หวานรักจับหัวใจท่านประธาน - ตอนที่ 921 ภรรยาและลูกสาว / ตอนที่ 922 “โทษประหารชีวิตยากที่จะหลีกเลี่ยง”!
ตอนที่ 921 ภรรยาและลูกสาว
เมื่อได้ยินชื่อมั่วเฉียน เหนียนเสี่ยวมู่ก็รีบเงยหน้ามองไปทางที่เจิ้งเหยียนบอก ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอคนที่เธอกับอวี๋เยว่หานพูดถึง
ยืนตะลึงงันอยู่กับที่
จนกระทั่งได้สติก็คิดจะเดินตามไป แต่บอดี้การ์ดกลับคุ้มกันส่งมั่วเฉียนขึ้นรถไปเรียบร้อยแล้ว
ปิดประตูรถ
เวลานี้คิดอยากจะหาข้ออ้างเข้าไปทักทาย แต่ก็ดูกะทันหันไปหน่อย
ได้เพียงแค่จับจ้องรถของมั่วเฉียนขับออกจากโรงแรม…
เหนียนเสี่ยวมู่ยืนมองไปยังทิศทางที่รถขับออกไปอยู่ข้างทาง เธอมองนานสองนานก็ยังไม่หันกลับ
เจิ้งเหยียนยืนด่าอยู่ข้างๆ “อีกแค่นิดเดียวเอง! ถ้ารู้อย่างนี้จะออกมาให้เร็ว ๆหน่อย คนที่ไปสืบข่าวมัวไปทำอะไรกันอยู่ มั่วเฉียนมาถึงโรงแรมแล้วยังไม่มีใครมาบอกฉันเลย เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆ…”
อวี๋เยว่หานเหลือบมองเธอและเดินไปข้างๆเหนียนเสี่ยวมู่
หลุบตามองเหนียนเสี่ยวมู่ที่เหมือนวิญญาณออกจากร่าง “เมื่อกี้คุณกำลังจะบอกว่าเหมือนอะไรนะ?”
“……”
เหนียนเสี่ยวมู่เงยหน้าขึ้นเผชิญกับดวงตาดำขลับของอวี๋เยว่หานเพลางกัดริมฝีปาก เธอไม่รู้ว่าจะบอกเขาอย่างไรกับภาพที่ค้างคาอยู่ในหัว
แม้แต่รูปร่างหน้าตาของสองคนนั้นก็เห็นไม่ชัด
มันจะไร้สาระไปไหมถ้าจะบอกว่าเมื่อมองจากแผ่นหลัง มั่วเฉียนคล้ายพ่อของเธอ?
เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าภาพเลือนลางที่เธอเพิ่งเห็นมา จะใช่พ่อกับแม่เธอหรือไม่…
“มั่วเฉียนมีภรรยากับลูกสาวไหม?” เหนียนเสี่ยวมู่ถามขึ้นมาทันที
เจิ้งเหยียนเบะปาก “มีสิ ทั้งยังเป็นผู้หญิงที่สวยมากอีกด้วย ตอนที่ฉันยังเด็ก ขนาดเห็นจากที่ไกลๆก็ยังจำรูปลักษณ์ของเธอได้ จะพูดยังไงดีล่ะ…ไม่ใช่แค่สวย แต่เป็นความสวยชนิดที่ว่าเปล่งประกายมาจากภายใน สมัยโบราณเขาเรียกกันว่าน้ำบริสุทธิ์จากดอกพุดตาน ไม่กินอาหารแบบมนุษย์ทั่วไป แทบจะไม่ต่างอะไรกับนางฟ้าบนดิน!”
“…งั้นมั่วเฉียนมีลูกสาวไหม?” เหนียนเสี่ยวมู่ถามอีกครั้ง
มือที่ห้อยอยู่ข้างลำตัวกำหมัดแน่นเล็กน้อย
หัวใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ
“เธอรู้ได้ยังไงว่าเขามีลูกสาว?”
