อลวนรักหมอหญิงชิงลั่ว - ตอนที่ 424 นี่ก็ถูกต้องแล้ว

ตอนที่ 424 นี่ก็ถูกต้องแล้ว

ตอนที่ 424 นี่ก็ถูกต้องแล้ว

“เจ้า…เจ้า…พูดอะไรของเจ้า?” นักเล่าเรื่องชะงัก จากนั้นความอับอายพลันเปลี่ยนเป็นความขุ่นเคือง “ไอ้เด็กสารเลว ไม่รู้จักเคารพผู้หลักผู้ใหญ่ พูดจาสะเปะสะปะ พ่อแม่ของเจ้าเป็นใคร? เห็นทีต้องไปต่อว่าต่อขานพวกเขาเสียหน่อยแล้ว”

เหวินเทียนแค่นเสียงเย็นหนึ่งเสียง ก่อนจะเตะเก้าอี้ที่วางอยู่ข้าง ๆ เขาจนคว่ำ

นักเล่าเรื่องผู้นั้นถึงกับตกใจจนสะดุ้งโหยง ครั้นแลเห็นท่าทางดุร้ายของเหวินเทียน เนื้อตัวสั่นเทา พูดอะไรไม่ออก

เหวินเทียนตวาดลั่นห้องโถงที่ยังมีเสียงเอะอะโวยวายไม่จบสิ้น “เงียบเสียงให้หมด!”

พลังของเขาช่างน่าทึ่งยิ่งนัก เสียงภายในห้องโถงถึงกับหยุดลงในทันที ทุกคนเงยหน้ามองไปทางเหวินเทียน

เหวินเทียนกวาดตามองไปรอบ ๆ กล่าวเสียงขรึมว่า “คนที่อยู่ที่นี่ มีหมอหรือไม่?”

“ข้าเอง” ครั้นเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ก็มีผู้อาวุโสอายุมากคนหนึ่งลุกขึ้นยืนจากมุมห้อง มีคนจำเขาได้ จึงกระซิบพูดคุยกัน “นี่มันหมอสวินจากเฉิงตงมิใช่รึ? ได้ยินมาว่าเป็นอันดับหนึ่งของเฉิงตงเสียด้วย”

เหวินเทียนหูไว ได้ยินอย่างชัดแจ้งแจ่มชัด เขาหันไปยกมือคารวะหมอสวินผู้นั้นเล็กน้อย กล่าวด้วยท่าทางอ่อนโยนว่า “ข้าน้อยอยากสอบถามหมอสวินสักหน่อย สตรีตั้งครรภ์คนหนึ่งหากดื่มยาทำแท้งเข้าไป อาการจะเป็นเช่นไร?”

หมอสวินแย้มยิ้มพลางลูบเคราตนเอง กล่าวว่า “สตรีโดยทั่วไปหากดื่มยาทำแท้งเข้าไปก็จะปวดท้องบิด เด็กที่อยู่ในท้องจะกลายเป็นก้อนเลือดไหลออกมา แน่นอน หากยาไม่ร้ายแรง เด็กย่อมมีชีวิตรอดได้ แต่ข้าคิดว่า หากคนคนนี้คือหมอหญิง ทั้งยังเป็นหมอหญิงที่มีทักษะทางการแพทย์ชั้นสูง เมื่อมีความคิดอยากนำเด็กออกจริง ๆ ยาที่ใช้ย่อมเป็นยาชั้นดี ไม่มีทางใช้ยาที่เบาเกินไป และคงไม่ถึงขั้นใช้ยารุนแรงเกินไปเพราะอาจเป็นการทำให้ร่างกายตนเองได้รับบาดเจ็บได้”

ระหว่างที่พูด หมอสวินก็หันมองนักเล่าเรื่อง “อย่างที่นักเล่าเรื่องพูดไว้ว่าเลือดไหลเจิ่งนองเต็มพื้นแบบนั้น เช่นนั้นคงมิอาจรักษาเด็กไว้ได้ นี่เป็นความรู้ขั้นพื้นฐานที่สุดของวิชาแพทย์ อีกอย่าง การกระโดดสะพาน ผูกคอหรือการดื่มยาทำแท้ง การทรมานเช่นนี้ ต่อให้ร่างกายของหมอหญิงแข็งแรงกว่านี้ เกรงว่าก็คงมิอาจรักษาชีวิตตนเองไว้ได้เช่นกัน”

เหวินเทียนพยักหน้า กล่าวขอบคุณเขาหนึ่งเสียง

ลูกค้าจำนวนมากถึงกับชะงัก จากนั้นก็ตระหนักขึ้นได้ว่านักเล่าเรื่องกำลังกล่าววาจาเท็จ

นักเล่าเรื่องเกิดความร้อนใจแล้ว ชี้หน้าเหวินเทียนและหนานหนานกล่าววาจาหยาบคายว่า “พวกเจ้าเป็นใคร มาวุ่นวายอะไรที่นี่ ข้าก็แค่เล่าเรื่อง พวกเจ้ามีปัญหาอันใด?”

