อลวนรักหมอหญิงชิงลั่ว - ตอนที่ 801 ไม่ได้ผล

ตอนที่ 801 ไม่ได้ผล

ตอนที่ 801 ไม่ได้ผล

มีอะไรร้ายแรงกว่านี้อีกหรือ? หมอเฒ่าฉยงซานและหนานหนานมองหน้า ก่อนจะมองไปยังเหมิงลู่

ฝ่ายหลังเหลือบมองผู้อาวุโสสกุลหมิงบนเตียงด้วยสีหน้าจริงจัง เมื่อเห็นว่าเขายังคงเหมือนเดิม และดูเหมือนจะไม่มีความคืบหน้าใด เขาก็อดไม่ได้ที่จะลอบถอนหายใจ

จากนั้นครู่หนึ่งเขาก็เงยหน้าขึ้น แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “ผู้อาวุโสสกุลลี่กับเหมิงเคอหนีไปแล้ว ไม่สิ ถ้าพูดให้ถูกต้องบอกว่ามีใครบางคนมาช่วยพวกเขาออกไปจากคุก ทหารยามที่เฝ้าคุกทุกคนถูกฆ่าตายหมด คนที่เข้ามาช่วยน่าจะคุ้นเคยกับคุกเป็นอย่างดี และแทบจะไม่ทำให้คนที่เฝ้าข้างนอกรู้ตัวเลย”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สีหน้าของเหมิงลู่ก็ยิ่งจริงจังมากขึ้น การตายของทหารยามเหล่านั้นน่าเวทนามาก เรียกได้ว่าน่าสยดสยองด้วยซ้ำ

เหมิงลู่ไม่เข้าใจว่าเหตุใดคนที่มาช่วยพวกเขาจึงโหดเหี้ยมอำมหิตถึงเพียงนั้น มือ เท้า และศีรษะของทหารยามหลายคนถูกตัดออก เมื่อเขาเข้าไปดูก็เห็นว่ามีศีรษะหนึ่งกลิ้งมาที่เท้าของเขา ขณะที่ยังคงลืมตาและกำลังจะสิ้นใจตาย

ขณะนั้นเหมิงลู่รู้สึกว่าร่างกายของเขาพลันเย็นเยือก แทบรอไม่ไหวที่จะลากผู้อาวุโสสกุลลี่มาสับให้เป็นพันชิ้น

เขารู้สึกผิดอยู่ในใจ ทุกวันนี้เป็นเพราะการลอบสังหารผู้อาวุโสสกุลหมิง ทุกคนจึงติดตามหาตัวมือสังหารกันอย่างหนักหน่วง ย่อมไม่มีเวลาจัดการโทษของผู้อาวุโสสกุลลี่และเหมิงเคอ ดังนั้นจึงทำได้เพียงขังพวกเขาไว้ในคุกชั่วคราวเท่านั้น แล้วจะจัดการหลังจากเหตุการณ์คลี่คลายแล้ว

ใครจะไปรู้ว่าจะมีปัญหาที่คาดไม่ถึง

หลังจากฟังจบ หมอเฒ่าฉยงซานก็ขมวดคิ้วทันทีด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

หนานหนานเอียงศีรษะ เมื่อครู่นี้เขายังคงอารมณ์ดีที่ทราบข่าวเกี่ยวกับแม่ของเขา แต่อารมณ์นั้นก็หายไปในชั่วพริบตา

“ท่านประมุข คนที่ไปช่วยผู้อาวุโสสกุลลี่และคนที่ลอบสังหารผู้อาวุโสสกุลหมิงเป็นคนกลุ่มเดียวกันหรือไม่? เป็นไปได้หรือไม่ว่าพวกเขาทั้งหมดเป็นคนของผู้อาวุโสสกุลลี่?” ผู้อาวุโสสกุลหมิงขมวดคิ้วขณะคาดเดา

เหมิงลู่ที่นั่งอยู่ด้านข้างลูบหว่างคิ้วของตน

ไม่นานหลังจากนั้น เสียงหนึ่งก็ดังมาจากด้านนอก และมีคนรายงานมาจากด้านนอกประตูว่า “ท่านประมุข ท่านอ๋องซิวเสด็จมาขอรับ”

เหมิงลู่ตกตะลึง ก่อนที่เขาจะมีเวลาลุกขึ้น หนานหนานก็รีบวิ่งไปอย่างรวดเร็ว และทิ้งตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเย่ซิวตู๋

“ท่านพ่อ เหตุใดจึงกลับมาเร็วนักเล่าขอรับ?”

เย่ซิวตู๋ประคองก้นน้อย ๆ ก่อนชำเลืองมองเขา แล้วเลิกคิ้วแล้วพูดว่า “เหตุใดเจ้าจึงไปมีเรื่องกับคนอื่นในตอนที่พ่อไม่อยู่?”

