผลลัพธ์ที่ดี” หลิวจงฉวนสัญญา

“ขอบคุณค่ะ ผู้อำนวยการหลิว” ถังหว่านพยักหน้าอีกครั้ง

ถังหว่านรู้ว่าการที่อู๋หมิ่นหรูเชิญเธอเป็นนักร้องรับเชิญ ย่อมดึงดูดความสนใจของหลิวจงฉวนเป็นอย่างมาก

ทั้งหมดนี้มาจากมิตรภาพของโจวอี้กับเพื่อนบ้านของเขา อู๋ฉี่หาง

สี่โมงยี่สิบ

โจวอี้ยืนพิงต้นไม้ที่ประตูโรงเรียนอนุบาลนานาชาติเหิงปางซื่อ เขากำลังคุยกับหยางจื่อต้ง เพื่อนบ้านของเขาใน WeChat

ชื่อใน WeChat ของหยางจื่อต้งคือ นักแข่งรถ 56 #

‘นักแข่งรถ 56 # คุณต้องการซื้อรถแบบไหน? งบประมาณเท่าไหร่?’

‘โจวอี้ 35 # ผมไม่ค่อยรู้เรื่องรุ่นรถเท่าไหร่ งบประมาณไม่สูงเกินไป ผมมีงบสำหรับซื้อมันไม่เกินล้านหยวน’

‘นักแข่งรถ 56 # ผมจะแนะนำรถหลายรุ่นแต่ละยี่ห้อ และจากนั้นคุณสามารถเลือกรุ่นที่ดีได้’

‘โจวอี้ 35 # ไม่มีปัญหา ขอบคุณ’

‘นักแข่งรถ 56 # ยินดีครับ’

‘โจวอี้ 35 # ว่าแต่ มีโรงเรียนสอนขับรถใกล้ชุมชนของเราไหม? ผมจะไปสอบใบขับขี่’

อีกฝ่ายถึงกับนิ่งงัน

‘นักแข่งรถ 56 # นี่คุณกำลังล้อเล่นเหรอ? คุณยังไม่มีใบขับขี่เหรอ?’

‘โจวอี้ 35 # ยังไม่มี’

‘นักแข่งรถ 56 # ฮ่า ๆ ผมเชื่อคุณแล้ว ยังไม่มีใบขับขี่ แต่กำลังคิดจะซื้อรถ คุณเป็นคนมีความสามารถมาก’

‘โจวอี้ 35 # ขอบคุณ แล้วโรงเรียนสอนขับรถอยู่ที่ไหน?’

‘นักแข่งรถ 56 # ไม่มีโรงเรียนสอนขับรถอยู่ใกล้ชุมชนของเราหรอก ถ้าจะสอบใบขับขี่ ยังไงก็ต้องรออีกสองสามเดือนถึงจะได้ใบอนุญาตก่อนจึงจะซื้อรถได้ใช่ไหม?’

‘โจวอี้ 35 # ใช้เวลากี่เดือนกว่าจะได้ใบขับขี่นะ?’

‘นักแข่งรถ 56 # อืม…เว้นแต่คุณจะเป็นน้องชายของหัวหน้าโรงเรียนสอนขับรถ หรือญาติของหัวหน้าสำนักงานขนส่ง’

เมื่อเสียงกริ่งโรงเรียนอนุบาลดังขึ้น โจวอี้ก็หยุดสนทนากับหยางจื่อต้ง

ไม่นานนัก เขาก็เห็นลูกสาวแต่งตัวเหมือนเจ้าหญิงตัวน้อยถือกระเป๋านักเรียนใบเล็กวิ่งเข้ามาหาพลางอ้าแขนออก

โจวอี้อุ้มลูกสาวของเขาขึ้นมา และจูบลงบนใบหน้าอันละเอียดอ่อนของเธอตามปกติ

จากนั้นเขาก็ยิ้มและถามว่า “ลูกรัก วันนี้ที่โรงเรียนเป็นยังไงบ้าง หนูมีความสุขไหม?”

“หนูทำได้ดีและมีความสุขมาก” ถังเหมียวเหมี่ยวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“มีความสุขก็ดีแล้ว!” โจวอี้เองก็ยิ้ม

“พ่อจ๋า วันนี้เราต้องออกกำลังกายระหว่างกลับบ้านไหม แต่พื้นลื่นมาก…” ถังเหมียวเหมี่ยวถามด้วยดวงตาใสแจ๋ว

โจวอี้ตกตะลึง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาทันที และส่งข้อความหา หยางจื่อต้ง

‘โจวอี้ 35 # ส่งรุ่นที่แนะนำมาให้ผมก่อน ผมจะไปดูรถเดี๋ยวนี้’

‘นักแข่งรถ 56 # ตอนนี้? ด่วนมาก?’

‘โจวอี้ 35 # ผมเกรงว่าลูกสาวของผมจะหนาว’

‘นักแข่งรถ 56 # ผมเข้าใจ คุณกำลังรับเหมียวเหมี่ยวหลังเลิกเรียนใช่ไหม? ผมจะรอคุณที่ประตูทิศใต้ ผมจะพาคุณไปที่นั่นเป็นการส่วนตัวและให้คำแนะนำคุณเอง’

‘โจวอี้ 35 # ขอบคุณพี่ชาย แล้วเจอกัน’

โจวอี้วางโทรศัพท์ลง ก่อนจะยกมือขึ้นบีบจมูกเล็ก ๆ ของลูกสาว พลางยิ้มและถามว่า “เหมียวเหมี่ยว พ่อจะพาหนูไปซื้อรถ ดีไหม?”

