หวานรักจับหัวใจท่านประธาน - ตอนที่ 1003 หลั่งน้ำตาเป็นครั้งที่สาม / ตอนที่ 1004 ความหวังสุดท้าย!
ตอนที่ 1003 หลั่งน้ำตาเป็นครั้งที่สาม
ท้ายที่สุด เธอก็ตามหลังเขาไปให้รู้แล้วรู้รอด
นั่งบนเก้าอี้แล้วมองไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์
เมื่อเห็นชุดแต่งงานแบบจีนที่ดูวิจิตรงดงามบนคอมพิวเตอร์ก็ถึงกับจ้องเขม็ง!
ชุดสีแดงเข้ม
ปักฉลุดิ้นทอง เป็นลวดลายมงคลหงส์เคียงมังกร…
สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าคือมงกุฎเฟิ่งกวนซึ่งเป็นเครื่องยศสตรีจีนในสมัยโบราณอันเลอค่าอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
เหนียนเสี่ยวมู่ชี้ไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ พูดติดขัดเล็กน้อย “นี่คือ…”
“คุณย่าเป็นคนเตรียมไว้ให้น่ะ” อวี๋เยว่หานจับนิ้วเธอลากมาข้างหน้า
ให้เธอนั่งตักแล้วกอดเธอไว้
“คุณย่าไม่รู้ว่าคุณชอบชุดเจ้าสาวแบบจีนหรือตะวันตก เธอก็เลยให้คนเตรียมมาทั้งสองแบบ”
ขณะที่พูด อวี๋เยว่หานก็เลื่อนเมาส์ไปด้วย เขาเปิดไปยังรูปต่อไป
เข้าไปที่หน้าชุดเจ้าสาวสีขาวผ้าพลิ้วยาว
มีปาดไหล่เบาๆ เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว
เวลาเต้นรำไปกับสายลมจะเหมือนมีปีกสองข้าง
ออกแบบให้ชายกระโปรงกางออกไปตั้งแต่ช่วงบั้นท้ายลงไปจนถึงข้างล่าง เหมือนหงส์สยายปีก
เรียบง่ายแต่ดูหรูหรา
และเหมาะกับเธอมาก
ซึ่งจะเห็นได้ว่าชุดเจ้าสาวทั้งสองชุดนี้ใช้ความคิดและจิตวิญญาณในการสร้างสรรค์เป็นอย่างมาก
ไม่เพียงแค่ชุดเจ้าสาว เครื่องประดับก็มีการจัดเตรียมไว้แล้วอย่างดี
รายละเอียดทั้งหมดทำออกมาด้วยใจ
“คุณย่า…”
เหนียนเสี่ยวมู่มองชุดเจ้าสาวที่อยู่ตรงหน้า ดวงตาร้อนผ่าว
นับตั้งแต่เธอสูญเสียความทรงจำ คนที่ทำให้เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นในครอบครัวมากที่สุดก็คือนายหญิงอวี๋
เห็นๆ อยู่ว่าเธอเป็นคุณย่าของอวี๋เยว่หาน แต่นายหญิงอวี๋ก็มักจะคิดเผื่อเธอเสมอและยังปฏิบัติกับเธอเหมือนหลานสาว
เธอชอบจับมืออวี๋เยว่หานแล้วกำชับว่า “ห้ามรังแกเสี่ยวมู่มู่ของฉัน”
ตอนนี้ยังเตรียมชุดเจ้าสาวสวยๆ ให้เธออีก…
เหนียนเสี่ยวมู่สูดน้ำมูก กลั้นน้ำตาไว้ “ตอนนี้รักแท้ของฉันคือคุณย่า คนที่สองคือเสี่ยวลิ่วลิ่ว อวี๋เยว่หาน คุณอาจจะได้เป็นแค่ที่สามเท่านั้น”
อวี๋เยว่หาน “???”
นี่ไม่เหมือนกับภาพที่เขาคิดเอาไว้
เมื่อเธอเห็นว่าเขาเตรียมชุดเจ้าสาวไว้ให้เธอนานแล้ว และยังมีทั้งสไตล์จีนและตะวันตกแบบครบถ้วน เธอควรจะโผเข้ากอดด้วยความดีใจไม่ใช่เหรอ
จากนั้นก็ขอโทษที่เธอเข้าใจเขาผิดไป แล้วเป็นฝ่ายจูบเขาเพื่อเป็นการไถ่โทษ?
“คุณย่าเป็นคนเตรียมชุดเจ้าสาว คุณเกี่ยวอะไรด้วย?”
เหนียนเสี่ยวมู่พูดด้วยความเย็นชาหลังจากได้ยินเขาบ่นอย่างไม่พอใจ
“อย่างมากคุณก็แค่ไม่ได้โกหกฉันเท่านั้น ไม่ได้มีความดีความชอบอะไร”
อวี๋เยว่หาน “…”
ตอนนี้สภาพเขาดูแย่ยิ่งกว่าถังหยวนซือที่ป่วยหนัก
ชีวิตยังจะมีความหมายอะไร?
