อยากง้อเหรอ คุณสามี(เก่า) - บทที่ 13 กลยุทธ์แสร้งปล่อยเพื่อจับ

สีหน้าของเทาเท่เต็มไปด้วยความเย็นชาจ้องเขม็งมองแผ่นหลังบางที่จากไป ด้วยอารมณ์ที่อยากจะบีบเธอให้ตายคามือ

เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าเธอจะมีด้านที่คารมคมคายแบบนี้ หลังจากที่หย่ากันแล้วเธอไม่ใช่คนที่อ่อนโยนอ่อนหวานคนที่เขาเคยรู้จักคนนั้นอีกต่อไปแล้ว

แต่แล้ว สิ่งที่เขาไม่เคยได้รู้ นั้นก็คือเพราะเขาเป็นสามีของเธอ และเพราะเธอรักเขา ดังนั้นเธอจึงได้อ่อนโยนและอ่อนหวานแบบนั้น

ตอนนี้เขาไม่ได้เป็นอะไรสำหรับเธอแล้ว ความอ่อนโยนและอ่อนหวานของเธอก็จึงไม่มีให้เขาอีก

หลังจากที่หลินจือขึ้นรถที่เธอเรียกแล้วจากไป โซเมนที่อยู่ข้างๆก็ถึงได้สติจากอาการช็อก เขามองไปยังทิศทางรถของหลินจือที่แล่นผ่านและพูดอย่างไม่อยากจะเชื่อว่า“นี่มันอะไรกัน ? หลินจือกล้าสวนกลับนาย ? เมื่อก่อนตอนเธออยู่ต่อหน้านายแม้แต่หายใจเธอยังไม่กล้าเลย ？”

ทุกคนรอบๆตัวเทาเท่ต่างก็รู้กันดีว่าหลินจือเป็นภรรยาที่ประพฤติตัวดีและมีความรับผิดชอบมาก เธออ่อนโยนและรู้จักวางตัวมาโดยตลอด ราวกับคนไม่มีนิสัยหรืออารมณ์โกรธใดๆ

กับภาพเมื่อครู่ที่เห็นหลินจือไม่มีการถ้อยทีถ้อยอาศัยและยังลับฝีปากกับเทาเท่หนำซ้ำยังเป็นต่อจนทำเทาเท่ถึงกับสะอึก โซเมนก็ถึงกับตกตะลึงอย่างมาก

เทาเท่เป็นใคร เป็นคนที่ไม่เคยเปิดช่องโหว่ให้ฝ่ายตรงข้ามได้มาเอารัดเอาเปรียบกับการเจรจาต่อรองทางธุรกิจ

โซเมนไม่เอ่ยถึงหลินจือคนเก่าก็ยังไม่เท่าไร แต่พอเอ่ยถึงหลินจือคนเก่าแล้วก็จุดประกายความโกรธของเทาเท่ที่สะสมมาแล้วตลอดทั้งวันทันที ชายหนุ่มจากคนที่อารมณ์สุขและทุกข์ไม่เคยมีให้เห็นบนใบหน้าก็ถึงกับเตะไปที่ถังขยะข้างๆด้วยความโกรธเคือง

โซเมน“……”

ก็แค่ถูกอดีตภรรยาพูดจาประชดประชันและเย็นชาใส่ จะอารมณ์เสียถึงขนาดนี้ทำไม?

เมื่อก่อนเขาก็มักจะทำเย็นชาและหมางเมินกับหลินจืออยู่ตลอด

เพื่อปลอบใจเทาเท่ที่ยังหงุดหงิด โซเมนก็รีบพูดขึ้นว่า“ เป็นแบบนี้ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ อย่างน้อยก็แสดงให้เห็นว่าเธอจะไม่มายุ่งวุ่นวายอะไรกับนายอีก ”

เทาเท่สูบบุหรี่ที่อยู่ในมืออย่างหนักหน่วง จู่ๆก็ยิ้มเยาะแล้วพูดว่า“ นายรู้ได้ยังไงว่าเธอจะไม่มาวุ่นวายกับฉันอีก？”

โซเมนงุนงง“หมายความว่าอย่างไร？”

เทาเท่หลุบตาลงและพูดเสียงเบา “ไม่แน่บางทีนี่อาจเป็นกลยุทธ์แสร้งปล่อยเพื่อจับของเธอก็ได้”

โซเมนอ้าปากค้างแต่ก็เลือกกลืนคำพูดที่กำลังจะพูดลงคอไป ที่เขาอยากจะพูดคือ เทาเท่ คิดมากเกินไปหรือเปล่า?

การแสดงออกของหลินจือเมื่อครู่ดูไม่เหมือนคนที่กำลังคิดจะทำอะไรแบบนั้นเลย เห็นชัดว่าอยากจะหลีกและหนีไปให้พ้นเสียมากกว่า

เขาเป็นคนที่ขึ้นชื่อเรื่องรู้จักผู้หญิงดีที่สุด ความคิดความอ่านของผู้หญิงเขาอ่านมันขาดกว่าเทาเท่มากโข

แต่สุดท้ายแล้วโซเมนก็ไม่ได้พูดสิ่งที่ตัวเองคิดออกไป เพราะเขาไม่อยากจะไปบั่นทอนความทะนงตนและมั่นใจในตัวเองของเพื่อนรัก

บางครั้งผู้หญิงก็โง่จริงๆ โง่ถึงขั้นยอมทำทุกอย่างเพื่อผู้ชายคนหนึ่งได้

แต่ถ้าหากลองพวกเธอได้ใจดำขึ้นมาแล้ว นั้นก็ทำให้คนคนนั้นตายซะยังจะดีกว่ามีชีวิตอยู่ซะอีก

โทรศัพท์มือถือของเทาเท่ก็ดังขึ้นในตอนนี้ เป็นแม่ของเขาวีนาที่โทรเข้ามา

เทาเท่รู้สึกปวดหัว แม่ของเขาโทรมาไม่ดีมีธุระอะไร ทันทีที่อ้าปากได้ก็พูดเร่งรัดให้เขารีบแต่งงานกับซูซีเร็วๆ

น้ำเสียงของวีนาไม่สู้ดีเท่าไร“ นี่แกอยู่ไหน ? ค่ำนี้ฉันให้แกพาซูซีมากินข้าวที่บ้านไม่ใช่เหรอ ？”

เทาเท่ตอบกลับเสียงเบา“ ขอโทษครับ ผมลืมไปเลย ”

วีนาถูกเขายั่วจนโมโหและบ่นพึมพำขึ้นมาว่า“นี่วันๆแกเอาแต่คิดอะไร ? ซูซีผู้หญิงที่เพียบพร้อมแบบนี้แกยังไม่รีบแต่งเข้าบ้านอีก”

“หากไม่ใช่เพราะเสียเวลาไปกับผู้หญิงที่ไร้ยางอายอย่างหลินจือมาสามปี ลูกแกกับซูซีก็คงวิ่งเล่นเต็มบ้านไปแล้ว”

จู่ๆวีนาก็พูดถึงหลินจือแล้วยังใช้ถ้อยคำที่หยาบคาย เทาเท่ก็รู้สึกฟังไม่รื่นหูขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก

ไม่อยากได้ยินวีนาพูดอะไรอีก เขาหาเรื่องรีบวางสาย “ ผมยังมีธุระ แค่นี้ก่อนนะครับ”