“พวกเราเป็นใคร?” หนานหนานกระโดดขึ้นยืนบนโต๊ะ ถ่มน้ำลายใส่หน้าอีกฝ่าย “ข้าก็คือเด็กอ้วนหนักเก้าจินที่ถูกคลอดออกมาคนที่เจ้ากำลังกล่าวถึงนั่นไง เหตุใดข้าถึงไม่เคยรู้มาก่อนว่าท่านแม่ของข้าทารุณข้าตั้งแต่เด็ก เหตุใดข้าถึงไม่เคยรู้มาก่อนว่าข้าเกิดออกมาพร้อมกับร่างกายที่แข็งแรงถึงเพียงนี้? เจ้าเล่าเรื่อง? เหตุใดตอนที่คนอื่น ๆ เอ่ยถึงชื่อพ่อแม่ของข้าเจ้ากลับไม่ปฏิเสธ? เจ้ามีอุบายอื่นแอบแฝง คิดทำลายชื่อเสียงพ่อแม่ของข้า”

“ข้า…เจ้าคือ…” นักเล่าเรื่องตกตะลึง เด็กคนนี้คือพระโอรสของท่านอ๋องซิวและหมอปีศาจ?

หนานหนานถลึงตามองเขา ก่อนหมุนกายยืนอยู่บนโต๊ะกล่าวกับทุกคนภายในห้องโถงอย่างไม่แยแสว่า “สวัสดีทุกคน ข้าคือหนานหนาน…อ๋อ…ก็คือหนานหนานคนนั้นที่คว้าชัยให้อาณาจักรเฟิงชางในการแข่งวรยุทธเมื่อสองวันก่อน เป็นบุตรชายของท่านอ๋องซิวและแม่นางชิงหมอปีศาจ เป็นพระนัดดาของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน เจอกันครั้งแรก โปรดทุกท่านช่วยชี้แนะด้วย”

ภายในห้องโถงถึงกับเกิดความโกลาหล ทุกคนหันหน้าสบตากัน มองหนานหนานปราดหนึ่ง และหันสบตากันเองอีกหน

เสียง ‘หึ่ง ๆ ๆ’ ดังขึ้นอย่างฉับพลัน “นี่คือเด็กคนที่ถูกทารุณกรรมคนที่อาจารย์เพิ่งกล่าวถึงเมื่อครู่รึ?”

“เอ๋ เจ้าเห็นฝีมือของเด็กคนนั้นเมื่อครู่นี้หรือไม่ เขากระโดดดัง ‘สวบ’ ขึ้นไปยืนบนโต๊ะได้เลย สมกับที่เป็นเด็กคว้าชัยในการแข่งวรยุทธ”

“นั่นสิ ได้ยินว่าเขาอายุแค่ห้าขวบเอง ตอนนั้นเขาคือเด็กที่อายุน้อยที่สุดด้วย”

“เมื่อครู่เขาบอกว่าตนเองเป็นลูกชายของท่านอ๋องซิวและหมอปีศาจ เช่นนั้นก็หมายความว่า หมอปีศาจมีลูกก่อนแต่งจริง ๆ น่ะสิ?”

“เหตุใดเด็กคนนี้ถึงมาปรากฏตัวขึ้นที่นี่?”

มีคนอดไม่ไหว เงยหน้าถามหนานหนาน “ซื่อจื่อน้อย ท่านแม่ของท่าน…ท่านแม่ของท่านคือแม่นางชิง และตอนนั้นท่านอ๋องซิวทอดทิ้งนางจริง ๆ รึ?”

หนานหนานจ้องมองคนคนนั้น กล่าวชัดถ้อยชัดคำ “ย่อมมิใช่ จะว่าไป เรื่องของท่านแม่ข้าคนได้ฟังก็ปวดใจคนได้เห็นก็หลั่งน้ำตาจริง ๆ อ๋อ จริงสิ ข้าลืมบอกพวกท่านไปเลย ท่านแม่ของข้าคือองค์หญิงเทียนฝูแห่งอาณาจักรเทียนอวี่ ดังนั้นนางหาได้ให้ความสำคัญกับสถานะท่านอ๋องของท่านพ่อด้วยการช่วยชีวิตเขาแล้วค่อยประจบประแจงไม่”

“องค์…องค์หญิงเทียนฝู? นั่น…นั่นมันองค์หญิงที่ฮ่องเต้มีพระราชโองการให้อภิเษกสมรสกับท่านอ๋องซิวมิใช่รึ?”

