อยากง้อเหรอ คุณสามี(เก่า) - บทที่ 215 แพ้อย่างอนาถ
ก็แค่ พวกเขาทุกคนต่างคิดไม่ถึงว่าจะตาลปัตรเช่นนี้
ลีวายงงอยู่นานหลังจากเห็นจอร์แดนแถลงว่าเป็นพ่อลูกแท้ๆกับหลินจือ พวกหน้าม้าก็งงเช่นกัน ไม่หยุดโทรหา ถามเธอว่าต่อไปจะทำอย่างไร
เธอได้แต่จัดการโดยการให้พวกเขาสงสัยว่าผลดีเอ็นเอเป็นของปลอมไปอย่างรวดเร็ว สุดท้ายเพียงไม่นานก็ถูกสตูดิโอจอร์แดนตบหน้าใส่ และบัญชีเหล่านั้นยังถูกได้รับจดหมายทางกฎหมายอีก คนรับผิดชอบเหล่านั้นตกใจกลัวจนไม่กล้าพูดอะไรทันที
ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่พวกเขาจะดำเนินบัญชีจนได้บัญชีวีไอพีมา ถ้าถูกบล็อกขึ้นมาจะทำไงล่ะ?
ลีวายได้แต่สื่อให้พวกเขาเยาะเย้ยหลินจือไปว่าใช้ความเป็นพ่อลูกจึงได้เป็นนักเขียนบทหนังสือเล่มใหม่ของจอร์แดน แต่ก็คิดไม่ถึงอีกว่าจะถูกสตูดิโอตบหน้าอย่างรวดเร็ว จนลีวายรับมือไม่ถูกเลย
เธอโยนโทรศัพท์ที่ร้องไม่หยุดไปข้างๆ ลุกขึ้นขย้ำหัวออกไปจากห้องรับแขกอย่างโมโห
ทำไมถึงเป็นแบบนี้?
ทำไมถึงเป็นแบบนี้?
หลินจือดันเป็นลูกสาวแท้ๆของจอร์แดน นั่นไม่ได้หมายความว่าหลินจือเกิดในตระกูลสูงส่งหรอกเหรอ?
ตระกูลแม็กซิมัสแห่งเมืองเวลฟ์ มีใครบ้างที่ไม่รู้จัก นั่นเป็นถึงตระกูลดังที่ใครพูดถึงแล้วก็รู้สึกกลัวทั้งนั้น!
ลีวายจะบ้าอยู่แล้ว
เธอเห็นหลินจือแล้วรู้สึกขัดหูขัดตาอยู่ตลอด หนึ่งเพราะเจเทาวน์ชอบหลินจือ สองเพราะรู้สึกว่าหลินจือเป็นแค่เด็กผู้หญิงที่แสนจะธรรมดาคนหนึ่ง นอกจากสาวและสวยกว่าเธอแล้วก็ไม่มีอะไรอีก และเธอยังมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ แต่หลินจือเป็นเด็กที่ถูกรับเลี้ยงมา
ดังนั้น คนอย่างหลินจือมีสิทธิ์อะไรที่จะได้รับความโปรดปรานมากขนาดนั้น ส่วนเธอไม่ได้อะไรเลย
เพราะไม่พอใจหลายอย่างเช่นนี้ ดังนั้นเธอจึงต่อต้านหลินจือไปหมด
ตอนนี้ หลินจือถูกพิสูจน์แล้วว่าเป็นลูกสาวของตระกูลแม็กซิมัส ก็ไม่รู้ว่าชาติกำเนิดสูงกว่าเธอถึงกี่เท่า อารมณ์ของเธอในตอนนี้ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรดี
เบลซที่กำลังจิบชาอย่างสบายๆ ตอนเห็นแถลงของสตูดิโอจอร์แดนว่าหลินจือเป็นลูกสาวแท้ๆของจอร์แดน เขาก็กำลังยกกาน้ำชามาเทชาให้ตัวเองแก้วหนึ่ง
ข่าวนั้นดันทำให้เขาตกตะลึงจนถือกาน้ำชาไว้ไม่อยู่ กาน้ำชาที่มีน้ำชาร้อนๆจึงกระแทกไปที่ขาของเขาและแตกเป็นชิ้นๆ ร้อนลวกจนเขากระโดดขึ้นทันที
เนียร์ได้ยินเสียงดังจึงรีบวิ่งเข้ามา รีบช่วยเขาจัดการคราบชาและแผลบนขาอย่างตกตะลึง
“พ่อ!”และตอนนี้เอง ซูซีก็ถือโทรศัพท์วิ่งลงมาจากชั้นบน
ซูซีไม่สังเกตเห็นว่าเท้าของเบลซถูกลวกใส่ เธอพุ่งมาถามเบลซเสียงดังและตาแดงก่ำว่า:“นี่เกิดอะไรขึ้น?ทำไมหลินจือเป็นลูกแท้ๆของจอร์แดนได้ล่ะ?”