เจิ้งเหยียนเบิกตาโพลงด้วยความประหลาดใจ ทันใดนั้นก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้จึงยิ้มหยอกที่มุมปาก
“เอ๊ะ ดูเหมือนว่าก่อนที่พวกเธอจะมาที่นี่คงศึกษาข้อมูลมาไม่น้อยล่ะสิ เพราะแม้แต่ความลับของสมาชิกในตระกูลมั่วก็ศึกษามาซะละเอียดยิบ”
เจิ้งเหยียนไม่รู้มาก่อนว่าคำถามสองข้อที่เหนียนเสี่ยวมู่ถามมาไม่ได้บันทึกในข้อมูล
อย่าว่าแต่สถานการณ์ตระกูลมั่วสายตรงเลย เพราะแม้แต่ข้อมูลของสายรองก็ยากที่จะสืบค้นข้อมูลเฉพาะของลูกหลานตระกูลมั่วได้
“พอพูดถึงเรื่องนี้ก็รู้สึกว่ามันแปลกๆ อยู่เหมือนกัน มั่วเฉียนมีแค่ลูกสาวคนเดียวไม่มีลูกชาย แต่ข่าวคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลมั่วกลับไม่เคยปรากฏตามข่าวลือพวกนั้นเลย ฉันเองก็ไม่รู้ว่ามีคนคนนี้อยู่จริงๆ หรือไม่”
เจิ้งเหยียนเอื้อมมือลูบผมยาวตัวเองและดูเวลา
“ฉันต้องกลับบ้านไปคุยเรื่องการเตรียมงานสำหรับการประชุมครั้งนี้กับพ่อ คงอยู่กับพวกเธอไม่ได้แล้ว ถ้าได้ข่าวตระกูลมั่วเมื่อไหร่ฉันจะแจ้งให้พวกเธอทราบทันที”
“เดินทางระวังด้วยล่ะ”
เหนียนเสี่ยวมู่เอ่ยเตือน
เมื่อส่งเจิ้งเหยียนออกไป เธอก็สอดมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อโค้ทแล้วหันหลังกลับ
ผ่านล็อบบี้และเข้าไปในลิฟต์ของโรงแรม
กำลังจะเอื้อมมือกดลิฟต์ก็พบว่าตัวเองไม่มีการ์ดห้อง
อวี๋เยว่หานที่เป็นคนพกการ์ดถูกเธอลืมทิ้งไว้ที่ล็อบบี้ของโรงแรม ขณะนี้เขาอยู่ห่างจากลิฟต์สองเมตรจ้องมองเธอด้วยสีหน้าขุ่นเคือง
ดวงตาดำขลับราวกับพูดว่า : หึ ในที่สุดก็นึกถึงผมได้สินะ? ผมหงุดหงิดแล้ว รีบมาง้อผมเร็ว
เหนียนเสี่ยวมู่ “…”
ตอนที่ 922 “โทษประหารชีวิตยากที่จะหลีกเลี่ยง”!
เหนียนเสี่ยวมู่รีบถลาตัวออกมาจากลิฟต์เพื่อประคองเขาเข้าไปด้วยกัน
อวี๋เยว่หานดึงมือตัวเองมาจากมือเธอ หยิบการ์ดห้องสแกนลิฟต์เสร็จก็พูดอย่างเย็นชา
“น่าผิดหวังจริงๆ เจิ้งเหยียนยังมีตัวตนมากกว่าผมและยังโชคดีที่ได้ฟังประโยค “เดินทางระวังด้วยล่ะ” ผมก็แค่คนที่ถูกใครบางคนลืมทิ้งไว้ที่นอกโรงแรม
เหนียนเสี่ยวมู่ “…”
เหนียนเสี่ยวมู่ “ก็เมื่อกี้ฉันกำลังคิดเรื่องอื่นอยู่นี่นา”
อวี๋เยว่หาน “ไม่คิดถึงผมก็ต้องรับโทษประหารชีวิต”
เหนียนเสี่ยวมู่ “…”
ลิฟต์มาถึงแล้ว
อวี๋เยว่หานเดินผละตัวออกจากลิฟต์ เหนียนเสี่ยวมู่กุลีกุจอตามไปจากทางด้านหลัง
เธอไม่มีการ์ดห้อง แล้วใครบางคนก็กำลังหึง
ถ้าเดี๋ยวเธอถูกขังไว้ข้างนอกห้อง เธอจะดูน่าเวทนาขนาดไหน?