“ซื่อจื่อน้อย ตอนนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”

มีคนเกิดความสนใจเกี่ยวกับเรื่องนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ เรื่องราวพลิกกลับไปกลับมาจริง ๆ หมอปีศาจคือองค์หญิง องค์หญิงมีบุตรชายโตขนาดนี้ หมอปีศาจมีต้นกำเนิดเช่นเดียวกับท่านอ๋องของอาณาจักรเฟิงชางของพวกเขา

หนานหนานเชิดคางขึ้นด้วยความภาคภูมิใจ “พวกท่านคงอยากรู้เรื่องเล่าสะเทือนฟ้าสะเทือนปฐพีที่ทำให้ภูตผีหลั่งน้ำตาสินะ? เฮ้อ อันที่จริงหากพวกท่านอยากรู้ ไม่เห็นต้องฟังคำพูดของนักเล่าเรื่องเลย เมื่อครู่ที่เขาพูดไปมีแต่เรื่องโกหกทั้งนั้น เมื่อคืนนี้มีความใกล้เคียงกับความจริงแปดเก้าส่วน แต่เรื่องในวันนี้ราวกับออกมาจากจินตนาการของเขา เฮ้อ พวกท่านดูข้าสิ หน้าตาข้าออกจะน่ารัก อวบอิ่ม ฉลาดและมีชีวิตชีวาขนาดนี้ เหมือนคนที่ถูกแม่ของตนเองทารุณกรรมรึ?”

ทุกคนพากันส่ายหน้าอย่างพร้อมเพรียงโดยไม่ได้นัดหมาย พูดตามตรง เด็กคนนี้ดูเหมือนคุณชายจากตระกูลสูงที่ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารการกินทั้งยังมีคนปกป้องและรักใคร่

“ก็ถูกต้องแล้ว พอได้ยินคนอื่นมาพูดจาปล่อยข่าวลือวางแผนใส่ร้ายท่านพ่อท่านแม่ของข้า สู้ให้ข้าที่เป็นเจ้าของเรื่องเล่าให้พวกท่านฟังยังจะดีเสียกว่า พวกท่านคิดอย่างไร?”

“นั่นสิ ๆ นักเล่าเรื่องผู้นี้พูดจาเหลวไหล ยังมีหน้ามาพูดว่าดื่มยาทำแท้งจนเลือดเจิ่งนองเต็มพื้นแต่ยังรักษาลูกไว้ได้ คำพูดของเขาช่างไม่น่าเชื่อถือเอาเสียเลย ซื่อจื่อน้อย ท่านรีบเล่ามาเถิด เรื่องราวเป็นอย่างไรกันแน่?”

หนานหนานหัวเราะหึหึ จู่ ๆ ก็ยกมือขึ้น อวี้เป่าเอ๋อร์ที่ยืนรออยู่หน้าประตูก่อนหน้านี้หันไปสั่งคนที่ยืนข้าง ๆ สองสามคำ คนคนนั้นคือคนงานของโรงพิมพ์ ทุกคนหันมองตามสายตาของหนานหนาน ก็พบว่าคนงานกำลังหอบกองหนังสือเข้ามาด้านใน

เสียง ‘ปัง’ ดังขึ้นหนึ่งเสียง หนังสือเหล่านั้นถูกวางลงตรงหน้าหนานหนาน หนานหนานหยิบหนังสือขึ้นมาหนึ่งเล่ม พลิกหนังสือกวาดสายตาอ่านอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงพูดเสียงดังขึ้นว่า “ในหนังสือเล่มนี้ มีเรื่องราวความรักที่แสนจะทุลักทุเลและซึ้งกินใจของท่านพ่อและท่านแม่ของข้าจดบันทึกไว้ ใครอยากได้…หนังสือเล่มละหนึ่งร้อยอีแปะ ไม่แพงเลย”

ทุกคนถึงกับชะงัก…หนึ่งร้อยอีแปะ?

แม้ว่าการนั่งฟังเรื่องเล่าที่นี่จะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม แต่ก็ไม่ถึงกับซื้อหนังสือหนึ่งเล่มหรอกกระมัง

ทุกคนหันสบตากัน เริ่มเกิดความลังเลขึ้นมา มีบางคนเริ่มเดินออกไปข้างนอกแล้ว

“ข้าซื้อหนึ่งเล่ม” ในเวลานี้เอง จู่ ๆ ด้านหลังก็มีทุ้มต่ำอันทรงพลังดังขึ้น คนคนนั้นหยิบถุงเงินขณะก้าวเท้าตรงมาหาหนานหนานอย่างเนิบช้า

……………………………………………………………………………………………………………………….

สารจากผู้แปล

เด็กแสบหนานหนานนี่มันแสบจริงๆ

ไหหม่า(海馬)