เบลซที่ถูกลวกใส่ก็ร้อนจนเหงื่อไหล แล้วจะรับคำถามแบบนี้ของซูซีได้อย่างไรกัน ตะโกนไปอย่างโมโหทันทีว่า:“ฉันจะรู้ได้ไงว่าเกิดอะไรขึ้น?แกถามฉัน ฉันจะไปถามใครล่ะ!”
ที่ตอนนี้เบลซหงุดหงิดก็คือ ถ้าเรื่องนี้โดนจอร์แดนแทงข้างหลังที่เมืองเวลฟ์ ก็เกรงว่าเขาคงจะซวยแน่
เขาคิดไม่ถึงเลยว่า หลินจือนี้……ดันเป็นลูกสาวแท้ๆของจอร์แดน!
ที่สำคัญคือจอร์แดนกับลูน่าแต่งงานมาตั้งหลายปีก็ไม่มีลูกเลย ใครจะไปคิดบ้างว่าจู่ๆจอร์แดนจะมีลูกสาวโผล่ออกมาแบบนี้
ซูซีที่อารมณ์แย่อยู่แล้ว โดนเบลซตะคอกใส่แบบนี้ ก็ร้องไห้อย่างใจสลายทันที
ทั้งบ่ายวันนั้นเธอดูเรื่องน่าขันที่หลินจือถูกด่าซะเละ ตอนนี้เรื่องราวกลับตาลปัตร ตาลปัตรอย่างรุนแรง หลินจือยัยเด็กกำพร้าที่ไม่รู้ว่าพ่อแท้ๆคือใคร จู่ๆก็กลายเป็นหงส์ทองจากตระกูลอันสูงส่ง ซูซีโกรธจนเกือบสลบไปอีกครั้ง
เท้าของเบลซถูกลวกอย่างรุนแรง หลังเท้าก็พองจนน่าตกใจทันที
เนียร์ร้องไห้รีบเรียกหมอประจำครอบครัวมาจัดการเขา วุ่นวายไปหมดทั้งครอบครัว
พอเบลซทำแผลเสร็จ เนียร์ก็ประคองเขาไปนอนบนเตียง ทั้งโลกออนไลน์ไม่มีใครว่าหลินจือกับจอร์แดนอีก และไม่รู้ว่าใครที่เป็นตัวนำ จนคนเริ่มมาชมหลินจืออีกครั้ง
และเพราะกระแสเรื่องนี้ทำให้”The Legend of Concubine Rong “กับหนังสือใหม่จอร์แดนขึ้นฮอตเสิร์ชอีกครั้ง
เบลซโกรธจนเขวี้ยงโทรศัพท์ไปที่กำแพงแรงๆ ชัดเจนมากว่า นัดนี้เขาแพ้แล้ว
แพ้ราบคาบ สูญเสียไปสองเท่า ไม่ใช่แค่ไม่ได้ทำลายหลินจือกับจอร์แดน แต่ยังทำตัวเองเจ็บอีก หมอบอกว่าขาของเขานี้ อย่างน้อยก็เดือนหนึ่งกว่าจะเป็นปกติได้
นี่ไม่ใช่สิ่งที่อันตรายถึงตายที่สุด สิ่งที่ถึงตายได้คือความเจ็บปวดจากความร้อนลวกนี้ ที่แทรกซึมเข้าไปในกระดูก ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก
และอย่างน้อยก็อีกสักพักเลย เขาไม่มีอารมณ์ไปเล่นงานหลินจือกับจอร์แดนแล้ว ตอนนี้เขาแค่อยากรีบรักษาแผลตัวเองให้หาย ไม่ต้องทนทุกข์จากความคันและเจ็บนี้อีก
แต่อย่างไรก็ตาม ซูซีก็ยังกัดฟันถามเขาที่ข้างเตียงอย่างไม่พอใจไปว่า:“พ่อ ตอนนี้จะทำไงดี?”