เมื่อเหนียนเสี่ยวมู่เห็นว่าตัวเองมีชุดเจ้าสาวสวยๆแล้ว ในใจเธอจึงกังวัลเรื่องอื่น
“วันนี้ฉันเห็นสภาพของถังหยวนซือแล้ว เหมือนสภาพจิตใจเขาจะดูดีขึ้นมาก งั้นก็แปลว่าการรักษานั้นได้ผลใช่ไหม? แต่ทำไมคุณหมอถึงปล่อยให้เขาออกจากโรงพยาบาลล่ะ แล้วยังให้ซั่งซินพาเขาไปทำตาม…”
เหนียนเสี่ยวมู่ไม่ได้พูดคำว่า “ความปรารถนา” ออกมา
พอคิดว่าซั่งซินจะต้องเลี้ยงลูกคนเดียว เธอก็รู้สึกไม่สบายใจ
เธอมีเพื่อนอยู่ไม่กี่คน
ถานเปิงเปิงหายสาบสูญ ยังไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดียังไง
ในขณะที่ซั่งซินกำลังท้อง เธอก็ควรจะมีความสุขที่ได้เป็นคุณแม่ แต่สุดท้ายเธอกลับต้องคอยดูแลถังหยวนซือที่ป่วยหนักและยังต้องมองพ่อของลูกนับถอยหลังก้าวสู่ความตาย…
โชคดีที่เจิ้งเหยียนไม่เป็นอะไร
ถ้าเจิ้งเหยียนมาเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝันอีกครั้งในเวลาแบบนี้ เหนียนเสี่ยวมู่คงอดสงสัยไม่ได้ว่าตัวเองมีพิษ
ใครเข้าใกล้เธอก็โชคร้ายไปหมด
เมื่ออวี๋เยว่หานได้ยินที่เธอพูด ดวงตาดำขลับก็เข้มขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับบอกว่า “สภาพจิตใจของถังหยวนซือเหมือนจะดี แต่จริงๆแล้วร่างกายของเขาถูกยาพิเศษเจาะจนกลวงไปหมดแล้ว”
อวี๋เยว่หานปิดภาพบนหน้าจอคอมพิวเตอร์แล้วเปิดโฟลเดอร์
ตอนที่ 1004 ความหวังสุดท้าย!
ข้างในเป็นข้อมูลการรักษาของถังหยวนซือที่เขาเอามาจากโรงพยาบาล และยังมีข้อมูลบางอย่างที่ผู้ช่วยตรวจพบ
ในนั้นคือรายละเอียดยาทั้งหมดที่ถังหยวนซือใช้ในระหว่างเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยาบาล
ในบรรดายาทั้งหมด ส่วนใหญ่เหนียนเสี่ยวมู่รู้จักดี
เป็นยาสามัญสำหรับรักษาโรคหัวใจ
ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ
แต่มียาขวดหนึ่งที่บรรจุภัณฑ์ดูเรียบง่าย ไม่มีคำอธิบายผลข้างเคียงหรือข้อห้ามในการใช้ยา มีแค่ชื่อยาเท่านั้น
เป็นยาที่เธอไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน
“นี่คืออะไร? ฉันไม่เคยได้ยินชื่อยารักษาโรคหัวใจชนิดนี้มาก่อน” เหนียนเสี่ยวมู่ชี้ไปที่ยาขวดนั้นพร้อมกับถามด้วยความประหลาดใจ
“นี่ก็คือยาพิเศษที่ผมกำลังจะคุยกับคุณไงล่ะ”
อวี๋เยว่หานบอกว่า
“นี่คือยาที่ถังหยวนซือสั่งผู้ช่วยซื้อกลับมาจากต่างประเทศเพื่อไม่ให้ซั่งซินจับได้ว่าอาการโรคหัวใจของเขากำเริบแล้วเธอจะไม่ยอมจากไป ยาชนิดนี้ได้ผลดีมากในการรักษาอาการป่วยโรคหัวใจ มันยังทำให้คนฟื้นจากอาการป่วยภายในระยะเวลาสั้นๆได้ ซึ่งผลลัพธ์แทบจะไม่ต่างอะไรกับตอนที่ยังไม่ป่วยเลยด้วยซ้ำ แต่มีข้อเสียอยู่อย่างหนึ่ง”
“อะไร?” เหนียนเสี่ยวมู่สะอึกในใจ
อวี๋เยว่หานเลื่อนเมาส์ เปิดข้อมูลที่ผู้ช่วยตรวจสอบพบแล้วให้เธอดูเอาเอง
เหนียนเสี่ยวมู่เข้าใจอย่างรวดเร็ว
ในเมื่อได้ชื่อว่าเป็นยาพิเศษ นั่นก็หมายความว่ามันได้ผลเพียงระยะเวลาสั้นๆเท่านั้น
แต่หากใช้ในระยะยาว ฤทธิ์ของยาก็จะลดลง
ที่น่ากลัวกว่านั้นคือยาชนิดนี้มีผลข้างเคียงร้ายแรงถึงชีวิต
ทันทีที่กินยาชนิดนี้เข้าไป ร่างกายคนเราจะสร้างภูมิต้านทานที่แข็งแกร่ง
หากใช้ยาตัวอื่นในอนาคต มันจะลดประสิทธิภาพของยาลงไปมาก ถึงขนาดไม่มีผลในการใช้ยาเลย
มิน่าล่ะ…
ไม่น่าแปลกใจที่ยาที่ได้ผลดีขนาดนี้ถึงไม่นิยมใช้กันตามโรงพยาบาล
ยาพิเศษชนิดนี้ไม่ต่างอะไรกับการดื่มยาพิษเพื่อดับกระหาย
นี่ถือว่าเป็นการฆ่าตัวตายอย่างช้าๆ!