เธอพยายามเดินตามไปติดๆ เพื่อความปลอดภัย ทำหน้าตายตามเข้าไปถึงในห้อง ถึงอย่างไรเขาก็ไล่เธอไม่ลงหรอก…
เหนียนเสี่ยวมู่คิดกับตัวเอง
อวี๋เยว่หานเดินนำหน้าเธอออกจากลิฟต์เพียงไม่กี่ก้าว เขาจงใจสาวเท้ากว้างเพื่อให้เกิดช่องว่างระหว่างเธอ
แต่ต่อมาเขาก็ค่อยๆก้าวเล็กลง
ราวกับกังวลว่าถ้าตัวเองเดินเร็วไป เหนียนเสี่ยวมู่จะตามไม่ทัน
แต่ก็ไม่ได้เดินช้าเกินไป เพราะไม่อย่างงั้นเธอจะดูออกว่าเขากำลังรอเธอ
เขาเดินเข้าห้องเพรสซิเดนท์สวีทด้วยวิธีนี้ที่ไม่เร็วหรือช้าจนเกินไป
สแกนประตูห้องเดินเข้าไปจนกระทั่งเหนียนเสี่ยวมู่มาส่งตัวเองถึงหน้าประตู
ตอนที่กำลังจะปิดประตูก็เห็นมือเรียวขาวยื่นออกมาขวางประตูไว้ ดวงตาของเขาเป็นประกายเหมือนกำลังอมยิ้ม
ปล่อยมืออย่างใจเย็น เมื่อเห็นเธอเดินเข้ามา สีหน้าก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
เดินไปจนถึงหน้าตู้เสื้อผ้า หยิบชุดนอนออกมาหนึ่งชุดแล้วพุ่งเข้าไปในห้องน้ำ
“อวี๋เยว่หาน…”
เหนียนเสี่ยวมู่หาโอกาสคุยด้วยไม่ได้ เธอเบิกตาโพลงมองเขาเข้าไปในห้องน้ำ จากนั้นก็ยื่นมือจับผมตัวเอง
พ่อเทพบุตรของฉันโมโหจริงๆ เหรอเนี่ย?
เมื่อกี้เธอไม่ได้ตั้งใจเสียหน่อย
ก็แค่ตกใจที่พบมั่วเฉียนโดยบังเอิญ เอาแต่คิดอะไรในใจก็เลยเผลอทิ้งเขาไว้ข้างนอกโรงแรม
แค่ห่างกันไม่กี่ก้าว แล้วทำไมเขาไม่ตามมาเองล่ะ? ขี้น้อยใจชะมัด…
ตอนนี้เหนียนเสี่ยวมู่ไม่ได้กังวลแค่เรื่องนี้
ห้องเพรสซิเดนท์สวีทมีขนาดใหญ่มากเกินพอที่เธอจะอยู่คนเดียว
แต่ถ้าอยู่กับอวี๋เยว่หานตามลำพังก็ดูจะอันตรายไปหน่อย
อีกสองวันก็จะแน่นด้วยงานประชุม บวกกับเรื่องของตระกูลมั่วอีก…ตอนนี้พวกเขาก็เป็นชายหญิงอยู่ห้องเดียวกันสองต่อสอง ถ้าสองวันนี้พวกเขาสองคนเกิดวุ่นวายขึ้นมาล่ะก็ เธอจะหนีไปที่ไหนก็ไม่ได้
ต้องคิดหาวิธีที่ปลอดภัย!
เหนียนเสี่ยวมู่กอดอกเดินไปรอบๆ ห้อง
ในที่สุดสายตาก็จับจ้องไปที่ชั้นวางของหน้าประตูห้องน้ำ
ตรงนั้นมีถุงยางหลากสีพร้อมป้ายราคา
ด้วยสถานการณ์ปัจจุบัน พวกเขายังมีเรื่องต้องทำอีกมากมาย ไม่เหมาะที่จะมีลูก
ถ้าไม่มีถุงยาง เธอก็จะใช้เหตุผลนี้ปฏิเสธอวี๋เยว่หาน!
ฉลาดซะจริงๆ!
เหนียนเสี่ยวมู่กวาดถุงยางที่วางบนชั้นวางของยัดลงในกระเป๋าเสื้อและเตรียมจะหาที่ทิ้งที่อวี๋เยว่หานมองไม่เห็น
เธอถอดสายโทรศัพท์ข้างเตียงเพื่อความปลอดภัย
แบบนี้เขาก็จะได้หมดหนทางสั่งให้พนักงานโรงแรมขึ้นมาส่ง
พอจัดการทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว เหนียนเสี่ยวมู่ก็กระหยิ่มใจเดินออกจากห้อง เตรียมจะเอาถุงยางที่อยู่เต็มกระเป๋าเสื้อไปทิ้งถังขยะสาธารณะตรงหน้าประตูลิฟต์
“ติ้ง!”
ในขณะที่เหนียนเสี่ยวมู่เพิ่งจะทิ้งของเสร็จยังไม่ทันหันกลับมา จู่ๆ ลิฟต์ที่ชั้นของเธอก็เปิดออก
บอดี้การ์ดในเครื่องแบบหลายคนกำลังรายล้อมใครบางคนออกมาจากลิฟต์
เหนียนเสี่ยวมู่หลีกทางโดยไม่รู้ตัว ตอนที่ถอยไปด้านข้างก็ชนกับถังขยะโดยไม่ทันได้ระวัง
“ปัง——”
ทันใดนั้นถังขยะที่อยู่ข้างลิฟต์ก็ล้มลง กลิ้งไปทางคนกลุ่มเหล่านั้นที่เพิ่งออกมาจากลิฟต์
YOU MAY ALSO LIKE
