หวานรักจับหัวใจท่านประธาน - ตอนที่ 887 สร้าง “สถานการณ์เล็กๆ น้อยๆ” / ตอนที่ 888 รูปแบบธุรกรรม
ตอนที่ 887 สร้าง “สถานการณ์เล็กๆ น้อยๆ”
กุ้ยจื่อชี้นิ้วไปที่ภาพในจอคอมพิวเตอร์ “ผมจำชื่อเธอได้ ชื่อถานเปิงเปิง!”
ทันทีที่กุ้ยจื่อพูดจบ เหนียนเสี่ยวมู่ก็ลุกพรวดจากโซฟา
“อย่างงั้นที่ถานเปิงเปิงหายตัวไป เป็นฝีมือนาย?”
“ไม่ใช่ผมนะครับ ไม่เกี่ยวกับผม! ผมแค่มีหน้าที่สะกดรอยตามเธอ หลังจากที่เธอออกจากสนามบิน ผมก็ตามหาเธอไม่เจอแล้ว…”
กุ้ยจื่อรีบร้อนอธิบายด้วยสีหน้าตื่นตระหนก
“ทุกอย่างที่ผมพูดเป็นความจริง มีคนให้เงินผมมาก้อนหนึ่งเพื่อให้ผมสะกดรอยตามถานเปิงเปิงแล้วรายงานพิกัดเธอตลอดเวลา ผมแค่ทำงานรับเงิน ส่วนอีกฝ่ายก็มีเงินมากพอที่จะจ่ายให้ ไม่มีเหตุผลอะไรที่ผมจะไม่ตกลง แต่ผมแค่สะกดรอยตามจริงๆ นะครับ…”
“พูดแล้วก็น่าแปลก เพราะเดิมทีถานเปิงเปิงจะต้องขึ้นเครื่องบิน แต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พอเธอเดินไปที่หน้าประตูรถชัทเทิลบัสของสนามบิน จู่ๆ ก็ไม่ขึ้นรถ เธอหันหน้าวิ่งไปที่ทางออก ถ้าไม่ใช่เพราะผมรู้ตัวเร็ว คิดว่าคงหายไปนานแล้ว!”
เหนียนเสี่ยวมู่หรี่ตา “คนที่ให้เงินนายเป็นใคร? นายบอกว่าอีกฝ่ายให้นายรายงานพิกัดถานเปิงเปิงตลอดเวลา หรือเขาไม่ได้บอกนายว่าเขาคิดจะทำอะไร?”
กุ้ยจื่อส่ายหน้าติดต่อกัน
“ไม่ได้บอกจริงๆ ครับ ผมไม่รู้จักคนพวกนั้น…ใช่แล้ว! ผมนึกออกแล้ว ตอนนั้นผมถามคนคนนั้นว่าสนามบินออกจะใหญ่ขนาดนี้ การที่ผมสะกดรอยตามเธอคนเดียวเกรงว่าจะเล็ดลอดไปได้ ตอนนั้นคนคนนั้นเหมือนจะพูดกับผมมาประโยคหนึ่งว่า “ไม่ได้มีแค่ผมคนเดียว” ใช่ ประโยคนี้แหละ คนที่สะกดรอยตามถานเปิงเปิงไม่ได้มีแค่ผมคนเดียวแน่ๆ!”
“……”
“ผมสะกดรอยตามเธอไปถึงแค่ด้านนอกของสนามบิน ต่อมาก็ไม่รู้ว่าเธอเป็นยังไงแล้วเพราะจู่ๆ เธอก็หายตัวไป จนกว่าจะรู้ตัวว่าตัวเองคลาดสายตาไปแล้วก็เตรียมจะติดต่อหาคนที่ให้เงินผม แต่ก็พบว่าโทรศัพท์ของอีกฝ่ายติดต่อไม่ได้แล้ว พอโทรอีกทีก็เป็นเบอร์ว่าง ด้วยประสบการณ์ของผม หลังจากที่ถานเปิงเปิงออกจากสนามบิน เธอจะต้องตกหลุมพรางแล้วแน่ๆ เพราะไม่อย่างงั้นคนที่ให้เงินผมคงไม่หายตัวไปในเวลาเดียวกัน!”
กุ้ยจื่อวิเคราะห์พลางทำหน้ามั่นอกมั่นใจ
เมื่อได้ยินที่เขาพูด สีหน้าเหนียนเสี่ยวมู่ก็แย่ไปในชั่วขณะ
อวี๋เยว่หานรวบเธอมากอด ดวงตาดำขลับเหลือบมองไปทางกุ้ยจื่อ
“บอกเบอร์โทรศัพท์ที่อีกฝ่ายใช้ติดต่อนายและคำพูดที่เคยพูดออกมาให้หมด พูดให้ชัดๆ”
ใบหน้ากุ้ยจื่อเต็มไปด้วยความลำบากใจ “คือ…คนคนนั้นเป็นคนติดต่อผมมาเอง ผมก็เพิ่งบอกไปแล้วนี่ว่าตอนที่ผมต้องการจะติดต่อหาคนคนนั้น มันก็กลายเป็นเบอร์ว่าง ผมไม่รู้อะไรจริงๆ!”