“ถังหยวนซือบ้าไปแล้ว…” เหนียนเสี่ยวมู่อ่านจบก็ไม่รู้จะพูดอะไรไปชั่วขณะ
อวี๋เยว่หานดูสงบขึ้นมาก
“แต่เดิมคุณหมอวินิจฉัยอาการป่วยของเขาว่ายังไงก็หนีไม่พ้นความตาย ตราบใดที่เขายังสามารถเติมเต็มความสุขให้ซั่งซินได้ สำหรับเขาแล้วการมีชีวิตอยู่นานกว่าไม่กี่เดือนหรือน้อยกว่านั้นไม่กี่เดือนล้วนไม่มีความแตกต่าง ยิ่งไปกว่านั้นในตอนนั้นยังมีเรื่องภายในตระกูลถังอีก เขาไม่อยากให้ซั่งซินจับได้ว่าอาการโรคหัวใจของเขากำเริบ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำแบบนี้”
ถังหยวนซือคงคิดไม่ถึงว่าทางเลือกสุดท้ายที่เขาเลือกกลับไม่ได้ส่งซั่งซินจากไปได้จริงๆ
และซั่งซินยังท้องลูกของเขา
ตอนนี้ถังหยวนซือคงนึกเสียใจแล้วจริงๆ
ถ้าไม่ใช่เพราะการตัดสินใจในตอนนั้น บางทีเขาอาจจะยื้อเวลาต่อไปได้อีกไม่กี่เดือน เขาอาจจะได้เห็นลูกตัวเองคลอดออกมาด้วยตัวเองก็ได้…
แต่น่าเสียดายที่ชีวิตคนเราไม่มียาที่รักษาอาการเสียใจภายหลัง
ตอนที่อยู่ด้วยกัน อย่าปล่อยมือคนที่รักไปง่ายๆ
ดวงตาอวี๋เยว่หานดำสนิท เขากอดเหนียนเสี่ยวมู่ที่นั่งตักเขาไว้แน่นๆ
“ผมให้คนไปตรวจสอบที่มาที่ไปของยาขวดนี้แล้ว และได้ถามผู้ช่วยของถังหยวนซือมาด้วย เขาบอกว่ายานี้ซื้อมาจากตระกูลลึกลับในต่างประเทศ เล่ากันว่าเป็นตระกูลเก่าแก่ที่มีชื่อเสียงด้านยาและการรักษาโรค พวกเขาเชี่ยวชาญในการวิจัยยาที่มีสรรพคุณพิเศษสำหรับร่างกายมนุษย์ ได้ผลอย่างน่าทึ่ง มีราคาแต่ไม่มีขายตามท้องตลาด”
อวี๋เยว่หานนิ่งไปชั่วขณะ ดวงตาดำขลับแผ่รังสีอันตราย
“แต่น่าเสียดาย คนที่อยู่เบื้องหลังลึกลับเกินไป ผมสืบหามานานแล้วแต่ก็ยังไม่พบร่องรอย ส่งสายข่าวไปไม่น้อยแต่อีกฝ่ายไม่มีปฏิกิริยาใดๆเลย”
“นี่คุณกำลังหมายความว่าถ้าหาตัวเจ้าของยาชนิดนั้นเจอ ถังหยวนซือก็อาจจะมีความหวัง?” เหนียนเสี่ยวมู่ตาเป็นประกาย
จากนั้นก็หม่นหมองลงอีกครั้ง
ขนาดตระกูลใหญ่อย่างตระกูลถังกับตระกูลอวี๋ร่วมมือกันยังหาไม่เจอ พวกเขายังจะไปตามหาได้ที่ไหนอีก?
YOU MAY ALSO LIKE