หนานหนานทำหน้ามุ่ย แล้วตอบเสียงอ่อย “ข้าทำเพื่อผดุงความยุติธรรม ท่านพ่อควรจะชมเชยข้านะขอรับ”

เย่ซิวตู๋จับใบหน้าเล็ก ๆ ของเขา โดยไม่ได้เอ่ยคำใด เมื่อมองไปด้านหลังแล้วไม่พบใคร เขาก็เข้าไปในเรือนของผู้อาวุโสสกุลหมิง

แม้ว่าเหมิงลู่จะมีคำสั่งห้าม แต่ก็ไม่มีใครขัดขวาง เย่ซิวตู๋และลูกชายได้รับอนุญาตให้ปรากฏตัวในห้องนี้ แต่เย่ซิวตู๋คิดว่าในเมื่อไม่มีใครสนใจ เขาจึงเข้าไปอย่างเปิดเผย

“ซิวตู๋ ข้าได้ยินมาว่าเจ้าไปค้นเรือนอื่นมา เจ้าพบอะไรบ้างหรือไม่?” เหมิงลู่หันไปถามเขา

เย่ซิวตู๋เม้มปาก หลังจากนั้นไม่นานก็กระซิบว่า “ไม่พบเงื่อนงำใด ๆ”

“เฮ้อ … “ หมอเฒ่าฉยงซานถอนหายใจ แล้วเล่าเรื่องเกี่ยวกับผู้อาวุโสสกุลลี่ที่เหมิงลู่เล่าให้เขาฟัง

เย่ซิวตู๋พยักหน้า ก่อนวางหนานหนานลงบนพื้น แล้วพูดเบา ๆ ว่า “ข้ารู้เรื่องนี้แล้ว แต่คนที่ลอบสังหารท่านอาจารย์ไม่ใช่คนของผู้อาวุโสสกุลลี่ ข้าเกรงว่าฆาตกรตัวจริงต้องการใช้ผู้อาวุโสสกุลลี่เป็นเครื่องมือทำอะไรบางอย่าง”

“ซิวตู๋หมายความว่าอย่างไร? เจ้ามีความคิดในใจหรือไม่?”

“คนที่ลอบสังหารท่านอาจารย์ลงมือที่เรือนอื่น แม้ว่าเรือนอื่นจะเทียบคฤหาสน์ผู้อาวุโสสกุลหมิงของท่านอาจารย์ไม่ได้ แต่เมื่อนานมาแล้ว ท่านอาจารย์ต้องการย้ายไปที่นั่นและนำของมีค่าไปไว้มากมาย ดังนั้นในเรือนอื่นจึงยังมีทหารยามคอยเฝ้าอยู่ โดยมือสังหารบุกเข้าไปในห้องเก็บของของเรือนอื่นได้อย่างง่ายดาย และไม่มีทหารยามคนใดสังเกตเห็น เป็นไปได้ว่าอีกฝ่ายมีฝีมือล้ำเลิศ… และอาจจะคุ้นเคยกับแผนผังเรือนเหล่านั้น”

เหมิงลู่ขมวดคิ้ว เขาก็คิดเรื่องนี้เช่นกัน ทว่า… หากเขาคิดมากกว่านี้ มันอาจไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เขาอยากเห็น

แต่เย่ซิวตู๋ทำให้เขาไม่อาจหยุดคิดเรื่องนี้ได้ ในเมื่อพบตัวชิงเอ๋อร์แล้ว ตอนนี้เขาจึงไม่ต้องกังวลใด ๆ ยิ่งพบตัวมือสังหารเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดีมากขึ้นเท่านั้น

“อีกทั้งวรยุทธ์ของท่านอาจารย์ก็ไม่ได้ด้อยกว่าผู้อาวุโสทั้งหมดในเผ่าเหมิง เนื่องจากมือสังหารสามารถลอบสังหารอาจารย์ของข้าโดยไม่ทำให้ผู้ใดล่วงรู้เลยในสถานการณ์นั้น ก็หมายความว่าคนผู้นี้เป็นคนที่ท่านอาจารย์รู้จัก และ… มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกัน ในบรรดาผู้อาวุโสของเผ่าเหมิง มีไม่กี่คนที่มีฝีมือดีและคุ้นเคยกับท่านอาจารย์ ในหมู่พวกเขา รวมถึงผู้อาวุโสของเผ่าสองสามคนที่ต้องสงสัย ซึ่งตอนนี้เหลืออยู่เพียงไม่กี่คน”

สิ่งที่เย่ซิวตู๋พูดนั้นถูกต้อง มีไม่กี่คนที่ตกเป็นบุคคลต้องสงสัย

แต่ในหมู่คนเหล่านี้ มีคนที่เขาไม่อยากสงสัย

เย่ซิวตู๋เข้าใจความกังวลของเหมิงลู่ ก่อนหน้านี้เขาก็เคยเป็นเหมือนกัน แต่ตอนนี้เรื่องนี้กำลังร้ายแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ “ท่านประมุข เมื่อสักครู่นี้ก่อนข้ามาที่นี่ มีข่าวลือใหม่แพร่อยู่ขอรับ”

เหมิงลู่ตกตะลึง “ว่าอย่างไร?”