“ดี! หนูต้องการซื้อรถที่สวยที่สุด” เด็กน้อยปรบมือด้วยความชอบใจ

ถนนชีเสีย เมืองจินหลิง ร้านรถเป่าซุน

หยางจื่อต้งบอกว่านี่คือร้านขายรถยนต์ที่ใหญ่ที่สุดในจินหลิง มีรถยนต์หลายยี่ห้อหลายรุ่นพร้อมรับประกันคุณภาพและราคาที่เหมาะสม ไม่เพียงแค่ผู้ซื้อในจินหลิงเท่านั้นที่เลือกที่นี่ แต่ผู้คนชั้นสูงจากเมืองโดยรอบก็มาที่นี่เพื่อซื้อรถยนต์ด้วย

ในขณะเดียวกัน ที่นี่ยังเป็นตลาดรถยนต์มือสองขนาดใหญ่ และเป็นฐานในการดัดแปลงรถยนต์อีกด้วย

หยางจื่อต้งคุ้นเคยกับสถานที่นี้มาก มันเหมือนกับการเดินเล่นในสวนหลังบ้านของเขาเอง

ทันทีที่มาถึง หยางจื่อต้งก็ได้แนะนำโจวอี้เกี่ยวกับรุ่น ฟังก์ชัน และราคาของรถประเภทต่าง ๆ

ถังเหมียวเหมี่ยวดูขี้อายเล็กน้อยเมื่อเธอมาที่นี่ เธอยืนกรานที่จะเลือกด้วยตัวเอง แต่เมื่อมาถึงจริง ๆ กลับตื่นตากับรถหลายร้อยคัน เพราะที่นี่มีรถสวย ๆ มากมาย

หนูน้อยเลือกไม่ถูกเลย!

บริเวณชั้นสองของโรงรถ

หวงไห่เทานั่งอยู่ใกล้ ๆ กันกับหน้าต่างกระจกพร้อมกับบุหรี่ในมือและควันที่ม้วนตัวออกจากถ้วย เขากำลังคุยกับเพื่อนที่มาซื้อรถ

อย่างไรก็ตาม เมื่อสายตาของเขากวาดลงมาจากชั้นล่างโดยไม่ได้ตั้งใจ ใบหน้าของเขาก็ถึงกับแข็งค้าง

โจวอี้เหรอ?! แล้วนั่นลูกสาวสุดที่รักของเขาใช่ไหม?

พวกเขามาทำอะไรที่นี่?

ถัดจากนั้นคือ…หยางจื่อต้ง? พวกเขารู้จักกันด้วยเหรอ?

“พี่ชาย มีอะไรเหรอ?” เฉิงห่าวซึ่งนั่งอยู่ตรงข้ามถามออกมาด้วยความสงสัย

“พอดีเห็นคนรู้จัก” หวงไห่เทายืนขึ้นและพูดต่ออีกว่า “น้องเฉิง ดื่มชาก่อน ผมจะไปทักทายเขาสักหน่อย”

“โอเค” เฉิงห่าวพยักหน้า

เขารู้ดีว่าบุคคลที่ทำให้เจ้าของร้านถึงกับลงไปชั้นล่างเพื่อทักทายเป็นการส่วนตัวนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย

บริเวณชั้นล่าง

ภายในห้องโถงอันกว้างขวาง โจวอี้มักจะถามลูกสาวของเขาว่าเธอชอบ หรือไม่? และลูกสาวของเขาก็มักจะพยักหน้าและบอกว่าเธอชอบมัน

“น่าเสียดายที่ผมยากจนเกินไป มิฉะนั้นผมจะต้องซื้อรถทั้งหมดที่คุณแนะนำมานี้ให้ลูกสาวของผมแล้ว” โจวอี้กล่าวอย่างเสียดาย

“คนเห่อลูกจังเลยนะ” หยางจื่อต้งแซวด้วยรอยยิ้ม

“แน่นอน ลูกสาวคือคนที่ผมรักที่สุด” โจวอี้ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

“ลูกสาวของคุณก็รักคุณเช่นกัน” เสียงหวงไห่เทาดังมาจากระยะไม่ไกลนัก ก่อนที่เจ้าตัวจะเร่งฝีเท้าของเขามาที่นี่

เขาหยิบอมยิ้มออกมาทันใดราวกับมีเวทมนตร์ และยื่นมันให้ถังเหมียวเหมี่ยว ก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มว่า “หลานสาวตัวน้อย เรียกลุงสิคะ!”

ถังเหมียวเหมี่ยวไม่ตอบ แต่หันมองพ่อของเธอเพื่อขออนุญาต

โจวอี้พยักหน้า ถังเหมียวเหมี่ยวจึงรับอมยิ้มนั้นมาอย่างมีความสุข และพูดด้วยรอยยิ้มหวาน ๆ ว่า “ขอบคุณค่ะคุณลุง หนูชอบอมยิ้ม”

“แค่เหมียวเหมี่ยวชอบมัน ลุงก็ดีใจแล้ว” หวงไห่เทาหัวเราะเสียงดัง

“คุณมาทำอะไรที่นี่แทนที่จะอยู่กับปู่ของคุณ ผมจำได้ว่าคุณมีรถแล้ว” โจวอี้สงสัย

“คุณตลกจัง ร้านขายรถนี่เป็นของผม ผมก็ต้องอยู่ที่นี่” หวงไห่เทากลอกตา และพูดอีกว่า “พี่ชายของผมกลับมาแล้ว เขากำลังอยู่กับคุณปู่ของผมที่บ้าน!”