สายตาอวี๋เยว่หานมืดลง “งั้นที่เมือง N ล่ะ? คนที่ขับรถจะชนเหนียนเสี่ยวมู่และคนที่ให้เด็กคนนั้นมาผลักเหนียนเสี่ยวตอนที่อยู่ในสนามบิน นายกล้าพูดไหมว่าไม่ใช่นาย?”
“เหตุการณ์ที่สนามบินนั้นผมยอมรับ แต่คนที่ขับรถชนอะไรนั่นผมไม่เคยทำ!” กุ้ยจื่อพูดโดยไม่คิด
“พูดมาให้ชัด!” ใบหน้าอวี๋เยว่หานมืดสนิท
“คุณชายหาน คุณก็รู้ว่าผมก็เป็นคนเลวคนหนึ่ง ใครให้เงินผมก็คือเจ้านายใหญ่ ไม่ว่าจะให้ผมทำอะไรก็ทำได้ทั้งนั้น ผมเองก็ไม่รู้ว่าคุณเหนียนท่านนี้ไปล่วงเกินอะไรใครเข้า เขาถึงได้สั่งให้ผมสร้าง “สถานการณ์เล็กๆน้อยๆ” แล้วให้ผมจำนวน…”
กุ้ยจื่อยื่นนิ้วออกมาสองนิ้ว สายตาพลันเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
สองแสนหยวน
นั่นไม่ใช่เงินก้อนเล็กๆ
“ผมพูดจริงๆ นะ ถึงผมจะไม่ใช่คนดีอะไร แต่เรื่องฆ่าคนวางเพลิงผมไม่ทำหรอก เมื่อกี้ที่พวกคุณบอกว่าหายตัวบ้าง ฆ่าคนบ้าง มันไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย”
กุ้ยจื่อนิ่งไปสักพักและพูดต่อ
“ผมบอกความจริงกับพวกคุณไปหมดแล้ว ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเซียวเวยที่พวกคุณพูดถึงคือใคร ผมก็แค่จำผิดคนคิดว่าเธอเป็นคุณเหนียน...”
ตอนที่ 888 รูปแบบธุรกรรม
“ที่ผมมาเมือง H ก็เพราะตามพวกคุณมา แต่ผลคือไม่มีหนทางที่จะเข้าใกล้คฤหาสน์ตระกูลอวี๋ได้เลย ต่อมาก็ได้บังเอิญเจอผู้หญิงที่ชื่อเซียวเวยคนนั้น ผมจำผิดคิดว่าเธอเป็นคุณเหนียน เดิมทียังคิดจะสร้างสถานการณ์เล็กๆ น้อยๆ แต่ใครจะรู้ล่ะว่าผมตามเธออยู่ตั้งนาน เธอก็โดนรถชนตายโดยที่ผมยังไม่ทันได้ลงมือเลย แล้วเพิ่งมารู้ว่าตัวเองจำผิดคน การตายของเซียวเวยไม่เกี่ยวกับผมจริงๆ นะครับ”
กุ้ยจื่อพูดน้ำไหลไฟดับอย่างลนลาน
อวี๋เยว่หานขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ กอดเหนียนเสี่ยวมู่ออกห่างมาหน่อย
สิ่งที่กุ้ยจื่อพูดเป็นเรื่องจริงบางส่วน
เพราะภาพที่กล้องวงจรปิดจับภาพได้ในเวลานั้นเห็นได้ชัดว่าเซียวเวยถูกรถชนตายตอนข้ามถนนจริง เขาจึงต้องแบกรับความผิดส่วนหนึ่งจากเหตุการณ์การตายของเธอ
แต่แค่ว่ากุ้ยจื่อพูดออกมาอย่างคลุมเครือ บางทีการหายตัวไปของถานเปิงเปิงอาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ
เหมือนกับที่เหนียนเสี่ยวมู่คาดเดาและเชื่อมั่นแบบนั้นมาโดยตลอดว่าถานเปิงเปิงไม่ได้หลบซ่อนเพราะร้อนตัว แต่เป็นไปได้ว่าเธออาจจะเจอเหตุการณ์อะไรบางอย่าง เธอถึงกลับมาไม่ได้…
นอกจากนี้ยังมีคนที่อยู่เบื้องหลังที่สั่งให้กุ้ยจื่อลงมือกับเหนียนเสี่ยวมู่
สองแสนหยวน…
คนแบบไหนที่จะจ่ายเงินสองแสนหยวนส่งเดชเพียงเพื่อสั่งให้กุ้ยจื่อสร้างสถานการณ์เล็กๆ น้อยๆ กับเหนียนเสี่ยวมู่?
