หม่ามี๊ตัวร้ายกับเสนาบดีตื๊อรัก นิยายอัพทุกวันเข้ามาดูก่อน - ตอนพิเศษ 42-1 ความจริงกระจ่าง (2)
- Home
- หม่ามี๊ตัวร้ายกับเสนาบดีตื๊อรัก นิยายอัพทุกวันเข้ามาดูก่อน
- ตอนพิเศษ 42-1 ความจริงกระจ่าง (2)
ตอนพิเศษ 42-1 ความจริงกระจ่าง (2)
นายน้อยที่เดิมสมควรกลายร่างเป็นมังกรมารน้อยกลับร่วงตกลงมาจากท้องฟ้า กลายร่างเป็นปลาอ้วนตัวหนึ่ง หากไม่ใช่ว่าทุกคนจับจ้องเงาร่างของฉินเซวียนอยู่ตลอด พวกเขาคงคิดว่าเจ้าปลาตัวนี้เป็นปลาเคราะห์ร้ายที่ผ่านทางมาโดยไม่ทันระวังสักตัวหนึ่ง
โหราจารย์หญิงเซวูบ นางเกือบจะพลัดตกจากแท่นบวงสรวง “นี่มันเป็นไปไม่ได้…ข้าใช้เกล็ดมังกรชัดๆ เหตุไฉนจึง…ผู้ใดเล่นตุกติก เล่นตุกติกได้อย่างไรกัน!”
ประมุขเหลยหัวเราะ “ยามนี้ ยังมีผู้ใดจะบอกว่าเขาคือเลือดเนื้อเชื้อไขของจอมมารอีกหรือไม่”
ทุกคนมองปลาอ้วนที่ดิ้นรนอยู่บนพื้นตัวนั้น แล้วถอยหลังไปหนึ่งก้าวอย่างรังเกียจ
นี่ยังไม่ชัดเจนอีกหรือ มังกรจะมีลูกเป็นปลาได้อย่างไรกันเล่า ต่อให้ฉินเซวียนไม่ได้รับสืบทอดสายเลือดของจอมมารมา แต่อย่างน้อยก็สมควรสืบทอดสายเลือดของบิดาเขา เป็นมนุษย์แท้ๆ สิ
ลู่หยวนเจิ่นหันขวับไปมองรองหัวหน้าสหพันธ์ “นี่เจ้า คงไม่ใช่ปลาอ้วนตัวหนึ่งหรอกกระมัง”
ใบหน้าของรองหัวหน้าสหพันธ์แดงก่ำจนเป็นสีตับหมู “เจ้าอย่ามาพูดจาเหลวไหล!”
ลู่หยวนเจิ่นถามอย่างใสซื่อ “เหตุใดบอกว่าข้าพูดเหลวไหลเล่า เมื่อครู่เจ้ายอมรับเองกับปากไม่ใช่หรือว่าเด็กคนนี้เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเจ้า ในเมื่อเขาเป็นปลาอ้วนตัวหนึ่ง ถ้าเช่นนั้นอย่างน้อยบิดามารดาของเขาสักคนก็ต้องเป็นปลาไม่ใช่หรือไร”
รองหัวหน้าสหพันธ์ถูกลู่หยวนเจินย้อนจนสะอึกพูดไม่ออกแล้ว เขาย่อมไม่ใช่ปลาอ้วนอย่างแน่นอน แต่จอมมารก็ไม่ใช่เหมือนกันนี่! หรือว่าเซวียนเอ๋อร์เป็นลูกของเขากลับปลาสักตัว…
รองหัวหน้าสหพันธ์ไม่กล้าคิดต่อไปแล้ว ความจริงอย่าพูดถึงคิดเลย แม้แต่มองเขาก็ไม่กล้ามองอยู่บ้าง เขาเริ่มสงสัยเป็นหนแรกว่าฉินเซวียนใช่บุตรชายแท้ๆ ของตนเองหรือไม่ ความจริงก็คือเขาไม่อยากจะให้ตนเองมี ‘ลูก’ เป็นปลาตัวหนึ่ง…
ลู่หยวนเจิ่นมองปลาอ้วนบนพื้น แล้วเลิกคิ้วเอ่ยขึ้นมาว่า “เหอะ ความจริงปรากฏอยู่ตรงหน้าแล้ว ถ้าฉินเซวียนเป็นบุตรของจอมมาร เจ้าก็ต้องเป็นปลา ไม่เช่นนั้นเขาก็ไม่ใช่บุตรของจอมมาร แต่เป็นลูกของเจ้ากับปีศาจปลาอ้วนสักตัว!”