“จะทำอะไรได้อีกล่ะ?ขาของฉันเป็นแบบนี้แล้ว แกคิดว่าฉันยังมีแรงช่วยหาทางให้แกอีกเหรอ?”เบลซตะโกนใส่ซูซี
ซูซีกัดริมฝีปากตัวเองแน่น มองไปที่เบลซอย่างน้อยใจสักพัก จากนั้นหันกลับวิ่งออกไป
อาจเพราะครั้งนี้คาดหวังมากไปกับเรื่องที่จะทำร้ายหลินจือ ทำให้ตอนนี้ช่องว่างแห่งความล้มเหลวมากไป จนซูซีรับไม่ได้เลย
และก็ เธอมองชาติตระกูลของตัวเองสูงส่งกว่าหลินจือและภาคภูมิใจมาเสมอ แต่ตอนนี้หลินจือเป็นลูกสาวแท้ๆของจอร์แดน ภูมิหลังของครอบครัวบดขยี้เธออย่างละเอียด……
ซูซีนอนร้องไห้บนเตียงไม่หยุด ไม่ยอมยอมรับความจริงที่ว่าตัวเองล้มเหลวอย่างน่าสังเวช
วีนาก็มีใบหน้าซีดขาวทันที หลินจือเป็นลูกสาวแท้ๆของจอร์แดน?
ต้องรู้ว่าเธอดูถูกชาติกำเนิดของหลินจือมาตลอด คิดมาตลอดว่าหลินจือไม่คู่ควรกับลูกชายตัวเอง แต่ตอนนี้……
วีนาถือโทรศัพท์แล้วทรุดตัวลงไปที่โซฟา ในหัวไม่หยุดนึกถึงสิ่งที่ตัวเองทำต่อหลินจือในหลายปีนี้
วีนาเป็นคนที่หัวสูงหยิ่งทะนงตน แค่อีกฝ่ายมีอำนาจอิทธิพลมากกว่าพวกตระกูลฟอเรนา เธอก็ยอมจำนนต่อทันที ก็แค่หลายปีมานี้พวกเขาตระกูลฟอเรนาค่อนข้างมีชื่อเสียงในเมืองเจสเวิร์ด เธอจึงไม่เคยกลัวใคร
วีนานึกย้อนถึงแวบแรกที่ตัวเองเห็นหลินจือ ไม่สิ พูดให้ถูกก็คือตั้งแต่ที่ตัวเองรู้ว่าลูกชายนอนกับหลินจือและถูกชาร์ลีผู้เป็นพ่อมาหาถึงบ้านจากนั้นเธอพูดจาแรงสุดๆออกไป ไม่รู้ว่าชาร์ลีผู้เป็นพ่อจะกลับไปบอกหลินจือหรือไม่
ตั้งแต่นั้นมา วีนาก็ไม่เคยพูดถึงหลินจือดีๆ และพอหลินจือแต่งเข้าตระกูลมาแล้วก็ยังทำให้รู้สึกละอายใจอีกหลายครั้ง ทำให้หลินจือตาแดงก่ำอยู่บ่อยๆ
วีนานึกถึงสิ่งเหล่านี้ก็อดไม่ได้ที่จะเหงื่อไหลออกมา ถ้าหลินจือไปฟ้องจอร์แดน ต่อไปเธอกับพินอินก็คงไม่ได้อยู่ดีน่ะสิ?
ยังไง เทาเท่ลูกชายเธอก็ไม่ยืนอยู่ข้างพวกเธออยู่แล้ว ถึงเธอกับพินอินถูกหลินจือกับจอร์แดนแก้แค้น เทาเท่ก็จะนิ่งดูดายเหรอ?
วีนายิ่งคิดยิ่งช็อก ยิ่งคิดยิ่งกลัว ในใจนั้นรู้สึกเสียใจมากที่ตอนนั้นโหดร้ายกับหลินจือไปแบบนั้น