“สถานการณ์” คำคำนี้เพียงเพราะต้องการสั่งสอนเธอหรือเป็นเพราะกุ้ยจื่อเข้าใจผิดกันแน่ สิ่งที่อีกฝ่ายต้องการคือชีวิตของเหนียนเสี่ยวมู่?
เรื่องที่เกิดที่เมือง N ยังคงชัดเจนอยู่เต็มตา
อวี๋เยว่หานไม่ได้สนใจสิ่งอื่นใด แต่เมื่อพูดถึงความปลอดภัยของเหนียนเสี่ยวมู่ ใบหน้าของเขาก็มืดลงทันที
“เบอร์โทรศัพท์ที่อีกฝ่ายใช้ติดต่อกับนายกลายเป็นเบอร์ว่างไปแล้ว งั้นเงินล่ะ? นายทำงานไม่สำเร็จ อีกฝ่ายคงไม่ได้จ่ายเงินให้นายทั้งหมดในคราวเดียวหรอกนะ พวกนายใช้วิธีไหนในการจ่ายเงินงวดสุดท้าย?”
อวี๋เยว่หานเอ่ยถามมาทันที
คำถามนี้ทำให้กุ้ยจื่ออึ้งไปสักพัก “เงินล่วงหน้าจ่ายเป็นเงินสด ส่วนเงินงวดสุดท้ายโอนผ่านธนาคารเข้าบัตรผม ผมได้รับเงินมาครบแล้ว”
ขณะที่พูด กุ้ยจื่อก็หยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมา
ในนั้นยังมีข้อความแจ้งเตือนเงินเข้าจากธนาคาร
เป็นการทำธุรกรรมครั้งแรกที่อีกฝ่ายจ่ายเงินให้เขา นี่ก็พิสูจน์ได้ว่าที่เขาพูดมาทั้งหมดคือเรื่องจริง
เขากับถานเปิงเปิงไม่มีความแค้นบาดหมางอะไรกัน เขาแค่สะกดรอยตามถานเปิงเปิงเพียงเพราะต้องการเงินและทำงานให้คนอื่น!
สิ่งสำคัญยิ่งไปกว่านั้นก็คือกุ้ยจื่อบอกว่ายังมีคนอีกหนึ่งกลุ่มกำลังสะกดรอยตามถานเปิงเปิงเช่นกัน เป็นไปได้มากว่าจะตกหลุมพรางแล้ว…
อวี๋เยว่หานหรี่ตาอย่างชั่วร้ายพร้อมกับรับโทรศัพท์มาจากกุ้ยจื่อ
สั่งให้ผู้ช่วยไปตรวจสอบแหล่งที่มาของเงินในบัญชีธนาคารกุ้ยจื่อ
ตราบใดที่ตรวจสอบพบว่าใครเป็นคนโอนเงินให้กุ้ยจื่อ ก็จะสามารถเปิดเผยตัวผู้ที่บงการอยู่เบื้องหลัง
พอกุ้ยจื่อพูดเรื่องที่ตัวเองรู้ทั้งหมดเสร็จก็เดินตามผู้ช่วยไป
ในห้องนั่งเล่นคฤหาสน์ตระกูลอวี๋ อวี๋เยว่หานกำลังนั่งบนโซฟาอยู่กับเหนียนเสี่ยวมู่
ทั้งสองต่างคนต่างก็ไม่ได้พูดอะไร
เหนียนเสี่ยวมู่ก้มหน้าจ้องนิ้วเท้าตัวเองพลางใช้นิ้วเกาฝ่ามือตัวเองโดยไม่รู้ตัว
เม้มริมฝีปากโดยไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่เหมือนตกอยู่ในภวังค์
อวี๋เยว่หานก็เช่นกัน
ทั้งสองนั่งด้วยกันแต่ทำราวกับอยู่คนละโลก
พอเงียบบรรยากาศก็น่ากลัวเล็กน้อย
ไม่รู้ว่าใครเป็นคนแรกที่ตระหนักได้ว่ายังมีคนอยู่ข้างๆ พอหันหน้าไปมอง ต่างฝ่ายต่างก็รู้สึกได้ถึงการมีอยู่ของอีกฝ่าย สบตากันและกัน
ระหว่างที่ทั้งสองสบตากันก็พูดขึ้นมาพร้อมกันว่า
“อวี๋เยว่หาน ฉันเชื่อคุณ!”
“เหนียนเสี่ยวมู่ ผมเชื่อคุณ!”
พอพูดเสร็จก็อึ้งไปตามๆ กัน
ราวกับอ่านใจของกันและกันได้ เหนียนเสี่ยวมู่คลานไปซบอ้อมกอดอวี๋เยว่หาน
YOU MAY ALSO LIKE