รองหัวหน้าสหพันธ์โมโหจนโง่งมไปแล้ว เขาจินตนาการภาพตนเองหลับนอนกับปลาอ้วนตัวหนึ่ง ผลปรากฏว่าสะอิดสะเอียนจนต้องหันไปอาเจียนลม
เรื่องดำเนินมาจนถึงตอนนี้ ทุกคนไม่เชื่อแล้วว่าฉินเซวียนเป็นบุตรของจอมมาร พวกเขาคิดว่ารองหัวหน้าสหพันธ์คงจะแอบลักลอบมีชู้ลับหลังท่านจอมมาร แล้วยังแอบลักลอบเป็นชู้กับปลาอ้วนตัวหนึ่งอีกด้วย
ทุกคนมองรองหัวหน้าสหพันธ์อย่างดูแคลน เผ่ามารมีคนงามมากมายเพียงนั้น เจ้ากลับหลับนอนกับปลาตัวหนึ่ง แล้วยังเป็นปลาอ้วนหน้าตาน่าเกลียดตัวหนึ่งอีกด้วย!
รองหัวหน้าสหพันธ์รู้สึกว่าหัวเข่าของตนเองถูกลูกธนูนับไม่ถ้วนยิงใส่!
โหราจารย์หญิงผ่อนลมหายใจออก แล้วหันไปมองเจ้าตระกูลกับผู้อาวุโสทั้งหลาย “เรื่องนี้จะต้องเป็นอุบายของใครสักคนแน่! นายน้อยเป็นเลือดเนื้อของจอมมาร เมื่อคืนวานเขากลายร่างแล้ว ข้าเห็นกับตาว่าเป็นมังกรมารตนหนึ่ง!”
เมื่อคืนวาน เพื่อยืนยันว่าอาคมกับเกล็ดมังกรใช้ได้ผล โหราจารย์หญิงจึงให้ฉินเซวียนลองกลายร่างเป็นมังกรหนหนึ่งแล้วจริงๆ หากทำไม่สำเร็จ นางก็คงไม่มั่นใจว่าจะกำชัยชนะในวันนี้
ต่อให้เป็นความฝันนางก็คงคิดไม่ถึงว่าเกิดเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร
สิ่งที่โหราจารย์หญิงไม่รู้ก็คือ เกล็ดมังกรที่นางเก็บรวบรวมมาถูกชิงสุ่ยเจินเหรินใช้อาคมสลับเป็นเกล็ดปลาหมดแล้ว เกล็ดมังกรเพียงเกล็ดเดียวที่มีปราณมังกรอยู่ถูกฉินเซวียนใช้กลายร่างไปเมื่อคืนวาน หากเมื่อคืนวานนางไม่หาเรื่องแปลงกายหนนั้น บางทีวันนี้นางอาจจะมีโอกาสรอดสักเสี้ยวหนึ่ง
ในบางครั้ง ระวังมากจนเกินไปก็ไม่ใช่เรื่องดี
โหราจารย์หญิงเอ่ยว่า “ผู้อาวุโสทุกท่าน เจ้าตระกูลทุกท่าน พวกท่านต้องเชื่อในตัวนายน้อย นายน้อยต่างหากที่เป็นตัวจริง!”