“มีข่าวลือแพร่ไปทั่วว่าประมุขเผ่าเหมิงกำลังจะสังหารผู้อาวุโสของเผ่าอีกหลายคน เพื่อให้ดินแดนเหมิงอยู่ภายใต้การปกครองของเขาอย่างเบ็ดเสร็จ ก่อนหน้านี้เขาโจมตีผู้อาวุโสสกุลหมิง และตอนนี้เขาก็กักขังหลานสาวของผู้อาวุโสสกุลเยว่เอาไว้ เพื่อใช้เป็นข้อต่อรองกับผู้อาวุโสสกุลเยว่ บางทีคนต่อไปที่ต้องทนทุกข์ทรมานก็คือผู้อาวุโสสกุลเซี่ยงและคนอื่น ๆ”

รูม่านตาของเหมิงลู่หดตัวลงทันที และกำหมัดแน่น

หมอเฒ่าฉยงซานกัดฟันแน่น “ดูเหมือนว่าหากปล่อยให้เรื่องนี้ดำเนินต่อไป ผู้อาวุโสสกุลคนอื่น ๆ ก็อาจถูกครอบงำด้วยข่าวลือดังกล่าว”

เย่ซิวตู๋พยักหน้า และมองไปที่เหมิงลู่อย่างแน่วแน่

เหมิงลู่สูดหายใจเข้า ก่อนหันหลังเดินออกจากเรือนของผู้อาวุโสสกุลหมิงไป

หมอเฒ่าฉยงซานเพียงแค่ถอนหายใจ หันหน้าไปมองที่เย่ซิวตู๋และถามด้วยเสียงเบาว่า “ซิวตู๋ ตอนนี้เราควรทำอย่างไรดี? ข่าวลือไม่สามารถหยุดได้ หากพวกเขาถูกเป่าหูว่าทั้งหมดเป็นความผิดของท่านประมุข ก็จะทำให้คนรู้สึกแย่ลงกว่าเดิม พอจะทำอะไรได้บ้าง”

เย่ซิวตู๋นึกเย้ยหยัน ขณะจ้องมองผู้อาวุโสสกุลหมิง และพูดว่า “ใช้วิธีเดิม ก็คือล่องูออกจากถ้ำ”

“ล่องูออกจากถ้ำหรือ?”

“ข้ารู้แล้ว ท่านพ่อ ท่านพ่อต้องการให้คนแพร่ข่าวว่าท่านตาทวดมีอาการดีขึ้นแล้ว และจะฟื้นในเร็ว ๆ นี้ ท่านปู่จำหน้ามือสังหารได้ ดังนั้นมือสังหารจะต้องกระวนกระวายและโผล่ออกมาจากถ้ำ ใช่หรือไม่ขอรับ?” ดวงตาของหนานหนานเป็นประกาย รู้สึกว่าตนเป็นเด็กที่ฉลาดที่สุดในโลก

เขารู้จักกลอุบายนี้เพราะแม่ของเขาเคยพูดถึงตอนที่เล่านิทานก่อนนอนให้เขาฟัง และเขาประทับใจมาก

เย่ซิวตู๋มองเขาด้วยรอยยิ้ม ก่อนลูบศีรษะเขาและพยักหน้า

หมอเฒ่าฉยงซานเม้มปากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “วิธีนี้… จะได้ผลหรือไม่?”

เย่ซิวตู๋หัวเราะ “ไม่ได้ผลหรอก”

ทันใดนั้นหมอเฒ่าฉยงซานก็เงยหน้าขึ้น เป่าเคราและจ้องมาที่เขา “เจ้ากำลังล้อข้าเล่นหรือ” ไม่ได้ผลแล้วจะพูดไปเพื่ออะไร?

เขาเป็นหลานชายของผู้อาวุโสสกุลหมิง และนิสัยบางอย่างของพวกเขาก็คล้ายกันมาก พวกเขาจึงร้ายกาจพอๆ กัน

……………………………………………………………………………………………………………..

สารจากผู้แปล

แผนนี้อาจจะได้ผลก็ได้นะ

ว่าแต่ใครเป็นคนปล่อยคนชั่วสองคนนั้นออกจากคุกกัน?

ไหหม่า(海馬)