นางเพิ่งพูดจบ มังกรมารน้อยบนท้องฟ้าก็บินลงมาฮุบปลาตัวอ้วนที่กระเสือกกระสนเอาชีวิตรอดอยู่บนพื้นเข้าไปในปาก!
ทุกคนหน้าถอดสีพร้อมกัน!
ทว่าอึดใจต่อมามังกรมารน้อยก็ถุยเจ้าปลาอ้วนออกมาอย่างรังเกียจ
ปลาอ้วนเป็นลมสลบเหมือดไปทันที!
…
หลังจากเหตุการณ์นั้น ทุกคนก็แต่งเติมเรื่องราวอันมีสีสันประหนึ่งบทละครออกมา รองหัวหน้าสหพันธ์ทำปีศาจปลาตัวหนึ่งตั้งครรภ์ เรื่องนี้ถูกจอมมารล่วงรู้เข้า จอมมารจึงโกรธา ทอดทิ้งรองหัวหน้าสหพันธ์ไป ระหว่างทางนางพบกับชิงสุ่ยเจินเหรินผู้งดงามประหนึ่งเซียน…เอ่อ ไม่ใช่ประหนึ่งเซียน แต่เป็นเซียนจริงๆ ทั้งสองคนตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกพบ พบหน้าหนที่สองเอ่ยคำรัก พบหน้าหนที่สามสัญญาครองคู่ตราบจนผมขาว สุดท้ายก็ก็โชคดีให้กำเนิดเจ้าตัวน้อยออกมา
ทุกคนเริ่มเข้าไปมุงดูมังกรมารน้อย
มังกรมารน้อยยืดอกเล็กๆ ของตนเองอย่างหยิ่งทะนง มันส่ายหางอันงดงามของตนเอง เกล็ดมังกรแต่ละเกล็ดของนางสะท้อนแสงตะวันเป็นประกายระยิบระยับจับตา
หากบอกว่านี่ไม่ใช่บุตรของจอมมารก็ไม่มีผู้ใดเชื่อแล้ว
ผู้อาวุโสทั้งหลายกับเจ้าตระกูลทั้งหลายต่างหยิบไข่มุกมารของตนเองออกมา ไข่มุกมารเม็ดสุดท้ายอยู่ในมือรองหัวหน้าสหพันธ์ รองหัวหน้าสหพันธ์ลังเลครู่หนึ่งก็มอบไข่มุกมารไป
โหราจารย์หญิงไม่อยากจะเชื่อ “ประมุขตระกูลฉิน!”
ตัวตนของมังกรมารน้อยจึงได้รับยืนยันด้วยประการฉะนี้
เรื่องที่ว่าองครักษ์เผ่ามารหนึ่งร้อยตนนั้นจับตัวมังกรมารน้อยมาหรือไม่ ผู้อาวุโสใหญ่สั่งให้ผู้อาวุโสหลิวกับผู้อาวุโสปี้ไปสืบให้ชัดเจน แน่นอนว่าตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือมังกรมารน้อยได้รับสืบทอดเผ่ามารแล้ว เช่นนี้ก็เท่ากับว่าวันใดท่านจอมมารกลับมา นางก็อาจจะเห็นแก่ที่มังกรมารน้อยได้รับสืบทอดเผ่ามาร ไม่คิดแค้นเรื่องในอดีตที่มังกรมารน้อยถูกโยนทิ้งทะเลมรณะ
พูดกันจริงๆ แล้วพวกเขาก็ล้วนถูกคนชั่วหลอกลวง คิดว่าจอมมารทำให้สวรรค์พิโรธ สวรรค์จึงส่งแม่ทัพสวรรค์กับทหารสวรรค์มากำจัดพวกเขา หากท่านจอมมารยังอยู่ พวกเขาก็คงไม่หวาดกลัวสวรรค์ แต่จอมมารถูกอสนีบาตผ่าตายเสียแล้ว ทั้งเผ่าจึงตระหนกลนลาน